หนังสือพิมพ์ดี เล่มที่31

“เรื่องพุทธทำนายนี้ มีปรากฏอยู่ในภาษาบาลีพระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ เล่มที่ ๒๗ หน้า ๒๔ ขึ้นต้นว่า อุสุภา รุกฺขา คาวิโย ฯลฯ และอธิบายไว้ใน อรรถกถา เอกนิบาตภาค ๒ และเคยแปลเป็นภาษาไทยไว้ใน ชาดกฉบับหอสมุดวชิรญาณ เล่ม ๑ อาจารย์ศิลา วีรวงศ์ ได้แต่งเป็นกลอนลำอีสาน ประมาณ พ.ศ.๒๔๙๐”

มีข้อความตอนสำคัญดังนี้ :-

" ๑๑. ข้อสิบเอ็ด พระฝันเห็นท่อนไม้แก้วแก่นจันทน์แดง ของมันราคาแพงค่าสูงแสนตื้อ เขาเลยเอาไปซื้อขายกินแลกไก่ เอาจันทน์แดงใส่กระชาน้อยแขวน ห้อยเที่ยวขาย อันนี้แล้วเพิ่นว่าภายหน้าพุ้นเคิ่งศาสนาพุทธ มนุษย์มีโลภามืดมัว เมากุ้ม ชุมหมู่ถือศีลสร้างเป็นจัวเจ้าหัวบ่าว เห็นผู้สาวแล้วเอิ้นเสินเว้าดั่งสหาย นอกจากนั้นกะซิเป็นผู้ฮ้ายขายศาสนาพุทธ เอาพระธรรมลงมุดจายขายกินจ้าง ตั้งเป็นตึกเป็นห้างขายกินปิ้นไป่ ทังพระสูตรพระวินัย เอาลงใส่กระช้าโซนผ้าเที่ยวขาย นี้จั่งแม่นต่อนฮ้ายขายฮูปพุทธองค์ สงฆ์บ่ถือวินัยไพร่เมืองบ่อยำอย้าน แต่มีคนพาลกล้าโกธาเขี้ยวขุ่น ศาสนาเกิดวุ้นสูญเส้ามุ่นทะลาย สงฆ์ซิเป็นผู้ฮ้ายขายศาสนากู สัพพัญญูเล็งเห็นหน่ายสะอางผางฮ้าย คันแม่นกายไปหน้าศาสนาของ เฮา จั่งซิฟื้นขึ้นใหม่ ในปีกุนล่วงแล้ว ซิแววขึ้นลื่นหลัง ครั้งนั้นแหล้วคนซิอยู่ เป็นสุข จั่งซิหายความทุกข์หมู่ภัยไกลเนื้อ ใผผู้ยังเหลือค้างซิเห็นทางฟ้าล่วง คนสิพ้นจากห่วงฝูงหมู่มารบาปฮ้ายเมื่อฟ้าอยู่กะเสิม เริ่ม แต่ค้าเดือนสี่ปีกุน ใผมีบุญจั่งซิเห็นหน่อพระธรรมเนอป้า พากันถือศีลห้าภาวนาเนอแม่ หยังกะเห็นเที่ยงแท้บ่มีเว้น หว่างใด๋ "

[จาก ….กลอนลำเรื่องพุทธทำนาย ชมรมวรรณกรรมอีสาน จัดพิมพ์ โดย ร.พ.ไพศาลศิริ ท่าพระจันทร์ กทม. ๒๕๒๗ หน้า ๗ ]

หมายเหตุ บก. นับแต่ปี ๒๕๔๑ ปีขาล ถึง เดือนสี่ปีกุน (ตรงกับ พ.ศ. ๒๕๕๐) ตามพุทธทำนาย เราก็มีเวลาอยู่ ๙ ปีเศษสำหรับเตรียมการรับความรุ่งเรือง แห่งพระพุทธศาสนา แต่หากว่าผลอันประเสริฐใดพึงปรากฏขึ้น จักมิใช่ โดยโชคชะตา หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์บันดาล แต่ต้องด้วยมือเรา ชาวพุทธบริษัททั้งหลาย ที่จะบริหารไปด้วยเหตุและผลอันชอบธรรม ฯ

ไกลกิเลส 24 มี.ค. 2525

บทกวีหัวใจหนังสือพิมพ์ดี(อินเทอเนต)
เล่มที่ ๓๑

เมษายน - พฤษภาคม - มิถุนายน ๒๕๔๗

เราจะบินบินบินและบินไป....... สู่ขอบฟ้าสดใสในเบื้องหน้า

แม้วันนี้มีเมฆร้ายมหิมา ก็ไม่หวาดไม่ผวาคณาภัย

ถึงเขาใหญ่สูงเงื้อมตระหง่านฟ้า ก็จะฝ่าฤาพรั่นนึกหวั่นไหว

มหาสมุทรสุดสายลมไกว จะเอื้อมไปให้ถึงซึ่งฝั่งดิน

ถึงแห้งเหือดเลือดหมดหยดสุดท้าย แล้วก็หมายชนหลังยังถวิล

สัจจธรรมนี้ไว้ในธรณิน กว่าจะสิ้นกัปกัลป์พุทธันดร ฯ

บทวิเคราะห์พิเศษ

ความเป็นพระอรหันต์ไม่ใช่ของง่าย

โดย พระราชวรรณเวที

ข้อความเบื้องต้น

เอกสารบทความนี้ มีวัตถุประสงค์สำคัญ เพื่อทำความเข้าใจกับพุทธศาสนิกชนบางพวกหรือบางกลุ่ม ที่มีอยู่ในประเภทที่ว่า ศรัทธาจริตมีความเข้าใจผิดหลงเชื่อเกี่ยวกับความเป็นพระอรหันต์ของพระภิกษุบางรูป จนกระทั้งมีความหลงไหลอย่างสุด ๆ แม้จะเคยมีเรื่องราวอื้อฉาวครึกโครมมาแล้ว แต่พวกคนศัทธาจริตก็ยังมีอยู่ ผู้เขียนเคยพูดในที่หลายแห่งว่า เรื่องอื้อฉาวหรือฉาวโฉ่พระนิกรก็ดี พระยันตระก็ดี ไม่ใช่เรื่องสุดท้าย ที่มีผลกระทบต่อพระพุทธศาสนาและวงการสงฆ์ไทย เพราะยังมีพุทธศาสนิกชนประเภทศรัทธาจริตอยู่มากดังกล่าวแล้ว ซึ่งไม่นานต่อมาก็มีเรื่องอื้อฉาว พระภาวนา พุทโธ และพระอิสระมุนี ดังครึกโครมขึ้นมาดังเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วเรื่องอื้อฉาวหรือฉาวโฉ่ของพระภิกษุดัง ๆ ที่มีผู้เคารพนับถือมาก ๆ นั้น ล้วนแต่เกิดจากความไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิด เกี่ยวกับความเป็นพระอริยบุคคลหรือความเป็นพระอรหันต์ทั้งนั้น จึงพากันศรัทธาเลื่อมใส เสียสละทำบุญให้ทานหรือบริจาคจตุปัจจัยถวายไม่อั้นทั้งนี้เพราะมีความเชื่อทำบุญกับพระอรหันต์ได้ผลานิสงส์มาก ทั้ง ๆที่ตัวเองก็ไม่มีความรู้สักนิดว่า ความเป็นพระอรหันต์คืออย่างไร เพียงแต่เห็นอากัปปะกิริยาภายนอกและฟัง กระแสเสียง เล่าลือ ก็ เกิดศรัทธาเลื่อมใสและเชื่อว่าเป็นพระอรหันต์แล้ว

เรื่องของศรัทธา

ทุกศาสนาสอนให้คนมีศรัทธาด้วยกันทั้งนั้น เพราะถ้าไม่มีศรัทธาในเบื้องต้นจะไม่ สามารถเข้าถึงหรือเคารพนับถือพระศาสนาได้ นักการศาสนาจึงต้องพยายามปลูกฝังศรัทธาเสียก่อนจึงจะป้อนคำสอนอื่น ๆ ต่อไป หลักธรรมคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนา ก็สั่งสอนให้คนมีศรัทธาเหมือนกัน แต่ท่านได้จัดแบ่งศรัทธาไว้เป็น ๒ ประเภท คือ

๑. ศรัทธาญาณสัมปยุต - ศรัทธาที่ประกอบด้วยญาณหรือปัญญา

๒. ศรัทธาญาณวิปปยุต - ศรัทธาที่ปราศจากญาณหรือปัญญา

พระพุทธเจ้าทรงต้องการให้คนมีศรัทธาประเภท ญาณสัมปยุต คือ ให้เชื่อถืออะไรด้วยปัญญา หรือให้มีความเชื่อถือแบบมีเหตุผล ดังที่จะเห็นได้ชัดว่า ถ้าพระองค์ทรงแสดงศรัทธาไว้ในธรรมหมวดใด จะทรงแสดงปัญญากำกับไว้ในธรรมหมวดนั้นด้วยเสมอที่เราต้องทำความเข้าใจกันในตอนนี้ คือ คำว่า ศรัทธาญาณสัมปยุต หมายถึงความเชื่อถืออะไรด้วยปัญญานั้น คือ ความเชื่อถืออย่างไร ? เรื่องนี้ท่านได้อธิบายไว้แล้วว่าต้องมีความเชื่อดังต่อไปนี้ ....

๑. กรรมศรัทธา - เชื่อกรรมคือการกระทำหรือเชื่อกฏของกรรม

๒. วิปากศรัทธา - เชื่อวิบากและผลของกรรมว่าทำสิ่งใดแล้วต้องมีผล

๓. กรรมสกตาศรัทธา - เชื่อว่าผลของกรรมนั้นใครทำคนนั้นได้รับ

๔. ตถาคตโพธิศรัทธา - เชื่อในพระปัญญาตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถึงแม้พระพุทธเจ้าจะทรงสอนให้คนมีศรัทธาประเภท ญาณสัมปยุต ดังกล่าวข้างต้นนี้แต่ก็ยังมีพุทธศาสนิกกชนจำนวนไม่น้อย ตกอยู่หรือจมอยู่ในศรัทธาประเภท ญาณวิปปยุต คือยังมีความเชื่อถือแบบงมงายไร้เหตุผล เช่น หลงไหลงมงายเชื่อถือในความเป็นพระอรหันต์ของพระภิกษุบางรูป จนมีเรื่องราวฉาวโฉ่ดังที่เห็น ๆ กันมาแล้ว

เรื่องของจริต -

ก่อนแต่ที่จะพูดเรื่องอื่นกันต่อไป ในตอนนี้เรามาพูดถึงเรื่อง จริต ของคนในโลกกันเสีย ก่อนคำว่า จริต หมายถึงความประพฤติที่เคยชิน หรือ ประพฤติปฏิบัติจนชิน คล้าย ๆ กับอุปนิสัยใจคอที่ประพฤติเป็นประจำนั้นแหละ จริตนี้มันเป็นไปได้ทั้งในทางดีและทางไม่ดี ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับว่าจะควบคุมประพฤติกรรมของจริตได้มาากน้อยแค่ไหน

๑. ราคจริต - มีราคะเป็นปกติ เป็นคนชอบรักสวยรักงาม

๒. โทสจริต - มีโทสะเป็นปกติ เป็นคนมักโกรธเคืองดุร้าย

๓. โมหจริต - มีโมหะเป็นปกติ เป็นคนหลงลืมโง่เขลา

๔. วิตักกจริต - มีวิตกเป็นปกติ เป็นคนคิดมากมีความวิตกกังวล

๕. สัทธาจริต - มีศรัทธาเป็นปกติ เป็นคนเชื่อถืออะไรง่าย ๆ

๖. พุทธิจริต - มีความรู้ปกติ เป็นคนใช้ปัญญาไม่เชื่อถืออะไรง่าย ๆ

นักการทูตที่ได้เรียนวิชาจิตวิทยามาอย่าช่ำชอง เวลาเขาจะไปพูดสนทนากับใครเขาจะต้องศึกษาพื้นฐานจริตของคนนั้นก่อน ในทางปฏิบัติธรรมหรือในการทำสมาธิกรรมฐาน ท่าหลักธรรมไว้เป็น คู่ปรับ สำหรับแก้จริตแต่ละอย่าง เช่น คนที่มีราคะจริตจะแก้ด้วยอะไรคนที่มีโทสะจริตแก้ด้วยอะไร คนที่มีศรัทธาจริตจะแก้ด้วยอะไร ท่านได้อธิบายไว้ละเอียดมากแต่จะไม่ขอนำมากกล่าวในที่นี้

การถือประมาณของคน

คนในโลกนี้ มีการถือประมาณในการเลื่อมใสศรัทธาไม่เหมือนกัน และอันนี้แหละทำให้มีปัญหาในหมู่พุทธศาสนิกชน จนแตกความสามัคคีซึ่งกันและกัน เพราะมีการสร้างศรัทธาค่านิยมไม่เหมือนกัน คือ -

๑. รูปัปปมาณิกา - ถือประมาณในรูป ศรัทธาเลื่อมใสในรูป เช่น เห็นพระภิกษุรูปรูปใดรูปร่างหน้าตาดีหล่อเหลาก็จะเกิดศรัทธาทันที

๒. โฆสัปปมาณิกา - ถือประมาณในเสียง ศรัทธาเลื่อมใสในเสียง เช่น เห็นพระภิกษุรูปใดเสียงดี เสียงก้องกังวาลไพเราะหรือนุ่มนวลก็จะเกิดศรัทธาทันที

๓. ธัมมัปปมาณิกา - ถือประมาณในธรรม ศรัทธาเลื่อมใสในธรรม เช่น เห็นพระภิกษุรูปใดเทศน์เก่ง อธิบายธรรมเก่ง หรือ ชี้แจงธรรมได้ดี ก็จะเกิดศรัทธาทันที

๔. ลูขัปปมาณิกา - ถือประมาณในของเศร้าหมองปอน ๆ พระภิกษุรูปใดนุ่งห่มผ้าเก่า ๆ ดำครำ อยู่ในกระท่อมเล็ก ๆ มีเครื่องใช้สอยง่าย ๆก็จะเกิดศรัทธาทันที

ขอให้ตั้งข้อสังเกตดูเถอะ ที่พระภิกษุดัง ๆมีประชาชนเคารพนับถือมาก ๆนั้นล้วนแล้วมีแต่คนถือประมาณอย่างใดอย่างหนึ่งทั้งนั้นเอง คือ จริตหนักไปทางไหน ก็จะหลงไหลเชื่อไปทางนั้น

ความเป็นพระอรหันต์

ที่กล่าวมาข้างต้น มันเป็นเรื่องเปลือกนอกหรือของภายนอกเท่านั้น ไม่ใช่ความเป็นพระอรหันต์อะไรเลย คือ ความเป็นพระอรหันต์ไม่ใช่อยู่ที่มีรูปหล่อ ๆ มีเสียงดี ๆ เทศน์เก่ง หรือห่มผ้าเศร้าหมองปอน ๆ แต่ความเป็นพระอรหันต์ที่แท้จริงมันอยู่ที่การละ สังโยชน์ ได้เด็ดขาดซึ่งเรื่องสังโยชน์นี้ต้องพูดยาวหน่อย

สังโยชน์ ๑๐ ประการ

คำว่า สังโยชน์ ถ้าจะแปลตามศัพท์แปลว่า เชือก หรือ ปอ ที่ใช้ผูกมัดสิ่งของนั้นเองแต่ในความหมายทางธรรม ท่านหมายเอาเชือกคือกิเลสอันเป็นเครื่องผูกมัดสัตว์ ( บุคคล)ไว้ในภพในชาติหรือวัฏสงสาร ถ้าผู้ใดยังละหรือตัดสังโยชน์ ๑0 อย่างนี้ไม่ได้เด็ดขาด( สมุจเฉทปหาน )ไม่ถือว่าได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ (นอกจากสมมติกันเป็นพระอรหันต์ปลอมเท่านั้น

สังโยชน์ ๑๐ คือ -

๑. สักกายฐิฏฐิ - ความเห็นเป็นเหตุถือตัวตนหรือเห็นว่ามีตัวตน หรือ ยึดถือว่ามีตัวตนเราเขา ( เห็นว่ามีอัตตา )

๒. วิจิกิจฉา - มีความลังเลสงสัยไม่แน่ใจว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำบุญได้บุญทำบาปได้บาป สงสัยในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ สงสัยโลกนี้ โลกหน้า เป็นต้น

๓, สีลัพพตปรามาส - ประพฤติปฏิบัติแบบลูบคลำศีลพรตให้เศร้าหมอง ยึดมั่นถือมั่นในข้อวัตรปฏิบัติแบบงมงาย เช่น การถือมงคลตื่นข่าว

๔. กามราคะ - มีความรักใคร่ในกามมคุณ คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะธรรมารมณ์ ตลอดจนความยินดีพอใจสิ่งที่เกี่ยวกับกามคุณนี้ด้วย

๕. พยาบาท - มีความติดใจคิดเคียดแค้นผู้อื่น ปองร้ายทำลายผู้อื่น ดุด่าว่าร้ายผู้อื่นหาเรื่องกล่าวโจมตีผู้อื่น ผูกใจเจ็บแค้นผู้อื่น

๖. รูปราคะ - มีความคิดจิตใจติดอยู่ในรูปภพ อยากจะเป็นนั้นเป็นนี้ ตามกิเลสตัณหา ตามโลภะความอยาก เช่น อยากเป็นเทพบุตร เทพธิดา

๗. อรูปราคะ - ความไม่อยากมีไม่อยากไม่อยากเป็นอะไร แต่มีอวิชชาความไม่รู้เป็นพื้นฐาน เช่น ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ฆ่าตัวเองตาย เป็นต้น

๘. มานะ - ความถือตัวถือตน มีทิฏฐิมานะแรงกล้า อวดตัวเองว่าเลิศกว่าคนอื่นดีกว่าคนอื่น ใครแตะต้องไม่ได้ เป็นต้น

๙. อุทธัจจะ - มีความฟุ้งซ่านรำคาญใจ ชอบคุยฟุ้งในที่ทั่วไป จิตใจไม่มีความสงบชอบอวดคุณวิเศษ ชอบคิดและพูดแปลก ๆ พิศดาร

๑๐.อวิชชา - ไม่มีความรู้ความเข้าใจในสภาวธรรม เช่น ไม่รู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคต ไม่รู้อริยสัจธรรมสี่ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค เป็นต้น

ขอเตือนย้ำตรงนี้ว่า ถ้าผู้ใดละสังโยชน์หรือตัดสังโยชน์ ๑๐ อย่างนี้ไม่ได้ทุกข้อ ไม่เชื่อว่าได้ถึงหรือบรรลุพระอรหันต์ และสังโยชน์คือกิเลสเครื่องผูกมัดนี้มันตัดไม่ขาดไม่ได้ง่าย ๆขนาดพระภิกษุบางรูป บรรพชาอุปสมบทมาตั้งแต่เป็นสามเณรเล็ก ๆ จนกระทั้งมรณภาพเมื่ออาายุ ๘๐-๙๐ ปี บำเพ็ญเพียรสมณธรรมมาตลอด ยังตัดเชือกที่ผูกมัดนี้ไม่ขาด ที่พูดหรือเขียนนี้เป็นวิชาการทางพระพุทธศาสนาโดยแท้ แต่ญาติโยมทางบ้านไม่ค่อยได้ศึกษา จึงพากันไปหลง ไหลเชื่อถือ พระอรหันต์ดิบ พระอรหันต์สุก ไปตามเรื่อง ดังที่เห็น ๆ กันอยู่ทั่วไป ในที่สุดก็มี เรื่องราวฉาวโฉ่ ขึ้นเป็นระยะ ๆ

ในทางพระวินัยบัญญัติ ถึงแม้พระภิกษุรูปใดละขาดจากสังโยชน์ได้หมดหรือได้บรรลุอรหันต์จริงพระพุทธเจ้าห้ามอวดหรือห้ามพูดโฆษณาให้คนอื่นฟัง ท่านปรับอาบัติด้วยซ้ำ ถ้าพระภิกษุรูปใดละขาดจากสังโยชน์ไม่ได้ หรือไม่ได้บรรลุอรหันต์เลย แต่ไปเที่ยวอวดคุณวิเศษให้คนอื่นฟัง ท่านเรียกว่า อวดอุตตริมนุสสธรรม คนฟังเขาเชื่อตาม ท่านปรับอาบัติปาราชิกขาดความเป็นภิกษุไปเลยปัจจุบันนี้มีพระอรหันต์ปลอม( ที่ชาวบ้านสมมติกัน )เยอะแยะ มีการสร้างศรัทธาค่านิยมที่แปลก ๆ บางรูปนุ่งห่มสบงจีวรดำ ๆคร่ำ ๆ เศร้าหมองปอน ๆ บางรูปแบกกลด สะพายบาตรสะพายย่ามใหญ่ ๆ เดินทางท่องเที่ยวไปโน่นมานี้ไม่หยุดหย่อน ไปปักกลดตามตลาดหรือ ชุมชนมักจะอ้างว่าเดินธุดงค์ บางรูปแนะนำให้ญาติโยมไปสร้างปลูกกระท่อมอยู่ตามป่าช้า ตามป่าหัวไร่ปลายนา อยู่กันรูปเดียวหรือสองรูป เพราะอยู่วัดกับพระภิกษุสามเณรไม่ได้ มีวัตรปฏิบัติแปลก ๆเพื่อสร้างศรัทธาค่านิยมให้แก่ตนเอง เช่น เที่ยวบิณฑบาต ฉันในบาตรหนเดียว ทำตนเป็นหมอรักษาโรค ดูหมอ ดูดวงชาตา เสกน้ำมนต์ พ่นน้ำหมาก สารพัดอย่าง บางรูปทำตัวเป็นอาจารย์บอกใบ้ให้หวย บางรูปทำท่า ไม่จับเงินจับทองต่อหน้าคน แต่เวลาลับหลังมีเงินเต็มย่าม บางรูปเที่ยวเรี่ยไรไม่เลือกหน้า ญาติโยมเห็นว่าเป็นพระป่าเคร่งคัดดี ก็พากันแห่ไปทำบุญให้ทาน แต่ปรากฏเป็นข่าวต่อมาว่า มีพระธุดงค์บางรูปก๊งเหล้าทุกวัน บางรูปหลอกเด็กชายหญิงไปทำลามกอนาจาร โยมหญิงหลายคนเสียตัวให้พระอรหันต์ปลอมก็มีข่าวมาแล้ว ทั้งหลายทั้งปวงที่กล่าวมานี้ มันเกิดมาจากศรัทธาคือความเชื่อที่ปราศจากปัญญานั้นเองขณะนี้ มีข่าวเอื้อฉาวของพระเถระรูปหนึ่งเกี่ยวกับเงิน ๆ ทอง ๆ ท่านพูดต่อคนทั่วไปเองว่าท่านได้บรรลุธรรมวิเศษตั้งแต่วันที่เท่านั้น เดือนนี้ ปีนั้น ที่นั้น ประชาชนชาวพุทธทั่วไปจึงถือว่าท่าน เป็นพระอรหันต์ เวลาเศรษฐกิจของชาติตกต่ำ ท่านจึงมีโครงการผ้าป่าช่วยชาติ เดินทางไปรับทองบริจาคผ้าป่าหลายสิบจังหวัด บางจังหวัดได้รับนิมนต์ไปหลายครั้ง แต่จังหวัดมีผู้คนมีศรัทธานำเอาเงินบาทไทย เงินดอลล่าร์และทองคำ ไปบริจาคเป็นจำนวนมาก เพราะว่ามีศรัทธาในข้อวัตรปฏิบัติของท่านเชื่อตามกระแสบอกเล่ากันมาว่าท่านเป็นพระอริยเจ้า ใคร ๆ ก็ อยากทำบุญด้วยนอกจากท่านได้รับนิมนต์ไปรับบริจาคเงินทองผ้าป่าตามจังหวัดต่าง ๆ แล้ว ท่านยังได้ โฆษณาเรี่ยไรทางเสื่อมวลชน เช่น วิทยุ โทรทัศน์ บ่อย ๆด้วย ไม่ทราบว่าท่านได้รับสิทธิพิเศษอะไรจากใครหรือไม่ เพราะระเบียบและคำสั่งของมหาเถรสมาคม เกี่ยวกับการควบคุมการเรี่ยไรมีห้ามไว้อยู่ ไม่เห็นพระภิกษุรูปอื่นทำได้อย่างท่านอย่างไรก็ตาม ประชาชนทั่วไปย่อมเข้าใจดีในเจตนาดีของท่าน ที่จะช่วยให้เศรษฐกิจของชาติฟื้นตัวดีขึ้น และเห็นท่านมอบเงินมอบทองให้แก่รัฐบาล( ธนาคารชาติ ) หลายครั้ง แม้ท่านจะเคยทะเลาะกับรัฐบาลนายชวน หลีกภัย แต่ไม่มีใครสงสัยพฤติกรรมของท่าน ต่างก็อนุโมทนาสาธุ....ครั้นหลัง ๆ ต่อมา ชักมีคนสงสัยในพฤติกรรมบางอย่างของท่าน แม้กลุ่มลูกศิษย์ของท่านจะแสดงออกต่อสาธารณชน แต่ท่านก็คงปฏิเสธว่าไม่รับรู้ไม่ได้ คือ -

๑. กรณีจะมีการแก้ไขพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ใหม่ ซึ่งผ่านความเห็นชอบของมหาเถรสมาคมแล้ว กำลังจะผ่านคณะกรรมการกฤษฎีกาเสนอคณะรัฐมนตรี เพื่อเสนอเข้าสู่รัฐสภาท่านและกลุ่มลูกศิษย์ออกมาคัดค้านเต็มที่ มีการจ้างเหมารถบัสหลายสิบคัน นำพระสงฆ์และญาติโยมสายวัดป่าสิบสองจังหวัด ไปประชุมกันที่วัดอโศการาม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ หลายพันรูป/คน สวดประกาศลงนิคหกรรมปรับอาบัติสมเด็จพระราชาคณะบางรูป ซึ่งเป็นข่าวครึกโครมมาแล้ว

๒. กรณีที่รัฐบาลโดยสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ได้ออกประกาศนามผู้ปฏิบัติ หน้าที่สมเด็จพระสังฆราช กลุ่มลูกศิษย์ของท่านก็ออกมาเคลื่อนไหวคัดค้านอย่างหนักหน่วง ได้จ้างเหมารถบัสหลายสิบคัน รับ - ส่งพระสงฆ์และญาติโยมสายวัดป่า ไปประชุมกันที่วัดอโศการามอีกสวดประกาศลงนิคหกรรม( คว่ำบาตร ) นายวิษณุ เครืองาม รองนายยกรัฐมนตรี ยื่นฟ้องต่อศาลและล่ารายชื่อ เพื่อถอดถอนนายวิษณุออกจากตำแหน่งทั้งสองกรณีนี้ ทำได้อย่างรวดเร็วมาก ไม่ทราบว่าไปรับ - ส่งพระสงฆ์และญาติโยมสายวัดป่าตามจังหวัดต่าง ๆ ได้รวดเร็วอย่างไร คนทั้งหลายจึงสงสัยว่าเอาเงินเอาทองมาจากไหนมาใช้จ่ายมากมายเพราะมีการพูดและมีการเข้าใจกันว่า พระสายวัดป่าไม่จับเงินถือทองหรือไม่เกี่ยวข้องกับเงินทองมีข่าวออกมาหลัง ๆ นี้( ไม่ใช่ข่าวกรอง ) ว่า ท่านพูดเองว่า ทองคำและเงินดอลล่าร์ ท่านมอบให้กระทรวงการคลัง ( ธนาคารชาติ ) หมด ส่วนเงินบาทไทยท่านมอบให้เป็นบางส่วน ที่เหลือจากนั้น ท่านบริจาคให้สาธารณกุศลตามที่เขาขอมา เช่น สร้างตึกโรงพยาบาลที่นั้นที่นี้ ซื้อเครื่องมือแพทย์ให้ที่นั้นที่นี้ สร้างโรงเรียนที่นั้นที่นี้ ตามที่ท่านเคยทำมานานแล้ว คิดเป็นเงินหลายร้อยหลายพันบาท ท่านท้าทายให้มีการตรวจสอบได้ทุกเวลาแต่กระนั้นก็ตาม คนทั้งหลายก็ยังมีความสงสัยอยู่ดีว่า มีความโปร่งใสขนาดใหน และมีการควบคุมตรวจสอบดีขนาดไหน มีหน่วยราชการเข้าไปดูแลบ้างไหม หรือ ทำกันในกลุ่มลูกศิษย์ของท่านเท่านั้นเจตนาของท่านจริง ๆ อาจจะบริสุทธิ์ใจในการคิดช่วยเหลือประเทศชาติ ในสภาวะที่เศรษฐกิจตกต่ำ เพื่อช่วยฟื้นฟูเศรษฐกิจของชาติให้ดีขึ้น แต่คนที่ห้อมล้อมหรือกลุ่มลูกศิษย์ของท่านอาจจะทำบางสิ่งบางอย่างให้ท่านถูกครหานินทาก็ได้ เพราะเงินผ้าป่าช่วยชาติเป็นของประชาชนทั่วประเทศ ทุกคนจึงให้ความสนใจและเคลือบแคลงสงสัยใคร่ขอเตือนสติชาวพุทธหรือพุทธศาสนิกชนว่า ถ้าพบเห็นพระภิกษุสงฆ์มีข้อวัตรปฏิบัติอะไรแปลก ๆ มีความเป็นอยู่แปลก ๆ มีเครื่องนุ่งห่มแปลก ๆ มีการพูดจาปราศัยแปลก ๆ หรือ เห็นอะไรแปลก ๆ ก็อย่ารีบทึกทักทันทีว่าเป็นพระอรหันต์เลย เพราะความเป็นพระอรหันต์มันไม่ใช่ของง่าย ๆ ดังกล่าวแล้วข้างต้น

สุดท้าย พูดก็พูดเถอะ ชาวพุทธหรือพุทธศาสนิกชนไทยเรานี้ ถ้าจะว่าฉลาดก็ฉลาดมาก แต่ถ้าจะว่าโง่งมงาย ก็ เชื่อถืออะไรงมงายที่สุด พระภิกษุที่ประพฤติหรือทำอะไรตรงไปตรงมาอยู่รักษา เฝ้าวัดเฝ้าวาให้ และทำงานเพื่อศาสนาและวงการคณะสงฆ์อย่างเหน็ดเหนื่อย เกิดไม่ชอบไม่ศรัทธา แต่กลับไปศรัทธาเลื่อมใสพระภิกษุประเภท งูดินกินลึก ที่ชอบประจบประแจง และดัดจริตหน้าไหว้ หลังหลอก แทนที่จะเป็นการอุปถัมภ์บำรุงพระพุทธศาสนา แต่มันกลายเป็นการสนับสนุนส่งเสริมมารศาสนาไปเสีย ฯ

บทบรรณาธิการ

นี่คือ หนังสือพิมพ์ดี(อินเทอเนต):วิเคราะห์ข่าวในวงการเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดและสหธรรมิก ประจำเดือน เมษายน - พฤษภาคม - มิถุนายน ๒๕๔๗ ฉบับนี้เป็นเล่มที่ ๓๑ และ เป็นปีที่ ๘ ของหนังสือพิมพ์ดี

เราจะบินบินบินและบินไป สู่ขอบฟ้าสดใสในเบื้องหน้า

สถานการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้ไทย ไทยพยายามจะจำกัดขอบเขต ให้เป็นเพียง 3 จังหวัดสุดแดนเขตไทย ติดเขตมาเลเซียสามจังหวัดคือ ยะลา ปัตตานี และนราธิวาส ซึ่งตามแผนที่ เห็นเป็นกลุ่มก้อนกระทัดรัดเหมาะที่จะเป็นดินแดนหนึ่ง หรือประเทศหนึ่งได้สบาย ๆ และผู้ก่อการร้าย แบ่งแยกดินแดน ไม่เคยละความพยายาม ที่จะทำให้เป็นรัฐขึ้นมาอีกประเทศหนึ่ง และเป็นรัฐอิสลาม ล้วน ๆ แต่พวกเขาไม่เคยทำสำเร็จหรือใกล้เคียง เพราะอุดมการณ์อิสลามบริสุทธิ์นั้น ได้กลายเป็นสิ่งล้าสมัยเกินไปแล้วและเมื่อเหตุการณ์ วันพุธที่ 28 เมษายน 2547 ที่ผู้ก่อการร้ายบุกเข้าโจมตีป้อมตำรวจ ฐานทหาร ฐาน ตชด. โรงพัก ที่ว่าการอำเภอ และอื่น ๆ ถึง10 จุด ในจังหวัด ยะลา ปัตตานี และสงขลา(อ.จะนะ) โดยมุ่งหมายพิฆาตฆ่าชีวิตเจ้าหน้าที่ และปล้นอาวุธของทางราชการ โดยเริ่มพร้อมกันตั้ง แต่ประมาณ 5.00 น. แต่เจ้าหน้าที่รับมือทันและตอบโต้กลับ ทำให้ยุติการต่อสู้ลงโดยรวดเร็ว เว้นแต่จุดยุทธศาสตร์หลักที่มัสยิดกรือเซะ ปัตตานี ที่ผู้ก่อการร้ายหลบหนีเข้าไปยึดครอง และทางทหารตำรวจปิดล้อมไว้ หวังให้ยอมมอบตัว แต่เหตุการณ์กดดันต้องบุกถล่มมัสยิดกรือเซะและทำการกวาดล้างพื้นที่ได้ทั้งหมด ผล ผู้ก่อการร้ายถูกสังหารไปทั้งหมด 107 คน อายุระหว่าง 19 ปีถึง 50 ปี มีข้อสังเกตในกรณีนี้ก็คือ ไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้นในท้องที่จังหวัดนราธิวาสรายละเอียด ปรากฏในข่าวสารมวลชนทุกประเภท ทั้งวิทยุ-โทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ ใน และต่างประเทศ ลงประโคมข่าวไปทั่วโลก

สถานการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้ดังกล่าว เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่หนังสือพิมพ์ดี เล่มที่ 31 ได้ วิเคราะห์เรื่องราวต่าง ๆ กรณีสามจังหวัดภาคใต้ และศาสนาสากล โดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสนา อิสลาม และวัฒนธรรมอิสลาม อย่างค่อนข้างละเอียด และที่ตรงกับสถานการณ์ 28 เมษายนพอดี ฉะนั้น บทวิเคราะห์ในดีเล่มนี้ ตั้งแต่หน้าแรกเป็นต้นไป จะเหมือนดั่งทัศนะ ความคิดเห็นของหนังสือพิมพ์ดี ต่อสถานการณ์ 28 เมษายนนี้และเราวิเคราะห์โดยหลักการศาสนาและวัฒนธรรมโดยมีความประสงค์ทางวิชาการอย่างเป็นธรรมปราศจากอคติ และเราพร้อมที่จะรับคำโต้แย้งในเชิงวิชาการ ในทุกเรื่องทุกประเด็นในหนังสือพิมพ์ดี

สถานการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้ ยะลา ปัตตานี และนราธิวาสวันนี้ ทำให้เกิดความมั่นใจขึ้นมาก ว่าสถานภาพของประเทศไทยมั่นคง และสถานการณ์ 3 จังหวัดภาคใต้ กำลังค่อยสงบลงไป ด้วยอำนาจรัฐที่เป็นธรรม

เหตุการณ์ 28 เมษายน 2547 คงทำให้คนทั้งหลายเห็นว่าประเทศไทยมิได้อ่อนแอ แต่มีเกียรติภูมิและศักดิ์ศรี ที่ศัตรูผู้ก่อการร้ายไม่อาจคิดย่ำยีได้โดยง่ายดาย ขณะนี้ ปัญหา 3 จังหวัดภาคใต้เป็นเพียงปัญหาภายในประเทศ น่าหวังว่าจะไม่ขยายออกไปได้อีก และถึงแม้ฝ่ายก่อการร้ายจะพยายามขยายเหตุรุนแรงออกไป หรือแม้จะไปเกี่ยวข้องรับบัญชาจากขบวนการแม่ หรือการก่อการร้ายสากลใดใด ก็ไม่เกินวิสัยจะบำราบปราบปรามให้สงบลงได้ เพราะกระแสมวลชนและทิศทางของรัฐบาลต่าง ๆ ของโลก เริ่มรวมตัวกันเพื่อระงับการก่อการร้ายสากลหนักยิ่งขึ้น และไทยย่อมเป็นหนึ่งในประเทศทั้งหลายที่รักความเป็นธรรม และพอใจต่อหน้าที่ในการปราบปรามอธรรมทุกชนิดให้หมดไปจากแผ่นดินไทย และร่วมมือกับมิตรประเทศทั้งหลายที่รักความเป็นธรรมเพื่อปราบปรามขบวนการก่อการร้ายสากลให้หมดไป แล้วประชาชนชาวไทยจะได้มีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขและทำประเทศของไทยให้เป็นโอเอสิสที่ร่มเย็นของโลกต่อไป

ต่อไปนี้ก็จะเป็นบทวิเคราะห์ของหนังสือพิมพ์ดี ต่อสถานการณ์สำคัญ ๆ ไปตามลำดับ โปรดติดตาม ...

สถานการณ์อิรัค

ฝ่ายก่อการร้ายเปลี่ยนจุดยืน จากสงครามศักดิ์สิทธิ์ ไปเป็น การก่อการร้ายเต็มตัว กล่าวคือไม่คำนึงจริยธรรมของการรบหรือสงครามอีกต่อไป มุ่งก่อกวนให้เกิดความปั่นป่วนไปทั่วโลก ไม่ยอมให้โลกร่ำรวยหรือเจริญต่อไป ต้องให้บรรลัยไปด้วยกัน ที่น่าสังเกตล่าสุดก็คือ ปาเลสไตน์ประกาศจะล้างแค้นอิสราเอลทุกวิถีทาง ภายหลังอิสลราเอลบุกสังหาร ชีค อาหเม็ด ยัสซิน ผู้นำศาสนาฝ่ายนั้น โดยประณามว่า ยัสซิน ไม่ใช่ผู้นำจิตวิญญาณแต่อย่างไรแต่แท้ที่จริงคือผู้ก่อการร้ายตัวจริง

นายอัลซาร์ด ผู้สืบทายาทต่อมาได้ประกาศให้อิสราเอลเตรียมตัวรับผลกรรม โดยจะใช้ระเบิดพลีชีพแก้แค้นทุกวิธีการแก่อิสราเอลและชาวอิสราเอล อิสราเอลตอบโต้ด้วยการบุกไปสังหารนาย อับเดลอาซีส ผู้นำทางศาสนาอีกคนหนึ่งทันที จนสหประชาชาติต้องจัดให้มีการประชุมเพื่อประณามอิสราเอลทันทีเช่นกัน แต่สหรัฐอเมริกาได้ใช้สิทธิยับยั้ง หรือวีโต้เสีย เพื่อช่วยอิสราเอลให้รอดพ้น จากการประณามของคณะมนตรีความมั่นคงขององค์การสหประชาชาติ

ในระยะเดียวกัน เหตุการณ์เหี้ยมโหดที่เมืองปารูจา(Fuluja) โดยระเบิดรถยนต์เผาคนอเมริกัน 4 คน ไหม้เกรียมแล้วชาวเมืองพากันออกมาดูพร้อมโห่ฮา พากันแสดงออกซึ่งความยินดีอยู่รอบ ๆ รถยนนต์ที่ถูกเผา แล้วลากศพที่ดำเกรียมไปตามถนน เอาไปแขวนประจานไว้ที่สะพาน 2 ศพ จนโทรทัศน์ไม่สามารถเอาภาพออกเป็นข่าวได้ เพราะเหี้ยมเกรียมเกินไป และคนทั่วโลกต่างพิศวงในความป่าเถื่อนโหดเหี้ยมของชาวมุสลิมปารูจา ทางปาเลสไตน์ และปารูจา ทำเป็น ไม่เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่เป็นนักรบนักเลง ว่า ในสถานการณ์ปั่นป่วนไร้ระเบียบสังคมเช่นนี้ การไปประกาศท้าทาย เช่นนั้นก็ดี การไปกระทำร้ายอย่างป่าเถื่อน เผาคนแล้วยังไม่พอยังโห่ฮา แล้วลากศพไปทำทารุณกรรมเช่นนั้น เป็นการท้าทาย เขาก็มองว่าเป็นการท้าทาย อิสราเอล และ อเมริกาทั้งประเทศ จึงเกิดสิทธิอันชอบธรรมที่จะรับคำท้าทายได้ เมื่ออิสราเอลบุกเข้าไปฆ่าผู้นำอีกคนหนึ่ง ก็ย่อมมี ความเป็นธรรมเช่นนั้น ในฐานะสิทธิที่จะไม่ยอมถูกใครฆ่า มีความชอบธรรมที่จะป้องกันตัวเอง และตรงกับทัศนะของอเมริกา เมื่อเป็นฝ่ายถูกท้าทายด้วยพฤติกรรมป่าเถื่อนและเหี้ยมโหด ก็ย่อมสนองตอบ เรื่องก็เกิดขึ้น แล้วทางปารูจา และปาเลสไตน์ จะแหกร้องก้องไปอย่างไรก็ไม่มีความชอบธรรมใดใด มีแต่คนคอยดูว่าจะตอบโต้กลับไปอย่างไร จึงจะสมกับคำที่ประกาศท้าทายเอาไว้ แต่บัดนี้สิ่งที่เห็นก็คือ ปาเลสไตน์ และ ปารูจา ถูกถล่มไม่ยั้งมือจากฝ่ายที่ถูกท้าทายอย่างน่าอนาถ

ทุกวันนี้ ฝ่ายก่อการร้ายใช้วิธีการต่อสู้อย่างน่ารังเกียจ เพราะเป็นการก่อกวนความสงบสุขของคนทั้งหลาย และที่น่ารังเกียจที่สุดก็คือไปก่อกวนผู้บริสุทธิ์ เช่นจับชาวญี่ปุ่น 3 คน ไปข่มขู่จะฆ่าเพื่อให้ญี่ปุ่นถอนกำลังจากอิรัค

และบัดนี้เราก็ได้เห็นแล้วว่า สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น อังกฤษ และอิสราเอล มีความเหนียวแน่น มั่นใจ ความทรหดอดทน ความกล้ายืนหยัดต่อสู้ในความเป็นธรรม เช่นนี้ เมื่อการรบประสบผล สำเร็จ หรือมีชัยชนะ ความตอบแทนย่อมมหาศาล สมแก่ความเหน็ดเหนื่อยยาก เพราะสัจธรรมมีว่า ผลตอบแทนที่มหาศาลย่อมเหมาะแก่คนที่มีความพยายามอดทนมหาศาลเช่นกัน ความ พยายาม ความพากเพียรที่ย่อหย่อน ความขลาดหวาดกลัวไร้สติ จะมีความชอบธรรมอย่างไรกับ รางวัลอันยิ่งใหญ่ คตินี้ คนฉลาดและกล้าหาญเท่านั้นที่พอใจ ส่วนคนขลาดย่อมสูญเสียโอกาสที่จะได้ประโยชน์อันมากมายไปเสีย

เราเห็นว่าการปรับยุทธศาสตร์ของฝ่ายก่อการร้ายสากล ไปอย่างไรในบัดนี้ ก็ยิ่งเห็นว่าเป็นการดิ้นรนแบบไม่มีทางสู้ และใกล้ไปถึงวาระสุดท้ายเข้าไปทุกที

สถานการณ์สามจังหวัดภาคใต้

สถานการณ์สามจังหวัดภาคใต้ พอจะเห็นชัดขึ้นไปทีเดียวว่า มีความเชื่อมโยง ในด้านอุดมการณ์ กับต่างชาติ คือความเป็นศาสนาอิสลาม แต่ในทางปฏิบัติ ยังไม่เห็นว่ามีการเชื่อมโยงโดยตรงกับสถานการณ์การก่อการร้ายสากลโดยตรง เพราะเห็นได้ว่า เป็นกลุ่มก่อการร้ายที่ปฏิบัติการไปตามยถากรรม ล่าสุด (22 เม.ย. 2547) มีการเผา-ทำลาย สถานที่ โรงเรียน และเครื่องสาธาณูปโภค เช่นโทรศัพท์สาธารณะ รวม 52 จุด ในจ.นราธิวาส และทางการจับตัวผู้ต้องสงสัยได้ทันควันจำนวน 10 คน พร้อมเครื่องไม้เครื่องมือ ล้วนเป็นเด็กอายุ ตั้งแต่ 15-19 ปี ซึ่งเป็นปมสำคัญยิ่งในการทำให้สมมติฐานตัวบุคคล ที่ก่อการร้ายในสามจังหวัดภาคใต้ อย่างไรก็ตาม บางทีความพยายามแสดงบทบาทเพื่อให้ตนเด่นของคนกลุ่มนี้ อาจจะผิดวัตถุประสงค์ของเครือข่ายแม่ ในต่างประเทศก็ได้ เพราะไปทำให้ภาพของอุดมการณ์อิสลามในโลกเลวร้ายลงไปอีกนั่นคือ ภาพที่ว่า อิสลามคือเชื้อโรคร้าย อิสลามอยู่ที่ไหนทุกมุมโลก ทำให้เดือดร้อนกันไปทั่ว การสร้างภาพเช่นนี้ ย่อมไม่เป็นภาพการสร้างสรรค์ แต่ทำลาย นี่คือวิถีทางที่ทำลายอิสลามลงไปเรื่อย ๆ ในเมื่ออิสลามมิกชนในซอกมุมต่าง ๆ ของโลกต่างพากันทำให้ปรากฏขึ้นมาเรื่อย ๆ ว่าอุดมการณ์อิสลาม คืออุดมการเดียวกับการก่อการร้าย ที่มิต่างจากกลุ่มโจร หรือกบฎแผ่นดินของประเทศต่าง ๆ

เหตุการณ์ในสามจังหวัดภาคใต้ไทย ที่มีชาวมุสลิมไทยอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่ ยังส่อความหมายออกมาอย่างเด่นชัดว่าเป็นฝีมือของผู้ก่อการร้ายมุสลิม เช่น กรณีปล้นปุ๋ยและวัตถุเชื้อระเบิด แม้กระทั่งออกทำลายสวนยาง ใช้มีดกรีด ฟันต้นยางและต้นไม้เศรษฐกิจให้เสียหายไป แม้พฤติกรรมเดิมคือ การดักทำร้ายคนบริสุทธิ์ คนแล้วคนเล่า และที่ทำคนตกตะลึงมาแต่แรก ที่เป็นการทำผิดศีลธรรมครั้งยิ่งใหญ่ ก็คือเหตุการณ์เช้าตรู่ แม้กระทั่งพระสงฆ์ออกบิณฑบาต ก็อุตส่าห์ออกมาทำร้ายท่านถึงมรณภาพด้วยมีดดาบ ไปถึง 2 รูป บาดเจ็บอีก 3 รูป แสดงให้เห็นความอนาถาของโจรกลุ่มนี้ที่บ่งบอกไปว่า อาจจะทำงานไปอย่างไม่มีการเชื่อมโยงกับอุดมการณ์กลางหรือขบวนการก่อการร้ายสากลเลย และอาจจะออกนอกแผนการณ์อุดมการของมุสลิมก่อการร้ายสากลไปด้วยก็ได้ เพราะทำให้ภาพอิสลามในองค์รวมเสียหายอย่างร้ายแรงในทัศนะของชาวโลก

ภายหลัง ท่านรองนายกรัฐมนตรี จาตุรนต์ ฉายแสง เสนอการปรับแผนดับไฟใต้เป็นข่าวออกไปเมื่อ 3-4 เม.ย. 47 ซึ่งแสดงถึงความพยายามเอาอกเอาใจประชาชนไทยมุสลิมใต้ อีกขั้นตอนหนึ่ง แต่แล้วดูเหมือนเหตุการณ์ฆ่ารายวันในภาคใต้สามจังหวัดมุสลิมก็ยังไม่หยุดลง จนนายเด่นโต๊ะมีนา ส.ว.ปัตตานี ผู้นำกลุ่มมุสลิมไทยวาดะห์ ดูมีความเห็นลงร่องลงรอยกับฝ่ายทหารโดยแสดงความเห็นสอดคล้องว่าควรดำเนินกฎอัยการศึกต่อไปในบางพื้นที่ตามสถานการณ์ ซึ่งกลับท่าทีเดิมของท่านที่ได้เรียกร้องให้ยกเลิกกฎอัยการศึก จนเตรียมล่าลายเซนต์ 50,000 ชื่อ เพื่อให้ ยกเลิกกฎอัยการศึก ขณะเดียวกันกับแม่ทัพภาค 4 คนใหม่ พล.ท.พิศาล วัฒนวงษ์คีรี ออกมาชี้แจงว่าสถานการณ์ไม่น่าเป็นห่วง ประชาชนสามจังหวัดภาคใต้ให้ความร่วมมือดีขึ้นแน่ เพราะเราเข้าใจวัฒนธรรมของเขา จะให้ความไว้วางใจต่อประชาชนในพื้นที่อย่างเต็มที่

แต่สถานการณ์ก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่บรรลุความราบเรียบสงบลง แท้ที่จริง ปัญหา 3 จังหวัดภาคใต้ไทย เป็นสิ่งที่ค่อนข้างชัดเจน แต่ก็ดูเหมือนมีความลับที่ซ่อนเร้น ไม่เปิดเผย แต่ทำให้ภาพข้อเท็จจริงในประเด็นความหมายอิสลามชัดเจนขึ้น กล่าวคือปัญหาชาวมุสลิมไทย ทำให้ภาพเห็นชัดเจนว่า พี่น้องมุสลิมไทยมีความทุกข์ร้อน ลำบาก แต่เนื่องจากเป็นคนไทยด้วยกัน จึงกระทบ ความรู้สึกของชนทั้งชาติไปด้วย และคนไทยทุกคนต่างก็ปรารถนาดี ด้วยเมตตาบริสุทธิ์ ไม่มีชาวไทยไหนจะคิดไปซ้ำเติมให้เกิดความทุกข์แด่พี่น้องมุสลิมไทยเลย (เดี๋ยวนี้ โลกที่เป็นทุกข์ และคั่งแค้น ฆ่าฟันกันเองไปทั่วบ้าง ไม่ฆ่าฟันก็ตายเองบ้าง (กรณีแผ่นดินไหวทับเมืองบามในอิหร่าน ตายไป 7 หมื่น) ก็ไม่ใช่โลกไหน คือโลกดนยาของศาสนาอิสลามทั้งสิ้น แล้วพลอยไปพาลหาเรื่องกับคนบริสุทธิ์ไปทั่วโลก(ฆ่าได้แม้กระทั่งคนบริสุทธิ์ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ โดยเริ่มจากกรณี 11 ก.ย.2544 หรือระเบิดพลีชีพ ที่เที่ยวไปหลอกชาวมุสลิมบริสุทธิ์ ให้ไปเป็นเครื่องมือพลีชีพให้ แต่ผู้นำอยู่อย่างสบาย ๆ ) ชั่วหลาย ๆ ปีมานี้ มุสลิมไทยต้องการอะไรจากราชอาณาจักรไทย ก็ดูเหมือนได้ดั่งใจไปทุกอย่าง ไม่ว่าจะต้องการกฎหมายอิสลาม เพื่อได้การรับรองกำหนดขอบเขตงานทางศาสนาอิสลาม ก็ได้ดั่งใจ อยากได้ธนาคารอิสลาม ก็ได้มา อยากได้ศูนย์รวมกิจการของอิสลาม อยากได้ที่ดินก็ได้ดั่งใจทุกอย่าง อยากได้ศูนย์ฮาลาล และเขตเศรษฐกิจฮาลาล ในภาคใต้ ก็ได้ทุกอย่าง และเมื่อเกิดคับแค้นถึงไล่ฆ่าฟันพระสงฆ์องค์เจ้าถึงมรณภาพไป 2 รูป บาดเจ็บไปอีกหลายรูปอย่างพาลชนแท้ ๆ ชาวพุทธทั่วไปก็ดูจะไม่ถือโทษโกรธแค้นร้ายแรงแต่อย่างใด

รัฐบาลท่านนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ดร.ทักษิณ ชินวัตร ก็อุตส่าห์ทุ่มงบประมาณลงไปให้จำนวนมหาศาลถึง หนึ่งหมื่นกว่าล้านบาท ก็ดูเหมือนพี่น้องมุสลิมใต้ยังเกี่ยงงอนอยู่ ซึ่งน่าแปลกใจมาก ว่า เขาจะไม่ยอมร่วมแผ่นดินกับเราหรืออย่างไร ประชาชนไทย ชาติไทยทำอะไรให้พี่น้องมุสลิมไทยคับแค้นแสนสาหัสขนาดนี้ ชาวไทยรังแกชาวสามจังหวัดภาคใต้หรือ ก็ไม่ปรากฏชัด

แต่แท้ที่จริง อาจเป็นเพราะชาวไทยมุสลิมมีปมด้อย เพราะความที่ชอบเก็บตัว แยกตัว มีลักษณะ เป็นอินโทรเวิต(ภาษาจิตวิทยา คือ introvert คู่กับ extrovert ซึ่งยังคงมีความหมายที่ทันสมัยอยู่ในเชิงหลักวิชาจิตวิทยา) มากไป ทำให้ใจน้อย เก็บตัว คิดมาก และนิสัยมุสลิม ที่ ชอบแยกตัวเป็น “อิสลามบริสุทธิ์” โดยไม่มองดูความเป็นไปได้ของสถานการณ์โลกยุคสากลมนุษยชาติ ที่ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกันทั้งโลก

อย่างไรก็ตาม การทำยุทธศาสตร์สามจังหวัดภาคใต้ หนังสือพิมพ์ดี มีความเห็นว่า ไม่ใช่สิ่งที่ เป็นปัญหาแต่ประการใดใด

จะทำยุทธศาสตร์อย่างใดก็ได้ คือเลือกได้มากไม่จำกัด จะทำยุทธศาสตร์อะไรก็ได้ ก็จะสามารถ แก้ปัญหาได้อย่างแน่นอน เพราะธรรมชาติของชาติไทยมีพื้นฐานที่ดีรองรับสำหรับจะทำยุทธศาสตร์ทุกรูปแบบอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวไทยค่อนข้างจะรวมกันเป็นปึกแผ่น ที่ละเอียดอ่อนแน่นหนา สิ่งที่ถูกธรรมชาติคนไทยมากที่สุดก็คือนิสัยรักความเป็นธรรม ไม่ชอบ คนอันธพาลที่เอารัด เอาเปรียบ คนก่อการร้ายที่อกตัญญูต่อแผ่นดิน เนื่องเพราะฝังใจในคุณธรรมมาเนิ่นนานและดำรงอยู่ด้วยหลักธรรมะที่ว่า ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด ตลอดมา ชนชาติไทยอาจจะอุปมาเปรียบ เทียบได้ค่อนข้างตรงกับร่างกาย เมื่อส่วนหนึ่งของร่างกาย แม้จะเป็นส่วนนิดน้อย เกิดปัญหาขึ้น ระบบทั้งหมดก็รุมมาแก้ไขอย่างพร้อมเพียงกัน เช่นมีหนามแหลมปักเข้าที่หัวแม่เท้า ระบบร่างกายทั้งหมดก็รับความเจ็บปวดพร้อมกัน และรุมมาช่วยกันแก้ไข อย่างเป็นธรรมชาติ ขณะนี้ พี่น้องชาวสามจังหวัดภาคใต้กำลังเดือดร้อน ชาวไทยทั้งชาติก็มีปกติรุมเข้ามาร่วมรับกับปัญหา ขณะนี้สถานการณ์ดั่งว่าชงักอยู่ล็กน้อย ในแง่ที่ว่า ประชาชนไทยทั้งชาติ ต่างพากันแปลกใจและ ยังไม่ เข้าใจว่าพี่น้องมุสลิมใต้มีปัญหาความคับแค้นลำบากใจในเรื่องอะไร ทำไมจึงต้องใช้ความรุนแรงซึ่งคนไทยไม่ชอบ ไม่ถูกนิสัยคนไทย ทำไมจึงมีเหตุการณ์ที่ไปทำร้ายคนที่บริสุทธิ์ ผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เช่นไปเผาโรงเรียนของ เด็ก ๆ โดยไร้เหตุผลไปถึง 10-20 แห่งพร้อม ๆ กัน ทั้ง ๆ ที่เป็นโรงเรียนสำหรับลูกหลานชาวสามจังหวัดภาคใต้เอง ไปสร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองทำไม ยิ่งรุนแรงไปกว่านั้นก็คือทำไมจึงต้องทำบาปกรรมอันหนักต่อเพื่อนร่วมชาติ และกระทำอย่างขลาดเขลา คือลอบฆ่า ลอบทำร้ายอย่างไม่ให้รู้ตัว และผู้ตายเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่ทราบความผิดของตนว่าทำไมจึงต้องถูกพิพากษาด้วยระบบศาลเตี้ยเช่นนี้ เป็นประจำอยู่ขณะนี้ นี่คือสิ่งที่คนไทยยังวิเคราะห์ไม่ออก หากเข้าใจจริงว่าเป็นเรื่องอันธพาลไร้เหตุผล หรือมีความเชื่อที่ผิด ๆ นำทางผิด แล้วจะเป็นสิ่งที่คนไทยทั่วไปรังเกียจ เหยียดหยาม และรุมประนามอย่างยิ่ง เพราะชาวไทยปกติมีใจคอกว้างขวาง เปิดทางให้เพื่อนต่างศาสนาไว้อย่างกว้างขวางที่สุดจนแทบไม่มีในดินแดนอื่นใดเลยในโลกนี้เทียบเท่าได้ ถ้าบุคคลได้รับความไม่เป็นธรรมก็มีมาตรการและสถาบันทางกฎหมาย ทำไม ไม่ใช้สิ่งนี้ เพราะไทยมุสลิมก็เป็นคนไทยมีสิทธิ์เต็มที่ตามรัฐธรรมนูญอยู่แล้ว การไปตั้งศาลเตี้ยขึ้นมาตัดสินเอาเอง อ้างอัลเลาะห์ว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ก็ผิดธรรมเนียมคนผู้เจริญ ผิดหลักการการแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี ก็จะกลายไปเป็นเรื่องก่อการร้าย และฝังหัวนานเข้าก็อาจจะพอกพูนเพาะตัวเองเป็นมุสลิมหัวรุนแรงขึ้นมา ก็จะไปเพิ่มความยุ่งยากเป็นปัญหาใหญ่โตไปอีก เพราะเราคนไทยต้องการอยู่อย่างมีความสงบสุข และเราก็อยู่มาอย่างสงบสุข และหวังให้ไทยเราเป็นโอเอสิส กลางทะเลทราย ที่มหาชนในโลกมาร่วมเสพสุขกับเรา บนโลกนี้ (ไม่ใช่คอยไปเสพสุราอันโอชะกับอัลเลาะห์บนสวรรค์ในชาติหน้า ๆ อย่างที่พระมหาคัมภีร์อัลกูรอานอ้างไว้) เมื่อประชาชนเข้าใจแล้ว ก็เหมือนระบบทั้งระบบของร่างกายก็จะค่อยหลั่งมาช่วยบำบัดให้ เพื่อไทยทั้งชาติอยู่อย่างสงบ มีความสุข ต่อไป และนี่คือเป้าหมายของชีวิต ที่พบความสุข พบความสงบในปัจจุบันพิสูจน์ได้ในปัจจุบัน ไม่ใช่เชื่ออย่างงมงายว่าผลจักปรากฎในชาติหน้า หลังตายไปแล้ว เพราะสัจธรรมก็คือ อนาคตจะดี ปัจจุบันต้องดี หากปัจจุบันทำไม่ได้ดี อนาคตจะดีได้อย่างไร หากเราทำปัจจุบันไม่ได้ความสุข อนาคตจะหวังได้อย่างไรว่าจะมีความสุข อุปมาเหมือนการปลูกต้นไม้ผลที่มีค่า หากเราไม่เอาใจใส่ บำรุงเลี้ยงแต่ต้น ไม่หมั่นรดน้ำพรวนดินโดยตลอดไปตั้งแต่บัดนี้ อนาคตต้นไม้ของเราจะออกผลมาดีได้อย่างไร ปัจจุบัน กับอนาคต ย่อมมีเหตุและผล เชื่อมโยงกัน หากปัจจุบันก่อการร้าย ก่อเหตุร้ายอนาคตก็ย่อมได้รับผลร้าย เกิดสิ่งชั่วร้ายอย่างแน่นอน

นั่นเป็นเหตุผลโดยกว้างขวางที่เรายืนยันว่า การจะจัดทำยุทธศาสตร์อย่างไร ต่อปัญหาสามจังหวัดภาคใต้ก็ย่อมทำได้ทั้งนั้น แม้กระทั่งจะใช้ยุทธศาสตร์ชาวคริสต์ที่ว่าในไบเบิลว่า ตาต่อตาฟันต่อฟัน เพื่อการถอนรากถอนโคนความชั่วร้ายโดยการตอบโต้ย่างแรงร้ายไปพอ ๆ กันไปเลย ก็ย่อมได้ แต่โดยเงื่อนไขว่าจะต้องให้ใช้เวลาอย่างเพียงพอสำหรับทุก ๆ ยุทธศาสตร์ที่เลือก แต่ถ้า ผู้ทำยุทธศาสตร์ฉลาด มีภูมิปัญญา มองเห็นจุดเด่น จุดด้อยของยุทธศาสตร์แต่ละอัน ในสิ่งที่เป็นจุดอ่อนที่ต้องเสริม ก็สร้างมาตรการขึ้นมาเสริมจุดอ่อนนั้น ในสิ่งที่เป็นจุดแข็งก็ต้องเน้นจุดแข็งของแต่ละยุทธศาสตร์นั้นอย่างไร ก็ย่อมบรรลุสู่ความสงบสุขได้เร็วขึ้นอย่างแน่นอน

และยุทธศาสตร์ที่น่าสนใจบัดนี้ ก็คือ ยุทธศาสตร์ข่าวกรอง ทั้งหลักการข่าวกรอง และ ทั้งการต่อต้านข่าวกรอง (Intelligence & Counter Intelligence) ซึ่งต้องทำร่วมกันทุกระดับนับแต่ระดับพื้นที่ ท้องถิ่นของปัญหา ขึ้นมาถึงระดับชาติ และระดับสากลระหว่างประเทศ และหน่วยราชการ ทหาร พลเรือน ตำรวจ และองค์การทุกแห่ง และ ตลอดไปถึงประชาชนชาวไทยทั้งชาติ เรามองว่าการประสานงานข่าวกรองระดับสากลระหว่างประเทศ ได้กลายเป็นเรื่องสำคัญขึ้นมาในบัดนี้แล้วที่การข่าวกรองของชาติจะต้องเอามาดำเนินงาน โดยกระทรวงการต่างประเทศมาร่วมในยุทธศาสตร์ข่าวกรอง นี้อย่างเต็มที่ และโดยยุทธศาสตร์ข่าวกรอง จะสามารถแยกคนดีออกจากคนร้ายได้ และเราต้องสืบไปในเครือข่ายของงานทั้งหมดของทั้งฝ่ายพันธมิตร ผู้ก่อการดี และฝ่ายศัตรู ผู้ก่อการร้าย นั่นหมายความว่า การข่าวกรองต้องไปเชื่อมกับองค์การ หรือหน่วยข่าวกรองของสากล ของชาติต่าง ๆ นับแต่ประเทศเพื่อนบ้าน ใกล้เคียงไปจนถึงหน่วยข่าวกรอง ระดับลึก และทรงอานุภาพของอเมริกาบ้าง ของรัสเซีย บ้าง ซาอุดีอาระเบีย บ้าง ของเราเองบ้าง การข่าวกรองเท่านั้นจักช่วยให้เกิดยุทธการที่ว่า “จับให้มั่นคั้นให้ตาย” และได้สถานการณ์ความไม่ประมาทตามสุภาษิตไทย ๆ ว่า “ประเพณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง” และถึงเวลาที่เราจะต้องคอยระวัง(โดยระบบข่าวกรองที่เฉียบคมและกว้างขวางพอ) ให้ดุลแห่งอำนาจทางอาวุธสงครามในภูมิภาคแถบเอเซียด้วยกัน มิให้เสียดุล แก่กันและกัน โดยการข่าวกรองต้องทำงานของมันอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อเอาความลับดุลอำนาจทางอาวุธสงครามของประเทศที่ร่วมภูมิรัฐศาสตร์ โดยเฉพาะเพื่อนบ้านมุสลิมออกมาวางบนฝ่ามือดูอย่างชัดแจ้ง ปราศจากความสงสัย

ประเด็นทางยุทธศาสตร์ที่ต้องพิจารณาอีกด้านหนึ่ง ก็คือประเด็นวัฒนธรรมสามจังหวัดภาคใต้ ซึ่ง มีข้อพิจารณาว่า สามจังหวัดภาคใต้มีวัฒนธรรมอิสลาม เมื่อเรามองวัฒนธรรมอิสลาม เราก็ควร มองอย่างเป็นวัฒนธรรมอิสลาม ไม่ควรเอาความคิดของเราเองไปมองความคิดของเขา ควรมองให้ตรงว่าของใครก็ของมัน ของเราก็เป็นของเรา ของเขาอิสลามก็เป็นอย่างอิสลาม

และอย่างอิสลามนั้นเป็นอย่างไร ก็ต้องวิเคราะห์ออกมาตรงตามนั้น ตามสภาพที่เป็นจริงและต่อไปนี้ก็คือทัศนะของเราในการวิเคราะห์วัฒนธรรมอิสลาม

ประการแรก ศาสนาอิสลามได้สร้างภาวะผู้นำไว้อย่างเฉียบขาดมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่เป็นเผด็จการ อันเนื่องมาจากหลักการทางศาสนาของอิสลาม ที่กำหนดว่าผู้นำเป็นตัวแทนของเทพเจ้า ฉะนั้นเราจะเห็นกลุ่มอิสลามกลุ่มต่าง ๆ ทุกวันนี้ ต่างมีผู้นำที่เด็ดขาด และประชาชนของเขามีหน้าที่อย่างเดียวคือการทำตามคำสั่งของผู้นำ ประชาชนไม่มีสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็น ระบอบอิสลามคือระบอบเผด็จการเทพเจ้า เป็นวัฒนธรรมเผด็จการศักดิสิทธิ์ ประชาชนที่รักสันติเหล่านี้ เขารักสันติเพราะเหตุที่เจ้านายสั่งให้อยู่อย่างสันติ มิใช่มีความจริงใจ หรือมองเห็นเหตุผลอย่างนั้น และครั้นหัวหน้าพาไปรบ ไปทำสงครามหรือพาไปรบเข่นฆ่ากับอิสลามกลุ่มอื่นเขาก็ไปโดยคำสั่งของผู้นำ แม้ถูกพาไป รู้อยู่ ว่าต้องเข่นฆ่ามุสลิมด้วยกัน ก็ยอมปฏิบัติตาม เขาก็ต้องไปตามคำสั่ง เช่นนั้นเอง

ฉะนั้น แม้จะดูสงบในไทย แต่เมื่ออิสลามที่เป็นจอมของเครือข่ายสั่งการมา เขาก็ทำตามนั้นตาม เจ้านายสั่ง เขาสั่งให้ก่อการร้ายก็ต้องก่อการร้าย นี่คือวัฒนธรรมอิสลาม และข้อพิสูจน์ที่ปรากฏชัดเจนไปทั่วทุกหนทุกแห่งในลกที่มีอิสลามก็คือ เดี๋ยวนี้ อิสลามแบ่งกันเป็นก็ก ๆ แต่ละก๊กก็มีหัวหน้าเป็นตัวแทนทางจิตวิญญาณแห่งพระเจ้า องค์เดียวกัน แต่ทำไมเขาจึงรบกัน ข้อเท็จจริงที่เห็นชัดเจนในวันนี้ก็คือ อิสลามกำลังรบกันเอง เข่นฆ่ากันเอง ทั่วโลก ก็เพราะวัฒนธรรมเผด็จการอย่างไร้เหตุผล นี่เอง เพราะฉะนั้นเราจึงต้องดูให้ละเอียดเหมือนกัน ว่าอิสลามไทยตกอยู่ใต้อิทธิพลวัฒนธรรมอิสลามสากลเพียงใด ในขณะเดียวกันอิสลามไทย ได้ยอมรับวัฒนธรรมสากลของไทย และของโลกเพียงใดหรือไม่ และสิ่งที่น่าคิดก็คือ กรณีตัวอย่างที่สะท้อนว่าชาวมุสลิมไม่เข้าใจวัฒนธรรมสากลยุคปัจจุบัน เห็นได้จากสถานการณ์ที่เริ่มต้น นับแต่ระเบิดพระพุทธรูป มหิมาที่แสดงถึงความรุ่งเรืองของศาสนาพุทธมาก่อนในแดนอิสลามปัจจุบันซึ่งเป็นมรดกวัฒนธรรม โลกที่ทรงคุณค่าในประเทศอิสลามอาฟกานิสถาน (เดี๋ยวนี้ญี่ปุ่นได้เจรจากับอาฟกานิสถานเป็นที่ตกลงแล้วโดยญี่ปุ่นจะดำเนินการซ่อมแซมพระพุธรูปมรดกโลกนี้ขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง) มาถึงไล่ฆ่าฟันพระสงฆ์ในจังหวัดปัตตานี ประเทศไทย ขณะท่าน ออกบิณฑบาต จนมรณภาพไป 2 รูป นี่คือความเข้าใจเรื่องบุญและบาปของเขากับของเราไม่ตรงกัน พื้นฐานความเชื่อของอิสลามกับพุทธไม่ตรงกัน

การมองสถานการณ์วัฒนธรรมในสามจังหวัดภาคใต้จึงต้องมองเขาและมองเรา ทางไทยอิสลามก็ต้องมองทั้งเขาและเราด้วย อย่ามองฝ่ายตนฝ่ายเดียว ไม่งั้นก็จะเป็นการเอาเปรียบ เห็นแก่ตัว และที่สำคัญวัฒนธรรมที่ไร้เหตุผล เช่นวัฒนธรรมการก่อการร้าย ซึ่งเป็นกระแสหลักของอิสลามสากลอยู่ทุกวันนี้ ที่ถึงอย่างไรก็เห็นได้ชัดเจนว่า เป็นสิ่งที่ไร้เหตุผล และไม่น่าที่อิสลามไทยจะเห็นดีด้วย และที่จุฬาราชมนตรี ท่านสวาสดิ์ สุมาลยศักดิ์ กับ ฯพณฯนายกรัฐมนตรี ได้พบกันเป็นการลับ ไม่เปิดเผยโดยท่านจุฬาราชมนตรีกล่าวเพียงสั้น ๆ ว่า เพื่อเสนอแนะสิ่งดี ๆ เพื่อประโยชน์แก่ชาติบ้านเมือง นั้น มีความรอบคอบในการมองวัฒนธรรมในองค์รวมของชาติไทยอย่างไร ทางองค์กรอิสลามไทยได้ มีการมองวัฒนธรรมอื่นอย่างไรหรือไม่ หากมองแต่วัฒนธรรมตนเอง เอาตัวเองเป็นตัวตั้งอย่างฝังรากลึกที่ไม่ยอมรับฟังวัฒนธรรมอื่นเลยแล้ว ก็ถือว่าขาดความเป็นธรรม มีอคติ ตามหลักอคติ 4

ในเมื่อวัฒนธรรม 3 จังหวัดภาคใต้ไทย ไม่ใช่วัฒนธรรมแม่ แต่เป็นวัฒนธรรมลูก หลาน แม่คือ ซาอุดีอาระเบีย สถานกาบา ที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวมุสลิม ทุกปี ชาวมุสลิมทั่วโลกจะพยายามไปแสวงบุญที่นั่น ถือว่าเป็นที่สุดของการแสวงบุญในศาสนาอิสลาม และนั่นคือจอมแห่งเครือข่ายทั้งสิ้นของวัฒนธรรมอิสลาม ที่มีฐานมาจากศาสนาและพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ และสงครามศักดิ์สิทธิ์(จีฮัด)เดิมเริ่มขึ้นที่นี่ เริ่มที่สงครามเมืองมักก๊ะห์ (หรือเมกกะปัจจุบัน) พอรบชนะมักก๊ะห์ ท่านมุฮำมัด ก็ยกตนขึ้นเป็นศาสนทูต(คือผู้ติดต่อกับพระเจ้าได้ และรับโองการของพระเจ้ามาบอก สั่งการแก่มนุษย์) อ้างว่าการรบชนะเป็นที่พอพระทัยของอัลเลาะห์ ๆ ให้ขยายสงครามออกไปจนทั่วโลก เพื่อให้โลกทั้งโลกเป็นอิสลาม และเมื่อวัฒนธรรม อิสลามสามจังหวัดภาคใต้ไทย เป็นเพียงวัฒนธรรมลูก ๆ หลาน ๆ เป็นเพียงเครือข่ายหรือหางของวัฒนธรรมแม่เท่านั้น จึงย่อมจะไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ไม่มีอิสระที่จะคิดจะทำอะไรได้ตามเหตุผลที่เป็นจริงเป็นความชอบธรรมได้ และลักษณะของวัฒนธรรมอิสลามทั้งมวล เป็นวัฒนธรรมที่ได้รับการอบรม ซับซาบมาตลอดยุค ตลอดอายุของศาสนาอิสลาม 1090 กว่าปีมานี้ ให้เป็นวัฒนธรรมที่เข้มแข็ง เพราะอิสลามมีกำเนิดขึ้นจากความต่ำต้อย ที่ถูกกดขี่ ที่ประชาชนได้รับความกดดันคับแค้น อันเป็นพื้นฐานแห่งการกำเนิดแห่งศาสนาอิสลาม และแล้วผู้นำคือ มุฮำมัด พาเลือกใช้วิถีทางแห่งความรุนแรงในการแก้ปัญหา วัฒนธรรมอิสลามจึงเกิดขึ้นและเดินไปพร้อม ๆ กับการสงคราม การรบ การผจญกับความเครียด และความลำบากคับแค้นลำบากยากจน มาแต่อดีต ภายใต้กรอบการเมืองที่เป็นเผด็จการเทพเจ้า เพราะในขณะเดียวกันผู้นำได้ตั้งตัวเป็นทั้งกษัตริย์ ผู้ปกครองและ เป็นตัวแทนเทพเจ้า เบื้องสูงไปด้วย เพื่ออ้างอำนาจเบื้องบนมาข่มขู่ประชาชนของตนให้เชื่อฟังอย่างสนิทราบคาบ จึงเป็นระบอบเผด็จการอย่างราบคาบ แล้วกลายมาเป็นที่ไปที่มาแห่งวัฒนธรรมรุนแรง และระเบิดพลีชีพ ของบรรดามุสลิมผู้รักความสงบสันติ ในปัจจุบันนี้

ตัววัฒนธรรมอิสลามจึงกลายเป็นวัฒนธรรมที่ตึง อยู่ตลอดเวลา เมื่อวัฒนธรรมฮาร์ดคอร์ หรือวัฒนธรรมแม่ที่เข้มข้นจากเมกกะ อิรัค อิหร่านและปาเลสไตน์ แผ่ออกมาถึงวัฒนธรรมลูกหลานที่สามจังหวัดภาคใต้ไทย คนสามจังหวัดภาคใต้ไทย จึงมีบุคลิกภาพพิเศษ ที่แตกต่างจากชาวไทยทั้งประเทศก็คือ วัฒนธรรมตึง (เป็นคนพูดน้อยต่อยมาก นั่นเอง) วัฒนธรรมยิ้มยาก (ไม่เหมือนไทยทั่วไปที่เป็นสยามเมืองยิ้ม) และเป็นวัฒนธรรมที่หลบซ่อน มีปมด้อย ชาวอิสลามค่อนข้างจะเก็บตัว ไม่ตอบรับสถานการณ์โลกภายนอก ไม่ทันสถานการณ์ ไม่คบหาคนนอกศาสนา และรังเกียจคนนอกศาสนามาแต่ไหนแต่ไร เพราะต้นคำสอนของอิสลามสอนให้รังเกียจคนนอกศาสนา เรียกคนนอกศาสนาว่าคนป่าเถื่อน หรือศัพท์ในคัมภีร์อัลกุรอานว่า กาฟีร บ้าง เรียกว่า คนทรยศ หรือมุนาฟิก บ้าง รียกว่า พวกคนบาป หรือ นัสรอนี บ้าง ซึ่งพระเจ้าจะไม่มีวันอภัยโทษให้ คนนอกศาสนาพวกนี้ มีทางไปสู่นรกเพลิงสถานเดียว เท่านั้น

นี่เป็นวิถีทางที่อิสลามได้รับการอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก ๆ และ ตั้งแต่มีกำเนิดของศาสนาอิสลามขึ้นมาบนโลกนี้

ในขณะเดียวกันมุสลิมย่อมน้อมใจว่าตนเป็น อิบาดุรรอฮมาน(บ่าวผู้จงรักภักดีต่อพระผู้ทรงเมตตา) ยอมถวายหัว นั้นเป็นบทบัญญัติไว้อย่างชัดเจนในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน และเป็นที่ไปที่มาของวัฒนธรรมอิสลามบริสุทธิ์ เช่นที่เป็นต้นกำเนิดเรื่องราวความยุ่งยากสืบมาของยุคใหม่นี้ก็เริ่มมาจาก วัฒนธรรมอิสลามบริสุทธิ์ คือการถือพวกถือหมู่ เห็นแก่หมู่ตนเองเกินไปโดยไร้เหตุผล (โดยมาตรฐานวิชาการหรือศาสตร์สมัยใหม่) ไม่มีหลักการมองสังคมที่เป็นจริง หรือ ไม่ยอมมองความเป็นไปตามที่เป็นจริงของสถานการณ์โลก แต่มองไปตามความเชื่อความศรัทธาอย่างไร้เหตุผล (เช่นมีลมพายุทะเลทราย ก็มองว่าเป็นอิทธิฤทธิ์ของพระเจ้าว่าอัลเลาะห์ทรงบันดาลขึ้นเพื่อช่วยขับไล่ศัตรูของชาวมุสลิม จนสหรัฐอเมริกา เปิดยุทธการพายุทะเลทราย ให้เห็น เพื่อให้ชาวมุสลิมเลิกเชื่อในเรื่องงมงายอย่างนั้น ก็ยังไม่สำเร็จ เมื่อเกิดแผ่นดินไหว มุสลิมก็มองว่าพระเจ้าอัลเลาะห์ทรงพระพิโรธ แต่กรณีแผ่นดินไหวที่เมืองบาม อิหร่าน เมื่อต้นปี 47 มุสลิมอิหร่านตายไป 7 หมื่น นั้น กลับหาเหตุผลมิได้เลยว่าอัลเลาะห์ทรงมีพระประสงค์อย่างไร เหตุใดไม่ทรงทำแผ่นดินฝ่ายศัตรูของพระองค์ให้พินาศ กลับมาทำแผ่นดินพระองค์เองให้พินาศไปเปล่า ๆ โดยไร้เหตุผลเช่นนี้ หรือทรงมีพระพิโรธแด่ชาวมุสลิมเพราะเหตุอันใด) ดังปรากฏขึ้นที่อาฟกานิสถานยุคตาลีบัน ที่อ้างอิสลาม บริสุทธิ์ต้องไม่มีศาสนาอื่น ๆ จึงทำลายพระพุทธรูปตามแถบเขาเมืองบาบียัน รวมทั้งพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดของโลก ที่เป็นมรดกโลก โดยอ้างว่าเพื่อทำศาสนาอิสลามอาฟกานิสถานให้บริสุทธิ์ ตามคำสอนของพระเจ้า และโดยไม่ฟังเหตุผลในด้านวัฒนธรรม และมรดกโลก ซึ่งนักปราชญ์ยุค ใหม่ทั่วโลกยอมรับว่าเป็นวัฒนธรรมที่ดี มีประโยชน์ ตามที่องค์การสหประชาชาติทักท้วงห้ามปราม กระทั่งนายโคฟี่ อนัน เลขาธิการองค์การสหประชาชาติเดินทางไปเจรจาเองและทั้งประเทศสหรัฐอเมริกา ลังกา ไทย ญี่ปุ่น จีน ฯลฯ พากันห้ามปรามไว้ ก็หาฟังไม่

นี่คือวัฒนธรรมการเก็บตัวเกินไปของอิสลาม ก็เข้าตามหลักจิตวิทยาเบื้องต้นว่าด้วยกลุ่มชน introvert การเก็บตัว เกินไปซึ่งจะกลายเป็นภัยต่อไป ก็คือจะ ถือตัวว่าดีเลิศกว่าชนชาติอื่น เช่น เยอรมันยุคฮิตเลอร์ถือตัวว่าเป็น อารยชน ทำให้เกิดสงครามขึ้น เพราะทำให้เหยียดหยามคนอื่น พวกอื่น และเมื่อถูกกดดัน ก็ออกมาเป็นความรุนแรง อย่างเหลือเชื่อ จนเกิดสงครามจีฮัดขึ้น และเกิดกลยุทธระเบิดพลีชีพขึ้นมา (อันเป็นผลจากความเก็บกดภายในเกินขนาดและโดยมีขบวนการทางจิตวิทยา ที่เกลี้ยกล่อมกดดันให้มุสลิมผู้ซื่อตรงบริสุทธิ์ กลายเป็นนักระเบิดพลีชีพขึ้นมา อย่างไร้ความเป็นธรรม และชอบธรรม) แล้วเลยเถิดไป จนกระทั่งครั้งหลังสุด ระเบิดเผารถพลเรือนอเมริกัน ชาวอเมริกัน 4 คนเสียชีวิตในกองเพลิง ไหม้ดำจนศพหงิกงอ กลายเป็นตอตะโกแล้วยังประจานโดยมัดลาก เอาศพไปตามถนน ไปแขวนประจานไว้บนหลังคาโค้งของสะพาน ซึ่งนี่คือการเลยเถิด โดยทำเกินไปขาดกติกาแห่งวิถีทางความรุนแรงไป จนกลายเป็นพฤติกรรมป่าเถื่อนอนารยธรรม ที่ทำให้ชาวโลกตกตะลึง และแล้วเป็นที่มาแห่งคนหยาม ชาวโลกทั้งปวงย่อมหยาม ในทัศนะของศาสนา ๆ หนึ่ง นี่คือการเผยแผ่ศาสนาอิสลามหรือการทำลายศาสนาอิสลามโดยคนอิสลามกันเอง? ศาสนาอิสลามมีความดีอะไร ให้คนนับถือ เลื่อมใส? มุสลิม มิได้แปลว่าผู้เผยแผ่อิสลามหรือ ? แล้วอะไรคือสิ่งที่ชาวมุสลิมเผยแผ่ออกไปอยู่ในขณะนี้?

อีกประการหนึ่ง อิสลามไม่มีวัฒนธรรมความประนีประนอม และ ความสันติภาพ ในองค์รวม จึงจะเห็นว่าอิสลามเจรจาสันติภาพไม่เป็น ไม่รู้จักคำว่า ผ่อนหนักผ่อนเบา บ้าง (เพราะพระคัมภีร์อัลกูรอาน ไม่สอนให้ประนีประนอม ไม่สอนให้อ่อนข้อ แต่สอนให้ทุ่มเทสละเพื่อให้ได้ชัยชนะ ดังวาทะว่า "ดังนั้นพวกเจ้าทั้งหลายอย่าหมิ่นแคลนสงคราม อย่าเรียกร้องไปสู่การอ่อนข้อ ด้วยการประนีประนอมกับพวกเนรคุณ ขณะที่การรบกับพวกเขากำลังดำเนินอยู่ ทั้งที่พวกเจ้ามีภาษีเหนือกว่าพวกนั้น ดังนั้นจำต้องบุกตะลุยจนได้ชัยชนะในที่สุด" (พระมหาคัมภีร์ หน้า 2309)

มุสลิมจึงมีแต่วัฒนธรรมการรบและรบเพื่อให้ชนะฝ่ายตรงข้าม เพื่อเข่นฆ่าฝ่ายต่ำช้าที่ตรงข้าม ที่ถูกตราชื่อให้ว่าเป็นพวกป่าเถื่อน (กาฟีร์) เป็นคนบาป (นัสรอนี) เป็นผู้ทรยศ (มุนาฟิก) ฯลฯ เป็นต้น และกลายเป็นเหยียดหยามมนุษย์เผ่าพันธ์อื่น ๆ ทั่วโลก แล้วยกตนเป็น อิบาดุรรอฮมาน บ่าวผู้จงรักภักดีแด่พระผู้เมตตา และด้วยความเชื่อว่าความพ่ายแพ้ ความประนีประนอม จะสร้างความเสื่อมเกียรติ์แด่อัลเลาะห์ โดยไม่เคยใช้สติพิจารณาดูเลยสักครั้งว่า แต่ไหนแต่ไร อัลเลาะห์มีแต่ หลอกลวงประชาชน ไม่เคยมาร่วมรบ หรือส่งทัพฟ้ามลาอิกะห์มาร่วมรบตามสัญญาเลยสักครั้ง

การที่ไปปักใจเชื่อจริงจังขนาดนั้น ทำให้กลายเป็นไร้เหตุผล ไม่มองตรงความเป็นจริง จึงไม่มีคำว่า รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย ฉะนั้น ถ้ามีอะไรยิ่งกว่าระเบิดพลีชีพ ก็คงจะได้เห็นในยุคนี้ เพราะอิสลาม เกิดขึ้นมาพร้อมกับสงคราม มีสงครามเมกกะเป็นที่ไปที่มา แล้วเดินไปด้วยสงคราม จนกระทั่งมาสู่สงครามขณะนี้ ไม่มีวันที่มุสลิมว่างเว้นจากสงคราม ตั้งแต่ตั้งศาสนาอิสลามขึ้นมาดังจะ เห็นว่า ปาเลสไตน์ รบกับอิสราเอล ไม่มีวันหยุด ทั้ง ๆ ที่ทั่วโลกพยายามให้เจรจาและดำเนินการด้วยสันติ และหมายความถึง อิสลามกับอิสลามต่างก็รบกัน ฆ่าฟันกันเองจำนวนมหาศาลดังจะพบว่า ขณะนี้อิสลามรบกันเองอยู่ทั่วโลก เช่นอิสลามปากีสถาน รบกับอิสลาม อาฟกานิสถาน ตาลีบัน และ อุสมา บินลาดิน อิสลามสุหนี่ รบกับอิสลาม ชีอ๊ะห์ ขบวนการก่อการร้ายมุสลิมอาบูซายาบ รบกับรัฐบาลอิสลามอินโดเนเซีย ขบวนการก่อการร้ายเจมาอิสลาม รบกับรัฐบาลฟิลิปปินส์ ขบวนการก่อการร้ายสากลอิสลาม (หรือ อิสลามหัวรุนแรงหรือขบวนการก่อการร้ายสากล)รบกับสหรัฐอเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลีย สเปน รบกับประชาชนทั่วโลก และ ขบวนการอิสลามเชเชน รบกับรัฐบาลรัสเซีย ในศรีลังกา ก็มีขบวนการแบ่งแยกดินแดนคอยบั่นทอนก่อเหตุร้ายอยู่ไม่เคยขาด ฯลฯ และประเทศหลังสุด ที่จะอยู่ไม่เป็นสุขอีกประเทศหนึ่งก็คือพม่า ในเมื่อมีการระเบิดสถานทูตพม่าในมาเลเซียอย่างไร้เหตุผล และก็มิใช่ใครอื่น เป็นฝีมือของโจรมุสลิม อีกเช่นเคย

ทั้งนี้ก็เพราะพระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน สอน ไว้เช่นนั้น เขาสอนไม่ให้ประนีประนอม คุณสมบัติของมุสลิม บ่าวผู้จงรักภักดี หรือ อิบาดุรรอฮมาน ก็คือ ต้องเชื่อทุกถ้อยคำในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน เป็นวัฒนธรรมความเชื่อที่ถูกบังคับให้เชื่อ อัลกูรอานระบุไว้อย่างใด จะต้องเชื่อทั้งหมดเพราะมีคำขู่ที่ว่า

"และผู้ใดไม่ศรัทธาในอัลเลาะห์และศาสนทูตของพระองค์ แน่นอนเรา(อัลเลาะห์) ได้เตรียมเปลวเพลิงนรกอันร้อนแรงไว้แล้ว สำหรับบรรดากาฟิรผู้เนรคุณทั้งหลาย" (วรรคที่ 13 บทที่47 ส่วนที่ 26 หน้า 2318)

ซึ่งต่าง จากวัฒนธรรมความเชื่อของชาวไทยทั่วไปซึ่งมีอิสรภาพ ไม่มีการบังคับให้เชื่อถือในศาสนาแต่ ให้เชื่อด้วยหลักศรัทธาญาณสัมปยุต คือเชื่ออย่างมีเหตุมีผล ใช้ปัญญาวิเคราะห์เสียก่อน (เมื่อไปมองวัฒนธรรมมุสลิมคนไทยก็มักคิดว่าจะเหมือนกับเรา ก็อาจพลาดได้) อิสลามที่ถูกบังคับให้ เชื่อ จึงเพาะวัฒนธรรมความรุนแรงมาตลอด

ฉะนั้น จะต้องแก้ไข ให้เป็นวัฒนธรรมที่มีอิสระ ในการคิดอย่างมีเหตุมีผล หรือเป็นวัฒนธรรมวิทยาศาสตร์ขึ้นมา และให้เป็นวัฒนธรรมที่เอื้อแก่ คนอื่นบ้าง และให้เป็นการประนีประนอมกับ คนอื่นขึ้นบ้าง ในองค์รวม ถ้า มุสลิมไม่ยอมเอื้อ แด่คนอื่นบ้าง ไม่ประนีประนอม ไม่มีคำว่ารู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัยบ้าง ไม่มีหัวทางสันติวิธีบ้าง ก็ย่อมนำไปสู่สงคราม ระหว่างอิสลามกับ มวล มนุษยชาติทั่วโลกอย่างแน่นอน และผลที่ลงท้ายก็คือทั้งอิสลามและมุสลิมคงหายเกลี้ยงไปจากโลกในที่สุด แต่ขณะนี้พวกผู้ก่อการร้ายมุสลิมโลก ยังคงหวังว่าจะทำระเบิดพลีชีพครั้งยิ่งใหญ่ ให้วันกิยามะห์ (หรือ The Last Day วันสิ้นโลก) มาถึงโดยเร็ว โดยแผนอันเลวร้ายรุนแรงที่สุดคือ งัดหัวระเบิดนิวเคลียร์ ขึ้นมาถล่มโลกเสียอย่างบ้าคลั่ง (นี่คือความกังวลอย่างลึกซึ้งของสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำอเมริกาคนก่อนและปัจจุบันนี้ คือ อดีตประธานาธิบดีบิล คลินตั้น และ ประธานาธิบดี ยอร์ช ดับเบิลยู บุช ที่ได้ศึกษาอิสลามมาอย่างค่อนข้างทะลุปรุโปร่ง และเข้าใจวัฒนธรรมรุนแรงของอิสลามเป็นอย่างดี)

วัฒนธรรมอิสลามสงบ มุสลิมรักสงบ และอยู่กันอย่างสงบ ดูเป็นผู้ดี เรียบร้อย สมถะ ตามสายตาคนทั้งหลาย แต่เหตุผลแห่งความรักสงบดังกล่าว มิใช่เหตุผลแห่งความรักในมนุษย์ หรือความเป็นมนุษย์ แต่เป็นเหตุผลของการถูกกดโดยระบบอำนาจปกครอง ที่เป็นเผด็จการเทพเจ้า ตัวแทนเทพเจ้าสั่งให้สงบจึงสงบ ตามที่เห็นอย่างชัดเจนว่า ประชาชนที่รักสงบเหล่านี้ ต่างก็พากันเข้าร่วมในการรบ การสงคราม ตลอดมาไม่เคยขาด ในตอนกลางยุคของอิสลาม ประมาณ 800 ปีหลังตั้งรัฐอิสลามโดยผู้ประกาศตนเป็นนบี หรือทูตของพระเจ้า คือ มุฮำมัด ก็ทำสงครามกับศาสนาคริสต์อย่างยืดเยื้อ ไม่รู้จบสิ้น ติดต่อกันนานถึง 300 ปีเศษ ๆ จึงทุเลาลง แม้กระทั่งสั่งให้รบกับอิสลามด้วยกันเอง มุสลิมผู้รักสันติเหล่านี้ก็ไม่เคยแสดงว่าจะได้พิจารณาด้วยเหตุและผล ทำให้สถานการณ์อิสลามเป็นไปอย่างน่าอนาถน่าเศร้าใจยิ่ง เพราะศาสนาอิสลามก็สามารถรบกับอิสลามด้วยกันเองได้อย่างไม่สะทกสะท้าน และด้วยความกล้าหาญอย่างยิ่งสมเป็นนักรบบ้าคลั่งอิสลามคือ อัลกอริอะห์ บุคลิกภาพที่ดูสงบเสงี่ยม เงียบเชียบไม่เป็นพิษเป็นภัย จึงอาจกลายเป็นงูพิษตัวร้ายกาจขึ้นมาเมื่อไรก็ได้ และถึงกลยุทธที่ไม่มีใครคาดหมาย อย่างระเบิดพลีชีพก็อาจทำได้ขึ้นมา ตามแต่เจ้านายหรือผู้ปกครองเผด็จการตัวแทนเทพเจ้าจะสั่งการลงมา แท้จริงศาสนิกมุสลิมจึงไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง เป็นวัฒนธรรมที่ไม่มีอิสรภาพในตัวเอง ขาดวัฒนธรรมของความเป็นมนุษย์ผู้มีความเป็นอิสรภาพอย่างมนุษย์

กระนั้น วัฒนธรรมอิสลามก็เป็นสิ่งที่ชาวมุสลิมไทยเอง หรือมุสลิมทั่ว ๆ ไปไม่ค่อยเข้าใจว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร พวกเขาเพียงแต่เข้าใจตนเองว่าจะต้องเชื่อทุกอย่างในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอานที่มาจากพระเจ้า โดยถ่ายทอดมาทางศาสนทูต คือมุฮำมัด โดยเชื่อว่า ท่านติดต่อกับพระเจ้าได้จริงๆ จึงสามารถถ่ายทอดโองการของพระเจ้าลงมาเป็นอัลกุรอาน ที่มุสลิมทั้งโลกจะต้องเชื่อฟังทุกถ้อยคำในพระมหาคัมภีร์อัลกุรอานนั้น พวกเขาถูกบังคับให้เชื่อ แม้กระทั่งสิ่งที่ขัดความเป็นจริงที่ว่าท่านมุฮำมัดเป็นคนที่ไม่เคยเรียนอักษรศาสตร์ ทรงเขียนและอ่านไม่ได้ ดังปรากฏในอัลกุรอานเป็นวาทะ เป็นโองการของอัลเลาะห์ ประทานแก่ท่านมุฮำมัด (โดยการเข้าทรง) ว่า

“และ โอ้มุฮำมัด เจ้ามิเคยอ่านคัมภีร์เล่มใดมาก่อนหน้าอัล-กุรอานนั้นเลย และเจ้าไม่ได้ เขียนมันขึ้นมาด้วยมือขวาของเจ้าด้วย ทั้งนี้เพราะเจ้านั้นอ่านหนังสือไม่ออกและเขียนไม่เป็น แต่ถ้าเจ้าเป็นผู้อ่านออกเขียนได้แล้วไซร้ พลันพวกโมฆะทั้งหลายก็จะยิ่งสงสัยหนักขึ้นอย่างแน่นอน” (พระมหาคัมภีร์ฯ หน้า 1880)

จึงมีวัฒนธรรมความเชื่อหลัก ๆ ตามคำสอนในศาสนาอิสลามที่ว่า ต้องเชื่อทุกถ้อยคำในพระ มหาคัมภีร์อัลกูรอาน เชื่อว่าท่านนบีมุฮำมัดมิเคยอ่านคัมภีร์เล่มใดมาก่อนหน้าอัลก-กุรอานนั้น เลย และท่านไม่ได้เขียนพระมหาคัมภีร์ขึ้นมาเองด้วยมือขวาของท่าน ทั้งนี้เพราะท่าน นบี มุฮำมัด นั้นอ่านหนังสือไม่ออกและเขียนไม่เป็น แล้วสรุปลงว่า ถ้อยคำทั้งหมด ในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน เป็นถ้อยคำของพระเจ้าอัลเลาะห์ ซึ่งมุสลิม ในฐานะ อิบาดุรรอฮมาน บ่าวผู้จงรักภักดีต่อพระผู้เมตตา จะต้องเชื่อทุกถ้อยคำ

แต่แท้จริงแล้ว ท่านนบีมุฮำมัด ทรงอ่านและเขียนได้ดี ได้ทรงอ่านพระคัมภีร์มามากมายหลายเล่มก่อนแล้วจึงทรงเขียนพระมหาคัมภีร์อัลกูรอานขึ้น โดยได้ยึดโครงสร้างของพระคัมภีร์ไบเบิล ของศาสนาคริสต์เป็นหลัก แต่ไบเบิลของศาสนาคริสต์ก็เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนคนหนึ่งเท่านั้นเอง ซึ่ง หมายถึงภูมิปัญญาของพระเจ้าในไบเบิลก็เป็นเพียงภูมิปัญญาของนักเขียนคนนั้นเท่านั้น เมื่ออิสลามเอาไบเบิลไปบิดเบือนให้ต้องตามความประสงค์ทางการสงครามของท่านนบี มุฮำมัด ผู้ทรงรจนาพระมหาคัมภีร์ขึ้นมา ก็ยิ่งเฉไปจากสัจธรรมยิ่งขึ้น ยิ่งพิสูจน์ได้ว่า มิใช่เป็น ถ้อยคำของพระเจ้าแต่อย่างใด แต่แอบอ้างพระเจ้ามา เพื่อข่มขู่ลูกน้องบริวาร นักรบมุสลิมทั้งหลาย ให้ทุ่มเท ในการรบ

และมีหลายเรื่องราวและหลายข้อความที่ไม่อาจจะเชื่อถือได้ นับแต่เรื่องการสร้างโลก เพราะโลกที่พระเจ้าสร้างมิได้เหมือนโลกที่มนุษย์เราอยู่ (เดิมพวกพราหมณ์ฮินดูพูดขึ้นก่อนว่าพระพรหมธาดาสร้างโลกแบน เหมือนจานใส่ข้าวหุง มีเขาไกรลาส(คือเอเวอเรสต์ ที่พวกฝรั่งไปปีนจนถึงยอดเขา เหยียบย่ำเหนือแดนเทพเจ้าของพราหมณ์-ฮินดูหลายคณะแล้ว แล้ว ยังไม่เห็น พระศิวะออกมาบรรเลงเพลงเต้นท่าพิโรธที่โลกถล่มทะลายเลย) เป็นที่อยู่ของพระอิศวร อยู่ตรงกลาง ที่ราบเบื้องล่างเป็นที่อยู่ของมนุษย์ แล้วมีช้างสองเชือกแบกโลกไว้อีกทีหนึ่ง แล้วช้าง 2 เชือกก็ยืนอยู่บนหลัง เต่าขนาดมหิมาตัวหนึ่ง มันพาโลกแหวกว่ายไปในทะเลใหญ่ท่ามกลางความมืดมิด โดยที่นักเขียน คัมภีร์ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเต่าพาโลกเราว่ายไปไหน ไปทำไม ต่อมา ยูดาย คริสต์ อิสลาม ก็เขียนตาม ๆ กันว่าพระเจ้าสร้างโลก แต่ล้วนสร้างโลกแบนไปตาม ๆ กัน ซึ่งไม่ตรงกับโลกที่เราอยู่จริง ๆเลยแม้แต่น้อย กลายเป็นเรื่องเพ้อเจ้อเหลวไหล ไปทั้งหมดทั้งสิ้น

ต่อมาก็เขียนเรื่องมนุษย์

คริสต์ ว่าพระเจ้าสร้างอาดัม ชาย ขึ้นมาก่อน ตัวเท่า ๆ กับพระเจ้าเอง แล้วชักเอาซี่โครงของอาดัมออกมาซี่หนึ่ง สร้างเป็นอีวา หญิง

ส่วนอิสลาม โดยท่านนบี มุฮำมัดว่าพระเจ้าสร้างมนุษย์มาจาก อสุจิ ดังปรากฏในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอานว่า

"พระองค์อัลเลาะห์ทรง ให้สิ่งมีชีวิตออกมาจากสิ่งไร้ชีวิต เช่นมนุษย์ออกมาจากหยดอสุจิ และ นกออกมาจากไข่ เป็นต้น และ ทรงให้สิ่งไร้ชีวิตออกมาจากสิ่งมีชีวิตเช่น อสุจิ ออกมาจากมนุษย์และไข่ออกมาจากไก่"" (วรรคที่ 19 บทที่ 29 ส่วนที่ 21 หน้า 1895)

เรื่องฝนตก ก็ว่าองค์อัลเลาะห์ทำให้ฝนตก ดังวาทะว่า

"พระองค์ทรงหลั่งจากท้องฟ้าซึ่งน้ำฝน" (วรรคที่ 24 บทที่ 29 ส่วนที่ 21 หน้า 1897)

ทรงสร้างสิ่งประหลาดขึ้นคือท้องฟ้า ที่ประหลาดเพราะไม่มีเสา ดังวาทะว่า

"พระองค์ทรงบันดาลฟากฟ้าโดยปราศจากเสา" (วรรคที่ 10 บทที่30 ส่วนที่ 21 หน้า 1915)

และอีกตัวอย่างหนึ่งก็คือ อัลเลาะห์ทรงรอบรู้แม้ทารกในครรภ์ของสตรีก็ทรงบอกได้ว่าเป็นชายหรือเป็นหญิง ดังวาทะว่า

"ทรงรอบรู้สิ่งที่มีอยู่ในมดลูกว่าเป็นชายหรือเป็นหญิง ซึ่งสิ่งเหล่านั้น ไม่มีผู้ใดทราบอย่างชัดเจนได้เลย นอกจากอัลเลาะห์เพียงองค์เดียว" (บทที่ 30 วรรคที่ 34 ส่วนที่ 21หน้า 1926)

นอกจากนั้นยังทรงมีพระอำนาจบังคับ เดือน และตะวันได้ ดังปรากฎในอัลกุรอาน ว่า

"พระองค์ทรงบังคับดวงตะวันและดวงเดือน" (บทที่34วรรคที่ 13 ส่วนที่ 22 หน้า 2007)

ซึ่งทั้งหมดนี้ฟังแปร่ง ๆ แล้วไม่เป็นความจริงเลย เช่นที่ทรงอวดอ้างว่าทรงรอบรู้สิ่งที่มีอยู่ในมดลูก(ครรภ์) ว่าเป็นชายหรือเป็นหญิง และว่ามีเพียงพระองค์เท่านั้นที่ทรงรู้ แต่เดี๋ยวนี้วิทยาศาสตร์เจริญไปมาก แม้นักเรียนชั้นประถมศึกษา(ในอเมริกา) ก็รู้มากกว่าพระเจ้าอัลเลาะห์ เพราะสามารถพิสูจน์ได้ว่าทารกในครรภ์มารดาเป็นชายหรือเป็นหญิง ด้วยการตรวจทางอุลตราซาวด์ได้ทันที ซึ่ง ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลย จึงน่าจะได้หยุดพิจารณาว่า การที่บังคับมนุษย์ให้เชื่อทุกถ้อยคำใน พระมหาคัมภีร์ฯ นั้น จะมีความชอบธรรมอย่างไรแก่ชาวมุสลิม และชาวโลก

เรื่องพระเยซู ซึ่งท่านนบี มุฮำมัดเขียนบิดเบือนไปจากพระคัมภีร์ไบเบิล อย่างมากมาย ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่สร้างความไม่พอใจให้แด่ชาวคริสต์มาจนถึงทุกวันนี้ และไม่เป็นธรรมในการที่จะบังคับคนทั้งหลาย ให้เชื่อตามทุกถ้อยคำ (ว่าชาวคริสต์เป็นคนบาปเลวร้ายอย่างไม่มีการให้อภัย) รวมทั้งเรื่องที่เป็นอุดมการณ์ทางศาสนาอันสูงสุด เช่นเรื่องการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูบนไม้กางเขน ที่ ท่านนบี มุฮำมัด เขียน บิดเบือนไปว่า องค์อัลเลาะห์ทรงมีพระเมตตาเป็นอันมากแด่พระเยซู จึงทรงสับเปลี่ยน เอาคนที่คล้ายกันไปต้องโทษและตายแทนพระเยซูบนไม้กางเขน ส่วนพระเยซูองค์อัลเลาะห์ทรงบันดาลให้ เมฆอุ้มขึ้นไปอยู่สวรรค์ชั้นที่ 2 พระเยซูจึงรอดชีวิต และอัลเลาะห์ยังทรง กรุณาพระเยซู โดยได้ทรงเป็นเจ้าหนี้บุญคุณพระเยซูถึง 7 อย่าง จนพรเยซูจงรักภักดีต่ออัลเลาะห์ เป็นบ่าวผู้จงรักภักดี (อิบาดุรรอฮมาน) อีกองค์หนึ่ง มาตราบเท่าทุกวันนี้

แล้วการบังคับให้เชื่ออย่างไร้เหตุผล ก็กลายมาเป็นวัฒนธรรมความรุนแรงของชาวมุสลิมทั่วไป

กลายมาเป็นวัฒนธรรมข้าทาส คือประชาชนไม่มีอิสรภาพทางความคิดอ่านในเรื่องพิธีกรรมและศาสนาและเมื่อระบอบพระเจ้าลงมาควบคุมปกครองมนุษย์เองโดยตรง สร้างระบบการปกครองทั้ง ระบบเป็นลำดับชั้นไปจากมนุษย์ผู้ต้อยต่ำที่สุดบนดิน เป็นลำดับชั้นขึ้นไปถึง อัลเลาะห์ ณ สวรรค์ชั้นที่ 7 การปกครอง จึงเป็นเผด็จการเทพเจ้าอย่างเบ็ดเสร็จ

ทำให้วัฒนธรรมอิสลาม เป็นวัฒนธรรมที่ถูกครอบงำด้วยความเชื่อที่ค่อนข้างไร้เหตุผล ทำให้เป็นวัฒนธรรมที่ไม่มีอิสระทางความคิด เพราะฉะนั้นจึงถูกชักจูงไปในทางเสื่อมได้ง่าย เช่น วัฒนธรรมระเบิดพลีชีพ และวัฒนธรรมความรุนแรง การจองเวร การล้างแค้น สารพัดเรื่องรุนแรง เกิดขึ้นจากพื้นฐานทางความเชื่อที่ไร้เหตุผล

เราไม่คิดว่าวัฒนธรรมชนิด ที่ไร้เหตุผลและรุนแรงเช่นนี้ จะได้รับการสืบสาน และนำไปปฏิบัติใน โลกยุคนี้สืบต่อไป

ฉะนั้น เมื่อมองวัฒนธรรมอิสลามตามเหตุที่มาที่ไปดังกล่าว ก็จะพบอย่างชัดเจนว่า ตัววัฒนธรรมอิสลามเอง มีความบกพร่อง อันเกิดจากความเชื่อที่ไร้หลักการแบบวิทยาศาสตร์ เป็นการบังคับของศาสนาให้เชื่อตามอย่างไร้เหตุผล ไร้การพิศูจน์ เป็นเหตุแห่งปัญหารุนแรง ที่ก่อกวนโลกไปทั้งหมดอยู่ขณะนี้ ชาวมุสลิมไทยจึงควรพิจารณา แก้ไขให้เป็นวัฒนธรรมอิสระ มีความเป็นมนุษย์ที่มองเรื่องราวปัญหาตรงกับความเป็นจริงของธรรมชาติ แล้วแก้ไขไปตามแนวทางวิทยาศาสตร์ และร่วมมองปัญหาสังคมอย่างเป็นสากล โดยหลักวิชาการสากลของมนุษย์ยุคใหม่

และที่น่าคิดก็คือมุสลิมไทยน่าจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่รักความสงบสุข โดยความเป็นมนุษย์โดยเหตุผลอย่างมนุษย์สากลยุคนี้ เพราะอิสลามดังกล่าวมาทั้งหมดนั้น เดี๋ยวนี้กำลังฆ่าฟันกันเอง ทั้ง ๆ ที่เป็นอิสลามเดียวกัน มีเพียงอิสลามไทยเท่านั้นที่มีความสุขสงบและยังไม่ฆ่าฟันกันเองอย่างมีเจตนามากนัก (แม้จะไปฆ่าพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนาไปสองรูป อย่างไม่เข้าใจเรื่องผลกรรมอันหนักที่จักตามสนองเช่นเดียวกับตาลีบัน-บินลาดิน) แล้วจะไปคิดการใหญ่ใดใดที่ไม่ชอบธรรมที่หาเรื่องให้ตนเองอยู่ไม่เป็นสุขไปทำไม ในเมื่อพระศาสดามุฮำมัดก็ยอมรับความจริงอยู่ว่ามุสลิมอยู่ในแผ่นดินใด ก็ให้ร่วมทำประโยชน์แก่แผ่นดินนั้น ให้นับถือกษัตริย์แผ่นดินนั้น ซึ่ง หมายความรวมถึงการยอมรับในรัฐศาสตร์การปกครองตามยุคตามสมัย ยอมรับกฎหมายของแผ่นดิน ร่วมปกครองแผ่นดินนั้นตามสิทธิเสรีชนยุคใหม่

อิสราเอลล่าพวกหัวรุนแรงปาเลสไตน์

อิสราเอลยืนหยัดสร้างกำแพงกั้นเขตฉนวนกาซ่าท่ามกลางเสียงคัดค้านทั้งจากสหประชาชาติเอง และสหรัฐอเมริกา แต่สถานการณ์กลับเข้าข้างอิสราเอล ทำให้เหตุผลในการป้องกันตัวเองของ อิสราเอลชัดเจนขึ้น จนการก่อสร้างกำแพงเสร็จสิ้นไปตามลำดับ ๆ และอิสราเอลก็ยังคงแสดงพลังทางทหารที่เหนือชั้นกว่ามุสลิมปาเลสไตน์ เพราะสามารถจะส่งทหารของตนเข้าไปในปาเลสไตน์ เพื่อไล่ล่าพวกหัวรุนแรงเมื่อใดเวลาใดก็ได้ และนั่นเป็นเหตุให้ทฤษฎี เวรย่อมไม่ระงับด้วยการจองเวร ต่อไป และขบวนการฮามาสก็เดินหน้าจองเวรตอบโต้อิสลราเอลต่อไป

เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวที่ค่อนข้างน่าประหลาด ในขณะที่นายยัสเซอร์ อราฟัต เป็นผู้นำปาเลสไตน์ ท่ามกลางประชาชนที่โง่เขลา ยากจน แสนลำบาก เขากลับอยู่อย่างเป็นสุขด้วยการเห็นแก่ตัวสะสมทรัพย์สินเงินทองอย่างมั่งคั่ง จนได้รับประเมินจากวารสารฟอร์บส ที่จัดอันดับประจำปีของ มหาเศรษฐีโลกว่า เขา ยัสเซอร์ อราฟัต เป็นมหาเศรษฐีอันดับ 9 ของโลก { ไทยรัฐ 10 มี.ค. 2547 ว่า “ 9. ยัสซอร์ อราฟัต ประธานาธิบดีปาเลสไตน์ อายุ 74 ปี ทรัพย์สิน 200 ล้านดอลล่าร์ (ประมาณ 5,000 ล้านบาท เป็นรองนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร ประเทศไทย ซึ่งอยู่ที่อันดับ 6 มหาเศรษฐีโลก เงิน 1,400 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 35,000 ล้านบาท } เห็นตัวเลขแล้วตกตะลึง นึกไม่ถึงว่าอราฟัตจะร่ำรวยขนาดนี้” แต่ที่น่าแปลกไปกว่า ก็คือ ผู้ที่อยู่ระดับมหาเศรษฐีโลกส่วนใหญ่ที่สุดเป็นนักปกครองมุสลิมในรัฐอิสลามทั้งสิ้น

แล้วทฤษฎีการจองเวรก็คงดำเนินต่อไป ทางปาเลสไตน์ก็ต่อสู้ด้วยระเบิดพลีชีพ ตายเป็นรายชั่วโมงก็ว่าได้ แต่กระนั้น ก็ดูไม่เป็นสิ่งแปลกที่อิสราเอล มิได้แสดงอาการว่าจะสะดุ้งต่อกลยุทธ์ อันฉกาจฉกรรจ์ของอิสลามปาเลสไตน์นี้เลย กลับตอบโต้ด้วยเครื่องมือเข่นฆ่าที่ทรงประสิทธิภาพ และเหนือชั้นกว่า เบื้องบนคือท้องฟ้าอิสราเอลก็ควบคุมได้ทั้งหมด สามารถส่งยานอากาศ ไม่ว่าจะเป็นชนิดใดเข้าไปได้ตลอดเวลา หลังสุดส่งกันชิปเข้าไปถล่มด้วยจรวด เข้าสู่อาคารที่พวกหัวรุนแรงหลบซ่อนอยู่อย่างแม่นยำ โดยปราศจากการต่อต้าน ทางภาคพื้นดินที่เห็นหลังสุดส่งรถถังเข้าไปลุย ให้ราบ เห็นภาพเด็ก ๆ ของปาเลสไตน์ออกมากลุ้มรุม ขว้างปาก้อนหินเข้าใสรถถังอิสราเอลซึ่งวิธีการขว้างก้อนหินนี้ก็คือวิถีทางศาสนาอิสลามนั่นเอง เขาเพาะสอนให้เด็ก ๆ ของเขาเกลียดชังไซตอน(คริสต์ว่าซาตาน) และสอนให้ผูกอาฆาตไซตอนอย่างลึกซึ้ง และกำหนดให้เป็นพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์อีกพิธีกรรมหนึ่งของชาวอิสลาม และครั้นเมื่อมีการชุมนุมใหญ่ ณ สถานกาบาประจำปี ก็จะพากันประกอบพิธีขว้างหินใส่ไซตอนนี้ ดังปรากฏเป็นข่าวใหญ่ในปีนี้ว่า มีการเหยียบกันตายถึง 200 กว่าคน ในสถานกาบาขณะทำพิธีขว้างเสาหิน ตามประเพณี-พิธีกรรมสาปไซตอนนี่เอง และเขาก็สอนลูกเล็กเด็กแดงเขามาตลอดต่อเนื่องมาถึงปัจจุบันนี้ จึงเห็นภาพเด็ก ๆ ขว้างก้อนหินใสรถถังของอิสราเอลเป็นประจำ โดยสอนให้เชื่อว่าฝ่ายเขาเป็น มุห์มิน และอีกฝายเป็นกาฟีร์พวกไซตอน เขาสอนเด็ก ๆ และคนของเขามาแบบนี้ การจองเวรจึงไม่มีวันสิ้นสุดลง และยังมองไม่เห็นว่าอิสลามกับอิสราเอล จะฆ่าฟันกันไปถึงเมื่อไร ทางอิสราเอลแม้จะได้เปรียบ เพราะนอกจากอิสลามจะฆ่าฟันฝ่ายอื่นที่เป็นการ์ฟีร์แล้ว อิสลามต่างฆ่าฟันกันเองอย่างขนานใหญ่อีกด้วย จนดูเหมือนว่าสถานการณ์ปัจจุบัน ศัตรูของอิสลามเพียงอยู่เฉย ๆ พวกมุสลิมก็จะรบกันจนอ่อนกำลังลงไปเอง

เรื่องระเบิดรถไฟในสเปน

เรื่องระเบิดรถไฟ 4 ขบวน ในกรุงแมดริด สเปน เมื่อ 11 มี.ค. 2547 มีคนตาย 191คน บาดเจ็บกว่า 1400 คน ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่บังเอิญประจวบกับมีการเลือกตั้งทั่วไปในสเปน และ มีผลทำให้รัฐบาลเก่า ทั้ง ๆ ที่มีเสียงท่วมท้นมาแต่เดิม ตกเวทีเลือกตั้งไปทันที ด้วยข้อบกพร่องด้านการรักษาความมั่นคงของประเทศ และนายโฮเซ่ สปาเตโร จึงได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีอย่างเด็ดขาด และโดยที่แม้ตัวเขาเองก็ไม่คิดว่าจะมาตกที่นั่งอันนี้ แต่แล้วนายสปาเตโร ก็ประกาศทันทีว่าจะถอนทหารสเปนออกจากอิรัค พร้อมขอให้สหรัฐอเมริกาและอังกฤษ ทบทวนบทบาทของตนต่ออิรัค ใหม่ เขาพูดว่า “บุชกับแคลร์ ควรจะละอายแก่ใจที่ลวงโลกจนนำไปสู่สงครามกับอีรัค และการก่อการร้ายขยายออกไป” ทำให้นักการเมืองตะวันตกมองว่า นายสปาเตโร ค่อนข้างอ่อนในประสบการณ์ ซึ่งน่าติดตามต่อไปว่านายสปาเตโรผู้อ่อนประสบการณ์นี้ จะนำประเทศสเปนไป อย่างไร

จดหมายข่มขู่ในฝรั่งเศส

เป็นจดหมายที่ค่อนข้างแสดงตนโดยเปิดเผยในนามของศาสนาอิสลาม มีสัญลักษณ์ของศาสนาอิสลามประทับที่หัวจดหมายและอ้างตนเป็นทหารอัลเลาะห์ และเนื้อความอ้างพระเจ้าของชาวอิสลามไม่พอใจนโยบายกีดกั้นอิสลามของฝรั่งเศส ว่าที่ฝรั่งเศส ห้ามแขวนสัญลักษ์ศาสนาอิสลาม นั้น เป็นการท้าทายต่อศาสนาอิสลาม ส่งถึงรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคงของฝรั่งเศส ฝรั่งเศสวิเคราะห์ว่าคล้ายเครือข่ายขบวนการอิสลามเชเช่น ที่นำโดยนายบาราเยฟ ผู้ล่วงลับไปแล้วในการก่อเหตุระเบิดพลีชีพและวินาศกรรมในโรงละครรัสเซียและโดนรัสเซียกำจัดไปทั้งหมู่เมื่อต้นปี 2546 ว่า เป็นเพียงคำข่มขู่ แต่ฝรั่งเศสก็ไม่อยากให้เหตุการณ์เกิดขึ้นจริง จึงไม่ประมาท

จ๊าค ชีรัค ประธานาธิบดีฝรั่งเศสได้ร่วมกับเยอรมันมาแต่เดิมในการคัดค้านสหรัฐอเมริกาทำสงครามกับอิรัค และมีท่าทีเป็นฝ่ายตรงข้ามต่ออเมริกา-อังกฤษในเรื่องการก่อการร้ายมาตลอด ร่วมกับจีน-รัสเซีย กระนั้นฝรั่งเศสก็ยังมองดูเรื่องการก่อการร้ายเป็นปัญหาของฝรั่งเศสอยู่ และ ก็คือนโยบายใหม่เอี่ยมของประธานาธิบดีจ๊าค ชีรัค ที่ออกมาอย่างเงียบ ๆ ปลายปี 2546 นโยบายห้ามศาสนาต่าง ๆ ในฝรั่งเศสแสดงสัญญลักษณ์ทางศาสนาของตน โดยอ้างว่าเพื่อป้องกันการกระทบกระทั่งกันทางศาสนา ซึ่งปรากฏว่ากลุ่มศาสนาอิสลามได้ต่อต้านอย่างรุนแรงกว่ากลุ่มศาสนาอื่น ๆ แต่เหตุการณ์ก็สงบมาจนถึงวันนี้ จึงเริ่มมีปฏิกริยา มีจดหมายข่มขู่ออกมา การที่ เพิ่งมีปฏิกริยาของฝ่ายมุสลิมออกมาขณะนี้ก็เป็นเพราะสถานการณ์สากลของการก่อการร้ายมุสลิม รุนแรงขึ้นและมีภาพเชิงรุกมากขึ้น ทำให้กลุ่มเครือข่ายพลอยฮึกเหิมได้กำลังใจขึ้น และเร่งบทบาทของตน ให้ภาพรวมของทหารอัลเลาะห์ดูคึกคักขึ้น จดหมายข่มขู่ในฝรั่งเศสฉบับนี้ค่อนข้างจะแสดงตัวอย่างชัดเจนว่าตนเป็นตัวแทนของสถาบัน คือศาสนาอิสลาม และมุ่งหมายใช้วิธีการของการก่อการร้าย ซึ่งเป็นวิธีการที่สร้างความหงุดหงิดให้แก่สังคมและประชากรโลกมาโดยตลอดระยะหลัง ๆ ที่มีการระเบิดพลีชีพขึ้นมาปฏิบัติการของฝ่ายมุสลิม และครั้นเมื่อมีระเบิดรถไฟ 4 ขบวนขณะจอดอยู่บริเวณสถานีรถไฟ ที่สเปน เร็ว ๆ นี้ (11 มี.ค. 47) มีผลให้ตาย 191 คน และบาดเจ็บกว่า 1,400 คน ( ถัดมามีระเบิดโรงแรมที่อิรัค คนต่างประเทศและคนอิรัคเองตาย 27คน โรงแรมพินาศ ) ฝรั่งเศสก็สุดอดทนต่อไป และเริ่มบทบาทผู้นำยุโรปในการต่อต้านการก่อการร้ายขึ้นมาอย่างจริงจัง พลังขุมกลุ่มยุโรปที่นำโดยจ๊าค ชีรัค แห่งฝรั่งเศส จึงเป็นตัวชี้ขาดค่อนข้างแน่นอนว่า การก่อการร้ายจะได้รับการสำเร็จโทษลงเสียที เมื่อผู้นำฝรั่งเศสกล่าววาทะที่ค่อนข้างเป็นสัจธรรมว่า ประเทศใดใดในโลกขณะนี้ก็ไม่ปลอดจากการก่อการร้ายเสียแล้ว และ ควรแก้ไขปัญหาที่ต้นตอของการก่อการร้าย ซึ่งเขาน่าจะหมายถึง แม้ประเทศไทยที่มีความสุขสงบที่สุดในโลก ก็ยังปั่นป่วนด้วยการก่อการร้าย และคำว่า "ต้นตอของการก่อการร้าย" นั้น น่าติดตามศึกษา จากคำว่า “ลัทธิการก่อการร้าย” ของประธานาธิบดี จ๊าค ชีรัค

(เดิมประธานาธิบดีบิล คลินตั้น ได้บัญญัติศัพท์คำว่า “ขบวนการก่อการร้ายสากล” ขึ้นในเดือนธันวาคม 2545) การบัญญัติศัพท์ใหม่ว่า “ลัทธิการก่อการร้าย” ควรจะเป็นการเข้าใจร่วมกัน ของชาวโลกในระดับสากลและ เป็นสาระแห่งสัจธรรมที่น่าศึกษาโดยกว้างขวางต่อไปของนักปราชญ์นักวิชาการ ในวงการศึกษาทั่วโลกยุคนี้ ในแง่ที่ว่า ลัทธิ หมายถึงความเชื่อ หรือ ความศรัทธา อย่างไร้เหตุผล ลัทธิการก่อการร้าย หมายถึงการก่อการร้ายอย่างไร้เหตุผล (ตรงกับศัพท์ทางศาสนาว่าศรัทธาญาณวิปยุต)

เรื่องการประชุมสัมมนาผู้ทรงคุณวุฒิมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก

เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2546 มีการประชุมสัมมนา ผู้ทรงคุณวุฒิและนักปราชญ์ ของมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก ณ อาคารสำนักงานองค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อระดมความคิดมันสมองของเหล่านักปราชญ์ของมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลกไปกำหนดยุทธศาสตร์ หรืองานอันเป็นภาระเป้าหมายของภาระกิจของมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลกอย่างไร

ในภาคเช้ามี พล.ท.ฉลอม วิสมล รองประธานองค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก เป็นประธานการประชุม โดยมี ศาสตราจารย์พิเศษจำนงค์ ทองประเสริฐ ราชบัณฑิตย์ อุปนายกสภามหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก กล่าวเปิดงานและบรรยายพิเศษ

แล้วเริ่มการอภิปราย โดยผู้เข้าร่วมกากรอภิปราย 5 คน/รูป คือพระราชกวี รองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย พระศรีปริยัติโมลี รองอธิการบดี ฝ่ายกิจการต่างประเทศ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย นายชง วงษ์ขันธ์ วุฒิสมาชิกประธานคณะอนุกรรมการศาสนาและวัฒนธรรม วุฒิสภา นายปรีชา กันเกียรติ์ อธิบดีกรมการศาสนา และ ดร.นันทสาร สีสลับ รองอธิการบดี รักษาการณ์อธิการบดีมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก โดยมีนายจักรภพ เพ็ญแข ว่าที่โฆษกสำนักนายกรัฐมนตรี (นายจักรภพ เพ็ญแข ได้รับแต่งตั้งเป็นโฆษกสำนักนายกรัฐมนตรีในวันเดียวกัน) ดำเนินการอภิปราย

สรุปการอภิปรายได้ว่า ไทยได้รับการยอมรับให้เป็นที่ตั้งมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลกเพราะพระพุทธศาสนาเป็นหลักฐานมั่นคงยิ่งกว่าประเทศพระพุทธศาสนาอื่น ๆ ในโลก แต่การพระพุทธศาสนาโดยรวมขณะนี้ ยังขาดการสนองตอบต่อชาวโลก ในด้านการปฏิบัติ ยุทธศาสตร์ การพระพุทธศาสนาจึงควรจะเป็นการส่งเสริมอย่างจริงจังในระดับปฏิบัติธรรม ทางฝ่ายสงฆ์มีความเต็มใจที่จะนำยุทธศาสตร์ ให้มีศูนย์การฝึกสมาธิวิปัสนาขึ้นทั่วทุกภาคของประเทศ และเน้น การศึกษาทางปฏิบัติ ที่จะนำไปสู่ธรรมชาติของความเข้าใจพระพุทธศาสนาจริง ๆ เรียนแล้วไปสู่ ธรรมชาติที่แท้จริง เข้าใจตัวธรรมชาติจริง ๆ เรียนแล้วไปสู่ความรู้แจ้งอันสมบูรณ์ (enlightenment)เรียนแล้วลดกิลส ตัณหา อุปาทานได้จริง มีหลักสูตรและสถาบันที่สอนในแนวเดียวกัน มีเครือข่ายที่จะศึกษาไปทั่วประเทศ โดยหน้าที่การสนับสนุนทางด้านการเงินและการก่อสร้างเป็นภาระของพุทธบริษัทและของรัฐบาล

ในภาคบ่ายเป็นการแยกสัมมนาของสถาบัน 4 สถาบันของ มหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก คือ สถาบันวิจัยและพัฒนา, สถาบันฝึกอบรมและพัฒนาหลักสูตร, สถาบันจิตภาวนา และสถาบันพัฒนาการศึกษาตามแนวพุทธศาสตร์ และนำเสนอที่ประชุมใหญ่ ก่อนจะปิดการประชุม

หลังจากนั้นแต่ละสถาบันได้ดำเนินการร่างยุทธศาสตร์ของแต่ละสถาบัน เสนอที่ประชุมสภามหาวิทยาลัย สำหรับสถาบันวิจัยและพัฒนา มีร่างยุทธศาสตร์ที่นำเสนอสภามหาวิทยาลัย โดยได้นำลงท้ายบทบรรณาธิการนี้แล้ว โปรดติดตาม โครงร่างงานวิจัยทั้งหมดของพระพุทธศาสนายุคปัจจุบัน ร่างโดย พระพยับ ปญฺญาธโร ผู้ทรงคุณวุฒิและนักปราชญ์ สถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก ตามแนวทางร่วมกันกับ ศ.ประเวศร วะสี

ถวายตำแหน่งเมธาจารย์แต่พระธรรมปิฎกและพระคุณเจ้าซิงหยุน

การประชุมมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก ครั้งที่ 5 ณ วัดฟูกวางชาน ประเทศใต้หวัน เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2547 โดยมี Dr.Ananda W.P. Guruge นายกสภามหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก เป็นประธานการประชุม ที่ประชุมเครือข่ายทั้งหมดได้มีมติเป็นเอกฉันท์ให้ถวายตำแหน่ง เมธาจารย์ (Most Eminent Scholar) แด่นักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนา 2 รูป คือ พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต) ในฐานะนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาสายเถรวาท ในปัจจุบันดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดญาณเวสกวัน อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม และถวาย ตำแหน่ง เมธาจารย์ (Most Eminent Scholar) เช่นเดียวกันแด่ พระคุณเจ้าซิงหยุน(Ven.Master Hsing Yun) เจ้าอาวาสวัดฟูกวงชาน ไต้หวัน ในฐานะนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาสายมหายาน

ดร.นันทสาร สีสลับ รองอธิการบดี รักษาการอธิการบดีมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลกแถลงต่อที่ประชุมว่า ภารกิจสำคัญของมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก ได้แก่การทำการศึกษาวิจัยด้านการศึกษาตามแนวพุทธศาสตร์ เพื่อนำผลการวิจัยมาประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาด้านการศึกษา การพัฒนา สันติภาพ สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม ที่สังคมกำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางในการแลกเปลี่ยนผลงานทางวิชาการ ผลงานการวิจัยข้อมูลทางพระพุทธศาสนาทั้งในระดับภูมิภาคและนานาชาติผ่านนักปราชญ์และสถาบันเครือข่ายมหาวิทยาลัยทั่วโลก

มหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก ตั้งขึ้นเมื่อปลายปีพุทธศักราช 2541 และได้ประกอบพิธีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2543 โดยสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก เสด็จเป็นองค์ประธานท่ามกลางเหล่าพุทธบริษัททั้งไทยและต่างประเทศ กว่า 500 คน/รูป ที่มาร่วมในพิธีเปิดมหาวิทยาลัย ณ สำนักงานใหญ่องค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก(พสล.) บริเวณอุทยานเบญจสิริ สุขุมวิท 24 กรุงเทพมหานคร ต่อจากนั้น กงล้อแห่งธรรมด้านการศึกษาก็ได้เคลื่อนสู่สังคมไทยและสังคมโลกปัจจุบัน โดยมีศูนย์อำนวยการและสำนักอธิการบดีมหาวิทยาลัย ตั้งอยู่ ณ อาคารชั้น 3 สำนักงานใหญ่ พสล.

หนังสือพิมพ์ดีฉบับนี้ ยังได้เสนอบทความพิเศษของท่านเจ้าคุณพระราชวรรณเวที เจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ 2 เรื่อง คือ การเป็นพระอรหันต์ไม่ใช่เรื่องง่าย กับ พระสุปฏิปันโนคืออะไร มีบทวิเคราะห์พิเศษเรื่อง ครูผู้สอนพระพุทธศาสนาควรสอนอะไร ของ พัชรา กอปรทศธรรม น่าสนใจติดตาม เรื่องอื่น ๆ โดยเฉพาะ สากลจักรวาลสากลศาสนา ไม่ควรพลาด หัวข้อเรื่องอื่น ๆโปรดดูได้จากหน้าสารบาญตามอัธยาศัย

บรรณาธิการ 3 พ.ค. 2547

บทวิเคราะห์พิเศษของ พระราชวรรณเวที พระสุปฏิปันโนคือพระอย่างไร ?

สมัยเมื่อข้าพเจ้าเป็นเจ้าคณะอำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผู้บริหารสถานศึกษาแห่งหนึ่ง ได้มีหนังสือนิมนต์ไปแสดงปฐกถาหรือบรรยายธรรมแก่ครูและนักเรียนในหนังสือนิมนต์มีอยู่ตอนหนึ่งใจความว่า ที่นิมนต์ท่านนี้เพราะเห็นท่านเป็น พระสุปฏิปันโน พออ่านไปถึงประโยคคำพูดนี้ ข้าพเจ้าใช้ปากกาหมึกสีแดงขีดเส้นใต้ บันทึกข้อความสั้น ๆว่าไม่สามรถรับนิมนต์ได้แล้วส่งคืน

ประมาณสองสามวันต่อมา ผู้บริหารสถานศึกษานั้นไปพบ ข้าพเจ้าจึงชี้แจงให้ฟังว่าที่ใช้ประโยคคำพูดอย่างนี้ไม่เหมาะสมหรือไม่สมควรเลย เพราะถ้าเห็นว่าอาตมาเป็นพระสุปฏิปันโน มันหมายความว่าพระภิกษุรูปอื่น ๆ ไม่ประพฤติดีปฏิบัติชอบ มันเป็นการดูถูก ถ้าจะให้รับนิมนต์ให้ตัดคำพูดประโยคนี้ออกเสีย ซึ่งเขาก็เข้าใจเห็นด้วย

แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่มีคำว่า พระสุปฏิปันโน ดอก เพราะคำนี้เป็นสังฆคุณบทหนึ่งที่ พระพุทธเจ้าทรงวางหรือตั้งไว้ว่า สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ แปลว่า พระสงฆ์ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ปฏิบัติดี พากันทำวัตรสวดมนต์เช้า - เย็น เพื่อเป็นการ ระลึกและสรรเสริญสังฆคุณ

ที่นี้ มีปัญหาถามว่า ถ้าพระภิกษุรูปใดไม่ปฏิบัติดี จะเป็นพระภิกษุสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้าได้อย่างไร ถึงจะนุ่งห่มผ้าเหลืองหรือครองผ้ากาสาวพัสตร์ ถ้าไม่ปฏิบัติดีไม่เรียกว่าพระสาวกสงฆ์ของพระพุทธเจ้าเด็ดขาด ทำไมจึงบ้าชอบเอาคำว่า พระสุปฏิปันโน มาอวดอ้างกันเสียเหลือเกิน

ความจริงนั้น ประโยคคำพูดที่ว่า พระสุปฏิปันโน นี้ สรรหามาพูดกันในตอนหลัง ๆมานี้เอง ถ้าสอบสวนที่มาที่ไปของคำนี้ลึก ๆ ปรากฏว่าออกมาจากพวกสายวัดป่า ๆ พากันใช้เพื่อสร้างศรัทธาค่านิยมให้แก่ลัทธินิกายและพรรคพวกของตนเอง เป็นการยกตนข่มท่านสร้างความเด่นให้แก่ตนเอง โดยไม่คิดว่าเป็นการดูถูกเหยียดหยามพระภิกษุรูปอื่น ญาติโยมชาวบ้านบางคนหรือบางกลุ่ม ก็พากันหลงไหลในคำว่า พระสุปฏิปันโน ชนิดไม่ใช้สติปัญญาอะไรเลย เที่ยวแสวงหาแต่พระสุปฏิปันโนกันทั่วดงทั่วป่า ถ้ำไหน เหวไหน อยู่ใกล้หรือไกลไปหมดแต่เวลาตายหนีวัดบ้านไม่ได้สักรายเดียว

ข้าพเจ้าเคยเขียนบทความ เรื่อง “ชาวพุทธยังชอบทำบุญตามกระแส'' มาแล้ว โดยได้ชี้ให้เห็นความเห็นผิด เกี่ยวกับความมีศรัทธาเลื่อมใสในพระภิกษุบางรูป ที่การสร้างกระแสว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ พากันนำเอาจตุปัจจัยไปบริจาคถวายมากมาย จนบางรูปมีเงินร้อยล้าน แต่วัดในชุมชนหรือวัดในหมู่บ้านตัวเอง ไม่เอาใจใส่และอุปถัมภ์บำรุงเลยเข้าทำนองที่ว่าขว้างฆ้อนข้ามมะม่วง (แก่งฆ้อนกายหมากม่วง ) ได้ข่าวว่าหลวงพ่อหลวงปู่พระเกจิอาจารย์ที่ไหน ดี ๆ ดัง ๆก็พากันหลั่งไหลไปที่นั้น ทำผ้าป่า ทำกฐิน ไปทอด ไม่ขาดสาย แต่เวลาเป็นเวลาตาย ได้พากัน อาศัยวัดใกล้บ้าน เสื่อสาด ถ้วย โถ โอ จาน โต๊ะหมู่ บูชาเครื่องใช้สอยต่าง ๆ ก็ขอหยิบยืมจาก วัดใกล้บ้านนั้นแหละ พระเณรสวดศพก็ได้จากพระวัดนั้นเองไม่เคยเห็นไปนิมนต์พระ เกจิอาจารย์จาก วัดป่าเขามาสวดศพสักที จะว่าเป็นคนโง่หรือคนฉลาดก็คิดเอาเอง

สมัยหนึ่งกระแสพระนิกร ธรรมวาที โด่งดังมาก เป็นพระภิกษุรูปหล่อ เทศน์เก่ง และมีคุณวิเศษ สามารถนำคนไปทัวสวรรค์ได้ ได้รับนิมนต์ไปตามจังหวัดต่าง ๆ ไปจังหวัดไหนมีคนแต่งขาวห้อมล้อมและทำพิธีเสริมสิริมงคล ได้เงินทองมากมาย คนทั่วไปเลื่อมใสว่าเป็นพระสุปฏิปันโน แต่สุดท้ายปรากฏเรื่องฉาวกามกับนางสาวอรปวีณาจนต้องให้สึก

ต่อมาไม่นานพระยันตระดังปานพลุแตก เพราะคนทั้งหลายเข้าใจว่าเป็นพระภิกษุ ประเภทสุปฏิปันโน รูปหล่อ นุ่งห่มจีวรคำ ๆ ชอบเดินธุดงค์ ปลีกวิเวก เทศน์เก่ง ไม่รับเงินถือทอง มีคนศรัทธาเลื่อมใสและเสียสละทำบุญไม่อั้นไปที่ไหนมีบริษัทชายหญิงติดตามเป็นพรวน สุดท้ายปรากฏว่ามีเรื่องฉาวกับนางจันทิมา เวลานี้ไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกาสบายเพราะมีเงินทองใช้จ่ายมากมาย

ต่อมามีเรื่องอื้อฉาวพระภาวนา พุทโธ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม แต่ละปีจะนำญาติโยมทอดกฐินเป็นสิบวัดร้อยวัด นำลูกศิษย์ลูกหาออกเดินธุดงค์ไปทั่วประเทศนุ่งห่มจีวรสีดำคร่ำ นำญาติโยมปฏิบัติธรรมไม่ขาด เรียกว่าเป็น พระสุปฏิปันโน มีผู้ คนศรัทธาเลื่อมใส มากพากันนำจตุปัจจัยไปบริจาคมากมาย จนมีข่าวว่ามีเงินเป็นร้อยล้านบาท ในที่สุดปรากฏว่ามี เรื่องอื้อฉาวกามกับเด็กชาวเขาทางภาคเหนือต้องถูกบังคับจับศึกเวลานี้คดียังไม่เสร็จต้องขึ้นโรงขึ้น ศาลอยู่เลย

ที่จังหวัดศรีสะเกษเคยมีคนดัง ๆ มากิจนิมนต์รับบริจาคหลายครั้งหลายหนเหมือนกันทั้งพระนิกร ทั้งพระยันตระ ก็เคยมาพระนิกรดูเหมือนจะเคยมาสองสามครั้งด้วยซ้ำ นอกจากนี้ยังมีพระเกจิอาจารย์ดังบางรูป มารับเงินผ้าป่า - กฐินเกือบทุกปี ได้รับเงินบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธาชาวจังหวัดศรีสะเกษ เป็นแสนเป็นล้านบาท

อยากจะถามชาวจังหวัดศรีสะเกษหน่อยว่า ใครหรือผู้ใดได้พึ่งพาอาศัยหรือได้รับประโยชน์จาก พระสุปฏิปันโน เหล่านี้บ้าง เห็นแต่บางคนมาบ่นเสียอกเสียใจในภายหลัง ลักษณะอย่างนี้แหละ เรียกว่า ชอบทำบุญตามกระแส และไปหลงงมงายในคำว่า พระสุปฏิปันโน

คำว่า สุปฏิปันโน แปลว่า ปฏิบัติดี หรือ ถึงพร้อมด้วยการปฏิบัติดี ก็คือไม่ปฏิบัติชั่วนั่นเอง เป็นสังฆคุณบทหนึ่งที่ว่า พระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นผู้ปฏิบัติดีคือ ปฏิบัติดีตามพระธรรมวินัย ปฏิบัติดีในสมณวิสัยและต่อสมณสารูป ถ้าพระภิกษุ รูปใดหรือ ใครก็ตามไม่ปฏิบัติดี ไม่ชื่อว่าเป็นพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า

ดังนั้น ที่จะได้ชื่อว่าเป็นพระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงมี สุปฏิปันโนทั้งนั้นท่านจะอยู่วัดบ้านหรืออยู่วัดป่าก็ตาม ก็ ต้องมี สุปฏิปันโน เหมือนกัน ถ้าพระภิกษุไม่ประพฤติผิดพระธรรมวินัย ไม่ล่วงละเมิดสิกขาบทของตนเอง ตั้งตนอยู่ในสมณวิสัยและมีสมณรูป ถือว่าเป็นพระดี หรือว่าปฏิบัติดีทั้งนั้นแหละ ขอให้เข้าใจเสียใหม่ให้ถูกต้อง

ส่วนพวกพระภิกษุที่คิดอวดตนหรือพยายามจะยกตนข่มท่าน คำสองคำก็อวดว่าฉันหรืออาตมาคือพระสุปฏิปันโน นั้นแหละตัวดี มันเป็นการแสดงกิเลสโอ้อวดตนเองชัด ๆ แล ฯ

เรื่องพิเศษ

โครงร่างงานวิจัยระบบทั้งหมดของพระพุทฃธศาสนายุคปัจจุบัน

โดย พระพยับ ปญญาธโร

ผู้ทรงคุณวุฒิและนักปราชญ์ ด้าน วิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนาแห่งโลก

ตามแนวของ ศ.นพ.ประเวศ วะสี

มียุทธศาสตร์หลักคือ การแสวงหาความจริงทุกอย่าง ให้รู้แจ้งเห็นจริงในเรื่องราวของพระพุทธศาสนานิกายลัทธิต่าง ๆ ทั้งหมดทั้งสิ้น ซึ่งหมายถึง เรื่องเกี่ยวกับหลักธรรมของพระพุทธศาสนาเอง และ ที่เป็นวัฒนธรรมหรือบริบททั้งหมดของพระพุทธศาสนาด้วย จำเป็นต้องศึกษาทำความรู้แจ้งเห็นจริงในเรื่องศาสนา ลัทธิ ประเพณี วัฒนธรรมอื่น ๆ ที่มีในโลกด้วยโดยวิธีการวิทยาศาสตร์(Science) หรือวิทยาการวิจัย (Research Methodology) ทุกชนิดที่มีโดยมีจุดประสงค์เพื่อ ให้ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับศาสนา ลัทธิ และ ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรมต่าง ๆ ที่มีอยู่ในสังคมโลกทั้งหมด โดยที่งานวิจัยแต่ละเรื่องต้องใช้ประโยชน์ได้ ทันที มีการเสนอ ผลงานทุกขั้นตอนออกมาสู่สังคมให้ทราบความเคลื่อนไหวด้านการบริหารงานโครงการวิจัยเรื่องใดใด ไม่ใช่ต้องรอให้เสร็จเสียก่อนค่อยเอามาทำประโยชน์ เพราะหากเป็นเช่นนั้นอาจจะเสียเวลาไปถึง 10-20 ปีเสียก่อนซึ่งเมื่อถึงตอนนั้นก็จะไม่ทันเวลา งานวิจัยจะต้องตอบรับสถานการณ์สังคม การเมือง ตอบรับสถานการณ์การศาสนาเอง และสถานการณ์อื่น ๆ ของสังคมทั้งสิ้น เพื่อให้แนวคิดเชิงงานวิจัย หรือผลงานวิจัยใช้ประโยชน์ในการแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และหมายถึงงานวิจัยที่ตอบต่อสถานการณ์ของมนุษย์ ต่อความสุขความทุกข์ของมนุษย์ โดยงานวิจัยต้องไปวิจัยสิ่งที่เป็นปัญหาของมนุษย์ เพื่อให้เป็นผลในทางที่จะแก้ปัญหาหรือให้ความแจ่มแจ้งทางสติปัญญาของมนุษย์ได้ทันสถานการณ์ขณะนั้น

งานวิจัยต้องมีผลในการเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงในตัวของงานวิจัยเอง โดยเอาผลงานการวิจัยนั้นเป็นสิ่งกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาในสังคม โดยให้สังคมมีส่วนในการวิจัยด้วย โดยให้สังคมเริ่ม มองทางออกของปัญหาด้วยงานการวิจัย เป็นสังคมความคิดและความรู้ และเสนอเพื่อการขยับขยายหรือใช้งานวิจัยเพื่อประโยชน์ของสังคมมากขึ้น ให้แนวทางการศึกษา มีส่วนร่วมในการวิจัย และเมื่อได้มีการศึกษาออกมาอย่างไรก็เอามาศึกษาร่วมกัน ให้ได้ความรู้ใหม่ร่วมกัน ในที่สุดด้วยความรู้ใหม่ที่ให้สังคมไปโดยตลอดต่อเนื่องและถึงจุดอิ่มตัว ก็จะมีพลังขึ้นมา ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นเอง อันเป็นวิถีทางธรรมชาติของสังคมที่มีการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา มีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้ตรงกับการแก้ไขปัญหา มิฉะนั้นก็ไม่มีการปรับตัว ไม่มีการพัฒนา แต่เมื่อมีการเรียนการรู้ปัญหาและการศึกษาปัญหาร่วมกันอย่างกว้างขวาง วันหนึ่งย่อมมีผลให้เกิดการพัฒนาขึ้นมาโดยอัตโนมัติได้

หัวข้อประเด็นสำคัญงานวิจัยมีดังนี้

1. ศึกษานิกายศาสนาพุทธ

ประการแรก เราต้องรู้ก่อน สำรวจก่อนว่า ลักษณะความเชื่อในศาสนาพุทธทั่วไปในโลกนั้นมีความแตกต่างกันไปอย่างไร ต้องรวบรวมและแยกออกมาเป็นลักษณะ ๆ ให้ครบถ้วน ซึ่งลักษณะ ๆ ที่ว่านี้ก็คงจะลงในหลักการของนิกายนั้นเอง เราก็อาจจะแยกออกเป็นลักษณะความเชื่อตามนิกายต่าง ๆ ของพระพุทธศาสนาที่มีอยู่ปัจจุบันนี้

นอกจากนี้เราต้องศึกษาเพื่อให้รู้จักตัวของศาสนาพุทธเอง คือแสวงหาความรู้เกี่ยวกับสถานะของพระพุทธศาสนาทั้งหมด ทั้งระบบเป็นอย่างไร หมายความถึงสถานะของพระพุทธศาสนาทั้งหมดทั้งโลกขณะนี้ มีสถานะเป็นอย่างไร ซึ่งพอจะแยกออกไปตามนิกายได้ดังนี้

1.1. นิกายเถรวาท

นิกายเถรวาท ได้แก่ศาสนาพุทธในประเทศไทย ไทยไปสืบสยามวงศ์ที่ประเทศลังกา สมัยตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ ลังกาก็เป็นเถรวาทด้วย และแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้นี้ก็ล้วนเป็นเถรวาททั้งหมด คือ พม่า ลาว กัมพูชา มาเลเซีย ภูฐาน อาฟกานิสถาน

อย่างไรก็ตาม หลักการของพุทธเถรวาทก็เป็นเพียงหลักการตามพระธรรมคัมภีร์อยู่ ในทางปฏิบัติจริง ๆ ในประเทศไทยก็ดี ประเทศเอเซียอื่น ๆ ก็ดี ได้ปฏิบัติตรงตามหลักการเถรวาทจริง ๆเพียงใด จึงเป็นเรื่องที่น่าศึกษาวิจัยอย่างยิ่ง และสมมติฐานน่าจะมุ่งหมายไปในทางการเปรียบเทียบโดยเอาหลักเถรวาทเป็นมาตรฐาน แล้วเอาหลักที่ปฏิบัติจริงในประเทศไทย ลังกา พม่า ลาวฯลฯ เป็นสิ่งเปรียบเทียบ ก็จะพบว่าความจริงได้มีการปฏิบัติตามหลักการที่แท้จริงของเถรวาท เพียงใด ผลเสียหายเป็นอย่างไร

1. 2. นิกายมหายาน

นอกจากเรื่องราวของเถรวาท ก็ต้องเป็นเรื่องราวของนิกายอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีของพระพุทธศาสนา ที่จะต้องหาความจริงออกมาว่าเป็นอย่างไรกันแน่ ที่น่าสงสัยที่สุดก็คือ ชาวพุทธหรือระบอบพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ นอกจากประเทศไทย ที่ดูแปลก ๆ ไปจากหลักการฝ่ายเถรวาทที่ประเทศในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้หลายประเทศคุ้นเคยกันอยู่ เราต้องการศึกษาหาความจริง ออกมาว่า ประเทศและประชาชนของประเทศเหล่านั้นนับถือศาสนาพุทธที่แตกต่างออกไปจากเถรวาทอย่างไร หรือจากหลักการใดใดออกไปอย่างไรบ้าง ประเพณี วัฒนธรรมที่มาจากหลักการใหญ่แห่งพระพุทธศาสนานิกายที่แตกต่างไปนั้น เป็นอย่างไร แตกต่างไปอย่างไรนิกายมหายาน เรารู้แต่ว่านิกายมหายานเกิดขึ้นเมื่อพระถังซัมจั๋งไปไซที คืออินเดีย แล้วเอาพระพุทธศาสนาไปสู่ประเทศจีน และเมื่อมาผนวกเข้ากับความเชื่อพิธีกรรมเดิมในจีนก็เกิดลักษณะของ มหายานขึ้น ซึ่งหมายถึงมีการเปลี่ยนรูปพระพุทธศาสนาที่แท้จริงไปผสมกับความเชื่อท้องถิ่นทำให้หลักคำสอนและวัฒนธรรมพุทธมหายานเปลี่ยนไปจากเดิม ก็จะไม่ตรงกับเถรวาท ที่พยายามดำรงหลักคำสอนเดิมเอาไว้ มหายานมีคติว่า สามารถเปลี่ยนแปลงข้อธรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ไป ได้ ตามความจำเป็นของสังคม ทั้งนี้ตามพุทธานุญาตที่ตรัสไว้ก่อนมหาปรินิพพานว่าพระธรรมวินัยข้อเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสม ทางมหายานจึงเปลี่ยนไปโดยถือว่ามีพุทธานุญาต แต่ทางเถรวาทถือคติว่าไม่ยอมเปลี่ยน พยายามดำรงรักษาพระธรรมวินัยดั้งเดิมไว้ให้ได้อย่างดีที่สุด

งานการวิจัยก็จะพยายามศึกษาหาความจริงว่า มหายานในประเทศจีนเป็นอย่างไรแน่ เราจะศึกษาเอาในด้านหลักการก่อน จากหนังสือที่มีมาจากประเทศจีนที่อธิบายศาสนาพุทธมหายานของประเทศนั้น จากนั้น ในรายละเอียดก็จะศึกษาด้านวัฒนธรรมประเพณีต่อไป

1. 3. นิกายอื่น ๆ

พระพุทธศาสนานิกายอื่น ๆ อีก เช่น วัชรญาณ เริ่มจากศึกษาชื่อของนิกาย วัชรญาณคืออะไรคำ ๆ นี้มาจากอะไร และเมื่อกลายมาเป็นนิกายหนึ่งของศาสนาพุทธแล้ว มีประวัติอย่างไร มีหลักการอย่างไร มีคนนับถือมากน้อยเพียงใด ที่ไหนบ้าง และเท่าที่เราเองพอได้ทราบอยู่ว่าวัชรญาณ เป็นพุทธที่มีการปฏิบัติไม่ค่อยตรงฝ่ายเถรวาท ในหลักการสำคัญ ๆ หลายประการที่ฝ่ายเถรวาทเองอาจจะรับไม่ได้ เช่น สงฆ์วัชรญาณสามารถถูกต้องตัวสตรีได้ หรืออยู่ด้วยสตรีสองต่อสองได้ ไม่ผิดวินัย เป็นต้น ซึ่งลักษณะความประพฤติแตกต่างไปเช่นนี้ก็ต้องเอามาวิเคราะห์ว่าเป็นมาอย่างไร และการที่ผิดแผกออกไปเช่นนี้ มีความหมายฉกรรจ์ขนาดไหน มรรคผลนิพพาน ในทัศนะของวัชรญาณหมายถึงอะไร วิธีที่จะบรรลุเป็นอย่างไร ฯลฯนอกจากนั้น มีพระพุทธศาสนลัทธิหรือนิกาย หรือแนวปฏิบัติแปลกออกไป ที่ไม่อาจจะบอกได้ว่า เป็นอะไร มีชื่อว่าอย่างไร เช่นนิกายที่อนุญาตให้นักบวชพุทธมีภริยาได้ในประเทศญี่ปุ่น เช่นนี้ ก็จะแสวงหาข้อมูลมาทำการวิเคราะห์วิจัยหาความจริงออกมา นอกจากนี้ก็ต้องรวมเอาหลักปฏิบัติของสำนักต่าง ๆ ที่มีในโลก หรือในประเทศไทย และลัทธิธรรมเนียมปฏิบัติในความเชื่อแปลก ๆ ไปต่าง ๆ เช่นลัทธิศาลเจ้าเข้าทรง เป็นต้น

2. การศึกษาวิจัยสถานะของพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ

2.1 อินเดีย

มีเหตุผลหลายประการที่ให้ความสำคัญในการศึกษาพระพุทธศาสนาในประเทศอินเดีย เหตุผลที่สำคัญทึ่สุดก็คืออินเดียเป็นแดนเกิดของพระพุทธศาสนา แต่บัดนี้พระพุทธศาสนากลับลดน้อยถอยลงในแดนเกิด จนไม่อาจจะได้ชื่อว่าอินเดียเป็นประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาอยู่ทุกวันนี้

ในขณะนี้ ชาวพุทธไทยรู้เรื่องพระพุทธศาสนาในอินเดียน้อยมาก จึงน่าจะพยายามแสวงหาความจริงว่าพระพุทธศาสนาก่อกำเนิดตั้งมั่นขึ้น ในสมัยพระบรมศาสดาอย่างไร กว้างขวางแค่ไหนมีหลักฐานอะไรที่ยืนยันว่าพระพุทธศาสนาเจริญในอินเดีย ในสมัยแรกเริ่ม และสถานะของพระพุทธศาสนายุคหลังพุทธปรินิพพานมีการพัฒนาหรือเสื่อมลงไปอย่างไร เมื่อพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองในอินเดียแล้ว ต่อมาได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างไร โดยเฉพาะ อย่างยิ่งภายหลังจาก พระเจ้าอโศกมหาราชทรงฟื้นฟูพระพุทธศาสนาและเผยแผ่ออกไปทั่วโลกแล้ว ภายหลัง พระเจ้าอโศกมหาราชล่วงไปแล้ว พระพุทธศาสนาเสื่อมลงไปจากอินเดียอย่างไร

นอกจากนี้อินเดียเป็นประเทศใหญ่มาก พอ ๆ กับประเทศจีน จึงน่าศึกษาว่า อินเดียมีสถานะทางการศาสนา เป็นอย่างไร ปัจจุบันนี้ศาสนาพุทธได้รับการมองจากประชาชนอินเดียอย่างไรและทำไมจึงเป็นอย่างนั้น การศาสนาพุทธควรจะต้องกลับคืนมาเจริญรุ่งเรืองในเมืองแม่อีกครั้งหนึ่งอย่างไร อะไรเป็นเหตุที่ทำให้ศาสนาพุทธหายไปจากอินเดียทั้ง ๆ ที่เป็นที่เกิดของศาสนาพุทธเอง

การศึกษาศาสนาพุทธในอินเดีย จะเป็นการศึกษา 5 ระยะ คือ

(1) ระยะดั้งเดิมที่สุด คือระยะพุทธองค์ทรงเริ่มประดิษฐานพระพุทธศาสนาขึ้นในอินเดีย ระยะนี้จะเป็นการศึกษาความเป็นจริงว่าพระพุทธศาสนาครอบคลุมไปขนาดไหนในพื้นที่ประเทศอินเดียปัจจุบัน และประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก เพื่อต้องการให้ทราบความจริงว่าในยุคพระพุทธองค์อาณาจักรของพระพุทธศาสนาแผ่ไพศาลออกไปในทิศทางใดบ้าง มีขนาดความกว้างขวางเป็นเนื้อที่เท่าไร โดยเราต้องศึกษาจากหลักฐาน ทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์โลก เท่าที่จะสามารถศึกษาได้ ในยุคแรกที่เริ่มต้นการพระพุทธศาสนาขึ้นนี้ จะเป็นการศึกษาให้ทราบหลักฐานที่แน่นอนลงไปทั้งในด้านศาสนาอื่น ๆ เช่นฮินดูที่มีอยู่ก่อนพระพุทธศาสนาจะประดิษฐานขึ้นอย่างมั่นคงในสมัยพุทธองค์ ว่าศาสนาฮินดูมีอิทธิพลอยู่อย่างไร ศาสนาอื่น ๆ มีอิทธิพลอยู่อย่างไร มีอำนาจหรือขอบเขตในอินเดียอย่างไร อินเดียถูกแบ่งแยกออกเป็นเขตศาสนาต่าง ๆอย่างไร ขนาดไหน

(2) ระยะหลังมหาปรินิพพาน เพื่อศึกษาว่าเมื่อพระบรมศาสดาล่วงลับไปแล้ว การพระพุทธศาสนามีลักษณะเจริญขึ้นหรือเสื่อมลงอย่างไร การสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งแรกโดยพระอรหันต์ 500 องค์ มีหลักฐานที่ชัดเจนอยู่อย่างไรบ้าง ก่อนจะถึงสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช มีเหตุการณ์อะไรสำคัญ ๆ ในด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนารอย่างไรบ้าง

(3) สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ได้มีข้อมูลอยู่พอสมควรว่าในยุคสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช ๆ ได้สร้างหลักฐานทางประวัติศาสตร์ศาสนาพุทธที่เป็นรูปธรรมสามารถศึกษาความเป็นไปของพระพุทธศาสนาได้อย่างดีในสมัยนั้น สิ่งที่จะทำการวิจัยศึกษาก็คือการเผยแผ่พระพุทธ-ศาสนาในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราชว่าทรงเผยแผ่สร้างความศรัทธาในพระพุทธศาสนาออกไปกว้างขวางเพียงใดในโลก และด้วยวิธีการสำคัญ ๆ อย่างไร ในยุคของพระราชโอรส พระราชธิดา การพระพุทธศาสนาได้สืบสานต่อมาอย่างไร

(4) สมัยหลังพระเจ้าอโศกมหาราช และระยะเสื่อมของพระพุทธศาสนา ที่เสื่อมลงไปและลัทธิธรรมเนียมเดิมของท้องถิ่น คือพราห์มณ์-ฮินดู กลับเข้ามาอย่างไร และศาสนาอิสลามที่เกิดทีหลังได้เผยแผ่เข้ามาในดินแดนเดิมที่เป็นของพระพุทธศาสนาอย่างไร

(5) อินเดียยุคปัจจุบัน นับตั้งแต่อินเดียเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ ตลอดมาจนถึงยุคเอกราช และการดิ้นรนต่อสู้เพื่อเอกราชของประเทศอินเดียในสมัย มหาตมคานธี การศึกษาในช่วงนี้ เพื่อศึกษาว่า มีจุดเปลี่ยนแปลงที่สำคัญอย่างไรต่อพระพุทธศาสนา เมื่อผู้นำชาติอินเดียยุคนั้นคือมหาตมคานธี ก็ได้อ้างหลัก อหิงสา อันเป็นหลักการในพระพุทธศาสนาเป็นอุมการณ์การต่อสู้แต่ในลำดับต่อมาการพระพุทธศาสนากลับเสื่อมลงไปกว่าเดิมอีก

2.2 จีน

การศึกษาศาสนาพุทธที่น่าสนใจอีกประเทศหนึ่งก็คือศาสนาพุทธในประเทศจีน จริงอยู่เราสามารถศึกษาศาสนาพุทธจีนได้จากนิกายของมหายาน ซึ่งเป็นพุทธในจีนโดยเฉพาะ แต่เนื่องจากจีนเคย เป็นคอมมิวนิสต์ และจีนได้ปฏิรูปการศาสนาอย่างใหญ่ในสมัยปฏิวัติวัฒนธรรมยุคเหมาเจ๋อตุง แต่พระพุทธศาสนาก็มิได้เสื่อมลงไปในประเทศจีนยุคปัจจุบัน แต่รูปโฉมของพระพุทธศาสนาได้เปลี่ยนไปจากเดิมยุคก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรม จึงเป็นที่น่าสงสัยว่า ศาสนาพุทธในจีนยุคปัจจุบัน เป็นมหายานอย่างไร และมีการเปลี่ยนแปลงทางหลักธรรมไปอย่างไร

การศึกษาศาสนาพุทธในจีนจึงจัดเป็นการศึกษาได้ 5 สมัย เช่นเดียวกับอินเดีย ดังนี้

(1) สมัยดั้งเดิม เป็นระยะที่จีนก่อนมีพระพุทธศาสนา การศึกษาในระยะนี้ เพื่อทราบว่าจีน มีสถานะทางความเชื่อ และลัทธิอย่างไรอยู่เดิมก่อนจะมีพระพุทธศาสนา และต่อมา สามารถผสมผสานหรือยอมรับพระพุทธศาสนาอย่างไร

(2) สมัยหลวงจีนฟาเหียน หรือยุคไซอิ๋ว ซึ่งเป็นระยะที่จีนได้ทราบข่าวความเจริญรุ่งเรืองของ พระพุทธศาสนาในประเทศอินเดีย ก็บังเกิดความเลื่อมใสขึ้น พระเจ้าจักรพรรดิ์จีนจึงส่งหลวงจีน ฟาเหียนไปอัญเชิญพระไตรปิฎกจากอินเดียไปสู่จีน สิ่งที่น่าสนใจก็คือ เหตุการณ์ในยุคไซอิ๋วตามที่คนทั้งหลายได้ทราบกันทั่วไป จากนิทานพระถังซัมจั๋งไปอาราธนาพระไตรปิฏกเมืองไซทีโดยการอุปถัมภ์ของพระเจ้าจักรพรรดิ์จีน มีความเป็นจริงเพียงใด และสามารถสืบต่อมาอย่างไร

(3) จีนก่อนสมัยมองโกลเรืองอำนาจ เพื่อศึกษาหาร่องรอยว่า ในยุคมองโกลเรืองอำนาจพระพุทธศาสนาได้เข้ามามีบทบาทในบริเวณพื้นที่โลกส่วนนั้นหรือไม่อย่างไร เท่าที่ทราบอยู่คร่าว ๆ เมื่อกุบไบลข่านหรือจักรพรรดิ์เตมูจินแห่งมองโกล เรืองอำนาจนั้น ได้มีพระพุทธศาสนาอยู่ในพื้นที่แล้ว และจักรพรรดิมองโกลก็ได้รับนับถือศาสนาพุทธแล้ว ต้องการศึกษาว่าในยุคนั้นมีการสอนศาสนาอย่างไรและมีการจัดเผยแผ่พระพุทธศาสนาออกไปในหมู่ประชาชนอย่างไร และ ในต่างประเทศอย่างไร ในขณะมองโกลเรืองอำนาจนั้น นักประวัติศาสตร์ได้ยกย่องว่าเป็นเขตแดนทางประวัติศาสตร์ที่กว้างใหญ่ที่สุดของโลกยุคต่าง ๆ เพราะเหตุนั้นได้นำพระพุทธศาสนาเผยแผ่ ออกไปด้วยอย่างไรหรือไม่ มีร่องรอยทางประวัติศาสตร์และศาสนาอยู่อย่างไร

(4) สมัยก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรมในยุคเหม๋าเจ๋อตุง เพื่อศึกษาความเสื่อมของพระพุทธศาสนาก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรม โดยมองว่า มีความชอบธรรมเพียงใดในการปฏิวัติไปถึงระบบพระพุทศาสนาในยุคนั้นด้วย ระบอบคอมมิวนิสต์ในยุคนั้นมองการศาสนาพุทธอย่างไร ส่วนหนึ่งของงานวิจัยยุคนี้ จะเป็นการมองระบบศาสนากับระบบคอมมิวนิสต์เปรียบเทียบกันว่าทั้งสองระบบมีการเกื้อหนุนหรือทำลายซึ่งกันและกันอย่างไร

(5) สมัยหลังการปฏิวัติวัฒนธรรม มาถึงสมัยปัจจุบัน ซึ่งเป็นทั้งการปฏิวัติระบอบการปกครองในจีนเป็น ระบอบคอมมิวนิสต์ด้วยนั้น ตามที่ได้ทราบมาพระพุทธศาสนาได้ถูกปฏิวัติ ไปด้วยจน เป็นที่เข้าใจกันมาว่าศาสนาพุทธพลอยหายหดไปจากประเทศจีนด้วยนั้น มีความจริงอยู่อย่างไรอะไรคือการปฏิวัติวัฒนธรรมย่อมมีความหมายมาถึงการศาสนาด้วย การปฏิวัติวัฒนธรรมเป็น ผลดีหรือผลเสียหายต่อการพระพุทธศาสนาในประเทศจีน และขณะนี้ สถานะที่แท้จริงของพระพุทธศาสนาในประเทศจีนเป็นอย่างไร และคำว่าจีนรวมความไปถึงเกาะใต้หวันด้วย สถานะ การของพระพุทธศาสนาในจีนกับเกาะใต้หวันจึงน่าจะสามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้ดีในความหมายว่า ใต้หวันหมายถึงสถานะการณ์พระพุทธศาสนาดั้งเดิมก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรมเพราะใต้หวันได้แยกตัวออกมาโดยนายพลเจียงไคเชคก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรมเสร็จสิ้นลง ใต้หวันจึงคงอยู่ในสถานะของวัฒนธรรมเดิมอยู่ ส่วนที่เปลี่ยนไปเพราะการปฏิวัติคือจีนแผ่นดินใหญ่

ฉะนั้น การศึกษาจีน 2 แผ่นดิน คือจีนแผ่นดินใหญ่และจีนใต้หวัน จะสามารถเปรียบเทียบสถานการณ์ความเป็นไปของพระพุทธศาสนายุคก่อนการปฏิวัติวัฒนธรรมและยุคหลังมาถึงยุคสมัยใหม่ได้ดี ทั้งนี้เพื่อให้ทราบสถานะของพระพุทธศาสนาในประเทศใหญ่ ๆ และเพื่อประโยชน์ใน การเผยแผ่ให้พระพุทธศาสนาเป็นประโยชน์ในดินแดนที่มีประชาชนมหาศาลอย่างจีนอีกทีหนึ่ง

2.3 ธิเบต

พระพุทธศาสนาในธิเบต ขณะนี้ เป็นที่ปรากฏจากองค์ดาไลลามะแห่งธิเบต ที่ต้องรเห็จ จากธิเบตไปอยู่ต่างประเทศ และได้นำหลักพระพุทธศาสนาแบบธิเบตไปเผยแพร่ในประเทศยุโรปและอเมริกา และ ประเทศอื่น ๆ ทั่วโลก จนเป็นที่น่าสนใจและมีประชาชนในต่างประเทศ ยุโรปและอเมริกาสนใจแนวปฏิบัติตามหลักศาสนาพุทธมากขึ้น ในด้านการเมือง ก็มีประเทศต่าง ๆ ให้ความสนใจดาไลลามะในฐานะประมุขของธิเบต ที่หลบลี้หนีภัยการเมืองไปอยู่ต่างประเทศ ทำให้เป็นที่สนใจในด้านการพระพุทธศาสนาตามไปด้วย แต่สถานะของศาสนาพุทธและองค์กรศาสนาพุทธในประเทศธิเบตมีสถานะเป็นมาอย่างไรในอดีต และขณะนี้เป็นอยู่อย่างไร การปฏิบัติภาระกิจทางพระพุทธศาสนาขององค์ดาไลลามะ มีลักษณะอย่างไร มีการก่อตั้งเป็นองค์กรพลัดถิ่นหรือ องค์กรทางศาสนาอย่างไร

2.4 สหรัฐอเมริกา

ประเทศใหญ่ที่น่าสนใจศึกษาอย่างยิ่งอีกประเทศก็คือ พระพุทธศาสนาในประเทศ สหรัฐอเมริกา เพราะอเมริกาเป็นประเทศที่เกิดใหม่ และลักษณะการก่อตั้งประเทศ มาจาก ประชาชนผู้รักอิสรภาพ ที่ออกไปแสวงหาอสิสรภาพในต่างแดน และไม่มีความผูกพันกับศาสนา ดั้งเดิมอย่างเหนียวแน่น ประเทศสหรัฐอเมริกา จึงเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมใหม่ และค่อนข้าง ปราศจากการผูกมัดกับวัฒนธรรมทางศาสนา จึงน่าศึกษาแง่มองด้านการศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ในอเมริกา เราอาจจะศึกษาได้จากการสำรวจหนังสือภาษาอังกฤษ ว่าขณะนี้ได้มีหนังสือภาษาอังกฤษที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาอยู่มากมายขนาดไหน ก็จะสามารถเป็นเครื่องชี้ได้ ว่าพระพุทธ-ศาสนาได้รับการเผยแผ่ไปในประเทศอเมริกาอย่างไร ได้มีการแปลพระไตรปิฏกออกมาเป็น ภาษาอังกฤษมากน้อยเพียงใด การศึกษาหาความจริงว่าชาวอเมริกันได้รู้จักพระพุทธศาสนาแล้วหรือไม่ รู้จักอย่างไร ก็เป็นสิ่งที่น่าศึกษาหาความจริง เพราะในขณะนี้ เราไม่ค่อยมีสิ่งบอกเหตุเรื่องศาสนาพุทธในอเมริกาเผยแผ่อย่างได้ผล อย่างมีเครื่องบ่งชี้ที่ชัดเจนว่าศาสนาพุทธเป็นที่รู้จักทั่วไปในอเมริกาขนาดไหน

2.5 ประเทศรัสเซีย

ในทำนองเดียวกัน เราต้องการทราบสถานะของพระพุทธศาสนาในรัสเซีย เท่าที่ทราบ การศาสนาในรัสเซียมีการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เดิมเป็นคริสต์ ต่อมากลายเป็นคอมมิวนิสต์ที่เรารู้จักว่าได้ทำลายศาสนาไปหมดในประเทศคอมมิวนิสต์ แต่แล้ว ศาสนาก็กลับมาใหม่ ในระบอบการ ปกครองใหม่ของรัสเซีย แต่ศาสนากลับมาอย่างไร มีศาสนาพุทธอยู่ในรัสเซียอย่างไรหรือไม่ ในขณะนี้ เราไม่ทราบเรื่องราวเบื้องต้นเลยว่าศาสนาพุทธในรัสเซียมีอยู่หรือไม่อย่างไร จำเป็นต้องศึกษาโดยคร่าว ๆ ก่อนว่า มีเค้าร่องรอยของศาสนาพุทธอยู่ในรัสเซียหรือไม่ และเป็นพุทธแบบ ใด เราอาจจะเอาการศึกษาประเทศรัสเซียเป็นแบบอย่างการศึกษาพระพุทธศาสนาในประเทศอื่น ๆ ที่ไม่ปรากฏว่ามีพระพุทธศาสนามาแต่ก่อนเลย

2.6 ประเทศในยุโรป

การศึกษาศาสนาพุทธในทวีปยุโรป โดยเฉพาะอังกฤษ และเยอรมัน ในอังกฤษได้มี โฉมหน้าของศาสนาพุทธที่น่าชื่นชมว่าจะมีการขยายตัวออกไปได้ดีตามลำดับ นับตั้งแต่ชีลเดอร์ และศาสตราจารย์รีดส เดวิด ได้มาพบพระพุทธศาสนาแล้วได้นำพระพุทธศาสนา คือพระธรรมไปดำเนินการแปลออกเป็นภาษาอังกฤษครั้งแรกในปี พ.ศ. 2415 แล้วมีการจัดตั้งสมาคมบาลีปกรณ์ทำการแปลพระไตรปิฏกออกเป็นภาษาอังกฤษ จนสถาบันการศึกษาชั้นสูงในอังกฤษและฝรั่งเศส ยกย่อง เป็นต้นมาตราบถึงยุคปัจจุบัน การพระพุทธศาสนาสามารถสร้างความเลื่อมใสศรัทธาขึ้น ไปได้เรื่อย ๆ ในอังกฤษ โดยเฉพาะเมื่อ ราชสำนักอังกฤษประกาศเกียรติคุณของสงฆ์ในศาสนาพุทธขึ้นในเดือนตุลาคม 2546 ซึ่งหมายถึงความเลื่อมใสในศาสนาพุทธของราชวงศ์อังกฤษ จึงเป็นเรื่องราวของศาสนาพุทธที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง ว่าศาสนาพุทธในอังกฤษมีแนวโน้มไปอย่างไรและด้วยวิธีการใดและการศึกษาในลักษณะเดียวกันกับประเทศฝรั่งเศส และสำหรับกรณีฝรั่งเศส น่าศึกษา เรื่องรัฐบาลกับองค์กรศาสนา ว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างไร กรณีที่รัฐบาลฝรั่งเศส ได้เริ่มดำเนินมาตรการทางศาสนา แบบใหม่ที่สุดขึ้นในขณะนี้ ก็คือห้ามศาสนิกชนในศาสนาต่าง ๆ แต่งตัวด้วย เครื่องหมายทางศาสนา เช่นซิกส์ ฮินดู อิสลาม ก็ห้ามการคลุมหน้าด้วยผ้า คริสต์ ห้ามใช้กางเขน เป็นต้น โดยอ้างว่าไม่ต้องการให้ศาสนาเป็นบ่เกิดแห่งการรุนแรงต่อกัน นั้น ถือว่าเป็น มาตรการที่จะกระทบไปถึงการศาสนาอย่างไรหรือไม่ ศาสนาพุทธมีปัญหาในมาตรการนี้หรือไม่ ได้เปรียบหรือเสียเปรียบอย่างไร

2.7 นอกจากนี้เราก็จะมีการศึกษาความเป็นไปของพระพุทธศาสนาในประเทศอื่น ๆ ในบริเวณยุโรปและประเทศที่น่าสนใจอีกหลายประเทศ โดยเฉพาะประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาในแถบ เชิงภูเขาหิมาลัย เช่นประเทศสิขิม เป็นต้น

2.8 และที่สุด ก็จะเป็นการประเมินสถานการณ์ทั้งหมดทั้งสิ้นของพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก จะมีการศึกษาวิจัยเพื่อให้ทราบสถานะของพระพุทธศาสนา ในองค์รวมทุกลัทธิ นิกายของพระพุทธศาสนาว่าเป็นอยู่อย่างไร และวิธีการที่จะสร้างความสามัคคีขึ้นในกลุ่มประเทศผู้ปฏิบัติธรรมตามหลักพระพุทธศาสนานั้น ควรจะเป็นประการใดบ้าง

2. การศึกษาศาสนาเปรียบเทียบ

ในที่สุดเราจำเป็นที่จะต้องศึกษาศาสนาอื่น ๆ ในลักษณะเป็นประเด็นสำคัญที่สุดก่อนก็คือ การศึกษาหลักการของศาสนานั้น ๆ และศาสดาของศาสนานั้น ๆ และสถานะของศาสนาต่าง ๆ ในประเทศไทย และประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนา โดยมีจุดเน้นที่ศาสนาใหญ่ ๆ 3 ศาสนาคือ

3.1 ศาสนาคริสต์

เพื่อศึกษาอย่างละเอียดในเชิงการข่าวกรองเพื่อการเผยแผ่ และเพื่อการกำหนดยุทธศาสตร์ในเชิงการศาสนาสัมพันธ์ ตามเหตุและผลที่เหมาะสม และเพื่อรู้ลักษณะวิธีการการรุกทางศาสนา หรือการเผยแผ่ของศาสนาคริสต์ ซึ่งในเรื่องนี้จำเป็นต้องศึกษาพระคัมภีร์ของคริสต์ให้แตกฉานรู้แจ้งความลึกซึ้ง ตื้นลึกหนาบาง ของหลักการศาสนาทุกประการ แล้วเอาสิ่งที่ศึกษาได้มาศึกษา ทำความเข้าใจร่วมกัน ให้เกิดความคิดริเริ่มใน ทางกำหนยุทธศาสตร์เชิงการเผยแผ่อันเหมาะสม และมีประสิทธิภาพ

3.2 ศาสนาอิสลาม

เพื่อให้ทราบว่าศาสนาอิสลามก่อกำเนิดขึ้นมาอย่างไร หลักการของศาสนาอิสลามเป็น อย่างไร และสถานการณ์ในตะวันออกกลาง ที่สะท้อนสงครามศาสนา หรือ การนำยุทธศาสตร์ ทางศาสนาอิสลามมาใช้ คือ สงครามศักดิ์สิทธิ์ และมีกลยุทธ์ที่น่าตื่นตระหนกคือ การพลีชีพในการรบ ในสงคราม ตามคติความเชื่อในทางศาสนาอิสลาม มีความเป็นจริงอยู่อย่างไร เช่น เดียวกับการศึกษาศาสนาคริสต์ เราจำเป็นต้องรู้ลักษณะวิธีการรุกรานทางศาสนา เช่นที่ศาสนา อิสลามเข้าไปยึดครองอินเดียเหนือ ที่เป็นบริเวณของศาสนาพุทธอยู่แต่เดิม ว่าอิสลามดำเนินการเผยแผ่ออกไปโดยวิธีการใด จำเป็นต้องศึกษาหลักการในพระคัมภีรย์ของศาสนาอิสลามให้เข้าใจ โดยละเอียด

3.3 ศาสนาฮินดู

เพื่อศึกษาสถานภาพของฮินดูที่เป็นอยู่ปัจจุบัน ในประเทศอินเดียและประเทศอื่น ๆ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง สมมติฐานที่น่าสนใจของการศึกษาศาสนาฮินดูก็คือ ฮินดูมองศาสนาพุทธว่าเป็นส่วนหนึ่งของฮินดูอย่างไร เมื่อฮินดูอ้างว่าองค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นนารายณ์อวตารปางที่ 10 ของฮินดู เราจะศึกษาหาช่องทางให้ศาสนิกฮินดูมาศึกษาศาสนาพุทธโดยถูกต้องอย่างไร

3.4 ศาสนาซิกส์และศาสนา ลัทธิอื่น ๆ ทั้งหมดในประเทศไทย เมื่อประเทศฝรั่งเศสออกกฎห้ามมิให้ประชาชนในฝรั่งเศสสวมหรือนุ่งห่มเสื้อผ้า และใช้เครื่องประดับหรือเครื่องหมายที่แสดงสัญลักษณ์ทางศาสนา เมื่อต้นปี 2547 นั้น ทำให้ศาสนิกชนซิกส์ได้รับการกระทบกระเทือนไม่น้อยไปกว่าอิสลาม และเพิ่งเห็นว่าศาสนิกชนซิกส์มีการเคลื่อนไหวขึ้น แต่โดยปกติแล้วเราแทบ ไม่เคยเรียนรู้เลยว่าศาสนาซิกส์ปัจจุบันมีสถานะเป็นอย่างไร แม้ศาสนาซิกส์ในประเทศไทยเป็น ศาสนา 1 ใน 5 ศาสนาที่ทางการไทยรับรองและได้รับความอุปถัมภ์ตามรัฐธรรมนูญด้วย จึงต้องอยู่ในยุทธศาสตร์งานวิจัย เพื่อเปิดเผยความลับของซิกส์ออกมาให้เป็นที่เข้าใจแจ่มแจ้ง

3. การวิจัยองค์กรสงฆ์และระบบการปกครองสงฆ์ในประเทศไทย

การปกครองคณะสงฆ์ เป็นการปกครองตามกฎหมาย ใช้อำนาจฝ่ายราชอาณาจักรจัดการให้เป็นไปตามตัวบทกฎหมาย ซึ่งทำให้เกิดผลเสียหายก็คือ ระบบการปกครองทำให้สงฆ์เบี่ยงเบนไปนอกทางพระธรรมวินัย และไม่อาจบรรลุเป้าหมายของพระธรรมวินัย นั่นคือทำให้การบรรลุธรรมลดน้อยถอยลงไปทั้งระบบสงฆ์ จำเป็นต้องวิเคราะห์ออกมาเพื่อให้คนทั้งหลายเห็นโดยชัดเจนถึงจุดบกพร่องที่ส่งผลเสียหายต่อพระธรรมวินัย และหาทางที่จะแก้ไข เพื่อให้ระบบสงฆ์ ระบบการปกครองสงฆ์สามารถไปในเส้นทางพระธรรมวินัย และได้รับผลการประพฤติธรรมตามวินัย คือมีการบรรลุมรรคผลนิพพาน อันเป็นเป้าหมายของพระธรรมวินัย ในการวิจัยองค์การสงฆ์และระบบการปกครองสงฆ์นี้ มีหัวข้อสำคัญ ๆ ต่อไปนี้

4.1 บทบาทของรัฐกับการอุปถัมภ์พระพุทธศาสนา

การเงินและทรัพย์สมบัติ

การเงินและทรัพย์สมบัติของพระและของวัดเป็นเรื่องใหญ่ เป็นของมีคมที่บาดใจ และอาจมีผลทางพระธรรมวินัยได้ง่าย ในสมัยพุทธกาลพระพุทธองค์และพระสงฆ์สาวกไม่ได้บริหารวัด ฆราวาสเป็นผู้บริหารวัด พระพุทธองค์และพระสงฆ์สาวกบริหารธรรมในสมัยพุทธกาลที่เรียกว่าวัดก็ไม่ได้มีทรัพย์สมบัติอะไรมากมาย สมัยนี้วัดมีทรัพย์สมบัติที่มีราคาค่างวดมหาศาล สมภารต้องเป็นผู้บริหารทรัพย์สมบัติอันมโหฬารเหล่านี้และหมดเวลาไปกับการบริหารทรัพย์สมบัติมากกว่าบริหาร ธรรม แล้วพาลเชื่อมต่อไปเป็นเรื่องสีกา หรือหาไม่ก็เป็นช่องโหว่ที่ฆราวาสบางคนมาหากินกับวัด แบ่งกันคนละครึ่งการวิจัยให้รู้สถานภาพทางการเงินและทรัพย์สมบัติของพระและของวัดและพัฒนาให้มีความถูกต้องจะเป็นคุณค่าต่อการพระศาสนา ทำให้ระบบพุทธศาสนามีพลังของความถูกต้องและเป็นประโยชน์ ต่อสังคมยิ่ง ๆ ขึ้นเป็นอเนกประการ

4.2 ความสัมพันธ์ระหว่างองค์กรสงฆ์กับ รัฐ และ กับสถาบันหรือองค์กรอื่น

โดยหลักการพระพุทธศาสนาแล้ว ฝ่ายสงฆ์จะไม่เกี่ยวข้องกับฝ่ายราชอาณาจักร หรือรัฐ โดยไม่ไปเกี่ยวข้อง และก้าวก่าย เป็นอิสระเฉพาะตนเพื่อปฏิบัติภาระหน้าที่ของฝ่ายสงฆ์ คือเพื่อการบรรลุ มรรคผลนิพพาน และการเผยแผ่ แต่สถานการณ์ของสังคม ของประเทศ ฯลฯ ได้ทำให้ฝ่ายสงฆ์กับอาณาจักร จำต้องมีสัมพันธ์กัน และค่อยเหนียวแน่นขึ้นไปในเชิงวัฒนธรรมและประเพณีของ สังคม ตลอดจนกระทั่งทางระบบที่ขณะนี้ได้กลายเป็นราชการขึ้นมา จึงมีความจำเป็นต้องศึกษาดูว่าความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับองค์กรศาสนาควรอยู่ระดับใด มีสถานการณ์ที่เลยไกลความเหมาะสมเพียงใด จะสามารถปรับปรุงแก้ไขได้อย่างไรเพื่อให้ระบบการศาสนา สามารถเดินไปสู่เป้าหมาย ทางพระธรรมวินัยต่อไปได้

4.3 การศึกษาของคณะสงฆ์ไทยยุคดั้งเดิม ถึง ยุคปัจจุบัน

การเรียนรู้ของพระสงฆ์ไทยโดยทั่วไปก็ถือว่าอ่อนแอที่สุด ถ้าเทียบกับพระธิเบตที่ศึกษามาอย่าง เข้มข้นและมีประสบการณ์ทางธรรมที่ทำให้ผู้คนทั่วไปในโลกได้รับประโยชน์ เรื่องนี้ควรได้รับการ ทบทวนอย่างจริงจัง เพราะถ้าเรื่องนี้อ่อนแอ องค์ประกอบอื่น ๆ หลายประการก็พลอยอ่อนแอไป หมดและจับสาระสำคัญไม่ได้ในระดับสุดยอดอุดมการณ์ การศึกษาด้านวิปัสนาธุระ ไม่ได้รับการส่งเสริมเท่าที่ควร ไม่มีสถาบัน ใดเป็นเจ้าภาพรับผิดชอบ แต่ไปฝากไว้ อิงทางการปกครอง การศึกษาด้านคันถธุระ ยังอ่อนด้อยในประสิทธิภาพของการเรียนการสอน และมักเป็นคันถธุระนอกทางอุดมการณ์ของพระพุทธธรรมที่แท้จริง ซึ่งความคลุมเครือในสถานะการศึกษาของคณะสงฆ์ จะต้องทำให้กระจ่างออกมาด้วยงานการวิจัย

4.4 การปกครองของสงฆ์ และ กฎหมายคณะสงฆ์

การปกครองคณะสงฆ์เป็นปัญหาที่ค่อนข้างละเอียดอ่อน สลับซับซ้อน และเป็นเรื่องที่เรื้อรังเรื่อยมา เพราะระบบการปกครองของคณะสงฆ์จัดขึ้นตามการปกครองทางบ้านเมืองซึ่งเป็นระบบอำนาจ การศาสนาเป็นระบบธรรม การปกครองทางบ้านเมืองเป็นระบบอำนาจ ระบบอำนาจ เป็นธรรมก็ไม่เข้ากัน ระบบการปกครองบ้านเมืองด้วยอำนาจก็ล้าสมัยแล้ว จึงไม่เป็นปัญหาเลย ว่า ระบบการปกครองคณะสงฆ์ควรได้รับการพัฒนาให้ทันสมัยและเพื่อเอื้อเฟื้อต่อการปฏิบัติตามพระธรรมวินัย แต่เรื่องนี้ เป็นเรื่องยากที่ยังหาความเห็นพ้องลงตัวไม่ได้ จึงต้องหาทางออกด้วย การศึกษาวิจัย ให้ข้อเท็จจริงกระจ่างออกมา ส่วนแนวคิดการเปลี่ยนแปลงด้วยอำนาจรัฐ ก็ยังคงมีปัญหาว่าเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงไปแล้วสามารถทำงานให้เกื้อหนุนพระธรรมวินัยได้เป็นเรื่องยากยิ่งคงต้องใช้การวิจัยและพัฒนาเข้ามาเป็นเครื่องมือเช่นเดียวกัน

พระราชบัญญัติคณะสงฆ์

พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ได้กลายเป็นเครื่องมือจัดระเบียบการปกครองพระสงฆ์ไทยมาเป็นเวลา นาน และได้มีการปรับปรุงพระราชบัญญัติคณะสงฆ์มาหลายครั้ง ก็ยังไม่ลงตัวโดยเหตุผลทางฝ่าย บ้านเมืองและทางฝ่ายพระธรรมวินัยเอง การพิจารณาปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ คง จะทำไม่ได้หากไม่มีการศึกษาวิจัยอย่างลึกซึ้ง ถึงการปกครองของคณะสงฆ์ตามธรรมตามวินัย ดั้งเดิม และเอาวิถีทางพระธรรมวินัยเป็นแนวทางปรับปรุงพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ร่วมกับการ ศึกษาองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องทั้งหมดดังกล่าวในยุทธศาสตร์นี้ เพราะ ระบบพระพุทธศาสนาที่พึงประสงค์ คือการที่จะกำหนดว่า พระราชบัญญัติควรเป็นอย่างไร และพระราชบัญญัติจะเอื้อเฟื้อต่อระบบพระพุทธศาสนาที่พึงประสงค์อย่างไร เป็นเรื่องที่มิอาจจะทำได้ด้วยอำนาจ หรือการใช้ อำนาจรัฐเข้าแก้ไขจะไม่สามารถแก้ปัญหาของระบบการพระพุทธศาสนาได้ จะต้องศึกษาอย่างละเอียด รอบคอบ และสร้างผลงานการวิจัยออกมาอย่างต่อเนื่อง เป็นการให้ความรู้ และแนวคิด เพื่อหาทางแก้ไขปัญหาโดยให้เกิดความเข้าใจไปในทิศทางที่เป็นทางถูกต้องร่วมกัน

4.5 ความเข้าใจหลักธรรม

ถ้าความเข้าใจไม่ถูกต้อง การพระศาสนาก็จะผันแปรผิดเพี้ยนจนในที่สุดอันตรธาน เหลือแต่มิจฉาทิฏฐิที่เป็นอันตราย ขณะนี้ความเข้าใจหลักธรรมมีน้อยหรือเลอะเลือน เห็นได้จากการศึกษาวัฒนธรรมประเพณี พิธีกรรมต่าง ๆ และจะพบว่า แม้ในวงการสงฆ์เองก็ไม่เข้าใจหลักพระธรรมเท่าที่ควร เช่น มีการจัดทำ สร้างพระพุทธรูปบูชาแล้วมีข้อความที่ฐานพระพุทธรูปไว้ว่า "บูชาแล้วรวย รวย รวย" ซึ่งบ่งได้อย่างชัดเจนว่าพระสงฆ์ผู้สร้าง ไม่เข้าใจหลักธรรมพระพุทธศาสนา เนื่อง จากการทำมาหากินรวยได้จากการทำงาน ตามหลัก อุอากะสะ : อุฏฐานสัมปทา อารักขสัมปทา กลฺยาณมิตตา และ สมชีวิตา สงฆ์ที่สร้างพระพุทธรูปบูชาแบบนี้ จึงเท่ากับทำลายหลักธรรมในพระพุทธศาสนา และโกหกประชามหาชน เพื่อเห็นแก่ลาภ สงฆ์ที่พาประชาชนไปทำพิธีนั่งสมาธิ เพื่อเอาเลขหวยเบอร์ ก็เป็นอีกพวกหนึ่งที่ไม่มีความเข้าใจหลักธรรม พระประเภทเกจิอาจารย์บางพวก ทำการสร้าง ปลุกเศกพระพุทธรูป และวัตถุมงคล เช่นเร็ว ๆ นี้ก็มีพระชั้นผู้ใหญ่ ทำพิธีปลุกเศกวัตถุและโฆษณาลงข่าวว่า "ของขวัญปีใหม่ 2547 ปาฏิหาริย์นาคเกี้ยวมหาเสน่ห์ หลวงพ่อคูณ 80 ปี ให้โชคลาภใหญ่ ทำมาค้าขึ้นกันทั่วหน้า" แล้วเนื้อข่าวก็อ้างคนสำคัญ ๆ คนดัง ๆ (เช่น อ้างว่า นักร้อง อ๊อด อรัล ขายอัลบั้มเพลงได้มากจนร่ำรวย นางจำนวน แพบขุนทด มีโชค ค้าขายดีหมดหนี้ เป็นต้น ตามข่าว เดลินิวส์ 16 ธ.ค. 2546 หน้า 17) ซึ่งบ่งไปถึงความไม่เข้าใจหลักธรรมในพระพุทธศาสนา และเป็นเรื่องการหลอกลวงประชาชนอย่างแท้จริง วัดใหญ่บางวัด(เช่นกรณีวัดพระธรรมกาย)ก็แสดงถึงความเข้าใจธรรมะผิดในระดับสำคัญเช่นเข้าใจนิพพานเป็นอัตตา แล้วพาประชาชนทำพิธีบูชาพระพุทธเจ้าในอายตนนิพพาน เป็นต้น

ในขณะที่โทรทัศน์ มีการโฆษณาขาย รักยม เครื่องรางของขลังมหาเสน่ห์ ที่ปลุกเศกโดยหลวงพ่อคูณ วัดไผ่ล้อม จ.นครปฐม(รายการมวยชิงแชมป์ พาบ้ารุ่นเฟเธอเวท เสาหิน-แมงบาว ช่อง 3, 23 ธ.ค. 2546, 1720 น. ถ่ายทอดสดจากเวทีชั่วคราว นครสวรรค์)ซึ่งเป็นปัญหาไม่เข้าใจธรรมะ แม้ในระดับสงฆ์มีฐานะตำแหน่งทางการปกครองและสมณศักดิ์ชั้นสูง ซึ่งเหตุผลแห่งความถูกต้อง หรือไม่ถูกต้องตามธรรมะจะสามารถอธิบายได้ด้วยวิธีเสนองานวิจัย ออกมาให้เหมาะสม

4.6. การรับคนเข้าบวช

การรับคนเข้ามาผิดย่อมเป็นการบ่อนทำลายสถาบันพระพุทธศาสนาอย่างร้ายแรง ขณะนี้การรับคนเข้าบวชขาดความละเอียดพิถีพิถันโดยสิ้นเชิง สมควรได้รับการปฏิรูปอย่างไรก็ตาม ยังมีปัญหาที่คล้ายคลึงกัน แต่เป็นคนละด้านกับปัญหานี้ นั่นคือ ทุกวันนี้มีคนสมัครใจบวชน้อย โดยเฉพาะการบรรพชาสามเณร ในหน้าเข้าพรรษา ในวงการสงฆ์ วัดวาอารามใน ชนบททั่วไป ยังมีปัญหาการขาดแคลนพระประจำวัดในหมู่บ้าน ชาวบ้านต้องเที่ยวไปตามท้องที่ต่าง ๆ เพื่อนิมนต์พระสงฆ์ไปจำพรรษาที่วัดในท้องที่ของตนในช่วงเข้าพรรษา ถึงกับมีการพูดถึง ค่าตัวพระที่จะไปจำพรรษาในวัดนั้นวัดนี้ เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็มีการให้สัมภาษณ์จากเลขานุการสมเด็จ พระสังฆราช ที่ออกมาพูดตอบโต้เรื่อง สมณศักดิ์พระว่าไม่มีใครอยากเป็นเจ้าอาวาส เพราะการ เป็นเจ้าอาวาสนั้นต้องรับภาระหนัก เรื่องที่มีนัยสับสนคัดค้านกันเองเช่นนี้ ต้องแก้ไขด้วยการ วิจัยหาความจริงออกมาอย่างชัดเจนและเปิดเผยให้ประชาชนชาวพุทธทราบ

4.7 การรักษาพระวินัย

หมายถึงพระสงฆ์ สามเณร ไม่มีความสำนึกในหน้าที่ของนักบวช การไม่ปฏิบัติตามพระวินัยเป็น การทำลายพลังและลดคุณค่าของพระสงฆ์ต่อสังคม การลงโทษพระสงฆ์ที่ทำผิดพระวินัยก็ขาด ประสิทธิภาพไม่เป็นไปเพื่อสร้างความเลื่อมใสศรัทธาในหมู่ประชาชน การปฏิรูปรักษาพระวินัยเป็นเรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งในการพัฒนาระบบพระพุทธศาสนาในประเทศไทย งานการวิจัยที่ละเอียลึกซึ้ง จะช่วยให้คนทั้งหลายเกิดจิตสำนึกที่จะร่วมพัฒนาให้ดีขึ้น

4.8 ความสัมพันธ์กับสังคมและรัฐ

พุทธบริษัทประกอบด้วยทั้งพระและฆราวาสประสานกัน สมัยนี้ในทางธรรมเสื่อมด้วยกันทั้งคนและพระกับฆราวาส แยกกันแบบ "ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์" และ "เรื่องของชาวบ้านพระไม่เกี่ยว" ในสมัยปัจจุบันสังคมมีความเชื่อมโยงสลับซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ต่างจากสังคมใน สมัยพุทธกาลสุดประมาณ สมควรจะมีการศึกษาวิจัยความสัมพันธ์ระหว่างพระสงฆ์กับสังคมและ รัฐ เพื่อให้ทราบลักษณะที่เป็นอยู่ว่ามีความเกื้อกูลต่อกัน และกันอย่างไร อันจะยังให้เกิดทั้งความ ตั้งมั่นแห่งพระธรรมวินัย และทั้งสังคมแห่งการอยู่ร่วมกันด้วยสันติ ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์และ ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ ในสถานการณ์ที่สังคมได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ในครั้งพุทธกาล พระพุทธองค์และพระสงฆ์สาวกไม่ได้ขึ้นกับรัฐใดรัฐหนึ่ง แต่มีอิสระ (เหมือนนกที่บินไป) ประกอบ ด้วยปัญญาและเมตตาอันไพศาล สั่งสอนตั้งแต่กระยาจก จนถึงเศรษฐี จนถึง พระราชาพระพุทธศาสนาในประเทศไทยอยู่ในความอุปถัมภ์ของรัฐมาโดยประวัติศาสตร์ จึงมีความสัมพันธ์ แนบแน่นกับรัฐกันมาจนเป็นปกติธรรมดา ในขณะที่รัฐก็เปลี่ยนแปลงไปมากสังคมก็เปลี่ยนแปลงไปมาก การศึกษาวิจัยว่าพระสงฆ์กับรัฐควรจะมีความสัมพันธ์กันเช่นใดจึงจะงาม ถูกต้องตาม พระธรรมวินัยและเป็นประโยชน์เกื้อกูลกัน

4. การวิจัยหลักธรรมปฏิบัติ

การศึกษาธรรมะในพระพุทธศาสนาเอง 3 ระดับ ที่มีระดับปริยัติ ปฏิบัติ และ ปฏิเวธ นั้น ส่วนที่ทันกาลสมัยกล่าวคือทันความต้องการก็คือ การปฏิบัติเพื่อมรรคผล นั้น มีวิธีปฏิบัติ ที่เป็น รูปธรรมอย่างไร การวิจัยจะสามารถได้ข้อสรุปถึงหลักการปฏิบัติ และวิธีที่ปฏิบัติหลายหลาก วิธี โดยให้ได้คำตอบที่ชัดเจนว่า ทำอย่างไร กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ การที่จะจัดสร้างหลักสูตร มรรคผลขึ้นมานั้น จะต้องวิจัยให้ทราบหลักการในทางปฏิบัติ วิธี ปฏิบัติเป็นขั้นเป็นตอน โดย เฉพาะอย่างยิ่ง การปฏิบัติเป็นขั้นตอนตามไตรสิกขา ระดับศีลปฏิบัติอย่างไร สมาธิปฏิบัติ อย่างไร และ ปัญญาสิกขาปฏิบัติอย่างไร ออกมาให้ชัดเจนการวิจัยเรื่องนี้ จะสามารถให้คำตอบถึงวิธีการปฏิบัติของสำนัก ของวัดวาอารามต่าง ๆ รวมไปทั้งของนิกายต่าง ๆ โดยจะต้องมีการวิเคราะห์ออกมาให้ทราบว่า การประพฤติตามหลักไตรสิกขา มีวิธีการที่น่ามั่นใจอย่างไร มีหลักการอย่างไรการวิจัยศาสนาเปรียบเทียบ ในการวิจัยธรรมะ จะเกี่ยวข้องไปถึงการวิจัยหลักธรรมของศาสนา อื่น ๆ เป็น การเปรียบเทียบด้วย โดยเฉพาะหลักการของศาสนาคริสต์ และอิสลาม ซึ่งเป็นศาสนาที่เกิดหลังศาสนาพุทธ

6.. การวิจัยบุคคลในพระพุทธศาสนา

6.1 ประวัติพระพุทธเจ้า

การวิจัยประวัติพระพุทธเจ้า มีความจำเป็นเพื่อแยกเรื่องที่น่าจะเป็นจริงที่สุด โดยเอาความเป็น มนุษย์เป็นมาตรฐานการให้คุณค่าการวิจัย แล้วศึกษาทุกเรื่องราวของพระพุทธองค์อย่างทรงเป็น มนุษย์ผู้หนึ่ง นับตั้งแต่มีพระสูติกาล จนเสด็จออกบวช ตรัสรู้แล้วเผยแผ่พระศาสนา ทรงเสด็จ พระราชดำเนินไปอย่างไร ทางไหนบ้าง ในช่วงเวลา 45 พรรษาที่เผยแผ่พระศาสนาอยู่ ผลงาน การวิจัยจะชี้ออกมา ให้ทราบความคิดในลักษณะที่เป็นอุดมการณ์ และทรงทุ่มเทเพื่อการปฏิบัติ ตามอุดมการณ์อย่างไร และได้ผลสำเร็จขึ้นมาอย่างไร เพื่อให้คนยุคใหม่สามารถเข้าใจได้ ในเชิง เหตุและผลอย่างวิทยาศาสตร์

6.2 ประวัติพระอรหันตสาวกยุคประวัติศาสตร์

เพื่อการศึกษาวิธีการของบุคคล ที่ประสบผลสำเร็จในเป้าหมายของพระพุทธศาสนา เพื่อเอามาเป็นแบบอย่างสำหรับบุคคลยุคปัจจุบัน และเพื่อการวิเคราะห์เรื่องปฏิเวธธรรมแห่งพระพุทธศาสนา และหลักการทางการปฏิบัติ อันเป็นสารัตถะที่แท้จริงของการบรรลุธรรม ที่สามารถใช้ปฏิบัติได้แม้ในยุคสมัยนี้

6.3 ประวัติพระอรหันตสาวกยุคปัจจุบัน

หมายถึง พระอรหันต์ยุคหลังพุทธกาล นับตั้งแต่มีพระโสณเถระ กับ พระอุตตรเถระนำพระพุทธศาสนามาสู่สุวรรณภูมิ รวมทั้งยุคปัจจุบัน โดยเฉพาะพระเถระบางท่านที่มีผลงานเป็นที่ยอมรับ นับถือของคนยุคปัจจุบัน เพื่อการศึกษาทางจริยาของบุคคลผู้บรรลุธรรมในพระพุทธศาสนายุคปัจจุบัน

7. การวิจัยอารยธรรมและวัฒนธรรมของพระพุทธศาสนา

7.1 วัฒนธรรมศาสนาสากล

เพื่อศึกษาหาเกณฑ์ที่เป็นกลางของศาสนาสากล ศึกษาหาความคล้ายคลึงกันในทางวัฒนธรรมของศาสนาต่าง ๆ เพื่อประโยชน์ในการวางพื้นฐานการเผยแผ่ศาสนาในระดับที่สูงขึ้นไปแก่ประชาชน โลกอย่างเป็นสากล และสมมติฐานการศึกษาที่เห็นและยอมรับกันจำนวนมากอยู่แล้วก็คือ ศาสนาที่มีลักษณะ 2 ฝ่ายใหญ่ ๆ คือศาสนาที่เชื่อในพระเจ้า ซึ่งหมายถึงศาสนาอื่น ๆ ทั้งหมด ที่เกิด ก่อนและหลังศาสนาพุทธ นี้ต่างก็ได้สร้างวัฒนธรรมโลกขึ้นมาตามแบบความเชื่อของศาสนานั้นการวิจัยจะมุ่งศึกษาหาความจริงถึงที่ไปที่มาของอารยธรรมวัฒนธรรมของชนที่นับถือพระเจ้า ว่าได้ เกิดผลอย่างไรต่อสังคม การเมือง เศรษฐกิจ และศาสนาเอง เช่นเดียวกับ ศาสนาอีกลักษณะ หนึ่ง ที่พิเศษกว่าศาสนาอื่น ๆ ทั้งสิ้นนั่นคือศาสนาที่ไม่มีพระเจ้า เป็น ศาสนาที่ว่าด้วยมนุษย์ล้วน ๆ ซึ่งมีอยู่เพียงศาสนาเดียว และดำรงความเป็นศาสนาได้ด้วยหลักการวิทยาศาสตร์นามธรรม มีผลต่ออารยธรรม วัฒนธรรมของมนุษย์อย่างไร

7.2 วัฒนธรรมศาสนาพุทธ

เพื่อวิจัยว่า วัฒนธรรม เป็นผลมาจากหลักคำสอนอะไร ข้อใดในพระพุทธศาสนา โดยอาจแยกศึกษาได้เป็นสมัยหรือช่วงเวลาหลายช่วงเวลา นับแต่สมัยต้น ๆ สมัยกลาง และสมัยปัจจุบัน มี เป้าหมายการศึกษาว่า วัฒนธรรมอย่างไร ที่จัดเป็นวัฒนธรรมที่อุปถัมภ์บำรุงให้การพระพุทธศาสนาดำรงประโยชน์อันแท้จริงตามอุดมการณ์พระพุทธศาสนาแก่ประชาชนคนทั้งหลายได้ และ เมื่อมาถึงปัจจุบัน ลักษณะของวัฒนธรรมได้บังเกิดผลเสียหายอย่างไร ต่อการบรรลุมรรคผล เป็นวัฒนธรรมที่ผิดเพี้ยน ไปอย่างไรหรือไม่ ควรมีการปรับเปลี่ยนแปลงวิถีวัฒนธรรมให้ตรงหลักการที่ไปที่มา คือศาสนาที่แท้จริงของวัฒนธรรมอย่างไร

7.3 วัฒนธรรมวัตถุนิยม

เพื่อให้นิยามความหมายของคำว่า วัตถุนิยม ในเชิงศาสนา และอธิบายออกมาว่า วัฒนธรรม วัตถุนิยมจักสร้างความตกต่ำลงไปอย่างไรแก่สังคมโลกทั้งหมด วิธีการที่จะแก้ไข หรือให้ชีวิตได้ประโยชน์จากวัฒนธรรม วัตถุนิยมมีหรือไม่ อย่างไร

7.4 ลักษณะของสงครามวัฒนธรรม

นับตั้งแต่การให้คำนิยามว่าด้วย สงครามวัฒนธรรม และเหตุผลของการมีสงครามวัฒนธรรมสมมติฐานที่น่ามีอยู่ก็คือวัฒนธรรมตะวันตกกับวัฒนธรรมตะวันออก มีความแตกต่างกัน และเห็นชัดขึ้นไปอีกเมื่อนิยามวัฒนธรรมวัตถุนิยมออกมา และการมีวัฒนธรรมวัตถุนิยม เป็นผลให้เกิด การขัดแย้งระหว่างวัฒนธรรมต่าง ๆ มากขึ้น การวิจัยนี้จะทำการศึกษามาตั้งแต่จุดเริ่มขึ้นและการ ขยายเติบโตออกไปในสังคมโลก และมองที่ประเด็นหลักที่ว่า วัตถุนิยมเป็นต้นเหตุของสงครามวัฒนธรรมอย่างไร จะรวมไปถึงการวิจัยสื่อของวัฒนธรรม เพื่อ ให้เข้าใจทางเดินของวัฒนธรรมหลายหลากชนิดไปต่าง ๆ และวัฒนธรรมที่ขัดแย้งกันระหว่างวัฒนธรรมนั่นเองที่ทำให้เกิดสงครามวัฒนธรรมในระดับธรรมชาติ และเมื่อมีการขยายหรือเผยแผ่ออกไปโดยสื่อ หรือผู้สร้างสื่อ ก็ยิ่ง ทำให้สังคมโลกเกิดความขัดแย้งกันมากขึ้น และวัฒนธรรมย่อมโยงไปถึงหลักการของศาสนาความแตกต่างของหลักการศาสนาแต่ละศาสนาย่อมทำให้เกิดสงครามศาสนา และเลยมาสู่สงครามวัฒนธรรมด้วย อย่างไร จะได้รับการเปิดเผยความจริงด้วยงานการวิจัย

8. การวิจัยศาสนาสากล และ แนวโน้มของศาสนาโลก

ทำการวิจัยจากสมมติฐานสำคัญ ๆ คือ วัตถุนิยมเจริญขึ้นอย่างไร ศาสนาอิสลามกำลังเสื่อมลงก่อนอย่างไร ศาสนาคริสต์เสื่อมลงไปอีกอย่างไร และศาสนาพุทธมีทางที่จะรุ่งเรืองขึ้นมาเป็นศาสนาของโลกอย่างไร ในระยะอันใกล้ที่สุดคือยุคปัจจุบันนี้เอง ซึ่งในการวิจัยศึกษานี้ จำเป็นต้องมองไปในสถานการณ์การเมืองและการศาสนา โดยเฉพาะการศึกษาตามพระธรรมวินัยประกอบกัน ในประเทศต่าง ๆ คือ

(1) ศาสนาอิสลาม มองไปที่ประเทศ อิรัค อิหร่าน ปากีสถาน อาฟกานิสถาน อินโดเนเซีย และมาเลเซีย

(2) ศาสนาคริสต์ มองไปที่ประเทศสหรัฐอเมริกา อังกฤษ ฝรั่งเศส และเยอรมัน ฯลฯ

(3) พระพุทธศาสนา มองไปที่ประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส อเมริกา และประเทศเพื่อนบ้านลังกา ลาว พม่า กัมพูชา มาเลเซีย เวียดนาม จีน อินเดีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศ ไทยซึ่งได้ชื่อว่าเป็นประเทศที่มีประชากรนับถือพระพุทธศาสนามากที่สุดในโลก และมีพระพุทธศาสนามั่นคงที่สุดในโลก

(4) ประเทศอื่น ๆ ที่มีสถานการณ์บ่งบอกไปถึงการศาสนาที่ถูกกระทบกระเทือน เช่นธิเบตและ ฟิลิปปินส์ เป็นต้น

วิธีการวิจัย

1. น่าจะมีผลงานวิจัยทางศาสนาอยู่มากแล้วทั่วโลก รวมทั้งหลักฐาน พะยานเอกสาร วัสดุ และสถานที่ที่สามารถอ้างอิงงานวิจัยทางศาสนาได้เพียงพอ ในส่วนที่จำเป็นต้องรวบรวมมาก็สามารถทำได้ด้วยการขอความร่วมมือไปยังแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ทั่วโลก หรือเอามาลงทะเบียนเพื่อการค้นคว้าได้อย่างเป็นระบบโดยให้รู้อย่างทันสมัยว่าข้อมูลที่ต้องการจะสามารถติดต่อขอมาใช้ได้ จากที่ใด แหล่งใด โดยวิธีการขอความร่วมมือ จากแหล่งข้อมูลเหล่านั้น ทั้งในประเทศและต่างประเทศ งานการวิจัยก็ไม่จำเป็นต้องทำเอง แต่สามารถศึกษาโดยรวบรวมผลงานวิจัยในประเทศต่าง ๆ หรือแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ดังกล่าวมาวิเคราะห์ดูเป็นเบื้องต้นเสียก่อน จากนี้หากขาดตกบกพร่องอยู่ประการใดส่วนไหนบ้าง จึงค่อยดำเนินการวิจัยโดยวิธีอื่น ๆ ให้สมบูรณ์ต่อไป

2. ในส่วนการศึกษาเบื้องต้น เพื่อให้ทราบสถานการณ์ทั่ว ๆ ไป หรือเพื่อสร้างสมมติฐานการ วิจัยให้สมเหตุผล หรือเพื่อเสนอผลงานวิจัยในลักษณะพื้น ๆ หรือเป็นสมมติฐานอยู่ จะสามารถศึกษาได้จากเอกสารที่มีอยู่ตามแหล่งข้อมูลในประเทศไทย หรือหาข้อมูลได้จากสื่ออินเทอเนตนำมาคัด จัดสรรออกมา ให้ตรงตามความต้องการในระยะยาว อาจจะสร้างห้องสมุดสำหรับจัดเก็บเอกสารข้อมูลหรือสื่อวัสดุข้อมูลอีเลกทรอนิกส์ต่าง ๆ ได้ งานหลักที่จำเป็นจึงเป็นงานรวบรวมเอกสารข้อมูล หนังสืออ้างอิงต่าง ๆ ที่คาดหมายว่าจะใช้ค้นคว้าข้อมูลได้หรือศึกษาแหล่งข้อมูล จัดหา แสวงหาแหล่งข้อมูลการวิจัยมาให้มากเท่าที่สามารถทำได้ แล้วดำเนินงาน ศึกษาค้นคว้าจากเอกสารหนังสืออ้างอิง แหล่งข้อมูล เหล่านี้ ก็จะสามารถประหยัดเวลาได้มากและงานน่าจะ สามารถสนองความต้องการทางงานวิจัยไปได้ส่วนหนึ่งแล้ว

3. ในกรณีที่จำเป็น อาจดำเนินการโดยการบริหารจัดการ คือทำการจ้างองค์กรวิจัย ให้ทำการ วิจัยในเรื่องหรือปัญหาที่ยากและสลับซับซ้อนบางกรณี เป็นเรื่อง ๆ ไป โดยเฉพาะปัญหาที่เกิดใน ต่างประเทศ ควรจ้างองค์กรในประเทศนั้น ๆ หรือขอความร่วมมือจากองค์การในท้องถิ่น ประเทศท้องที่นั้น ๆ เพื่อให้เกิดความรวดเร็วทันกาล และได้ข้อมูลที่ทันสมัยและทันแก่สถานการณ์ขณะนั้น ๆ

4. ในบางกรณี จำเป็นต้องดำเนินการโดยนักวิจับของสถาบันเอง โดยส่งคณะวิจัยหรือนักวิจัย เดินทางไปศึกษาและสังเกต รวบรวมข้อมูลจากสถานที่ แหล่งข้อมูล ในประเทศหรือต่างประเทศ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่ต้องการทำการวิจัย

5. กรณีการศึกษาวิจัยในระดับที่ละเอียดลงไป โดยจำแนกเฉพาะเป็นเรื่อง ๆ ไป เช่นการศึกษาธรรมปฏิบัติ หรือการพิสูจน์ทดลองวิธีการที่ละเอียดลึกซึ้งในทางปฏิบัติ บางวิธีการตาม ขั้นตอนไตรสิกขา คือระดับศีลบ้าง ระดับสมาธิ มีการฝึกทดลองทางจิตประการต่าง ๆ เรื่องนิมิตรต่าง ๆ ที่ได้จากสมาธิ และระดับปัญญาสิกขา เช่น กสิณ ฌาน วิปัสนา เป็นต้น จะต้องมีการออกแบบการศึกษาทดลองเป็นการเฉพาะตามหลักการธรรมปฏิบัติขั้นตอนนั้น ซึ่งการทำงานวิจัยในลักษณะนี้ จำเป็นต้องส่งเสริมให้มีมากขึ้น โดยใช้วิธีตรวจสอบทดลองแบบวิทยาศาสตร์ และที่สุด ต้องมีการพิสูจน์ ปฏิเวธธรรมในพระพุทธศาสนา โดยหลักวิทยาศาสตร์การวิจัย ที่สามารถ สรุปผลการปฏิบัติออกมาจนวางเป็นหลักสูตรมรรคผลได้จริงอย่างถูกหลักการวิทยาศาสตร์ เพื่อ ให้การอ้างอิงหลักการพระพุทธศาสนาได้รับความเชื่อถือขึ้นในโลกยุคปัจจุบันยิ่งขึ้น

แหล่งเงินทุนสนับสนุน

จากแหล่งต่าง ๆ ตามระบบปกติของงานพระพุทธศาสนา หรือโดยวิถีทางของคณะสงฆ์และ พุทธบริษัท รวมทั้งการร่วมมือจากผู้ศรัทธาทั่วไปในโลก

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

เรื่องการพระพุทธศาสนานั้นเกี่ยวข้องกับสถาบันทางสังคมหลายสถาบัน เช่น สถาบันพระมหากษัตริย์ รัฐบาล ระบบราชการ คณะสงฆ์ พระสงฆ์ และประชาชนโดยทั่วไป ความเข้าใจและความต้องการของแต่ละฝ่ายไม่ตรงกัน ไม่มีสถาบันหนึ่งใดมีความพร้อมในตัวเองและมีพลังพอที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระบบพระพุทธศาสนาได้ เพราะองค์ประกอบต่าง ๆ ตามที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเรื่องยาก ๆ ทั้งสิ้น และยังไม่มีความรู้พอเพียงในเรื่องนั้น ๆในสภาพอย่างนี้ วิธีการที่นำไปสู่การพัฒนาระบบพระพุทธศาสนาได้คือ การวิจัยระบบพระพุทธศาสนา การมีทั้งพระและฆราวาสที่เข้าใจพระพุทธศาสนาร่วมกันวิจัยระบบพระพุทธศาสนา โดยเชิญผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมาร่วมกันตั้งโจทก์วิจัย หรือร่วมวิจัย เมื่อวิจัยได้ความรู้มาก็นำมาสู่การเรียนรู้ร่วมกันของผู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง โดยอาศัยความรู้ที่ชัดเจนในเรื่องหนึ่ง ๆ และโดยการเรียนรู้ร่วมกันในความรู้นั้น ๆ โดยผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงความรู้และการเรียนรู้ร่วมในการปฏิบัติ จนมีปริมาณมากพอที่จะถึงจุดเปลี่ยน ก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น โดยอิทธิพลของงานการวิจัยและพัฒนา (Research and Developmen = R&D) อันหมายถึง การวิจัยเพื่อพัฒนาหรือการวิจัยในการพัฒนา อันเป็นเครื่องมือที่ทรงพลังในการแก้ไขเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ยาก งานวิจัยนี้เองที่มีพลังก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงไปอยู่ในตัวสังคมเอง อัน เป็นวิถีทางธรรมชาติของสังคม.

(บทวิเคราะห์พิเศษ)

ครูผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนาควรสอนอะไร

โดย พัชรา กอปรทศธรรม

วัตถุประสงค์

เพื่อเป็นการเผยแพร่พุทธธรรมอย่างถูกต้อง อันจะเป็นผลให้เกิดความมั่นคงต่อพระสัทธรรมแนะนำวิธีการดับทุกข์ด้วยพุทธวิธี อธิบายสัจธรรมด้วยหลักวิชาการทางศาสนาแบบวิทยาศาสตร์ ที่เห็นว่าการดับทุกข์มิใช่สิ่งเหลือวิสัยที่มนุษย์จะทำได้ เพราะเป็นสิ่งที่มีคุณอนันต์ต่อการมีชีวิตอยู่ บนโลกใบนี้

ทำไมการสอนวิชาพระพุทธศาสนาคนจึงไม่เห็นประโยชน์

เพราะผู้สอนที่สอนๆกันตามวัดบ้างตามสถานศึกษาบ้างยังไม่เข้าใจชัดแจ้งว่า พระพุทธศาสนาที่แท้จริงท่านสอนอะไร สอนทำไม มีวิธีการปฏิบัติอย่างไรจึงจะเกิดความรู้นั้น และเมื่อปฏิบัติแล้วให้ประโยชน์สูงสุดอย่างไร จึงมักสอนแบบท่องจำทำของยากให้ยากไปอีก ผู้เรียนจึงเบื่อหน่ายและ ไม่เห็นประโยชน์ หรือไม่ก็สอนเน้นแต่กิจกรรม การใช้สื่อการสอนให้เกิดความสนุกสนานเข้าใจเนื้อหาที่เรียนแต่เพียงคำพูดแต่ไม่สามารถปฏิบัติตามหลักธรรมที่เรียนได้ จึงให้ประโยชน์แต่เพียงผิวเผิน แต่ไม่สามารถเข้าถึงประโยชน์สูงสุด คือการดับทุกข์ได้ด้วยสติปัญญาเมื่อประสบกับปัญหาต่างๆในชีวิต นี่คือสิ่งที่ครูผู้สอนพระพุทธศาสนาจะต้องใฝ่ใจใคร่รู้ และทำผลให้ประจักษ์กับตนเองก่อน จึงจะสามารถสอนนักเรียนให้เห็นคุณค่าที่แท้จริงของธรรมมะได้ ผู้เรียนจึงจะเกิดความศรัทธาอย่างมั่นคง ไม่คลอนแคลนต่อการปฏิบัติตามหลักพุทธธรรม

การสอนวิชาพระพุทธศาสนาในปัจจุบัน เป็นการศึกษาแบบหมาหางด้วน คือสอนแต่ประโยชน์ในทางโลกียะ คือสอนให้ทำความดี ละเว้นความชั่ว ซึ่งความรู้เช่นนี้มีสอนกันตั้งแต่ก่อนที่พระพุทธ เจ้าจะตรัสรู้ แต่ไม่สามารถสอนให้พบกับความสงบสุขภายในได้ เมื่อต้องเผชิญกับทุกๆสถานการณ์ที่ชีวิตจริงได้ประสบ ซึ่งจัดเป็นเรื่องโลกุตตระ เพราะผู้สอนมักเข้าใจว่าพระนิพพาน เป็นเรื่องเหลือวิสัย พิสูจน์ไม่ได้ จึงไม่สนใจที่จะศึกษาค้นคว้า ลงมือปฏิบัติให้เกิดผลประจักษ์กับตนเอง

ฆราวาสส่วนใหญ่มักเข้าใจว่า การปฏิบัติธรรมเพื่อเอาชนะทุกข์ จะต้องปฏิบัติโดยการไปบวชเป็นพระภิกษุ บวชชีหรือไม่ก็ต้องไปบวชชีพราหมณ์นุ่งขาวห่มขาวซึ่งมักสอนกันตามวัดหรือสำนักต่างๆซึ่งตามความเป็นจริงแล้วเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถปฏิบัติได้โดยไม่เลือกเชื้อชาติ ไม่เลือกสถานภาพว่าเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ เพราะขึ้นชื่อว่าความสุขที่เที่ยงแท้แล้ว ย่อมเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากมายมหาศาลต่อชีวิตทุกชีวิต

สิ่งที่ครูผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนาจะต้องรู้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้สืบทอดเจตนารมณ์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแท้จริง ก็คือพระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสรู้เรื่องความทุกข์ กับการดับทุกข์ ฉะนั้น ตลอดชีวิตที่ท่านเผยแผ่พระศาสนา ท่านสอนให้คนรู้ว่าอะไรคือทุกข์ อะไรคือสาเหตุให้เกิดทุกข์ อะไรคือทางดับทุกข์และผู้มีสติปัญญาเหล่านั้นก็ปฏิบัติตาม จนได้ผลสำเร็จตามควรแก่สติปัญญาของตนชีวิตที่เกิดมาต้องประสบกับความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น เพราะเป็นกฏแห่งความจริงของสรรพสิ่งฉะนั้นสิ่งที่มีค่าที่สุดของชีวิตก็คือ การที่สามารถเผชิญกับความทุกข์ได้ โดยมีจิตใจที่แน่วแน่ไม่หวั่นไหวเห็นว่าเป็นธรรมดาของชีวิต เมื่อนั้นชีวิตจะไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจของความทุกข์โศกความคร่ำครวญ ความทุรนทุรายวิตกกังวล อันเป็นวิสัยของอารยชน ซึ่งผิดกับมนุษย์ปุถุชนถือว่าเป็นคนโง่เขลาตั้งแต่เกิดจนตายที่ไม่เข้าใจกฏแห่งความจริงของสรรพสิ่ง จึงต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจครอบงำของความทุกข์อยู่ร่ำไป

พระนิพพาน หมายถึงภาวะที่จิตปลอดโปร่ง เย็นกายเย็นใจเป็นอิสระจากความยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวกู ของกู จึงไม่ถูกความทุกข์ ความเศร้าหมอง ความหวาดกลัววิตกกังวล ความกำหนัดยินดีในกามทั้งหลายเข้าครอบงำ ซึ่งภาวะเช่นนี้เมื่อใครก็ตามมีความเพียรพยายามที่จะฝึกฝนให้จิตคลายจากความยึดมั่นถือมั่นว่า เป็นตัวกูของกู แล้วก็จะเข้าถึงอารมณ์พระนิพพานได้ที่นี่และเดี๋ยวนี้แต่คนส่วนใหญ่มักไปเข้าใจว่านิพพาน หมายถึงชีวิตที่ตายแล้วไม่มาเกิดอีก ซึ่งโดยเนื้อแท้แล้วสิ่งนี้เป็นของที่ไกลตัว พิสูจน์ไม่ได้ และในหลักวิชาการทางพระพุทธศาสนา การดับกิเลสจะต้องดับตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่มิใช่ว่าตอนมีชีวิตอยู่ยังเป็นปุถุชนมีกิเลสพอกพูนอยู่เต็ม แต่พอสิ้นชีวิตแล้วกิเลสดับซึ่งเป็นไปไม่ได้เพราะกิเลสเป็นสิ่งที่เราต้องเผชิญกับมันทุกขณะจิตที่มีอารมณ์มากระทบ ผู้ใดปรารถนาจะดับทุกข์ต้องมีความเพียรพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเอาชนะมันให้ได้ ไม่ยอมให้มันมาครอบงำจิตใจ จึงเท่ากับเป็นการมองข้ามสิ่งใกล้ตัวที่มีคุณค่าอย่างมหาศาลของชีวิต

ลองคิดดูว่าหากชีวิตของเราดำเนินไปทุกเวลานาที โดยอยู่เหนือการครอบงำของความทุกข์ อะไรจะดีเลิศประเสริฐกว่านี้

ศึกษาว่ากฏอิทัปปัจจายตา หรือกฏปฏิจจสมุปบาท ซึ่งเป็นหัวใจหลักให้เข้าถึงแก่นของพระพุทธศาสนา ซึ่งพระพุทธเจ้าท่านอธิบายธรรมชาติของจิตว่า ความทุกข์เกิดขึ้นได้อย่างไร มีสาเหตุมาจากอะไร ผลเป็นอย่างไร และในทางตรงกันข้ามการดับทุกข์เกิดขึ้นเพราะการปฏิบัติต่อจิตอย่างไรมีอะไรเป็นเหตุปัจจัย จึงจะถือว่าศึกษาธรรมมะได้ถูกวิธี ถูกหน้าที่ และได้ประโยชน์สูงสุดจาก ธรรมมะ

กฏอิทัปปัจจยตาคืออะไร และสำคัญอย่างไร

กฏอิทัปปัจจายตา เป็นกฏที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ของสรรพสิ่ง ว่าเพราะมีสิ่งนี้ จึงเกิดมีสิ่งนี้ เพราะไม่มีสิ่งนี้ จึงไม่เกิดสิ่งนี้ ถ้าจะพูดให้เข้าใจชัดเจน ก็ต้องกล่าวว่าเพราะทุกข์เกิด จึงมี สาเหตุให้เกิดทุกข์ และในทางตรงกันข้าม เพราะทุกข์ดับหรือไม่มีทุกข์ จึงไม่มีสาเหตุให้เกิดทุกข์

ความทุกข์ทางจิตเกิดขึ้นได้อย่างไร

ความทุกข์เกิดขึ้นเพราะการปฏิบัติผิดต่อกฏแห่งความจริงของสรรพสิ่ง โดยมีทวารทั้ง 6 หรือที่เรียกว่าอายตนะภายใน ทั้ง 6 เป็นแดนเชื่อมต่อกับอายตนะภายนอก ดังนั้นหากเราปฏิบัติถูกต้องต่อผัสสะ คือเมื่อเกิดการรับรู้ทาง ตา หู จมูก ลิ้น หรือกายแล้ว หากจิตตั้งมั่นอยู่ในอุเบกขาญาณ คือเป็นกลางไม่เอนเอียงไปในทางชอบใจ หรือเอนเอียงไปในทางไม่ชอบใจ จิตจะเกิดการเรียนรู้กฏแห่งความจริง คือเห็นว่าความคิดอารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในจิตมีภาวะที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วขณะ และดับไปทุกๆขณะจิต เป็นภาวะที่เป็นกลางโดยธรรมชาติ จิตจะเห็นสภาวธรรมที่เรียกว่า อนิจจัง (ไม่เที่ยง) ทุกขัง (ทนอยู่ไม่ได้) อนัตตา (ไม่มีตัวตนที่แท้จริง) เมื่อจิตเกิดความรู้เช่นนี้จิตจะไม่ยึดมั่นอารมณ์ที่เกิดขึ้นว่าชอบใจหรือไม่ชอบใจ ทำให้ไม่เกิดกามราคะ(ความยึดติดใน กิเลสฝ่ายบวก) ไม่เกิดปฏิฆะ(ความยึดติดในกิเลสฝ่ายลบ) ไม่เกิดอวิชชา (ความยึดติดในความสงบ) คือจิตจะเห็นด้วยปัญญาว่า สุขเวทนา(ความรู้สึกเป็นสุข) ทุกขเวทนา(ความรู้สึกเป็นทุกข์) และอทุกขมสุขเวทนา(ความรู้สึกเฉยๆไม่สุขไม่ทุกข์) เป็นอารมณ์ที่ต้องเกิดขึ้นเป็นธรรมดาของจิต เมื่อมีผัสสะซึ่งภาษาธรรมมะเขาเรียกว่าเกิดวิปัสสนาญาณ คือรู้ตามสภาพที่เป็นจริง ผู้ที่ปฏิบัติ ต่อผัสสะเช่นนี้ จึงไม่ถูกความทุกข์ครอบงำนี่เป็นความรู้ในระดับโลกุตตระ ดังนั้นสิ่งที่จิตจะต้อง ทำความรู้จักให้เข้าใจถ่องแท้ในทุกๆขณะจิตก็คือ หมั่นสังเกตพินิจพิจารณาว่าอายตนะภายใน อายตนะภายนอก และผัสสะ ทำหน้าที่ของมันอย่างไร และการปฏิบัติที่ถูกต้องต่อผัสสะเกิดผลอย่างไรต่อจิต

ส่วนการปฏิบัติผิดต่อผัสสะ ก็มีทวารทั้ง 6 เป็นแดนเชื่อมต่อในการเสพเสวยโลก โลกในทางธรรมหมายถึงทุกข์ เกิดจากประสบการณ์ที่จิตได้เคยเรียนรู้มาอย่างผิดๆ จากความรู้ที่โลกหรือโลกียะสอนๆกัน จนจิตมีความเคยชินและยึดมั่นว่านี่เป็นความรู้ที่ถูกต้อง อธิบายให้เข้าใจง่ายๆก็คือเมื่อชีวิตเกิดการได้มาซึ่งลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ความรู้ในระดับโลกียะสอนว่าเป็นสิ่งที่ดี น่าปรารถนาน่าใคร่ ใครสามารถไขว่คว้ามาได้มากจึงจะถือว่าประสบความสำเร็จในชีวิต

ส่วนการเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ถูกนินทาว่าร้ายใส่ร้ายป้ายสี การพลัดพรากสูญเสียเป็นสิ่งที่ไม่ดี ควรกำจัดผลักไสออกไปจากชีวิต เพราะแสดงว่าชีวิตล้มเหลวโชคร้าย ซึ่งความรู้เช่นนี้ในทางธรรมเรียกว่าอวิชชา (ความไม่รู้) จึงปิดกั้นความรู้ที่เป็นประโยชน์อย่างสูงต่อชีวิต เพราะเมื่อจิตสัมผัส(ผัสสะ)กับสุขเวทนาจิตจะเกิดความชอบติดอกติดใจ และยึดมั่นอารมณ์นั้นไว้ แต่เมื่อจิตผัสสะกับทุกขเวทนาจิตจะเกิดความขัดใจไม่ชอบใจ และผลักไสอารมณ์นั้นออกไป ซึ่งความยึดมั่นถือมั่นเช่นนี้เรียกว่าอุปาทานขันธ์ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดทุกข์ทางจิต ดังนั้นถ้าจะดับทุกข์ก็ต้องดับที่ความชอบใจหรือไม่ชอบใจต่อเวทนาที่เกิดขึ้นนั่นเอง

นี่คือเคล็ดลับของการปฏิบัติตามหลักไตรสิกขา โดยการเรียนรู้กฏอิทัปปัจจายตาหรือกฏปฏิจจสมุปบาทให้เข้าใจชัดแจ้ง และนี่เป็นการนำเสนอการปฏิบัติเพื่อให้เข้าใจถึงธรรมชาติของชีวิตตามความเป็นจริง ด้วยวิธีปฏิบัติธรรมเพียงวิธีหนึ่งเท่านั้น ยังมีการปฏิบัติให้เข้าถึงความจริง เช่นนี้ในอีกหลายๆวิธี ซึ่งข้าพเจ้ามีวัตถุประสงค์ที่จะนำเสนอ ให้ครูผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นกัลยาณมิตรได้ลองพินิจพิเคราะห์ และทดลองปฏิบัติดูด้วยตนเอง ตรวจสอบว่าวิธีการนี้สามารถดับทุกข์ทางจิตเมื่อมีอารมณ์มากระทบได้จริงหรือไม่ และจะนำเสนอการปฏิบัติธรรมด้วยการปฏิบัติตามหลักมงคลชีวิต 38 ประการในโอกาสต่อไป

อาจารย์พัชรา กอปรทศธรรม

วิทยาลัยเทคนิคศรีสะเกษ

ผู้แสดงวิสัยทัศน์

ออกมาเสียจากอำนาจวัตถุนิยม

วัตถุนิยม เป็นความรู้ที่ขาดสติปัญญา เป็นทาสตา หู จมูก ลิ้น กาย

มีสติปัญญา ใช้อายตนะเพื่อการศึกษา ให้วัตถุเพียงแต่รับใช้จิต

ให้จิตอยู่เหนืออำนาจสิ่งใดๆ ความสุขที่แท้จริงอยู่เหนือวัตถุ

สำเร็จเมื่อใดโลกก็เป็นนครอมตมหานิพพาน

พุทธทาสภิกขุ

เฝ้าดูวัฒนธรรมโลกจากจอแก้ว

ต่อต้านเอดส์ต่อต้านอนารยธรรม

โดย คอมพิวเตอร์แมนและ บูดามี

เจ้าเหมียวสื่อรัก The Three Lives of Thamasina

ช่อง 7 ภาพยนต์ พฤหัสบดี 19 ก.พ. 2547 09.00 น.

เรื่องของหมอสัตวแพทย์ที่ต้องทำหน้าที่ของเขาในเมืองนั้น และได้ฆ่าแมวและสัตว์อื่นทิ้งไปเมื่อพบ ว่าติดโรค ระบาด ซึ่งในสมัยนั้นคนยังไม่เข้าใจเรื่องโรคระบาดมากนัก ฝ่ายพ่อซึ่งเป็นสัตว์แพทย์ เป็นนักวิทยาศาสตร์ เห็นว่าต้องฆ่าสัตว์ที่เป็นพาหนะโรคระบาดให้หมดโดยไม่มีการละเว้น และเมื่อ แมวของลูกสาวป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย กลัวเป็นโรคระบาด ก็ให้ยานอนหลับ หวังให้แมว ลูกสาวตายไปอย่างสงบ ไม่ทรมาน ลูกก็รับไม่ได้โกรธจนตัดจากความเป็นพ่อ พ่อก็โกรธเหมือนกัน ว่าลูกไม่รับเหตุผลของโรคระบาด คนทั้งเมืองก็ไม่เข้าใจ ก็เล่าลือกันไปว่า หมออำมะหิต ใครเอาสัตว์ป่วยไปก็มีแต่ฆ่าสัตว์ป่วยให้ตาย ชาวเมืองก็ไม่ยอมเอาสัตว์ไปหา หมอ พากันไปหา แม่มดในป่าแทน แล้วร่ำลือเรื่องความวิเศษของแม่มดไปเรื่อย ๆ หมอทราบเข้าก็โกรธ หาว่า งมงาย เพราะแม่มดไม่ได้เรียนรู้วิชาสัตวแพทย์มา แต่นายแพทย์กลับได้รับคำเตือนจากแม่ยายตน เองว่า เป็นโรคคลุ้มคลั่ง ควรหาเมียใหม่เสีย ว่า ""คุณน่าจะเรียนรู้จากเธอในบางเรื่อง คนฉลาด อย่างคุณคงมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้อีกมาก" ก็ยังไม่ฟังเสียง ตามไปจะจัดการกับแม่มด พบว่าไม่ตรงกับที่วาดภาพเธอไว้อย่างเลวร้าย เพราะกลายเป็นแม่มดสาวสวย บำเพ็ญตปะเมตตาธรรมอยู่คน เดียวในป่า และเธอมีเมตตาต่อสัตว์เจ็บป่วยทุกชนิด พยายามช่วยสัตว์บาดเจ็บอนาถา และรักษา โดยวิธีธรรมชาติ คือหลักว่าด้วยความจริงใจ พอเธอรู้ว่าเป็นสัตว์แพทย์ ก็ดีใจ บอกว่ามีสัตว์ป่วยที่รอหมออยู่หลายตัว ให้หมอช่วยรักษา นักประพันธ์เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นนวนิยาย จึงวาดภาพตัวละครให้เดินไปอย่างสนุกสนานตื่นเต้นประทับใจตลอดเรื่อง และในที่สุดก็จบลงด้วยดี ด้วยคติที่ว่า ระหว่างวิธีการของแพทย์ วิทยาศาสตร์ ที่ค่อนข้างขาดความจริงใจและเมตตา กับวิธีการของแม่มดที่ขาดความรู้ เมื่อมารวมกันก็จะได้ผลดีเยี่ยมสมบูรณ์ และความชังกลายมาเป็นความรักลูกสาวก็พบแมวตัวเองอยู่กับแม่มดสาว จบลงอย่างสนุก เพราะฝีมือของนักประพันธ์

ถึงลูกถึงคน

ช่อง 9 19 ก.พ. 2547 23.00 น.

เมื่อมีเหตุการณ์เคลื่อนไหว ของกลุ่มพระสงฆ์และลูกศิษย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ทำ การคว่ำบาตร ดร.วิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี และชุมนุมบังสุกุลเผาหุ่นท่าน สรยุทธสุทัศนจินดา เจ้าของรายการ มีเจตนาหรือไม่ก็ตาม เมื่อเชิญวุฒิสมาชิกมา 3 คน ที่แต่ละคนก็อ้างว่าตนเป็นเด็กวัดมาก่อน ได้แก่ ส.ว. บุญเลิศ ไพรินทร์ ส.ว.บุญทัน ดอกไทสงค์ และส.ว.กำพล ภู่มณี แล้ว ส.ว.ทั้ง 3 ท่านก็เปิดศึกน้ำลายรุมนายทองก้อน ศิษย์หลวงตามหาบัวคนเดียว กรณีรัฐบาล โดยรองนายกรัฐมนตรี ดร.วิษณุ เครืองามลงนามตั้งคณะทำการแทนสมเด็จพระสังฆราช ว่าถูกต้องแล้วนายทองก้อนไปต่อต้านทำไม นายทองก้อน สู้แบบไม่ยั่น ถึงลูกถึงคน ทั้งยืนยันว่าการแต่งตั้งคณะทำงานแทนสมเด็จพระสังฆราชผิดกฎหมาย และกล้ายอมรับว่า กรีดเลือด เอาเลือดเขียนหนังสือ ไปถึงรองนายกรัฐมนตรี ดร. วิษณุ เครืองาม อ้างว่าพระศรีอาริย์ก็เคยตัดคอตัวเองถวายพระพุทธเจ้า ที่แสดงความเอาเป็น เอาตายของผู้บำเพ็ญบารมีธรรม ที่ชาวพุทธจริง ทำได้ใจถึง นายทองก้อนพูดตรงว่า เรื่องบังสุกุลหุ่นท่าน รองนรม. วิษณุ เครืองาม ว่ายังไม่สาสมกับความย่ำยีจิตใจ ยังไม่สมกับที่ทำร้ายพระพุทธศาสนา และ ท่านสมาชิกวุฒิสภาก็โต้ตอบไม่ออกว่าอย่างไร แม้กระทั่งคำหนัก ๆ ที่ว่า "ทำร้ายพระพุทธศาสนา" ส.ว.ทั้ง 3 มาออกรายการคล้ายว่าจะมาอย่างมีจุดประสงค์ทำเรื่องให้กระจ่างออกมา แต่พอโดนตอบโต้ อย่างถึงลูกถึงคน ก็ราข้อลงไป หันเข้าหาวัดเป็นที่พึ่ง ผูกญาติเป็นน้องเป็นพี่กันเสีย โดยให้น้องทองก้อนเป็นน้อง ส.ว.เป็นพี่ ต่างออกท่าทางปลื้มปรีดาหัวฮากันก่อนจบรายการแยกย้ายกันไป ตกลงคนฟังไม่เข้าใจว่า ท่านพูดกันเพื่อต้องการอะไร แน่ เรื่องจบลงแล้วหรือยัง ที่นับกันเป็นน้อง เป็นพี่แปลว่าจบเรื่องลงแล้วหรือยัง?ยังดีที่พอมีสถิติ คำถามเห็นด้วยกับการเคลื่อนไหวของนายทองก้อนหรือไม่ คำตอบออกมาหน้าจอว่าเห็นด้วย 27.94 % ไม่เห็นด้วย 72.06 %

รายงานข่าวการเลือกตั้งซ่อม สส.สงขลา

ไอทีวี 23 ก.พ. 2547 08.30 น.

นารากร ติยายน กับ สร้อยฟ้า โอสุคนธ์ทิพย์ รายงานการชิงชัย เลือกตั้งซ่อม สส.สงขลา เขต 3 ระหว่างพรรคประชาธิปัตย์ กับพรรคไทยรักไทย ว่าตามเวลาที่รายงาน มีผลที่ค่อนข้างชัดเจนว่า ฝ่ายใดจะชนะ เพราะคะแนนค่อนข้างต่างกันมาก โดย ผู้สมัครประชาธิปัตย์ นำ ห่างผู้สมัครไทยรักไทยถึงกว่า 17,000 คะแนน ในขณะที่เหลือคะแนนที่จะนับต่อไปเพียง 1หมื่นคะแนนเศษ ๆ รายงานสะท้อนภาพคนเด่นของประชาธิปัตย์คือ พล.ต.สนั่น ขจรประสาท ในชุดดำ สวมแว่นตา พิธีกรทั้งสองวิจารณ์ว่า เสธ.หนั่นมาในนิวลุค พร้อมให้ข้อสังเกตว่า เสธ.หนั่น สวมแว่นตาดำ สวมแว่นตาดำทำไมแต่เช้า ๆแสงก็ไม่ทันมา คงไปดูโหงเฮ้งมา เสธ. หนั่นบอกว่า ชาวใต้รักประชาธิปัตย์ ๆ จะชนะทั้งหมดในภาคใต้

วิถีธรรม

ไอทีวี พุธ 17 มี.ค. 2547 05.30 น.

บทกวีที่เริ่มต้นวันนี้ค่อนข้างจะดุดัน เช่นบทว่า สัตว์มันแก้ไขสันดานดิบไม่ได้ แต่คนแก้ไขได้หากพบคนที่แก้สันดานดิบไม่ได้ก็ปล่อยไปเถิด เพราะเขาก็เหมือนสัตว์ตัวหนึ่งเท่านั้น ตามด้วยบทกวีของเจือ สตเวทินเรื่องโทษของความโกรธ ลงท้ายว่า “เขาชนะกันเพราะนิ่งมีถมไป”การเหยียบย่ำทำลายนั้นง่ายมาก คนไม่ทำกันอย่างนั้น รายการวันนี้ ผู้ดำเนินรายการคือ สมณะ เพาะพุทธ์ จันทรเสฏโฐ หรือ ท่านจันทร์ แห่งสันติอโศก ท่านไปถึงนิวซีแลนด์ ไปยืนอยู่ในหมู่เด็ก ๆ ประเทศนั้น ที่สวนสาารณะโบตานีกการ์เดน แล้วนั่งที่โคนไม้ มีบาตรวางข้างตัว รายการวันนี้ดูเหมือนขบวนการโจรก่อการร้ายจะไม่ชอบนัก เพราะพวกเขาปล่อยสันดานดิบ เที่ยวฆ่าคนได้ตามใจ คั่งแค้นอะไรก็ปล่อยออกไปตามสันดานดิบ เหมือนสัตว์ ที่ไม่รู้จักอดออมอดกลั้น ตรงตามสุภาษิตวันนี้เลย

ยุทธศาสตร์แก้ปัญหาภาคใต้

ข่าวเช้า ไอทีวี พุธ 17 มี.ค. 2547 07.00 น.

กิตติ สิงหาปัด แห่งไอทีวี ลงไปสกู๊ปปัญหาสำคัญของ 3 จังหวัดภาคใต้ ที่ปัตตานี มีคนหลายฝ่ายมาให้ทัศนะต่อการแก้ปัญหา 3 จังหวัดภาคใต้ เช่นนางลดา จิรานนท์ อาจารย์ใน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ นายอับดุล อายิ นักธุรกิจชาวไทยมุสลิม นายบวร สุนทรเจริญนนท์ รองประธานหอการค้าปัตตานี รวมทั้ง รองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ซึ่งกำลังวางแผนอันประสานอย่างสลับซับซ้อน และฝังตัวติดพื้นที่อยู่ ในสามจังหวัดภาคใต้ขณะนั้น ปัญหาที่เอามาถกเถียงในรายการ นับมาตั้งแต่เรื่องงบประมาณ ซึ่ง ลดา จิรานนท์ ไม่เชื่อว่าจะได้งบมามากมายขนาดที่เป็นข่าว ถามย้อนว่า “จะได้จริงหรือเปล่า” แท้จริงคงเป็นประมาณการณ์อยู่ ย่อมไม่ตรงไปตรงมาตามตัวเลขนัก และหากไม่ตรงตามนั้นดิกเลย ก็จะเอาไปอ้างต่าง ๆ ว่าไม่เป็นไปตามคำพูดบ้าง ไม่จริงใจบ้าง เช่นนั้นก็นับเป็นทัศนะที่ไม่ถูก ไม่ชอบด้วยหลักวิชาการ

อับดุล อายิ มุสลิมในภาคธุรกิจ ว่า นราธิวาสมีนักท่องเที่ยวจากมาเลเซียจำนวนมาก แต่รัฐบาลไม่เคยให้ความสนใจ ในด้านเศรษฐกิจ นราธิวาสอยู่ลำดับที่ 75 ของไทย ที่ 14 ของภาคใต้ เท่ากับเป็นที่โหล่ทั้งระดับประเทศและระดับภาค แต่มีศักยภาพคือแม่น้ำสายบุรี ผ่าน 7 อำเภอ 3 จังหวัด ยะลา ปัตตานี และนราธิวาส ควรทำโครงการพัฒนาให้ดี ก็จะเพิ่มศักยภาพของสามจังหวัดภาคใต้ได้ดี

ฯพณฯ พล.อ. เชาวลิต ยงใจยุทธ รองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง ซึ่งมาร่วมวงสนทนาทีหลังมองว่า ปัญหาใหญ่ประการแรกก็คือ เรื่องความมั่นคงต้องมาก่อน ทำอย่างไรความสงบจะเกิด ขจัดความหวาดระแวงระหว่างกลุ่มประชาชน ที่มีหลายหลากวัฒนธรรม ประการที่ 2 จัดระเบียบการสนับสนุนใหม่ ใช้กำลังตำรวจทหารให้เหมาะสมกับสถานการณ์ ประการที่ 3 ขอให้ผู้นำศาสนาผู้นำมัสยิด คัดคนดีมารักษาความสงบกันเอง โดยทางราชการจะฝึกอาวุธให้ อาจารย์จาระแม คนในพื้นที่เสริมว่าความคิดของท่านรองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง ได้เป็นที่ ยอมรับของท้องถิ่นแล้ว ยังแต่จะนำไปปฏิบัติอย่างจริง ๆ จัง ๆ ให้เป็นรูปธรรมต่อไป

ทางด้านเศรษฐกิจ นายบวร สุนทรเจริญนนท์ รองประธานหอการค้าปัตตานี ว่าสถานการณ์ ขณะนี้ ยังคงต้องการให้มีกฎอัยการศึกอยู่ และเบื้องต้นของหลักการธุรกิจ บ้านเมืองต้องให้เกิดความสงบขึ้นก่อน ถ้าไม่สงบอะไรก็ค้าขายไม่ได้ ถ้ากำนัน ผู้ใหญ่บ้านให้ความร่วมมือเรื่องข้อมูล ช่วยดูว่าในตำบลหมู่บ้านของตน ๆ มีใครบ้างที่เกเร ถ้ามีเด็กเยาวชนไม่ดีก็น่าจะรู้จะเห็น และให้ความร่วมมือแก่ทางราชการมากขึ้น

อาจารย์ชิดชนก ประธานสหพันธ์ครูว่า พูดถึงเรื่องวัฒนธรรมภาคใต้สามจังหวัด ว่ามีการศึกษาทำความเข้าใจมานานแต่ยังดูไม่สมบูรณ์ และอาจจะมีช่องว่าง ภาพเหตุการณ์มักถูกสร้างให้เกินความจริงเสมอ ๆ

ข่าวยามเช้า

ไอทีวี พุธที่ 24 มี.ค. 2547 07.00 น.

อดิศักดิ์ สีสม กับ สร้อยฟ้า โอสุคนธ์ทิพย์ พบ เด่น โต๊ะมีนา ส.ว.ปัตตานี กับ อารีเพ็ญ อุตรสินธ์ ส.ส.นราธิวาส พรรคไทยรักไทย เรื่อง ถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวบงการใหญ่ระดับการเมือง ของขบวนการก่อการร้ายภาคใต้ จาก กำนัน อนุพงษ์ พันธชยางกูร กำนันตำบลโต๊ะเด็ง อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส ผู้ต้องหาคดีต่าง ๆ เช่นปล้นปืนค่ายทหารและเผาโรงเรียน รวมทั้งบงการฆ่า จ.ส.ต.ปัญญา ดารามฮิม ตำรวจสืบสวน สภ.อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส และพัวพันเหตุก่อความไม่สงบในภาคใต้ ซึ่งถูกตำรวจควบคุมตัวมาแถลงข่าวต่อสื่อมวลชนรอบสอง ซัดทอดว่านายเด่น โต๊ะมีนา ส.ว.ปัตตานี นายนัจมุดดีน อูมา และนายอารีเพ็ญ อุตรสินธุ์ 2 ส.ส. นราธิวาสพรรคไทยรักไทย จำเลยคดีภาคใต้ ว่าตนได้ให้การสารภาพและเปิดเผยบุคคลที่เกี่ยวข้องกับขบวนการก่อการร้ายในภาคใต้

นายอารีเพ็ญ สาบาญตนอ้างพระมหาคัมภีร์อัลกูรอานว่าบริสุทธิ์ ตัวเองกว่าจะมาถึงวันนี้ จนได้ เป็นสิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้(คือ ส.ส.ไทยรักไทย) ก็ลำบากมามาก และฐานะที่เหนือกว่าประชาชน ไทยทั่วไป มาก ๆ จะไปกล้าก่อการร้ายแบ่งแยกดินแดน ไม่คิดหวังว่าจะเป็นไปได้ ไม่มีแม้แต่จะคิด ลงท้ายว่าจะฟ้องกลับ เพื่อความบริสุทธิ์ของตน

โลกอิสลาม

ไอทีวี วันศุกร์ ที่ 26 มีนาคม 2547 เวลา 05.30 น.

อ.สมาน มาลีพันธ์ ลงท้ายรายการว่า “การลงโทษในโลกหน้า จะยิ่งใหญ่กว่าการลงโทษในโลกนี้ “นี่เป็นคำสอนหลักของศาสนาอิสลามอีกบทหนึ่ง ถือว่าเป็นอุดมการณ์สูงสุดก็ว่าได้ เพราะโลกหน้าในความหมายของพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน หมายถึงสวรรค์ 7 ชั้น ที่องค์อัลเลาะห์ทรงสร้างขึ้น เป็นที่ให้รางวัลสำหรับผู้ทำความดี และ มีนรกเพลิง เป็นที่ลงโทษสำหรับผู้ทำความชั่วที่จริง พระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน ซึ่งเป็นที่ไปที่มาของความเชื่อเหล่านี้ ถูกเขียนขึ้นตามโครงสร้างของพระคัมภีร์ไบเบิลของคริสต์ศาสนา แต่ในเรื่องโลกหน้า อิสลามขยายประเด็นไปอย่างละเอียดกว่าไบเบิลมาก จนกระทั่งกลายเป็นภาพหลอนของมุสลิมทุกยุคทุกสมัยมา ว่าเมื่อถึงวันกิยามะห์ หรือคริสต์ว่า The Last Day (วันสิ้นโลก) จะเริ่มด้วยเทวทูต อิสรอฟีลด์ (ตรงกับฤาษีนารอทของฮินดู ในรามายณะ) เทพเจ้ามลาอิกะห์ มาเป่าสังข์ขึ้นบนโลก เสียงสังข์จะปลุกผีให้ฟื้นคืนชีพ มาทั้งหมด คนทุกคนตั้งแต่คนแรกชาย หญิงในโลก(คืออาดัม กับอีวา) เป็นต้นมาถึงวันที่เทพอิสรอฟีลด์เป่าสังข์ ก็จะฟื้นขึ้นมาเป็นตัวตนเดิมของตน โดยลุกจากหลุมฝังศพขึ้นมาคึกคัก ๆ แล้วจะถูกต้อนไปฟังคำพิพากษาของพระเยซู ในฐานะที่ป็นศาสนทูตองค์หนึ่งของอัลเลาะห์ และได้รับมอบหมายให้พิพากษาความผิดของมนุษย์ในวันสิ้นโลก สิ่งที่น่าคิดก็คือ อัลกุรอานเล่าเรื่องราวเหล่านี้อย่างสับสน เพราะเมื่อถึงวันสิ้นโลก พระเยซูของชาวคริสต์กลับเป็นขึ้นมา ส่วนมุฮำมัดกลับหายสาบสูญไป แต่เรื่องพระเยซูนั้น มีอยู่ทั้งในพระคัมภีร์ไบเบิลของชาวคริสต์ และอัลกุรอานของอิสลาม แต่พระคัมภีร์ทั้งสองเขียนเรื่องราวของพระเยซูแตกต่างกันไป ไม่ตรงกัน แต่วันสิ้นโลกนั้นเหตุการณ์ค่อนข้างจะตรงกันทั้งสองคัมภีร์ คือเป็นวันที่มวลมนุษย์ทุกชาติทุกภาษาและทุกศาสนาจะฟื้นขึ้นมา เป็นการชุมนุมมนุษย์ทั้งสิ้นของโลกเป็นครั้งยิ่งใหญ่มหาศาลเพราะจะมีเผ่าพันธุ์มนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์ฟื้นคืนชีพขึ้นมา แต่เรื่องราวอาจจะสับสนขึ้นได้ เพราะมีพระเยซู 2 องค์ ๆหนึ่งของศาสนาคริสต์ องค์หนึ่งของศาสนาอิสลาม เกิดเป็นพระเยซูตัวจริง กับพระเยซูตัวปลอมขึ้นมา คนก็จะสับสนว่าตนจะไปเฝ้าพระเยซูองค์ไหน (เหมือนกรณีเห้งเจียตัวจริง กับเห้งเจียตัวปลอมในไซอิ๋วที่เก่งพอ ๆ กัน รบกันไม่แพ้ไม่ชนะ จนต้องไปให้พระเซกเกียมองนิฮู๊ดโจ๊วพุทธเจ้า คือพระพุทธเจ้า ทรงชี้ให้ว่าตัวไหนเป็นลิงเห้งเจียตัวจริง ตัวไหนเป็นเห้งเจียตัวปลอม) แล้วเสี่ยงต่อการแตกเป็นสองฝ่าย แล้วต่างฝ่ายก็จะอ้างว่าฝายตนเป็นของจริง ก็จะเกิดวิวาทกลายเป็นสงครามโลกขึ้นมา จนโลกประสบความวอดวายบรรลัยไปอีกครั้งหนึ่งในวันสิ้นโลกนั่นเอง (เราหมายถึงว่า นักประพันธ์ คือผู้เขียนพระมหาคัมภีร์อัลกุรอานไม่รอบคอบ ทรงภูมิปัญญาพอ จนลืมไปว่าการเขียนเรื่องไว้เช่นนี้ ค่อนข้างไร้เหตุผลอย่างยิ่ง)

ศาสนาอิสลามจะเน้นเรื่องการมีพระเจ้าองค์เดียว พอเริ่มต้นเขียนพระมหาคัมภีร์อัลกุรอานนักประพันธ์ก็ขจัดพระเจ้าองค์เดิมคือยะโฮวาห์ไปเสีย แล้วยกพระเจ้าอัลเลาะห์เข้ามาแทน ก็บังคับมวลชนที่ตกอยู่ใต้อำนาจว่า สูจงอย่าเคารพพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์อัลเลาะห์ เพราะอัลเลาะห์ทรงสร้างทุกสิ่งทุกอย่างทั้งสวรรค์7ชั้นและโลกของเรา ซึ่งท่านนบี มุฮำมัด เรียกว่า โลกดนยา ทำให้ชาวคริสต์ไม่พอใจ เป็นเหตุให้คริสต์และอิสลามเริ่มต้นรบราฆ่าฟันกันขึ้นมาแต่ต้น

ในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน ได้บรรยายไว้ว่า พระเจ้าอัลเลาะห์ทรงปฏิเสธศาสนาคริสต์ ว่าเรื่อง ราวในพระคัมภีร์ไบเบิล เป็นเรื่องโกหก ไม่เป็นความจริงไปทั้งสิ้น นับแต่เรื่องการสร้างโลก โดยไปกล่าวหาเขาว่า พระเจ้ายะโฮวาห์ ของชาวคริสต์ มิใช่พระเจ้าที่แท้จริง มีแต่อัลเลาะห์ เท่านั้นที่เป็นพระเจ้าที่แท้จริง ผู้ที่เขียนพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน คือท่าน นบี มุฮำมัด กล่าวไว้ว่า ที่จริงพระเยซูเป็นข้าของอัลเลาะห์ อัลเลาะห์ทรงโปรดให้เข้ามาในโลกก่อน ก็เพื่อเปิดทางแด่โลกมุสลิมที่จะตามมา อัลเลาะห์ทรงช่วยเหลือพระเยซูทุกอย่าง แม้ในเรื่องการแสดงฤทธิ์หลายต่อหลายครั้งของพระเยซู ก็เป็นเพราะอัลเลาะห์ทรงประทานฤทธิ์ให้ จึงทำได้ จนแม้กระทั่งเรียกคนตาย คือลาซารัส ที่เขาเอาศพไปฝังในอุโมงค์ถึง 4 วันจนมีกลิ่นเน่าเหม็นแล้ว ให้เดินออกมาหาพระเยซูนอกอุโมงค์ได้ รวมทั้งความสามารถในการขับไล่ผีปีศาจ รักษาโรคต่าง ๆ ให้หายของพระเยซู ก็เนื่องจากอัลเลาะห์ทรงประทานฤทธิ์ให้ทั้งสิ้น และที่สำคัญ ในคราวที่ถูกพิพากษาจากปิลาต เจ้าเมืองเยรูซาเล็มให้ตรึงกางเขนอัลเลาะห์ก็เสด็จมาช่วย ในขณะที่ยะโฮวาห์ทอดทิ้งพระองค์ไป และอัลเลาะห์ทรงสับเปลี่ยนคนใหม่ให้ไปตายแทนพระเยซู ทำให้พระเยซูของศาสนาคริสต์รอดพ้นจากการตรึงกางเขน ในขณะนั้นพระเยซูทรงเชื่อผิดว่าพระยะโฮวาห์ ซึ่งชาวคริสต์นับถือว่า เป็นพระเจ้าองค์เดียว เป็นพระบิดาของพระองค์ และอธิษฐานให้พระบิดาขี่เมฆมาช่วยพระองค์ แต่พระเจ้ายะโฮวาห์ก็ไม่มาช่วย

แต่องค์ที่มาช่วยจริง ๆ คืออัลเลาะห์ โดยทรงช่วยเหลือ ให้รอดพ้นจากการตรึงกางเขน และทรง พาขึ้นสวรรค์ แต่ทรงให้พระเยซูสถิตย์อยู่สวรรค์ชั้นที่ 2 เท่านั้น แทนที่จะได้นั่งร่วมอาสน์กับพระเจ้าอัลเลาะห์ ตามที่พระเยซูทรงบอกสาวกไว้ว่าเมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์ไปแล้วจะทรงเสด็จคืนสวรรค์และนั่งร่วมอาสน์กับพระเจ้าบนสวรรค์ชั้น 7 โดยพระองค์จะสถิตเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า (เพราะทรงเป็นพระบุตรสุดที่รักมากของพระเจ้า) แต่กลับปรากฏว่าทรงถูกลดลงมาอยู่เพียง สวรรค์ชั้นที่ 2 พอ ๆ กับ พวกญิน และพวกนักรบสวรรค์ มะลาอิกะห์ และอิสรอฟีลด์ ทูตสื่อสารของสวรรค์ ผู้ที่จะลงมาเป่าสังข์บอกเวลาที่พระเจ้าอัลเลาะห์จะรวมพลโลกมาตัดสินในวันสิ้นโลก

เรื่องราวเหล่านี้ ที่ท่านนบีมุฮำมัดเขียนขึ้น โดยวิธีการทรงเจ้า (ท่านนบี มุฮำมัด ก็คือคนทรงเจ้าคนหนึ่ง ใช้วิธีการติดต่อกับพระเจ้า หรือ เทวดา ด้วยวิธีการทรง เช่นเดียวกับคนทรงไทย-จีน ที่มีเกลื่อนกลาดในไทย-จีนใต้หวันปัจจุบันนี้นั่นเอง) ได้เป็นเหตุให้เกิดสงครามศาสนา ระหว่างอิสลามกับคริสต์ เป็นเวลานานกว่า 300 ปี ตามที่ปรากฏหลักฐานในประวัติศาสตร์สงครามศาสนา ครูเสด นั่นเอง

เดี๋ยวนี้ชาวมุสลิม ผู้นับถือศาสนาอิสลามก็ยังคงเชื่อเช่นนี้ และในคำสั่งข้อความสุดท้ายของท่านนบีมุฮำมัด (หรือชาวพุทธว่า ปัจฉิมโอวาทของพระศาสดา)ปรากฏในมหาคัมภีร์อัลกูรอาน บทสุดท้ายคือปริเฉทที่ 114 อัล-ฟาติหะฮ์ ซึ่งอัลเลาะห์ทรงประทานลงมา (คือมาทางร่างทรง คือ มุฮำมัด) แด่ ท่านนบี มุฮำมัด ณ นครมักก๊ะห์ มีทั้งสิ้น ๗ โองการ ว่าดังนี้ (ในวงเล็บ เป็นคำอธิบายของผู้วิเคราะห์ บก.)

๑. โอ้ปวงชนผู้ศรัทธา พวกเจ้าจงกล่าวว่า ข้าพเจ้าขอเริ่มสิ่งที่ชอบแห่งศาสนา ด้วยพระนามแห่งอัลเลาะห์ผู้ทรงเมตตาในโลกนี้โดยทั่วไป และทรงเมตตาในโลกหน้าเฉพาะผู้ที่ศรัทธาตามคำสอนของพระองค์

(อ้างว่าพระเจ้าอัลเลาะห์ทรงเมตตา ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า แต่ในความจริง อัลเลาะห์ทรงนำมุสลิมไปสู่ความตาย เห็น ๆ กันอยู่ทุกวันนี้ ที่มุสลิมรบกับคนนอกศาสนา อเมริกา-อังกฤษ-รัสเซีย-อินเดีย และแม้มุสลิมก็รบฆ่าฟันกันเอง ทรยศต่อกันและกันเอง มีมุสลิม ชีอ๊ะห์ รบกับมุสลิมสุหนี่ มุสลิมปากีสถาน รบกับมุสลิมอาฟกานิสถาน ตาลีบัน มุสลิมอินโดเนเซียรบกับมุสลิมก่อการร้ายอินโดเนเซีย มุสลิมอัลกออิดะห์รบกับคนทั้งโลก และใหม่ล่าสุด มุสลิมในไทย กำลังจะรบกันเองกับมุสลิมในไทย และที่ประหลาดไม่อาจมีใครคาดเดาพระปรีชาญาณของอัลเลาะห์ก็คือ แม้ไม่มีการรบ อัลเลาะห์ก็ทรงนำความตายมาสู่ชาวมุสลิม โดยทรงให้แผ่นดินไหวในอิหร่าน ทำให้มุสลิมอิหร่านตายไป 7 หมื่นคนเปล่า ๆ เพื่ออะไร ? เหตุใดไม่ทรงบันดาลให้อเมริกันแผ่นดินไหวตายไปทั้งประเทศตามคำอ้อนวอนของมุสลิมทั้งโลก ทรงบันดาลให้มุสลิมเหยียบกันตายไปกว่า200 ศพ ในพิธีกรรมขว้างปีศาจในสถานกาบาอันศักดิ์สิทธิ์ เพราะอะไร ? และนี่คือความเมตตาหรือ? :บก.)

๒. โอ้ปวงชนผู้ศรัทธา พวกเจ้าจงแสดงการสรรเสริญทั้งปวงไว้ให้แด่เฉพาะอัลเลาะห์ องค์พระผู้อภิบาลของมวลมนุษย์ ญิน มลาอิกะห์ และสัตว์ทั้งปวง ตลอดจนสิ่งอื่นใดในสากลโลก

(คำว่า แด่เฉพาะอัลเลาะห์ นั่นคือการผูกขาดความเคารพไว้แด่อัลเลาะห์พระองค์เดียว แล้วไป เหยียบย่ำพระเจ้าองค์เดิมคือ ยะโฮวาห์ และอื่น ๆ เป็นเหตุให้เกิดสงครามศาสนา :บก.)

๓. องค์ทรงเมตตาในโลกนี้โดยทั่วไป องค์ทรงเมตตาในโลกหน้า เฉพาะผู้ที่ศรัทธาตามคำสอนของพระองค์

(คำว่า เฉพาะผู้ที่ศรัทธาตามคำสอนของพระองค์ หมายถึงมุสลิมบริสุทธิ์คนนอกศาสนาทั้งสิ้นไม่อยู่ในข่ายความเมตตาของอัลเลาะห์ :บก.)

๔. พระผู้ทรงเอกสิทธิ์ในการตอบสนองซึ่งบุญและบาปในวันพิพากษา คือวันกิยามะห์

(อัลเลาห์พระองค์เดียวชี้เป็นชี้ตาย ชี้คุณและโทษแด่คนทั้งปวงในโลก: บก.)

๕. แด่เฉพาะพระองค์เท่านั้นที่บรรดาข้าพระองค์น้อมเคารพโดยจิต เช่นความศรัทธาใน เอกภาพของพระองค์ และโดยกายเช่น การปฎิบัติละหมาด ๕ เวลา และแด่พระองค์เท่านั้นที่บรรดาข้าพระองค์ขอความอนุเคราะห์ ทั้งในทางการเคารพภักดีในทางอื่น ๆ(เดิม อัลเลาะห์ ทรงดำริให้มุสลิมละหมาดถึงวันละ 500 ครั้ง แต่ท่านนบีมุฮำมัด ไปต่อรองว่าคนทำมาหากิน ไม่มีเวลามากขนาดนั้นก็ต่อรองลงมาได้เป็นวันละ 5 ครั้ง :บก)

๖. โอ้อัลเลาะห์ ขอพระองค์ ได้โปรดทวีเจตนา ชี้หนทางไปสู่ศาสนาอิสลามแก่บรรดาข้าพระองค์ ซึ่งแนวทางเที่ยงตรง

(แนวทางเที่ยงตรง หมายถึง ความศรัทธาในอัลเลาะห์ ศรัทธาในท่านนบีมุฮำมัด และศรัทธาใน พระมหาคำภีร์อัลกูรอาน ในความหมายของ การเชื่อฟังทุกประการอย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดใด ฉะนั้น เมื่อมุสลิมถูกสั่งให้ล่าล้างศัตรูของอัลเลาะห์พวกเขาสามารถจะพลีชีพแด่อัลเลาะห์ได้ ด้วย ความรู้สึกว่า นั่นคือแนวทางอิสลามที่เที่ยงตรง หลักธรรมว่าด้วย ศรัทธา ในศาสนาอิสลาม จึงไม่ครอบคลุมไปถึงความหมายคำว่า ศรัทธาญาณสัมปยุต คือศัทธาอย่างมีเหตุและผล หรือแนวทางวิชาการวิทยาศาสตร์ [science] อันสมบูรณ์ :บก.)

๗. ได้แก่แนวนำแห่งศาสนาของบรรดาผู้ที่พระองค์ได้โปรดประทานพระกรุณาธิคุณแก่พวกเหล่านั้น ให้ไปสู่ศาสนาอิสลาม ทุกชนชั้นผู้เป็นมุอ์มิน ยกเว้นแต่พวกกาฟิรทุกประเภทผู้ซึ่งถูกพระองค์กริ้ว ยะฮูดี และยกเว้นแต่พวกที่หลงงมงาย คือพวกนัสรอนี ด้วยเทอญ

(* จากบทที่ ๑๑๔ อัล-ฟาติหะฮ์ หน้า 2711-12 มีอธิบายว่า ประทาน ณ นครมักกะห์ มีทั้งสิ้น 7 โองการ อยู่ในส่วนที่ 30 ทั้ง 7 โองการ)

อันนี้คือ บทกวี บทสุดท้ายของท่านนบีมุฮำมัด และได้รับการปฏิบัติตามมาอย่างเคร่งครัด

ในโองการที่ 7 ได้อธิบายความหมาย อิสลามเที่ยงตรง ฉกรรจ์ไปกว่าความหมายของความศรัทธาและเป็นรูปธรรมอย่างชัดขึ้นไป ว่า อิสลามที่เที่ยงตรง ท่านนบี มุฮำมัด หมายถึง มุห์มิน เท่านั้นและไม่ทรงอภัยโทษให้แด่คน 3 ประเภท(ไม่ให้เข้าศาสนาอิสลาม) คือ กาฟีร์ ซึ่งหมายถึง คนนอกศาสนาทั้งสิ้นทั้งปวง ยะฮูดี คือชาวอิสราเอล และ อีกประเภทหนึ่งคือ นัสรอนี ซึ่งหมายถึงชาวคริสต์โดยเฉพาะ ซึ่งเมื่อสรุปแล้ว ก็หมายถึงคนนอกศาสนาอิสลามทั้งสิ้น จะต้อง ได้รับโทษ และมุสลิมทั้งหลายมีหน้าที่ชำระโทษคนนอกศาสนาทั้งสิ้นเหล่านี้ อย่างไม่มีการให้อภัย

ซึ่งจะเห็นว่า ข้อความในพระมหาคัมภีร์อัลกูรอาน ปริเฉทที่ 114 อันเป็นบทสุดท้ายของพระมหาคัมภีร์ฯ นี้ น่าจะไม่เป็นธรรมแก่คนในโลก และไม่เป็นธรรมแด่ชาวมุสลิมเอง

เพราะด้วยโองการที่บีบบังคับเช่นนี้ ทำให้ชาวมุสลิมไม่มีทางออก ทางออกทางเดียวของพวกเขาก็คือ ทำสงครามเข่นฆ่าคนทั้งสามประเภทนั้นให้หมดโลก อย่างที่พวกเขาพากันกระทำอยู่ และ เชื่อมั่นว่า จะชนะ เพราะเชื่อในอัลเลาะห์ว่า จะทรงอยู่กับพวกเขา และจะคอยช่วยเหลือพวกเขา หรือแม้กระทั่งความเชื่อว่า เมื่อได้เข่นฆ่าพวกกาฟีร์ (คนนอกศาสนาอิสลาม) ยะฮูดี (ชาวยิว) และ นัสรอนี (ชาวคริสต์) แล้ว นั่นจะได้รางวัลอันสูงสุด เมื่อสิ้นชีพไปแล้วก็จะรอดจากการลงโทษในโลกหน้า และได้รางวัลจากอัลเลาะห์ ประการต่าง ๆ รวมทั้งได้ร่วมเสพสุราอันโอชะกับอัลเลาะห์ในสวรรค์ชั้นที่ 7 แต่ในความเป็นจริง มีทางที่มุสลิมจะชนะด้วยการทำสงครามกับคนต่างศาสนาทั้งโลกหรือ ?

ในตะวันออกกลาง การประกาศของพวกหัวรุนแรงฮามาส อย่างเปิดเผย หลังการตายของชีค อาหเม็ด ยัสซิน เดือนมีนาคม 2547 และมีโลกทั้งโลกได้ยิน ได้รับฟัง ว่าจะฆ่าชาวอิสราเอลล้างแค้นทุกรูปแบบจนกว่าชาวอิสราเอลจะหมดไปจากโลกเป็นความชอบธรรมเพียงใด ที่คนจะประกาศความมุ่งมั่นในการที่จะล้างผลาญเอาชีวิตคนอื่นเชื้อชาติอื่นขนาดนั้น มีความเป็นนักบวชแห่งศาสนาอยู่อย่างไรในคำพูดเหล่านั้น ท่านนบีมุฮำมัด มีความชอบธรรมเพียงใด ที่เขียนคำอาฆาตมาดร้ายขนาดนั้นต่อชาวอิสราเอลและชาวคริสต์ ในเชิงบีบบังคับให้ลูกหลานสกุลวงศ์ทั้งปวงแห่งอิสลาม ผูกอาฆาตไปตราบวันสิ้นโลกและในความเป็นจริง พวกเขาจะอาจเอาชนะอิสราเอลได้อย่างไร ? จะชนะอังกฤษ และอเมริกาได้อย่างไร โดยวิธีการทำสงคราม? และแท้จริง สหรัฐอเมริกา-อังกฤษ-อิสราเอล ต่างก็เข้าใจซึ่งกันและกันดียิ่งในเชิงข้อมูลความเข้าใจในเชิงศาสนาดังกล่าว (กองทัพอังกฤษ สามารถยับยั้งกองทัพอันเกรียงไกรของพระเจ้าอิสลามให้หยุดลงที่ไคโรอย่างสนิท ยุโรปจึงไม่ตกเป็นเมืองขึ้นไม่เป็นอิสลามมาตั้งแต่ต้นยุคมุฮำมัดนั้น)มุสลิม มีแต่จะย่อยยับไป ด้วยความไม่รอบคอบ ไม่ระมัดระวัง และ ไม่พยายามวิเคราะห์ตนเอง อิสลามไม่อาจเผยแผ่ออกไปได้อีกแล้วในโลกนี้ มีแต่จะหมดสิ้นไปตามลำดับ เพราะอิสลามไม่มีหลักธรรมอะไรที่จะเผยแผ่ออกไปให้คนยุคนี้ยอมรับได้ นอกจากสงคราม ความรุนแรง ระเบิดพลีชีพ และความเชื่อที่ไร้เหตุผล เช่นนี้ ซึ่งมีแต่จะทำลายมุสลิมเองให้ ร่อยหรอลงไปตามลำดับและสถานการณ์สามจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทยการใช้วิถีทางรุนแรง ย่อมนำตนเองไปสู่ความรุนแรง ที่สนองตอบแล้วคิดว่าจะชนะได้อย่างไร ในเมื่อโจรมุสลิมรบแบบคนรู สักวันหนึ่งก็จะโดนลากออกมาจากรูจน ได้ ตามที่เห็นทหารสหรัฐลากเอาซัดดัม ฮุสเซนขึ้นมาจากรู นั่นเอง ขณะนี้ทหารสหรัฐ-อังกฤษก็ ตามแหย่รูต่อไป อีกหน่อยคงลากเอา อุสมา บิน ลาเดน ตัวการใหญ่มุสลิมก่อการร้ายสากล ผู้เป็น อิบาดุรรอฮมาน (บ่าวผู้ซื่อสัตย์ต่อองค์พระผู้เมตตา) ตัวจริง ขึ้นมาจากรูได้เช่นเดียวกัน

ข่าวภาคค่ำ

โทรทัศน์ทุกช่อง ศุกร์ที่ 26 มีนาคม 2547 19.00 น.

ศาลชั้นต้นยกฟ้อง นายดวงเฉลิม อยู่บำรุง ข้อหาฆ่าดาบยิ้ม ตำรวจกองปราบปราม พ่อ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง เป็นหัวหน้าทีมทนายความเองศาลออกหมายจับ นายนัจมุดดิน อูมา ส.ส.กลุ่มวาดะห์จับกุมโต๊ะครู 1 ใน 9 อ.เจาะไอร้อน จ.นราธิวาส ข้อหาแบ่งแยกดินแดน

สิงหะไกรภพ

ช่อง 7 วันเสาร์ที่ 27 มี.ค. 2547 09.00 น.

วันนี้ เทวดา พ่อของสิงหะไกรภพ ถามเทพว่า เพชรพญาธร กำลังเหลิงอำนาจ ใช้ดาบประกายฟ้าไปในทางชั่ว เทพว่า ดาบมีสองคม ต่อไป สิงหะไกรภพจะใช้คมดาบด้านดี ปราบได้เองวันนี้ เพชรพญาธร รบกับวาตะ และนางชี ส่วนสิงหะไกรภพกับคณะเด็ก ๆ มีพี่ชาย กับเพื่อนสุนัขบ้าง รวมเป็น 4 อยู่ชายทะเล สิงหไกรภพจะลงไปบาดาล หาทางเอาดาบประกายฟ้าคืนมาจาก เพชรพญาธร ใช้ยาวิเศษที่ได้จากต้นสรรพยากินเข้าไปแล้วกลายร่างได้ ขณะที่เพชรพญาธรกำลังรบกับวาตะ แล้วทหารเมืองโกญจาทั้งหมู่เข้ารับมือต่อ พลังหมัดเพชรพญาธรสู้วาตะไม่ได้ เกือบสลบไป ต้องเรียกดาบประกายฟ้ามาปราบวาตะ แม่ชีรู้ฤทธิ์ดาบประกายฟ้าดี รีบมาฉุดวาตะและ ไล่ทหารหนีไปก่อน เลยไม่ต้องตาย เรื่องสนุกน่าติดตาม โดยเฉพาะเรื่องเด็ก ๆ ทั้ง 4 ที่รวมเป็นคณะของสิงหไกรภพ ที่ไปพบพญานาคแล้วตามพญานาคไปเมืองบาดาล ล้วนแต่น่าติดตาม ไปดูว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราคิดว่าไม่เฉพาะเด็ก ๆ เท่านั้นที่ดูสนุกแม้ผู้ใหญ่ก็คงวางไม่ลงเหมือนกัน แนวนวนิยายเช่นนี้แหละที่เป็นเบื้องต้นของจินตนาการเรื่องที่ยิ่งใหญ่ของนักประพันธ์ยุคปัจจุบัน ไม่ว่าเรื่องพ่อมดน้อย แฮรี่ พ๊อตเตอร์ หรือ หลอดอ๊อฟเดอะริงที่ลือลั่น จนกระทั่งคนเชื่อถือยิ่งกว่าไบเบิลและอัลกุรอานเสียอีก

สี่แผ่นดิน

ช่อง 9 วันเสาร์ ที่ 3 เมษายน 2547 20.30 น.

วันนี้แต่งงานประไพ กับ คุณเสวี เรื่องเดินมาถึงตอนแตกหักระหว่างหม่อมเจ้าเชื้อพระวงศ์ มาหลั่งน้ำตา เพราะแม่เจ้าสาวเขาบอกรับเจ้าบ่าวคนอื่น เพราะเหตุที่ผิดยุคกัน เรื่องราวในตอนนี้ น่า ฉงนว่ามีเรื่องจริงเพียงใด หรือเป็นเพียงจินตนาการโลกอนาคตของนักปราชญ์อย่างท่านคึกฤทธิ์ ปราโมช เห็นคุณประไพ ดูเธอไปไกลเสียจริง ๆ ในเรื่องทางเพศ สังคม เซกส์ เธอเอาอย่างฝรั่งได้ทุกอย่าง จนน่าคิดว่าคนยุคนั้นไม่น่าจะคล่องขนาดนั้น ขนาดที่ว่า แม่อยากให้มีหลานให้เธอก็พูดหน้าตาเฉยว่า ยังไม่อยากมี เธอคุมได้ นั่นเป็นยุค รัชกาลที่ 6-7 ของสี่แผ่นดิน พ.ศ. 2481 รัชกาลที่ 8 ท่านผู้ประพันธ์คงแทรกจินตนาการล่วงหน้ามาถึงยุคปัจจุบัน ว่าจะเป็นเช่นนั้นแล้วก็มีกบฎ มีการจับเจ้านาย คุณอุ่น แม่นมก่อนจะตายก็บอกห่วงประไพ แล้วระบบเก่ากับระบบใหม่ก็ขัดแย้งกันในครอบครัว ระหว่างอั้นพี่ชาย กับ อ๊อดน้องชาย พี่ทั้งสองของประไพ แต่คุณพลอย ตัวละครเอกเป็นคนมีเหตุผล ยอมรับฟังเหตุผลและยืนยันสัจธรรม ทำให้น่าเลื่อมใส ศรัทธา สมกับเป็นคนมีธรรมะในพระพุทธศาสนา และมีประสบการณ์ชีวิตมานานถึง 4 แผ่นดิน

หวงเฟยหง

ช่อง 7 วันจันทร์ ที่ 5 เม.ย. 47 09.30 -10.30 น.

หนังจีน แบบศิลป ทำให้เกิดความกลมกลืนทั้งเรื่อง อย่างตรงเป้าหมายของการบันเทิง และเดิน ไปด้วยความขัดแย้งอย่างรุนแรงแต่ก็จบลงได้ด้วยแฮ๊ปปี้เอนดิ้ง

นักประพันธ์สร้างให้นักสู้ญี่ปุ่นคนหนึ่งมารับการฝึกวิชาวรยุทธจีนในประเทศจีน แล้วได้วรยุทธแบบแค้น อาฆาต รุนแรง ไป จนถูกเจ้าสำนักขับหนีไปจากสำนัก ครั้นฝีมือแก่กล้าก็เหิมเกริม เข้าใจผิดในประเด็นความหมายของ วรยุทธที่ประเสริฐล้ำเลิศ โดยเข้าใจว่าต้องชนะ ต้องฆ่า จึงมีแต่เที่ยวไปท้าเจ้าสำนักทั้งหลายดวลฝีมือดาบ และนับหัวยอดฝีมือที่เพลี่ยงพล้ำให้แก่ตนไปหัวแล้วหัวเล่า จนไร้เทียมทาน เปล่งวาจาอมตะว่า วีรบุรุษช่างโดดเดี่ยว ผู้อยู่เหนือคนช่างอ้างว้าง จนพบหวงเฟยหง เห็นฝีมือแล้วจดลงไว้เป็นรายต่อไป ส่วนหวงเฟยหงทดสอบกับฝรั่งหัวแดง ขายฝิ่น เอาร่มไปสู้กับปืน คนจีนสมัยนั้นติดฝิ่น ฝรั่งเทฝิ่นมาขายขนเงินกลับไปอังกฤษ มหาศาล หวงเฟยหง เป็นนักสู้กู้แผ่นดิน ต้องการล้างฝิ่นไปจากจีน แล้วบุกเข้าไปในสถานทูตพานิชฝรั่งเศส ถูกล้อมยิงด้วยปืน นักสู้ญี่ปุ่นตามมาช่วยพ้นออกไปจากอันตราย มิใช่เพราะร่วมอุดมการณ์ แต่กลัวหงเฟยหงจะตายด้วยปืนไฟเสียก่อนได้ทดสอบเพลงดาบกัน แต่ ผู้มีฝีมือเหนือกว่าย่อมรู้ในความเหนือกว่า หวงเฟยหงรู้ตัวว่าตนมีฝีมือเหนือชั้นกว่า จึงพยายามสอนสัจธรรมว่าด้วยวรยุทธโพธิสัตว์พันมือ อ้างวาทะว่า วรยุทธที่ไร้เมตตาเป็นวรยุทธที่ไม่ยั่งยืน วรยุทธที่แท้จริง ที่ล้ำเลิศประเสริฐกว่า ไม่มีจุดหมายปลายทางในการล้างชีวิต มีแต่จุดหมายเพื่อความเมตตา แต่นักสู้ญี่ปุ่นกรำศึกมาขนาดนั้นย่อมมีทิฏฐิ อยากพิสูจน์ จึงต้องรบให้เห็นผลจริง ๆ และหวงเฟยหง ผู้ที่นักสู้ญี่ปุ่นแอบชมอยู่แต่แรกว่า ใบหน้าไร้แววกังวล ซ่อนฝีมืออันฉกาจ คมในฝักแท้ หายากในแผ่นดินแต่ฝีมือจริงจักขนาดไหน? คือคนไม่ยอมกันเว้นแต่ทำให้เห็นจริง ๆ เป็นรูปธรรมเท่านั้น และลงท้ายของนวนิยาย วีรบุรุษหวงเฟยหง จึงได้สอนบทเรียนสำเร็จ

แต่ถ้ามองเหตุการณ์ในโลกขณะนี้ วิถีทางของผู้ก่อการร้ายมุสลิม นับว่าเหี้ยมโหด เหี้ยมโหดต่อตนเองเพราะการพลีชีพ และเหี้ยมโหดต่อคนอื่นเพราะล้างชีพผู้บริสุทธิ์ ถึงจะมีวรยุทธล้ำเลิศ ก็ เป็นเพียงระดับสามัญ มิเป็นที่นับถือในหมู่ผู้สูงส่ง ที่เหนือกว่านั้นก็คือต้องไปสู่วรยุทธที่ประกอบด้วยเมตตา หมายถึงเป็นวรยุทธธรรมชาติ ใจต้องไม่เคียดแค้นหมายชีวิต กายไม่หวังชักอาวุธปลดชีพคนอื่น แต่เป็นไปแบบธรรมดา ๆ ของการยุทธ คือรบแบบไม่มีความแค้นอาฆาตใดใดนั่นคือเป็น นักรบจิตว่าง และ มีเหตุมีผล

จากใจถึงใจ

ไอทีวี อาทิตย์ที่ 11 เมษายน 2547 เวลา 06.00 น.

รายการเผยแผ่ศาสนาคริสต์ มาริสา นิลกุล เป็นผู้ดำเนินรายการเริ่มเล่าเรื่อง วันอีสเตอร์ วันพระเยซูฟื้นจากความตาย เล่าไปอย่างกับว่าเป็นเรื่องจริง ทั้ง ๆ ที่ศพพระเยซูได้ถูกฝังลืมไว้ใต้แผ่นดินโลกเรานี่เองเป็นเวลา 2004 ปีเข้าแล้วคนยังไม่รู้ว่าพระศพอยู่ไหน

รายการนี้มีเวลาเพียง 30 นาทีก็จริงแต่สามารถทำหลายเรื่องหลายราวได้กระทัดรัด แล้วไปดูช่างปั้น แสดงการปั้น Face of the Crist คือใบหน้าของพระเยซู พร้อมอธิบายเรื่องเหงื่อของพระเยซู อ้างว่า มีพูดถึงในพระคัมภีร์อิสยาห์ 61-62 และว่าเป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์ของพระเยซูที่แบกโลกแทนมนุษย์บาป ว่า การคืนพระชนม์เป็นของขวัญของมนุษย์ และเป็นผู้ไถ่บาปมนุษย์บาป

แล้วเล่าเรื่องราวตอนพระเยซูเข้าไปเยรูซาเลมครั้งแรก(ทรงบวชที่หมู่บ้านเบธานี ริมฝั่งแม่น้ำจอแดนและอยู่ในชนบทตลอดมา ทรงใฝ่ฝันจะเข้าเมืองกรุงคือ เยรูซาเล็ม) เล่าว่าเมื่อเข้าไปแล้วทรงล้มโต๊ะ เล่าเพียงนั้น แล้วไปเล่าเรื่องอื่น ๆ ต่อไปเรื่องละเล็กละน้อย เลือกเอาแต่ส่วนดี ๆ มาเล่าเพราะถ้าเล่าเรื่องทั้งหมดก็จะพบว่า พระเยซูไปหาเรื่อง ก่อการทะเลาะวิวาทกับชาวเมืองขึ้นก่อน แล้วเอาแซ่ไล่ตีคนและสัตว์เลี้ยงที่เอามาขาย ของพวกเขาให้ตื่นเตลิดหนีไปนอกกรุง ในท่ามกลาง เทศกาลปัสกาของชาวยิวปีนั้น แล้วยังไม่พอ เลยไปล้มโต๊ะที่วางของขายของพวกพ่อค้าล้มระเนน ระนาด แล้วเลยไปล้มโต๊ะพนักงานของรัฐที่มาบริการให้แลกเปลี่ยนเงินตราจนเงินตราหล่นกระจายไปตามพื้น ครั้นคนทั้งหลายถามว่ามีสิทธิอะไรจึงมาทำการดั่งนี้ ก็ประกาศว่าตนเป็นบุตรพระเจ้าลงมาจากสวรรค์ พระเจ้าบัญชาให้ลงมาช่วยปลดเปลื้องบาปของหมู่มนุษย์ มีอำนาจจะทำอะไรก็ ได้บนโลกมนุษย์นี้ เพราะโลกนี้เป็นโลกที่พระเจ้าสร้างไว้ ตรัสแล้วก็เสด็จหนีไป ซึ่งการกระทำดั่งนี้เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายบ้านเมือง ทางเจ้าหน้าที่จึงตามจับพระองค์เพื่อเอาไปดำเนินคดีในข้อหาทำร้ายร่างกายคนอื่น และ ทำทรัพย์สินผู้อื่นเสียหาย แต่ความผิดที่ฉกรรจ์ก็คือประกาศ ว่าตนเป็นบุตรของพระเจ้า และครั้นต่อมาก็ว่าเป็นพระเจ้าเสียเอง เจ้าหน้าที่จึงตามจับกุมพระองค์ ตลอดมา จนกระทั่ง 3 ปีต่อมาจึงจับกุมพระองค์ได้ ขณะที่กลับเข้ามากรุงเยรูซาเล็มอีกครั้งหนึ่งภายหลังหลบหนีไปกบดานอยู่แคว้นกาลิลี บ้านเกิดของพระองค์ และโทษตรึงกางเขนก็เป็นโทษที่มีอยู่แล้วสำหรับผู้หมิ่นประมาทพระเจ้า ไม่ใช่ว่า ทรงเป็นพระผู้ไถ่ หรือ รับบาปแทนมนุษย์บาป แต่อย่างไร นี่คือความจริง ที่ไม่ตรงกับวาทะที่อ้างกันในภายหลัง

ต่อมารายการนี้ได้เล่าเรื่อง ภาพยนต์เรื่อง The Passion of the Crist ซึ่งเป็นภาพยนต์ที่ผู้สร้างทุ่มทุนสร้างอย่างมหาศาล และเป็นทั้งธุรกิจบันเทิงและการโฆษณาชวนเชื่อทางศาสนาไปด้วยในขณะเดียวกัน ซึ่งชื่อนี้ เมื่อแปลแล้วน่าจะตรงคำว่า "องค์พระเยซูคริสต์เจ้า ผู้ทรงเมตตา"เพื่อให้ พอ ๆ กับของฝ่ายอิสลามที่ว่า "อัลเลาะห์ผู้ทรงเมตตาในโลกนี้และทรงเมตตาในโลกหน้า" นั่นเอง นักสร้างภาพยนต์ ก็เอามาเล่าอย่างกับว่าเป็นเรื่องจริงต่อไปตามความเชื่อเท่านั้น แต่ความจริงมิได้เป็นเช่นนั้นเลย เป็นแต่เพียงวาทะเท่านั้น โดยพระเยซูเองตรัสถึงพระเจ้าว่า For God so love the world that He gave His only begotten Son........ ซึ่งเมื่อพระเยซู ตรัสออกไปแล้วคนยุคนั้นก็พากันเชื่อว่าพระองค์ทรงวิกลจริต แม้กระทั่งนักจิตวิเคราะห์ยุคใหม่ก็ยืนยันเช่นนั้น เพราะ ในที่สุดพระเยซูก็ถูกตรึงกางเขนสิ้นพระชนม์ ซึ่งหมายถึงทรงถูกพระเจ้าทอดทิ้ง ทั้ง ๆ ที่ทรงเป็นพระบุตรองค์เดียว จนสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนอย่างทรมาน เพราะถูกตรึงอยู่เป็นเวลาถึง 7 ชั่วโมงจึงสิ้นพระชนม์ ก่อนสิ้นพระชนม์ ทรงร้องตะโกนตัดพ้อต่อพระเจ้าว่า พระบิดาไฉนทอดทิ้งพระบุตรเสียเล่า ? ซึ่งเป็นความขัดแย้งกันระหว่างวาทะ กับ ความเป็นจริง กล่าวคือ วาทะบอกความเมตตา แต่ความจริงบอกความเหี้ยมโหด พระบิดาทิ้งพระบุตรสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนของมนุษย์ผู้ต่ำต้อย หนังเรื่อง The Passion of the Christ : องค์พระเยซูคริสต์เจ้าผู้ทรงเมตตา จึงเป็นเพียงการบันเทิงและการโฆษณาชวนเชื่อ แล้วไปโยนความผิดบาปให้ชาวอิสราเอล ผู้รู้ความจริงเกี่ยวกับพระเยซูดีที่สุด

นายกทักษิณพบประชาชน

นายกทักษิณคุยกับประชาชน อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ

สด ช่อง 11 เสาร์ที่ 24 เม.ย. 2547 เวลา 08.00 น.

ภายหลังงานสำคัญของรัฐบาลในภาคใต้ โดยมีประชุมครม.เคลื่อนที่ ที่จ.ปัตตานี เมื่อ 17 มี.ค.2547 เวลา10.30 น. แล้ว นายกรัฐมนตรี ได้ออกเดินทางเพื่อการคลุกคลีกับประชาชน 3 จังหวัดภาคกลาง-ภาคเหนือ และ 19 จังหวัดภาคอีสาน ระดับรากหญ้าอย่างเป็นธรรมชาติ และพร้อมกับการศึกษาธรรมะในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ (ธรรมะคือหน้าที่) ด้วยธุดงควัตรเฉพาะตน แบบนกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำไหนนอนนั่นไปด้วย เริ่มต้นออกเดินทาง เมื่อวันอาทิตย์ที่ 18เม.ย. 2547 ที่ จ.สิงห์บุรี จ.พิจิตร จ.เพชรบูรณ์ แล้ว เข้าจังหวัดขอนแก่น มีการประชุม ครม. ผ่านระบบวีดีโอคอนเฟอเรนซ์ โดยนายกรัฐมนตรีเป็นประธานอยู่ที่จังหวัดขอนแก่น แล้วรอนแรมมาถึงจังหวัดศรีสะเกษ ค้างคืนที่สำนักสันติอโศก อ.กันทรลักษ์ ในคืนวันศุกรที่ 23 เมษายน 2547 พอรุ่งเช้า เป็นวันเสาร์ ที่ท่านนายกรัฐมนตรีมีภาระในการออกรายการ นายกทักษิณพบประชาชน ทางโทรทัศน์ช่อง 11 และวันนี้ เป็นการถ่ายทอดสดออกอากาศจากจังหวัดศรีสะเกษ

ภาพในจอแก้ว พบว่า ท่านนายกรัฐมนตรีทักษิณสวมเสื้อเชิร์ตแขนยาว ลายตาหมากรุก กางเกงยีนสีอ่อนเหมือนสีเสื้อ ท่าทางสบายใจ และดูสบาย ๆ นั่งเก้าอี้สี่เหลี่ยมสร้างด้วยไม้ไผ่ กว้างใหญ่พอนั่งในท่าสมาธิได้อย่างสบาย ๆ สูงพอช่วงขาที่เหยียบดินพอดี ๆ มีขอนไม้ขนาดเขื่อง ที่ลอกเปลือกออกเหลือแต่แก่น ดูขาวแกมเหลืองอ่อน ๆ กำลังงาม ทำเป็นโต๊ะ สำหรับวางไมโครโฟน และอุปกรณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้ข้างหน้า ซึ่งคงเป็นอุปกรณ์ที่ทางสันติอโศกจัดเตรียมไว้ให้ท่านใช้งาน ในการออกรายการวันนี้ คงมิใช่เพราะท่านนายกรัฐมนตรีอยากให้ภาพออกมาเช่นนี้ในขณะที่ออกรายการทักษิณคุยกับประชาชน ที่ จ.ศรีสะเกษสด ๆ มี ท่านถนอม ส่งเสริม ผู้ว่าราชการจังหวัด ซีอีโอ ศรีสะเกษ นั่งเก้าอี้ปลัสติกอยู่ใกล้ ๆ ด้วยท่าทางสมถะ

ท่านเล่าว่า นอนที่ศีรษะอโศก ไม่มีไก่ขัน กินน้ำเต้าหู้ชีวิตมนุษย์แค่นี้แหละ อย่าทำชีวิตให้ยุ่งยาก อย่าทำตนให้เป็นปัญหาแก่ผู้อื่น ให้ทำประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น พื้นฐานชีวิตคือครอบครัว ไม่ใช่พ่อเมา แม่ด่า ลูกหนีออกจากบ้านนอนในคฤหาสน์กับนอนในป่า ไม่รู้หรอกว่านอนที่ไหน เพราะหลับลงแล้วก็แล้วไป เหมือนกันเมื่อท่านพูดว่า ไปเสียค่านอนคืนละแสนบาท สู้นอนฟรีไม่ได้ คนศรีสะเกษก็หัวเราะชอบใจใหญ่ท่านว่า การเดินทางของท่าน ๆ ไม่มีเจตนาหาเสียง แต่เพื่อดูทุกข์สุขประชาชน ถ้าทำงานก็มีเสียงแต่ถ้าไม่ทำงานไปหาอย่างไร ๆ ก็ไม่มีเสียง ชาวศรีสะเกษปรบมือชอบใจอีกครั้งท่านพูดถึงไก่ในวัดหลวงตาบัว คืนที่พักแรมวัดนั้น ว่าไก่ขันเสียงแหบทุกตัว เพราะไก่แต่ละตัวต่างแผดเสียงแข่งกัน ไม่เหมือนไก่ที่ดงบัง เสียงใสทุกตัว

พอดีมีเหตุการบุกเผา 52 จุดทางภาคใต้ และตำรวจตามรวบตัวผู้ก่อการร้ายได้ถึง 10 คน ล้วนแต่เยาวชนอายุระหว่าง 15-19 ปี ท่านว่าเยาวชนเหล่านี้ถูกมอมเมาให้ตกเป็นเหยื่อของผู้ใหญ่เลว ๆท่านว่า จับพวก นี้ได้สามารถสรุปได้เยอะ อะไรที่ไม่กระจ่าง มีข้อสงสัยอยู่ สามารถตอบข้อสงสัย ได้เยอะ จะตามจับได้อีกหลายตัว “ผมเรียกเป็นตัว ไม่ใช่คน” มีคนเพียงไม่กี่เปอร์เซนต์ ที่ออกนอกรีต 90 กว่า % เขาต้องการอยู่อย่างสงบตามหลักการศาสนาของเขา เราจะพัฒนาแก้ไขความยากจน แก้ไขการศึกษา ร่วมมือกับศาสนา เช่นเดียวกับที่สันติอโศก

ท่านเล่าเรื่องที่น่าสนใจมากเกี่ยวกับการเดินทางค้างแรมแบบติดดินคราวนี้ ซึ่งเป็นการเดินธุดงค์ทั่วอิสาณ ค่ำไหนนอนนั่น นอนกะต๊อบ มีรัฐมนตรีช่วย กระทรวงเกษตรและสหกรณ์การเกษตรท่านเนวิน ชิดชอบ กับ รองนายกรัฐมนตรี ท่านสุวิทย์ คุณกิตติ มาด้วย

พอพูดถึงประธานาธิบดีมอรอคโค ที่เป็นอิสลาม เดินทางมา ว่าความจริงท่านควรอยู่เมืองนอก แต่มาอยู่บ้านนอกแทน คนศรีสะเกษก็ยิ้มพอใจในความอุตสาหะและเอาใจใส่ต่อประชาชนของท่าน (ตามที่ทีวีถ่ายทอดออกมา)

เล่าเรื่องฝายแม้ว จากพระราชดำริ เอามาลองทำดู ซึ่งได้พบว่า ลงทุนจริง ๆ ฝายละ 1500 บาท เท่านั้น แต่เมื่อทำงบขอเข้ามากลับแพงมาก ๆ เล่าว่าได้พบอิสาณแล้งขนาดทำฝนเทียมไม่ได้เพราะความชื้นไม่พอ

เล่าการช่วยเหลือเป็นการเฉพาะหน้าที่จังหวัดต่าง ๆ ที่จังหวัดเลยชาวบ้านไปซื้อหวายจากชาวลาว ชาวลาวได้ เงินแล้วกลับมาซื้อของไทย ท่านว่านั่นคือวิถีทางเศรษฐกิจ ช่วยให้เขามีกำลังซื้อ แล้ว เขาก็มาซื้อของจากเรา ว่าพบ เอนจีโอหนุ่มมาจากเชียงคาน รายงานว่าที่นั่นมีผลไม้ทั้งปี แต่ขาด ถนนสำหรับขนส่งให้ทันกาลเวลา ท่านนายกรัฐมนตรีอนุมัติงบสร้างถนนให้ทันที และกล่าวว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะพอใจกับอุดมการณ์ของเด็กหนุ่ม ต้องการให้เขามั่นใจในบทบาทการสร้างสรรค์ของเขาต่อไป ปรากฏว่าเขาพอใจ ซาบซึ้งจนร้องไหโฮออกมา

นายกรัฐมนตรีพบแม้กระทั่งเรื่องอาหารการกิน ว่าไปเจอก๋วยเตี๋ยวแพงน่าดู ซึ่งท่านว่าไม่ควรจะฉกฉวยโอกาสเกินไป ทำให้เกิดความไม่เป็นธรรม จะเสียหายแก่สถาบันการค้าการขาย

จบลง 08.50 น. จักรภพ เพ็ญแข โฆษกสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ติดตามเป็นเงาตามตัว สรุปว่า ปัญหางบประมาณ ยังมีมาก ท่านนายกรัฐมนตรีต้องการมาสัมผัสเอง เพราะได้ตั้งงบประมาณโดยรวมสำหรับพัฒนาภาคอีสานถึง 1 แสนล้านบาท จึงต้องการสัมผัสอย่างใกล้ชิด เป็นการเก็บข้อมูล 19 จังหวัดภาคอีสานด้วยตนเอง นายกรัฐมนตรีเดินทางต่อไปยังสุรินทร์ บุรีรัมย์ ร้อยเอ็ดนครราชสีมา แล้วกลับกรุงเทพมหานคร ในวันเดียวกัน

ก้าวหน้าทางการศึกษา

ไอทีวี วันเสาร์ 24 เม.ย. 2547 06.30 น.

พัชรินทร์ ไทยบัณฑิตย์ ดำเนินรายการวันนี้พาไปดูวิธีการสอนคณิตศาสตร์ แบบเอานักเรียนเป็นศูนย์กลาง สิ่งที่น่าคิดก็คือ ครูวิสุทธิ์ ท่านว่า เด็กในห้อง KING หรือ QUEEN หรือ ระดับ A หรือ B มักไม่มีปัญหา ส่วนระดับห้อง C และ D มีปัญหา เวลาเรียนก็ไม่ค่อยฟังครู ความเอาใจใส่น้อย ฯลฯ แต่ครูก็พยายามช่วยพวกห้องสมองขี้เลื่อยนี้ นี่เป็นธรรมดา แต่ครูต้องออกแรงในการช่วยพวกห้อง ซี และ ห้อง ดี ทำให้เสียเวลามาก แต่เดิมเรียกว่าลูกตุ้มถ่วง ฉะนั้น จึงยอมรับกันมาแต่เดิมว่า เขาเก่ง เราไม่เก่งเท่าเขาต้องพยายามมากกว่าเขา หรือเลือกไปในทางที่เราถนัด

สิ่งที่น่าคิดก็คือ คณิตศาสตร์ ก็คือคณิตศาสตร์ เราต้องการให้เด็กเราเก่งคณิตศาสตร์ ไม่ใช่ ต้องการให้เก่งทางอื่น ถ้านักเรียนเราไม่เก่ง หัวไปไม่ได้ก็ควรให้ไปในสาขาอื่น ให้ครูที่เก่งใน สาขาอื่นสอนแทน ก็จะเหมาะสมกว่าให้ครูผู้เชี่ยวชาญคณิตศาสตร์สอน

เราคิดว่านี่คือหลักการสอนที่ถูกต้องและตรงเป้าหมายที่ว่า สอนเพื่อให้เด็กของเราเก่ง ในศาสตร์สาขาที่ครูเก่ง นั่นเอง ถ้าให้ครูคณิตศาสตร์ไปสอนวิชาสังคม ก็จะกลายเป็นว่า เอาครูที่สอนไม่เก่งไปทำผิดหน้าที่ ครูก็จะสอนไปอย่างไม่ถูกความถนัดของตน ก็จะสอนไม่ได้ดีเท่าวิชาที่ตนถนัด ก็เสียเวลาไป น่าจะปรับอย่างไร

อย่างไรก็ตาม ภาพที่เห็นในวันนี้สะท้อนว่า ครูอาจารย์วันนี้ทำงานกันค่อนข้างหนัก และน่าชื่นชมในความเป็นครู จอโทรทัศน์วันนี้มักถูกกลบเสียด้วยเสียงเฮฮาของนักแสดงตลก เกมส์โชว์ และรายการบันเทิงธุรกิจต่าง ๆ แทบทุกรายการเอาเสียงเฮฮาเข้าไว้ ผู้ไปออกรายการ ทั้ง ๆ ที่เป็นคนสงบ ขรึมหรือมีมาดของตนเอง ก็พลอยต้องมีมุขกับเขาบ้าง จนกระทั่งน่าคิดว่า หากปล่อยให้เป็นไป เช่นนี้ วันหนึ่ง แม้ระดับรัฐมนตรี ศาสตราจารย์ นักการศาสนา หรือ พระสงฆ์เถรานุเถร พอไปออกรายการก็คงต้องเต้นแร้งเต้นกาเป็นกับเขา ซึ่งไม่มีความชอบธรรมและเหมาะสมที่จะแสดงออกเช่นนั้น เพราะต่างก็มีจุดยืนอยู่บน "หน้าที่" และพื้นฐานแห่งบุคคลิกภาพของตนเอง เราเป็นเรา จะฝืนให้เป็นอย่างเขา เช่นเห็นเขาเล่นตลกมีมุข ก็จะพยาบยามเล่นตลก มีมุขกับเขาบ้างได้อย่างไร เห็นเขาทาหน้าขาววอกไปตาม ๆ กัน เราก็จะทาบ้าง ได้อย่างไร

เพราะเหตุนี้ ภาพทางจอโทรทัศน์ น่าจะชดเชยเข้ามา น่าจะฉายบุคคลิกภาพของครูอาจารย์ ออก มาให้มากกว่าปัจจุบันนี้ (เราหมายถึง ควรให้ครู อาจารย์ มีบทบาท มีกิจกรรม หรือเอาบุคคลิกภาพความเป็นครูมาสู่จอโทรทัศน์มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ปัจจุบันนี้) และให้มากพอสะท้อนวัฒนธรรมแห่งสถาบันครูออกมาหนาแน่นพอเป็นระดับนำทางความคิดและจินตนาการจนนำสังคม ได้ ก็จะเป็นจุดที่หยุดยั้งสังคม มิให้เตลิดไปในทางที่เอาแต่เล่นสนุก ๆ บันเทิงไปไร้สาระไปวันหนึ่ง ๆ ได้

รายการวันเสาร์

เสาร์ 24 เม.ย. 2547 07.00 น.

ทีวีทุกช่องระดมข่าวสารสำหรับเด็ก ตลอดช่วงเช้า ตั้งแต่ประมาณ 0700 ตลอดถึง เคารพธงชาติ 0800 น. แล้ว

KIDS’ WORLD ช่อง 9 มีการ์ตูน เรื่อง พระหลวงตา กับสามเณรน้อย ไปพบเศรษฐี ตั้งใจจะให้ธรรมะแด่เศรษฐี พระหลวงตาแบมือ ยื่นออกไป แล้วถามเศรษฐีว่า แปลความว่าอย่างไร เศรษฐีตอบว่า แอบนอร์มอล คือ ผิดปกติธรรมดา หลวงตากำมือ เป็นกำปั้น ชูขึ้น แล้วถามเศรษฐีอย่างเดิมอีก เศรษฐีก็ตอบคำเดิมว่า แอบนอร์มอล คือ ผิดปกติธรรมดา เหมือนเดิม พระสอนว่า ไม่ใช่หรอกการมีเงินแล้วไม่ยอมบริจาคทาน ไม่มีการให้ ต่างหากเป็นแอบนอร์มอล เศรษฐีสมองไว ฉลาดก็ เข้าใจ นอร์มอล คือ ให้ แล้วให้ต่อ เช่นคนถวายของพระ พระรับแล้ว เอาไปให้ต่อ นี่เป็น นอร์มอล ไม่ใช่แอบนอร์มอล เมื่อเศรษฐี เข้าใจแล้วก็รำลึกความแอบนอร์มอลของตน กลับ นิสัยใหม่ มารู้จักการให้ และทำการบริจาคเป็นปกติ ต่อไป

การ์ตูนนี้ทำได้ทันสมัยมาก บทสนทนาเต็มไปด้วยแววอัจฉริยะ และเป็นธรรมะในหลักธรรมพระพุทธศาสนา อาจกล่าวว่าเป็นวิธีการสอนธรรมะที่ทันสมัยสำหรับเด็ก ๆ และผู้ใหญ่สมัยนี้ได้อย่างดี

การทำรายการเด็ก ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นรายการธรรมะ แต่ให้มีธรรมะอยู่ในเนื้อหาของรายการ ในความหมายว่า ให้มีคติสำหรับเด็ก ๆ ที่จะคิด ได้หลักการดำรงชีวิต ในทางที่จะทำ ให้ตนเองเจริญขึ้น (ไม่ชี้นำไปในทางเสื่อม หรือให้ได้แนวคิดไปทำความเสื่อม) ไม่ว่าแนวคิดเพื่อให้เจริญในลาภ ในยศ ในความดีมีเกียรติ และ เจริญในความสุข อย่างโลก ๆ เอง และอย่างธรรมะเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้นตามหลักพระพุทธศาสนาก็ตาม

กลุ่มโจรก่อการร้ายสามจังหวัดภาคใต้บุกโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐ 11 จุด

โทรทัศน์ทุกช่อง พุธ ที่ 28 เมษายน 2547 05.00 น.

เหตุการโจรก่อการร้ายภาคใต้บุกโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐครั้งนี้ เริ่มขึ้นเมื่อเวลาประมาณ 05.00 น.พร้อมกันแทบทุกจุด อย่างมีการอำนวยการวางแผนการรบทางทหารจริง ๆ ใน 3 จังหวัดภาคใต้ คือ สงขลา ปัตตานี และ ยะลา โทรทัศน์ทุกช่องได้ติดตามข่าวอย่างใกล้ชิด ฝ่ายก่อการร้าย มุ่งหมายทำลายชีวิตเจ้าหน้าที่ ทรัพย์สินของรัฐและปล้นอาวุธสงคราม โดยมุ่งแสดงพลังที่กล้าหาญอุกอาจและมีประสิทธิภาพเหนือกว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐ สร้างความสูญเสียแก่ประเทศไทยในสายตา ของชาวต่างประเทศ เพื่อผลในด้านการโฆษณาชวนเชื่อและสงครามชิงประชาชน แต่สภาพกอง กำลังเป็นเด็กหนุ่ม-เยาวชนอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป แยกกันเป็นกลุ่ม ๆ แต่ละกลุ่มมีผู้ใหญ่ 2 คน ซึ่งมีอายุ 30-50 ปีเป็นหัวหน้า ส่วนเด็กหนุ่มถือมีดดาบเป็นอาวุธก็มี ถือปืนก็มีแต่ส่วนน้อย มุ่งหมายฟันแทงด้วยมีดมีคม แสดงออกซึ่งความกล้าหาญ มีแผนการก่อการร้าย ให้แผ่นดินสามจังหวัดภาคใต้ลุกเป็นไฟ ทางทหารมีแม่ทัพภาค 4 พล.ท.พิศาล วัฒนวงษ์คีรี อยู่ในพื้นที่

ขณะนั้น นายโภคิน พลกุล รมว.มหาดไทยไปราชการต่างประเทศอยู่ที่ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีน พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ รองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคงอยู่กรุงเทพฯ พล.อ.เชษฐา ฐานะจาโร รมว.กลาโหม อยู่ กรุงเทพฯ และนาย วันมูมัด นอมะทารองนายกรัฐมนตรีไปราชการต่างประเทศ ณ ประเทศดูไบ ส่วน พล.อ.พัลลภ ปิ่นมณี รองผู้อำนวยการกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน ถูกเรียกตัวเข้ากรุงเทพกระทันหันใน ขณะที่ควบคุมกองกำลังฝ่ายรัฐอยู่ที่มัสยิดกรือเซะ จ.ปัตตานี

ทางนักข่าวโทรทัศน์ทุกช่อง(เช่นรายการฮอทนิวส์ของกิตติ สิงหาปัด ไอทีวี) และทางทหาร รายงานตรงกันว่า ขบวนการก่อการร้ายประกอบด้วยกลุ่มเยาวชนหนุ่มฉกรรจ์อายุ 18 ขึ้นไปที่ถูกมอมเมา ด้วยยา เสพติด มีการก่อตั้งเป็นขบวนการอย่างชัดเจน และวางแผนปฏิบัติการพร้อมกันทั้ง 3 จังหวัดทั้ง 11 จุด แต่จุดที่เจ้าหน้าที่ต้องอดทนอดกลั้นที่สุด ก็คือ มัสยิดกรือเซะ อันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพี่น้องมุสลิมไทยใต้ ที่เดิมเริ่มต้นขึ้นจากการโจมตีจุด ตรวจกรือเซะ มุ่งหมายเอาชีวิตเจ้าหน้าที่ตำรวจก่อน แล้วผู้ก่อการร้ายถูกตอบโต้ทันควัน และ หนีเข้าไปยึดมัสยิดกรือเซะไว้ทางหน่วยเหนือไทยขอให้ปิดล้อมไว้จนกว่าจะยอมแพ้ จนถึงกับผู้บังคับบัญชามีคำสั่งย้าย พล.อ.พัลลภ ปิ่นมณี ออกจากพื้นที่เข้ากรุงเทพฯ โดยด่วนฐานขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชา เหตุการณ์จึงยืดเยื้อไปถึง 9 ชั่วโมง เวลาเย็น ต่อเมื่อเกิดสถานการณ์มวลชนที่ ไม่น่าไว้วางใจ จนทางเจ้าหน้าที่ต้องตัดสินใจบุกเข้าเคลียร์พื้นที่ภายในมัสยิด และฝ่ายก่อการร้ายต่อสู้แบบหน่วยกล้าตาย ไม่ยินยอมมอบตัว ทำให้สถานการณ์ที่จุดมัสยิดกรือเซะ เป็นจุดที่อ่อนไหวที่สุดของเหตุการณ์ทั้งสิ้นและน่าจะเป็นจุดที่ต้องสังเกตติดตามต่อไป

สำหรับรายละเอียดจุดที่ถูกโจมตี และผลของการโจมตี ปรากฏรายละเอียดในสื่อมวลชนและหนังสือพิมพ์ 11 จุด ดังนี้

1. จุดบริการประชาชน ต.สะบ้าย้อย อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา โจรเสียชีวิต19 คน จับเป็น 1 คน จุดนี้เป็นจุดเดียวในจังหวัดสงขลา ผู้ก่อการร้ายมุ่งหมายกวาดล้างเจ้าหน้าที่ให้สิ้นชีวิต แต่โดน โต้ตอบกลับ ด้วยประสิทธิภาพทางอาวุธที่เหนือกว่า จึงตายถึง 19 ศพ

2. บ้านเกาะหม้อแกง อ.หนองจิก จ.ปัตตานี โจรบุกเข้าทำร้ายเจ้าหน้าที่ตรวจการ ถูกตอบโต้โจรเสียชีวิต 2 คน

3. จุดตรวจกรือเซะ อ.เมืองปัตตานี จ.ปัตตานี กลุ่มโจรบุกเข้าทำร้ายเจ้าหน้าที่ ตั้งแต่เช้าตรู่ประมาณ 05.00 น. เจ้าหน้าที่ตอบโต้ได้ทัน สามารถจับเป็นโจรได้ 1 คน จนท.บาดเจ็บ 3 นาย กลุ่มผู้ก่อการร้าย หนีเข้าไปยึดมัสยิดกรือเซะ อ.เมืองปัตตานี ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนาอิสลาม ของไทยมุสลิมใต้ จนท.เข้าปิดล้อมไว้ 9 ชั่วโมงหวังให้กลุ่มโจรยอมมอบ ตัว แต่ไม่เป็นผล จึงบุกเข้ากวาดล้าง โจรเสียชีวิต 31 คน จนท.เสียชีวิต 3 นาย

4. จุดตรวจ ต.โสร่ง อ.ยะรัง จ.ปัตตานี กลุ่มโจรมุ่งหมายล้างชีพเจ้าหน้าที่ตำรวจ โจรเสียชีวิต 2 คน จนท.บาดเจ็บ 1 นาย

5. สถานีตำรวจภูธร อ.แม่ลาน จ.ปัตตานี กลุ่มโจรฮึกเหิมได้ใจจนกล้าบุกชัยภูมิที่แข็งที่สุดของฝ่ายบ้านเมือง มุ่งหมายแสดงความกล้าหาญ และช่วงชิงอาวุธ กลับได้รับผลตอบแทนอย่างสาหัส และทั้งที่มีกำลังน้อยกว่าเพียงมี 10 คน ตำรวจก็สู้ ด้วยความชำนาญเฉพาะตน กลุ่ม โจรยกมาถึง 30 คน เสียชีวิตไป 11 ศพ จับเป็น 1 คน จนท.เสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บ 1 นายคือ ดาบตำรวจสมบูรณ์ สาทะวงค์ ที่ปรากฎเป็นข่าวทางโทรทัศน์ พวกโจรก่อนบุก ร้อง เป็นภาษายาวีว่า "อัลเลาะห์ อาบี ๆ" ซึ่งแปลว่า " อัลเลาะห์อยู่กับเรา ๆ"

6. จุดตรวจบ้านเนียง อ.เมืองยะลา จ.ยะลา เจ้าหน้าที่มีจำนวนน้อยกว่า เพียง 5 นาย สู้กันด้วย ชั้นเชิงนักรบทั้งสองฝ่าย แต่เจ้าหน้าที่เหนือกว่า กลุ่มโจรเสียชีวิต 10 คน เห็นเกลื่อนไปตาม ถนนทางจอโทรทัศน์ จนท.บาดเจ็บเพียง 1 นาย

7. ที่ฐานทหารตาเซะ อ.เมืองยะลา จ.ยะลา ฝ่ายโจรลักลอบเข้าไป แต่ประมาณการณ์ผิดพลาด พอลงมือก็สูญเสียทันที 2 ศพ จนท.บาดเจ็บ 2 นาย เสียชีวิต 1 นาย

8. ฐานตชด. ม.4 ต.บาโงย อ.รามัน จ.ยะลา จนท.เพียงบาดเจ็บ 2 นาย กลุ่มโจรหนีรอดไปได้หวุดหวิด

9. ที่ว่าการกิ่งอำเภอ กิ่ง อ.กรงปีนัง จ.ยะลา สถานการณ์คล้ายกันกับจุดที่ 5 คือ สถานีตำรวจ ภูธร อ.แม่ลาน จ.ปัตตานี กลุ่มโจรฮึกเหิมได้ใจจนกล้าบุกชัยภูมิที่แข็งที่สุดทางยุทธวิธีทหาร หมู่โจรมุ่งหมายแสดงความกล้าหาญ และช่วงชิงอาวุธ กลับได้รับผลตอบแทนอย่างสาหัส กลุ่ม โจรกลายเป็นศพลงทันที 18 ศพ ก่อนบุกร้อง "อัลเลาะห์ อาบี ๆ อัลเลาะห์อยู่กับเรา ๆ"

10. ฐาน ตชด. ม.2 ต.บาเจาะ อ.บันนังสตา จ.ยะลา โจรเสียชีวิต 8 คน จนท.บาดเจ็บ 4 นาย

11. ฐานทหาร บ้านบัวทอง ต.บ้านแหรอ.ธารโต จ.ยะลา โจรเสียชีวิต 4 คน จับป็น 4 คน จนท.บาดเจ็บ 1 นาย

รวม 11 จุด ผลผู้ก่อการร้ายใต้เสียชีวิตไป 107 ศพ จนท.เสียชีวิต 5 นาย บาดเจ็บ 15 นาย นับว่าเป็นผลงานการต่อสู้ป้องกันแผ่นดินและทรัพย์สินของชาติที่มีประสิทธิภาพ ที่หลาย ๆ ฝ่าย ออกมาชมเชย (ช่อง 9 เมษณี สถาวรินทุ 11.00 น.) ถ่ายทอดการให้สัมภาษณ์ของนายกรัฐมนตรีพ.ต.ท. ดร.ทักษิณ ชินวัตร ว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติได้เหมาะสมศักดิ์ศรีของประเทศไทย จะปูนบำเหน็จ รางวัลอย่างเต็มที่ และเน้นว่า วันนี้ต้องอดทน วันนี้เราต้องถอนรากถอนโคนการก่อการร้ายให้หมดสิ้นไปจากแผ่นดินไทย พร้อมให้ข้อมูลสั้น ๆ ว่า ผู้ก่อการร้ายจะเข้าปล้นอาวุธ ทางการรู้เข้าก่อน จึงรับมือ และขยายผล ขอให้ประชาชนมั่นใจว่าทางรัฐพยายามทำอย่างดีที่สุดเพื่อให้ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ที่ยังไม่เรียบร้อยก็เพราะอีกฝ่ายหนึ่งคือพวกโจรก่อการร้ายไม่มีการคำนึงความถูกผิดตามกฎหมายเลย อยากจะฆ่าใครทำร้ายใครก็ไม่คำนึงความผิดถูกก็ทำได้เลย มันง่ายกว่าทางบ้านเมือง ที่ทำอะไร ๆ ก็ต้องให้ถูกกฎหมาย

ดร. จรัล มะลูลีม ตั้งข้อสังเกตต่อผู้สื่อข่าวโทรทัศน์ว่า มีขบวนยาเสพติดและอุดมการณ์อื่น ๆ เข้าไปด้วย สิ่งที่บอกถึงอุดมการณ์ก็คือความกล้าตายของหมู่โจร กล้าใช้มีดาบสปาต้า สู้กับปืน ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่าสู้กันไม่ได้ ดร.จรัลพูดถึงเหตุการณ์ที่มัสยิดกรือเซะว่า เห็นใจเจ้าหน้าที่เจ้าหน้าที่คงหนักใจ ระหว่าง จะรักษาชีวิตไว้ และ ทำลายชีวิต แต่ความสำเร็จ ครั้งนี้ส่วนหนึ่งคือความร่วมมือของประชาชนต่อรัฐในการให้ข่าว ท่านได้ให้ข้อสังเกตด้านอุดมการณ์ว่าแม้จะทำขบวนการในประเทศแต่เอาวิธีของต่างประเทศมาใช้ ซึ่งท่านคงหมายถึงการเรียนรู้และเลียนแบบปฏิบัติมาจากขบวนการโจรก่อการร้ายสากล นั่นเอง

พล.อ.ชัยสิทธิ ชินวัตร ผบ.ทบ. ให้สัมภาษณ์ที่ค่ายอิงคยุทธบริหาร จ.ปัตตานี เวลา 15.00 น. ในระหว่างเหตุการณ์ว่า "พวกนี้มีความกล้ามากผิดมนุษย์ธรรมดา จะใส่ลูกประคำและท่องบทสวดว่า "อัลเลาะห์ อาบี" และก็วิ่งเข้ามาชาร์จเลย......ความจริงก็คือความจริง ลองคิดง่าย ๆว่าถ้าเราทำอะไรเขาไม่ได้เขาก็ต้องหัวเราะเยาะและเหิมเกริมมากกว่านั้น" (มติชน 30 เม.ย.47 หน้า 14

กรองสถานการณ์

ช่อง 11 พฤหัสบดี ที่ 29 เม.ย. 47 2100 น.

อดิศักดิ์ สีสม พบ รศ. ดร. ณรงค์ เพชรประเสริฐ แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ต่อปัญหาที่สด ๆ ทันกาล เรื่อง ผลกระทบเศรษฐกิจภาคใต้ ท่านว่า ขณะนี้ยังวิเคราะห์สมุฏฐาน ไม่กระจ่างตามหลักการพระพุทธศาสนาที่ว่า ต้องหาเหตุ เหตุที่ส่งผล ให้เป็นเช่นนั้น เช่นนี้ ให้พบ ท่านวิเคราะห์ว่ามี 3 สาเหตุสำคัญ แต่ที่สำคัญที่สุดคือเรื่องความเชื่อ เชื่อในพระเจ้าอย่างรุนแรง เช่นที่เห็นในสถานการณ์ใต้ครั้งล่าสุดนี้ มันถือ มีดดาบสปาต้าเข้าชาร์จตำรวจทั้ง ๆ ที่มันรู้ว่าไม่มี ทางสู้ได้ ทำให้น่าสังเกตว่า ระบบการพลีชีพเพื่อพระเจ้ามาถึงเมืองไทยแล้วหรือ หากเป็นเช่นนี้ก็เชื่อว่าจะบานปลายไปในจังหวัดอื่น ๆ จะแก้ยาก ทางรัฐจะต้องวิเคราะห์ให้ได้พบสาเหตุที่แท้จริง และต้องแก้ให้ถูกเหตุ เพราะถ้าแก้ไม่ได้เศรษฐกิจก็จะเสียหายระยะยาว ดร.ณรงค์ สรุปว่า พอมีสาเหตุ 3 อย่าง คือ 1. ความเชื่อ 2 . ยาเสพติด 3. แบ่งแยกดินแดน ท่านเน้นไปที่เรื่อง ความเชื่อและเสนอหลักการว่าเรื่องความเชื่อ จะแก้ด้วยเงินไม่ได้ ท่านยกตัวอย่างประเทศซาอุดีอาระเบีย ทั้ง ๆที่ร่ำรวยมั่งมีเงินทอง และทรัพย์สินทุกอย่าง แต่กลับเต็มไปด้วยกลุ่มต่อต้าน มากมายไปหมด ท้ายรายการมีคำถามที่น่าสนใจมาจากคนปัตตานี ว่า เป็นการวิเคราะห์ที่กระจ่างมากของ ดร.ณรงค์ และว่าไม่อยากให้รัฐบาลใช้ความรุนแรง คล้ายจะให้เหตุผลต่อไปว่า เพราะการใช้ความรุนแรงจะแก้ปัญหาอุดมการณ์ไม่ได้

ที่เขาชมว่า กระจ่างมาก คงเป็นทัศนะต่อความเชื่อของคนมุสลิมนั่นเอง แต่ผู้ถามนี้ก็คงไม่เข้าใจเหมือนกันว่า มุสลิมจริง ๆ เชื่ออย่างไร เขาถูกบังคับให้เชื่ออย่างไร มีที่มาที่ไปแห่งความเชื่ออย่างไร จากไหน

ถ้าท่านถามต่อไปอีกว่า ความเชื่อนั้นมาจากไหน ท่านก็จะพบว่า ความเชื่อนั้นมาจากคำสอนของศาสนา นั่นเอง และอิสลามย่อมมาจากพระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน แล้วทำไมไม่ลองศึกษาดูอย่างจริง ๆ จัง ๆ และรวมทั้งน่าจะเฉลียว ใจคิดไกลไปอีกว่า คงไม่มีเพียงความเชื่อเดียว แต่มีหลายหลาก และล้วนแตกต่างกันไป ทั้งในทางสอดคล้องและขัดแย้งกันเองอย่างแตกหักก็มี และหากเชื่อว่าความเชื่อ เป็นอันตราย ก็ย่อมเป็นไปได้ว่ายังมีชนิดความเชื่อที่เป็นอันตรายหลายหลากมากกว่านี้

และที่ไปที่มาแห่งความเชื่อทั้งหลาย ที่คนไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเป็นสิ่งที่อันตรายขึ้นมาอย่างไร ก็คือมาจากความเชื่อในทางศาสนานั่นเอง ฉะนั้น มนุษย์ยุคนี้ จึงน่าจะได้ดำริว่า มีความจำเป็นอย่างยิ่งแล้ว ที่จะต้องศึกษาคัมภีร์ศาสนาต่าง ๆ อันเป็นที่ไปที่มาแห่งความเชื่อที่หลายหลากและเร้นลับเหล่านั้น แล้วเราจะรู้สมมติฐานแห่งโรคที่ถูกต้อง และสามารถแก้ โรคได้ชงัด

ประชาธิปไตยสงฆ์

คำถาม

หนังสือ เหตุเกิด พ.ศ.๑ (B.E. 0001) เป็นเท็จจริงหรือ ? ...เมตตานนฺโท ภิกฺขุ โต้ข้อกล่าวหา พระธรรมปิฎก(ป.อ.ปยุตฺโต) ท่านมีความเห็นอย่างไร อยากฟัง ? ป,ล. พิมพ์ครั้งที่ 1 มี.ค. 2547 นี่เอง

คำตอบ

ความจริง หนังสือพิมพ์ดี ได้เคยเห็นหนังสือ เหตุเกิด พ.ศ. 1 ที่จัดพิมพ์เผยแผ่มาแล้วเมื่อประมาณ 2-3 ปีก่อน แต่ไม่คิดว่าจะเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย จนกระทั่งผ่านมาบัดนี้ ได้เกิด เป็นประเด็นขึ้นมา และมีหนังสือ เหตุเกิด พ.ศ.๑ (B.E. 0001) เป็นเท็จจริงหรือ ? ออกมาสู่ตลาดหนังสือ ทั่วประเทศ ในเดือนมีนาคม 2547 และทางหนังสือพิมพ์ดี โดยบรรณาธิการ ได้รับการขยั้นขอให้อ่าน เป็นนัยะว่า อยากให้ลองพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้บ้างแต่เราจะยังไม่วิเคราะห์ลงในเล่มนี้ เราจะรอ ๆ ไว้สักหน่อย และคงจะได้พิจารณานำลงในคอลัมน์ ประชาธิปไตยสงฆ์ ของหนังสือพิมพ์ดีเล่มต่อ ๆ ไป โปรดคอยติดตาม บก.

หน้าบอกสถานะของเรา

วิเคราะห์ข่าวในวงการเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดและสหธรรมิก

หนังสือพิมพ์ดี (อินเทอเนต) รายคาบ เล่มที่ ๓๑WWW.NEWWORLDBELIEVE.COM

วัตถุประสงค์ : - เพื่อการนำความคิดไปสู่ความดีงาม

- เพื่อความกลมกลืนแห่งสากลศาสนา :

- FOR ALL GOOD, FOR ALL THOUGHT

ประจำเดือน : เม.ย.-พ.ค.-มิ.ย. ๒๕๔๗

คณะที่ปรึกษา : ดร.นันทสาร สีสลับ

บรรณาธิการ : พระพยับ ปญฺญาธโร

ผู้อำนวยการเว็บไซท์ : พระพยับ ปญฺญาธโร

ผู้จัดการเว็บไซท์ : สมจิตร กอปรทศธรรม

กองบรรณาธิการ :

- แสงทอง มลิวงษ์ - ทศพล ใยมุง

- สมจิตร กอปรทศธรรม - พัชรา กอปรทศธรรม

- จรรยา ศรีสุโมโร

เจ้าของ/พิมพ์ที่ : มูลนิธิพระเทพวรมุนี (เสน ปญฺญาวชิโร)

-วัดมหาพุทธาราม ถ.ขุขันธ์ อ.เมืองศรีสะเกษ จ.ศรีสะเกษ ๓๓๐๐๐

โทร (๐๔๕) ๖๒๒๔๕๕

(บัญชี :พระพยับ ปญญาธโร เลขที่ 343-1-05880-9 ธนาคารกรุงไทย จังหวัดศรีสะเกษ)

www.newworldbelieve.com

แผนผังอุทธยานพุทธเกษตร

« Back

----- ***** ----- โปรดใช้บริการการแปลของ Google Translate นี่คือเวบไซต์คู่ www.newworldbelieve.com กับ www.newworldbelieve.net เราให้เป็นเวบไซต์ที่เสนอธรรมะหรือ ความจริง หรือ ความคิดเห็นในเรื่องราวของชีวิต ตั้งใจให้ธัมมะเป็นทาน ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์แด่คนทั้งหลาย ทั้งโลก ให้ได้รู้ความจริงของศาสนาต่าง ๆในโลกวันนี้ และได้รู้ศาสนาที่ประเสริฐเพียงศาสนาเดียวสำหรับโลกยุคใหม่ จักรวาลใหม่ เรามีผู้รู้ ผู้ตรัสรู้ ผู้วินิจฉัยสรรพธรรมสรรพวิชชา สรรพศาสน์ และสรรพศาสตร์ พอชี้ทางสู่โลกใหม่ ให้ความสุข ความสบายใจความมีชีวิตที่หลุดพ้นไปสู่โลกใหม่ เราได้อุทิศเนื้อที่ทั้งหมดเป็นเนื้อที่สำหรับธรรมะทั้งหมด ไม่มีการโฆษณาสินค้า มาแต่ต้น นับถึงวันนี้ร่วม 14 ปีแล้ว มาวันนี้ เราได้สร้างได้ทำเวบไซต์คู่นี้จนได้กลายเป็นแดนโลกแห่งความสว่างไสว เบิกบานใจ ไร้พิษภัย เป็นแดนประตูวิเศษ เปิดเข้าไปแล้ว เจริญดวงตาปัญญาละเอียดอ่อน เห็นแต่สิ่งที่น่าสบายใจ ที่ผสานความคิดจิตใจคนทั้งหลายด้วยไมตรีจิตมิตรภาพล้วน ๆ ไปสู่ความเป็นมิตรกันและกันล้วน ๆ วันนี้เวบไซต์นี้ ได้กลายเป็นโลกท่องเที่ยวอีกโลกหนึ่ง ที่กว้างใหญ่ไพศาล เข้าไปแล้วได้พบแต่สิ่งที่สบายใจมีความสุข ให้ความคิดสติปัญญา และได้พบเรื่องราวหลายหลากมากมาย ที่อาจจะท่องเที่ยวไปได้ตลอดชีวิต หรือท่านอาจจะอยากอยู่ณโลกนี้ไปชั่วนิรันดร ไม่กลับออกไปอีกก็ได้ เพียงแต่ท่านเข้าใจว่านี่เป็นแดนต้นเรื่องเป็นด่านข้ามจากแดนโลกเข้าไปสู่อีกโลกหนึ่ง และซึ่งเป็นโลกหรือบ้านของท่านทั้งหลายได้เลยทีเดียว ซึ่งสำหรับคนต่างชาติ ต่างภาษาต่างศาสนา ได้โปรดใช้การแปลของ กูเกิล หรือ Google Translate แปลเป็นภาษาของท่านก่อน ที่เขาเพิ่งประสบความสำเร็จการแปลให้ได้แทบทุกภาษาในโลกมนุษย์นี้แล้ว ตั้งแต่ต้นปีนี้เอง นั้นแหละเท่ากับท่านจะเป็นที่ไหนของโลกก็ตาม ทั้งหมดโลกประมาณ 7.6 พันล้านคนวันนี้ สามารถเข้ามาท่องเที่ยวในโลกของเราได้เลย เราไม่ได้นำท่านไปเที่ยวแบบธรรมดาๆ แต่การนำไปสู่ความจริง ความรู้เรื่องชีวิตใหม่ การอุบัติใหม่สู่ภาวะอริยบุคคล ไปสู่การเปลี่ยนแปลงไปพ้นจากทุกข์ ทั้งหลายไปสู่โลกแห่งความสุขแท้นิรันดร คือโลกนิพพานขององค์บรมศาสดาพุทธศาสนา พระบรมครูพุทธะ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพียงแต่ท่านโปรดใช้บริการการแปลของ Google Translate ท่านก็จะเข้าสู่โลกนี้ได้ทันทีพร้อมกับคน7.6พันล้านคนทั้งโลกนี้. ----- ***** ----- • หมายเหตุ เอาขึ้นเวบไซต์ แทนของเดิม ทั้ง 2 เวบ .net .com วันที่ 21 เม.ย. 2565 เวลา 07.00 น. -----*****-----