ศึกษาโลกลี้ลับภาค 13
2 ทฤษฎีที่ล้ำเลิศ
30มี.ค.2550
วันศุกร
ประเด็นสำคัญ
20.00 น. เหินฟ้ากลับสู่กรุงเทพ
ก่อนไป ส่งของทุกชิ้นคืนหมด วางแผนเผด็จชีวิตตนอย่างไม่อาลัย ในกรณีที่ถูกรบเร้าด้วยสถานการณ์ร้ายแรง ครั้นกลับมาแล้วโดยสวัสดิภาพ ก็ทวงของทุกชิ้นกลับคืนไป
31มี.ค.2550
สูงกว่าดารา
ประเด็นที่ขัดแย้งกับพ่อเขาก็คือ เขาไม่ยอมเป็นดาราภาพยนตร์ ไม่ประกวดความสวยงาม ไม่อยากเป็นนางสาวญี่ปุ่น ไม่อยากเป็นดาราภาพยนตร์ญี่ปุ่น เกาหลี เวียดนาม ตามที่พ่อเขาวางแผนเอาไว้ เพราะนิสสัยรังเกียจ มาก ๆ จนเกลียดชังวิถีทางแห่งดาราภาพยนต์ ว่าเป็นเส้นทางแห่งโลกียกามารมณ์ เขาอยู่ระดับสูงเกินโลกียะพวกนี้
18.40 น. เถียงกับญี่ปุ่นเสร็จแล้ว ออกเดินทางกลับนครราชสีมา ไม่มีใครห้ามได้ ไม่มีใครสั่ง ไม่มีใครเป็นเจ้าชีวิตเขาได้ นอกจากตัวเขาเอง เขาเป็นผู้บัญญัติชีวิตของเขาเต็ม 100 %
1 เม.ย.2550
รำพึงถึงภาระหน้าที่
01.40น. เสียงทิพย์บรรเลงระดับ 10,000 ต่อ 40 หน่วย
ลุกขึ้นมากลางดึกเพราะนอนไม่หลับ และรำพึงถึงตัวเอง
เรามีปัญหาสุขภาพ หัวไหล่ยังไม่หาย ท้องอืดตลอดวัน ปากขมกินน้ำไม่อร่อย เบื่อ ๆ อาหาร เราทำท่าว่าจะเป็นความดันโลหิตสูงผิดปกติ ดูเหมือนเราจะเพิ่งเข้าใจว่าความดันโลหิตสูงผิดปกตินั้น เป็นได้กับเราด้วย
แต่เอาละ!!!!!
เราคงจะปล่อยกายปล่อยใจไปต่อไม่ได้อีกแล้ว
ต้องรีบชำระทุกสิ่งทุกอย่างเสียด้วยวิปัสสนาญาณ และ เตรียมการเดินทางเสียที
ถูกแล้ว !!!
ชำระกาม กิเลส ตัณหาด้วยวิปัสสนาญาณ
และฟึกฟื้นสรรพวิชาด้วยมหาสติปัฏฐาน
ถึงกันด้วยเจตสิก
02.05น. เขาโทร.มา จากบ้านปากช่อง แวะไปเยี่ยมแม่ เมื่อประมาณ 3 ทุ่มเศษ ๆ เบนซ์เก๋งคันงามประจำตัวของมหาเศรษฐีผู้พ่อ มีสาวน้อยแสนสวยขับไปคนเดียว แล่นฝ่าไปในความขาวโพลนของแสงจันทร์ ท่ามกลางความเปลี่ยวเปล่า เพราะถนนทั้งถนนที่เข้าไปสู่หมู่บ้านว่างเปล่าไร้การสัญจร ช่างกล้าเด็ดเดี่ยวอะไรเช่นนั้น แล้วค้างคืนที่บ้านเกิด
โทร.มากลางดึกเช่นนี้ บอกว่าเขียนหนังสืออยู่แล้วหลับไป แล้วมีอะไรก็ไม่รู้ ตกลงมาจากเพดาน แต่ไม่เห็นว่าเป็นอะไร ตกลงมาถูกตัว สะดุ้งตื่นขึ้น รู้สึกใจหาย เป็นกังวลอย่างไรก็ไม่รู้ พ่อทำอะไร นอนอยู่หรือ เอาเถอะพ่อนอนเถิด!!! น้อยจะเขียนหนังสือต่อ
หรือสาวน้อยคนนี้จะสามารถสัมผัสกับความคิดของเรา ในขณะที่ดำริว่า
ต้องรีบชำระทุกสิ่งทุกอย่างเสียด้วยวิปัสสนาญาณ และ เตรียมการเดินทางเสียที
ถูกแล้ว !!!
ชำระกาม กิเลส ตัณหาด้วยวิปัสสนาญาณ
และฟึกฟื้นสรรพวิชาด้วยมหาสติปัฏฐาน
ซึ่งนั่นหมายความว่าเราเตรียมจะจากเธอไปสู่มิติอื่นแล้ว ใครจะเป็นจะตายไม่เกี่ยว เราไปตามทางของเรา นั่นเอง
เราลังเลใจล่ะซี ???
ลองประเมินดูก่อนว่าเธอจะอาจทำอะไรร้ายแรงได้เหมือนเดิมหรือไม่ ?????
โรงพยาบาลอีกหน
08.50น.
เขาโทร.มาอีกครั้ง เราโล่งอก เพราะเมื่อเช้าตรู่เขาเล่าเรื่องให้ฟังว่าแม่มานอนด้วยที่บ้าน แล้วเช้า ๆ พวกผู้หญิง ๆ ในหมู่บ้านก็มาหา ชวนว่าทำบุญให้หลวงพี่ก่อนค่อยกลับโรงงาน แล้วไม่นานเขาเกิดเหน็ดเหนื่อย ใจจะขาดขึ้นมา โทร.มาบอกว่าเหนื่อยเหลือเกิน เหมือน ๆ จะช๊อกไปอีกแล้ว เหงื่อก็เริ่มออก ถามว่าจะทำอย่างไร บอกว่าไม่เป็นไรหรอกพอช๊อกไปก็ให้นอนนิ่งอยู่เฉย ๆ ไม่ต้องให้น้ำเกลือ เดี๋ยวก็ฟื้นคืนมา เราบอกโอเคแล้วขาดการติดต่อ
เราไม่สบายใจอีกแล้ว พอดี ดร.โทร.มา เล่าเรื่องไปอินเดีย แล้วจะเลยไปเกาหลีต่อ ว่าไปเกาหลีคงเอาคุณนายสุภาวดีไปด้วย เอาไปโชว์หน่อย ว่าหนังสือที่เขียน(เล่มปกแดงศึกษาโลกลี้ลับ)เป็นเรื่องราวการเสนอแบบใหม่ ที่เป็นวิทยาศาสตร์น่าติดตามมาก เรื่องเทวดาและมนุษย์ควรจะใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น พุทธองค์ตรัสว่าพระธรรมเหมาะสำหรับทั้งเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
เราคิดไว้อยู่แล้ว พอเขาโทร.มาว่ายังไม่ปกติ เหนื่อยอยู่ ก็ถามว่า อยากให้พ่อทำอะไร เขาบอกว่าไม่อยากให้พ่อไปธุดงค์ พ่อแก่แล้ว พ่อไม่เหมือนเดิม ไปแล้วเจ็บป่วยกลางป่าจะทำอย่างไร ใครจะดูแล แต่ก็ไม่ห้าม ห้ามแต่การไปต่างประเทศ ไม่ให้พ่อไปเด็ดขาด เราก็บอกว่าไม่ต้องกังวลใจหรอก เอาละพักผ่อนเสียให้สบายใจ
13.10น. แม่ศรีสะเกษโทร.มา บอกว่าน้อยอยู่โรงพยาบาลปากช่อง น้ายามโทร.มาบอก ว่าตอน0900น.เขาบอกว่าเหนื่อยแล้วเห็นโทรศัพท์พูดกับใครก็ไม่ทราบ พูดจบก็ช็อก เลือดออกทางปากและจมูก
เอาละ !!!!! ดูเหมือนว่าเราไม่มีวิถีทางอื่นอีกแล้ว เราต้องเริ่มเลย
1. ชำระกาม กิเลส ตัณหาด้วยวิปัสสนาญาณ เราจะไม่เสแสร้งอีกต่อไป
2. ฟึกฟื้นสรรพวิชาด้วยมหาสติปัฏฐาน
ขณะที่แม่เรไรโทร.มานั้นเราเพิ่งตื่นขึ้นมา ก่อนตื่นเหมือนฝันว่าได้ยินเสียงสวดมนต์ของอุบาสกอุบาสิกา ลูกศิษย์ ๆ สนั่นหวั่นไหวแต่ไพเราะเหลือเกิน ตื่นขึ้นมายังแว่ว ๆ อยู่ในหูน่าอาลัยอาวรณ์ แล้วพลันเสียงทิพย์ระงมไปหมดอยู่รอบ ๆ ข้าง แต่เป็นเสียงทิพย์ระดับหยาบ มีค่าอยู่ประมาณ 6,000 ต่อ 60 หน่วย แล้วไม่นานเสียงทิพย์พัฒนาไปสู่ระดับ 10,000 หน่วย ซึ่งณระดับนี้ เป็นเสียงที่แสนสุดจะไพเราะ หาตำหนิมิได้เลย
พรหมจรรย์พรหมจารี
ทำไมเราไม่ถือโอกาสศึกษาเรื่อง โทรจิต ที่เราเองก็เคยมีประสบการณ์มาอย่างชัดเจนถึง 2 ครั้งแล้ว ?
เอาละ!!!!!
เรารีรออะไร?
เราควรจะพูดกับสาวน้อยให้ทราบแผนการเหล่านี้เสียก่อน
บอกเธอว่า เราต่างอยู่ระหว่างการชดใช้กรรม และบัดนี้เป็นที่แน่ชัดว่าไม่มีทางอื่น จะต้องเป็นทางนี้ทางเดียว
นั่นคือทางแห่งพรหมจรรย์ ชีวิตพรหมจารี
เคยปรารภไว้แล้ว เธอว่าเธอทำไม่ได้ เธอไม่เก่งพอ ไม่เก่งเท่าพ่อ น้อยจึงเฝ้าแต่กังวลว่าพ่อนับวันจะห่างไกลไปทุกที ๆ มันโหดร้ายเกินไป โลกช่างหลอกลวง ตอนเริ่มต้นช่างเต็มไปด้วยความหวังอันแสนสุขบรรเจิดจ้า แต่สุดท้ายจบลงที่ความมืดมนทุกทิศทางไร้ความหวัง ไม่มีความเป็นธรรม เขาให้บางอย่างมามากเกินไป แต่บางอย่างน้อยเกินไป
บัดนี้เราควรจะลองพูดอีกที
องค์หญิง-องค์เล็ก
15.30น. ดูหนังช่อง10 ดาบมังกรหยก
เขาให้ดูผู้หญิงคนที่เป็นองค์หญิง มีดาบอินฟ้า ไปกับเตียบ่อกี้ ว่า นั่นแหละเขาเลย เดิมเด็กนักเรียนดูหนังเรื่องนี้แล้วไปบอกและจูงมือไปดู เด็กว่าเหมือนอาจารย์น้อยเลย แต่อาจารย์น้อยขาวกว่า ขนคิ้วดกดำกว่า ขนตายาวกว่า สวยกว่า
เพราะจนกระทั่งบัดนี้เรายังไม่เคยเห็นตัวจริงแม้รูปถ่ายของเธอเลย ส่วนเธอบอกว่าเห็นเราทุกวันในอินเทอเนต
17.55น. เสียงโทร.มา เขากำลังจะออกเดินทาง จากโรงพยาบาลปากช่อง ไปโรงงานโคราช ว่าเป็นตั้งแต่เลิกคุยกันตอนเช้านั่นแหละ มันเหนื่อยแล้วไม่ทันบอกใครก็เซ ๆ ล้มลง เลือดออกปากจมูก หมอว่าไม่มีอะไรผิดปกติ เว้นแต่หัวใจเต้นช้าไป
18.30 ถึงโคราชแล้ว
เวลาหายป่วย เหมือนไม่เคยมีอะไรเลย
2 เม.ย.2550
3 เม.ย.2550
4 เม.ย.2550
กลยุทธที่ซ่อนเร้น
เขาเหยียบตะปูเข้าไปมิดฝ่าเท้า ไปโรงพยาบาลอีกหน ว่าเวลาหมอทำแผลให้เจ็บเหลือเกิน หมอว่าสนิมตะปูตกค้างอยู่ ต้องล้างแผลให้สะอาด วันต่อมาก็ฝ่าเท้าบวม เวลาชำระแผลต้องให้ยาสลบ เพราะเจ็บปวดมาก
เขาบอกว่ามีแต่ความเคราะห์ร้ายตลอดมา นับตั้งแต่ญี่ปุ่นเข้ามาสู่วังวนชีวิตเมื่อประมาณ 2 ปีมาแล้ว ญี่ปุ่นไม่เข้าใจ มีความหลงไหลในความสวยงามของลูกสาว อยากเอาไปโอ้อวด แต่ขัดความรู้สึกนึกคิดของเขาไปอย่างตรงกันข้าม ไปกันคนละทิศ จึงพอมาพบกันจึงมีแต่ความขัดแย้ง และสู้กันไปแบบมีทิฏฐิมานะทั้งสองฝ่าย พ่อก็บอกว่าจะต้องได้ จะเอาตัวไปให้ได้ ลูกก็บอกว่าไม่ยอมใคร ไม่มีใครมาสั่งได้
ขณะนี้จึงเหมือนหนึ่งต่างฝ่ายต่างซ่อนกลยุทธ แต่เราพอจะมองออกว่ากลยุทธส่วนลึกซึ้งของสาวน้อยนั้น มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในความหมายสำคัญด้วยเสมอ เธอไม่ยอมปล่อยวาง ในสิ่งที่เธอปรารถนา จะต้องเอาให้ได้
ส่วนเรานั้นทีแรกดูเหมือนรอดไปแล้ว แต่บัดนี้กลับไม่ค่อยแน่ใจนัก ว่ามีอะไรสลับซับซ้อน ซ่อนเงื่อนอยู่
โดยเฉพาะความลับส่วนที่เธอเจรจา พูดคุยกับพ่อญี่ปุ่นของเธอ มีอย่างไรบ้างเธอยังไม่เคยแย้มพรายให้รู้
แล้วก็ยังต้องระแวงระวังต้องคอยสังเกตอย่างใกล้ชิดต่อไป
5 เม.ย.2550
6 เม.ย.2550
สร้างกุศลชดใช้กรรม
-บวชพระ 2 รูป มาอยู่เป็นอันเตวาสิก
เป็นเวลานานแล้วที่ห่างเหินโบสถ์ วิหาร และดุจดั่งพลังเสื่อมทรามลงไปแทบหมดสิ้นทุกอย่าง แต่วันนี้หมกตัวอยู่ในอุโบสถ ตั้งแต่เช้าถึงเพล สามารถสังเกตได้เลยว่าพลังฟื้นขึ้นมาหมด
น่าประหลาดใจมากว่า ฟื้นได้เร็วมากทีเดียว นึกประมาณการณ์ไปว่า ถ้าเพียงขยับเดินไปเพียง 1 ก้าวเท่านั้นเอง อะไร ๆ ก็จะสว่างไสวกลับฟื้นมาหมดได้
นี่คือมหาสติปัฏฐาน
และนี่คืออานุภาพแห่งเสียงทิพย์ หรือฌาน ประเภทนำโดยเสียง เป็นสาขาเฉพาะตัวแบบอัตโนมัติ ที่ไม่เคยขาดไป แม้ในขณะที่วิชาอื่น ๆ หายไปหมด แต่เสียงทิพย์กลับเพิ่มทวีไปเองโดยอัตโนมัติ
- แล้วจากวันนี้เราก็เริ่มงานปฏิบัติธรรม สอนศิษย์
- ลงงานฌาปนกิจศพ
- ลงทำวัตรเย็น
- สวดพุทธมนต์ชุมชนหนองหล่ม
7 เม.ย.2550
- พาทำวัตรเช้า
- พาบิณฑบาต
- ตักบาตรชุมชนหนองหล่ม พรมน้ำพระพุทธมนต์
- สวดธรรมนิยาม
สองชาย ไม่ช้าไม่นาน
8 เม.ย.2550 วันอาทิตย์
เช้าเสียงทิพย์อยู่ระหว่าง 10,000 ต่อ 40 หน่วย ระดับนี้คือ ความไพเราะ ไม่มีที่ติ
เราได้สัญญากับสาวน้อยว่าจะไม่ไปไหนไกล ก็คงยังไม่ไปไหนก่อน เอาใจและฟึกฟื้นกำลังใจให้
ทำไม???
ต่อไปอย่างน้อยเธอก็คงอยู่ในฐานะลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดผู้อุปปัฏฐากในวาระสุดท้ายของพรหมจรรย์นี้
รอดูก่อนว่าเขากับพ่อญี่ปุ่นจะลงเอยกันแบบไหน ในหกเดือนข้างหน้านี้ ตามคำสั่งศาลไทย
เขาค่อยแย้มให้ฟังว่า พ่อเขาพูดเชิงรู้ความลับของชายคนหนึ่ง ผู้มีชื่อปรากฏอยู่ในสร้อยข้อมือนั้น
บอกว่า รู้หรอกน่า น้อยเป็นห่วงอยู่แต่คน ๆ หนึ่งเท่านั้นเอง
แน่นอน !!! พ่อเขาหรือจะอยู่นิ่งเฉย ต้องส่งนักสืบมาสืบถึงผู้ชายคนนั้นให้ได้แน่ ๆ
และแล้ว ไม่ช้าไม่นาน ก็คงถึงเวลาที่จะเผชิญหน้ากัน
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 10,000 ต่อ 30 หน่วย
วิสัญญีภาพอีกครั้งหนึ่ง
เย็นประมาณ 2100 น. ทำเนตอยู่แล้วเกิดง่วงนอนมาก ๆ ทนไม่ไหวเข้าไปนอน ชั่วครู่ เขาโทร.มาบอกว่าไม่รู้เป็นไรเหนื่อยมาก เนื้อก็เต้นเพราะเหนื่อยมาก เล่าให้ฟังว่าวานนี้ทั้งวันถึงวันนี้ยังไม่ได้นอนหลับ เพราะงานมาก ว่าเหนื่อยมาก จนยืนพิงเสาหลับ ให้น้านางต้มเข้าต้มให้กินอยู่ ก็บอกว่าเป็นให้นอนเสีย เพราะน้อยไม่ได้นอนพักนั่นเอง เขาเล่าว่าเวลาหลับตาลงจะได้ยินเสียงเรียกให้ไป ทั้งเสียงเรียกให้กลับ แล้วคล้ายฝันว่าคนที่บ้านที่ล่วงลับไปแล้วเอาเครื่องบินมารับ พร้อมกับเรียกให้ไป บอกว่าไม่ต้องกลัว เรื่องพวกนี้พ่อจะดูแลเอง นอนเสีย เธอก็ค่อยหมดเสียงไป
สักครู่แม่เรไรโทรมาบอกว่าน้อยช๊อกไป ทางนู้นบอกว่าโทร.กับใครก็ไม่ทราบ เบอร์สุดท้าย 32 นี่แหละ ก็ช้อคไปโทรศัพท์ยังคามืออยู่
ที่จริงวันทั้งวันนี้ร่าเริงมาก วานนี้ก็ร่าเริงมาก แล้วเหตุใดเกิดเหน็ดเหนื่อยขึ้นมาเฉย ๆ
และเราคงได้สัมผัสความรู้สึกของเธอ ตอนที่ง่วงจัด ราวสามทุ่มนั้น
ความรู้สึกเราถึงกันหรือ????
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 12,000 ต่อ 30 หน่วย
โหราศาสตร์อีกครั้งหนึ่ง
แล้วน้อยเป็นอะไร? ในดวงดาววันนี้เป็นอย่างไรบ้าง???
ดูว่าจันทร์จร(๒)พ้นจากพิจิกแล้วหรือยัง พ้นจากเสาร์(๗)จรแล้วหรือยัง? เพราะระยะที่จันทร์(๒)จรเข้าพิจิกวันที่ 6-7-8- เม.ย.50นั้น น่าเกิดปัญหาทางสุขภาพ เพราะจันทร์(๒)อายุจรเป็นนิจ
พ้นแล้วแต่เวลา 15.24 น.วันนี้ ในความจริงก็คือเธอเหน็ดเหนื่อยมากตั้งแต่เวลาบ่าย ๆ มา จนถึงประมาณ 21.00 น.จึงสลบไป แสดงว่าโดนไม่เต็มนัก เพราะจันทร์จรออกก่อนแล้วตั้งแต่ 15.24 น.
บัดนี้ก็คงรอดวิกฤตแล้ว
จันทร์(๒)อายุจร ออกจากพิจิกเวลา 15.24 น. วันนี้ 8 เม.ย.50 เข้าสู่ธนู ทับอาทิตย์(๑)เดิม ทำให้พ้นจากจุดดับและจากศัตรูคือเสาร์(๗)จรร่วมธาตุ
คนจากด่านเกวียน
9 เม.ย.2550
ภายหลังแม่เรไรกับเขาเล่าความตรงกันว่า เหตุช็อกครั้งสุดท้ายเนื่องจากพ่อเขามาหา พร้อมกับเพื่อน ๆ เศรษฐีจากญี่ปุ่น 5-6 คน พ่อเขาอยากอวดว่ามีลูกสาวเกิดจากเมียไทย มีสิทธิเป็นองค์เล็ก สวยมากยังกับเทพธิดา ก็พามาให้เห็น และนี่ไม่ใช่กลุ่มญี่ปุ่นกลุ่มแรกที่มาชมโฉมสาวน้อย เขาคิดว่าจะพยายามฝืนใจทำดูเพื่อให้เกิดความคุ้นเคย ก็เข้าไปโอบกอดพ่อเขา แล้วยื่นมือให้เพื่อนพ่อเขาทุกคนสัมผัสมือ แล้วจากนั้นไม่นานก็เกิดอาการเช่นเดิมขึ้นอีก เหงื่อแตกตามขุมขน แล้วลมหายใจฝืดลงไป เหน็ดเหนื่อย และ สลบไป มีเลือดออกจากปากและจมูกเหมือนเดิม
แต่แล้วก็ฟื้นขึ้นมาได้เอง
แล้วไม่นานนักต่อมาเขาสลบไปอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ ทุกคนรวมทั้งพ่อญี่ปุ่นของเขา ปล่อยให้เขากลิ้งเกลือกอยู่บนที่นอนคนเดียว เพราะรู้ว่าอีกไม่นานเธอก็จะฟื้นมาเอง แต่แล้วกลุ่มคนจากด่านเกวียนก็มาถึง ลงจากรถชายร่างใหญ่ พี่ชายบุญธรรมของเขา ก็เข้าไปอุ้มเอาร่างสาวน้อยออกมาจากห้อง พร้อมบริภาษคนทั้งหลายอย่างรุนแรงว่าทำไมไม่ดูแลกันเลย เวลาใช้ใช้ยังกับหมูกับหมา เวลาป่วยเจ็บไม่ดูแล ฉันจะเอาไปดูแลเอง แล้วพาร่างที่ไร้สัมปชัญญะขึ้นรถแล่นออกไปจากโรงงาน
เอาเขาไปเข้าโรงพยาบาลที่ด่านเกวียน ห่างไปประมาณ 30 กม. ที่นั่นมีนางพยาบาลลูกสาวเขาคอยดูแลให้
เขาเล่าให้ฟังภายหลัง
10 เม.ย.2550
11 เม.ย.2550
เสพเสียงทิพย์
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 10.000 ต่อ 20 หน่วย
เราเสพเสียงทิพย์มาสองวันแล้ว เสียงทิพย์ระดับ 10,000 นี้ มีความไพเราะเหลือเกิน แม้ว่าความดังจะเพียง 20 เท่านั้นก็ฟังไพเราะจริง ๆ ไพเราะเหลือเกิน เราไม่ทราบจะบรรยายอย่างไรถึงความไพเราะของเสียงทิพย์นี้ แม้ว่าดังค่อย ๆ อยู่เพียง 20 หน่วย แต่ก็ไพเราะเหลือเกิน คุณสมบัติของเสียงทิพย์ระดับ 10,000 ก็คือ อยู่เหนือเสียงใด ๆ เมื่อมีเสียงสวด หรือเสียงดังใดใดขึ้น เสียงทิพย์ก็จะไม่ถูกกลบลบหายไป แต่กลับจะชัดเจนเหนือเสียงนั้น ๆ ทวีขึ้นไปกว่าเก่า
นี่คือยอดธรรม ที่ย่อมอยู่เหนือธรรมทั้งหลาย
12 เม.ย.2550
0849 – 09.30 น.
วันนี้สึกพระ 1 รูป ปวีณ ผาคำ หลานชาย แล้วบวชพระ 1 รูป กิรวิทย์ สุมาลี วงศ์ญาติเหมือนกัน เราจะต้องฝึกเขา ตามแนววิชาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
หกเดือนที่จำจาก
14.45 น.
ตามคำสั่งศาล วันนี้นับไป 6 เดือน สาวน้อยต้องอยู่ในการปกครองของพ่อญี่ปุ่น พ่อญี่ปุ่นบอกลาโรงงาน ว่านับแต่นี้เขาออกจากโรงงานที่นี่โดยเด็ดขาดแล้ว ในทำนองว่าห้ามมาเรียกใช้ลูกสาวฉันอีก เขาเดินทางไปบ้านปากช่อง ไปทำบุญให้แม่เขา พ่อญี่ปุ่นตามไปด้วย ไปกัน2 คันรถมหาเศรษฐี พี่ชายญี่ปุ่นนั่งไปกับเขาสปอร์ตสีดำคันนั้น อีกคันพ่อเขากับพี่สาวญี่ปุ่นนั่งไปด้วยกัน ในเบนซ์เก๋งส่วนตัว
เราเพิ่งทราบว่าโทรศัพท์ที่เขาโทร.มาเฉพาะตัวเรานั้นเป็นของญี่ปุ่นซื้อให้ราคา 2 แสนบาท มีปุ่มเปิดเสียงดัง เสียงค่อยได้ พร้อมทั้งหน้าที่อีกหลายอย่างมากมาย เขาบอกว่าพ่อควรจะใช้อันละประมาณ 6-7,000 บาท เวลาหมดเงินสามารถโทรเข้าได้ แม้จะโทร.ออกไม่ได้ก็ตาม
คำปฏิญญาณของสาวน้อย
เวลาขณะนี้ เป็นเวลาที่พิเศษจริง ๆ ในแง่ที่ว่า นี่คือคำปฏิญญาณของสาวน้อยอายุสิบเก้า ต่อชายอายุหกสิบสี่
คำปฏิญญาณของเธอนานถึง 40 นาที เป็นอย่างน้อย
เธอปฏิญญาณว่าอย่างไร มีแม่บุญธรรมรับรู้ทุกอย่าง และเป็นพยาน
และเราไม่สงสัยว่า ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นไปตามคำปฏิญญาณ เพราะมีระดับแห่งธรรมะ เป็นสิ่งที่ให้มักคุ้นและพึงพอใจซึ่งกันและกัน ไม่ใช่เพราะสิ่งใดภายนอกเลย
15.45 น.
เขาบอกว่ามาถึงปากช่องแล้ว อีกสักหน่อยสามล้อจะเอากล่องมาให้พ่อ ข้างในเป็นของสวยงาม เขาฝากมาสำหรับพ่อวันสงกรานต์ โบวที่มัดกล่องขาดเพราะเด็กดึงขาด พ่อรอประเดี๋ยวสามล้อกำลังมา
มาถึงแล้ว ทันใจทีเดียว
โคกกลาง-โนนยาง
13 เม.ย.2550
วันนี้ไปบ้านโนนยาง กิ่ง วรรณแก้ว ถึงคราวสิ้นสังขาร ขนสังฆทานไป 1 รถ ช่วยงานกุมารี วรรณแก้ว พบ สินธุ์ หล้าธรรม ทบทวนความหลัง แล้วต่อไปบ้านโคกกลาง
เราคงเสียใจอยู่ลึก ๆ ในเรื่องที่ไปไม่ทัน และไม่ได้แสดงธรรม และไม่มีการแสดงพระธรรมเทศนา ในงาน ชาวบ้านเขาหวังว่าจะได้ฟังเราบรรยายประวัติพระอาจารย์ทำมา เมฆิโย ให้ฟังอย่างพิสดาร แต่ไปไม่ทัน เสียเวลาไปเยอะเลย
น่าเสียใจและเสียดาย เกรงเสียน้ำใจของชาวบ้านผู้ศรัทธา และคณะกรรมการ ที่อุตส่าห์มีความหวัง คนของเราใช้ไม่ได้เอง ทำเสียหายหมดเลย น่าเจ็บใจจริง ๆ
14 เม.ย.2550
15 เม.ย.2550
16 เม.ย.2550
17 เม.ย.2550
18 เม.ย.2550
19 เม.ย.2550
06.59 น. พระกิรวิทย์ สุมาลี ลาสิกขา
20 เม.ย.2550
รำพึงถึงเสียงทิพย์
21 เม.ย.2550
02.00 น. เสียงทิพย์อยู่ระหว่าง 10,000 ต่อ 20 หน่วย
ณ ระดับนี้หมายถึงเสียงทิพย์มีความละเอียดอยู่ที่ 10,000 และมีเสียงดังเพียง 20 ส่วน 100
ณ ระดับนี้ ฟังมีความสุขเหลือเกิน แม้เสียงจะดังค่อย ๆ เพียง 20 % หน่วยความดัง ก็ตาม ก็ยังฟังไพเราะเหมือนเสียงมาจากที่ไกล มีความแน่นแต่ละเอียด ไร้ข้อตำหนิ แค่นี้ก็ฟังไพเราะเหลือเกิน จนลืมโลกทุกสิ่งทุกอย่างได้
แต่เราได้เคยฟังเสียงทิพย์ระดับ 20,000 หน่วยมาแล้ว
และเคยฟังระดับ 30,000 หน่วย มาแล้ว โอ้โฮ เราลืมไปแล้วว่า ไพเราะขนาดไหน?
แผนของเรายังไม่ก้าวหน้าเลย คือการปลีกไปสันโดษเพื่อศึกษาเรื่องเสียงทิพย์นี้โดยเฉพาะ
เราจะทำอย่างไรหนอ?
22 เม.ย.2550
23 เม.ย.2550
ทำเพื่อชาติตายเพื่อชาติ
19.00 น.
เสียงทิพย์อยู่ที่ระดับ 10,000 ต่อ 30 หน่วย
เวลาแห่งความระทึกใจ
ณ เวลานี้ เป็นเวลาแห่งความระทึกใจ โดยแท้จริง และเราทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ รอ รอ
ถ้าการรอของเราล้มเหลวลง จะกล่าวโทษใคร อย่างไรหนอ?
เอาเถิด !!!! ขอให้เรามั่นใจในความเก่งกล้าสามารถของเขา
24 เม.ย.2550 วันอังคาร
01.40 น.
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 8,000 ต่อ 20 หน่วย
โหราศาสตร์อีกครั้ง
ลองจับยามดู เป็นยามที่ 6 ของคืนวันจันทร์อยู่ ดาวอาทิตย์(๑) เป็นปัตนิ ไปนั่งเรือนที่4 พันธุ์ อยู่ที่บ้านหลังหนึ่งมี จันทร์(๒)ร่วม พฤหัสบดี(๕) + ศุกร(๖)โยก บ้านหลังโอ่อ่าใหญ่โต มีการเจรจา(๔)ถึง(๕)เกษตร+(๖)มหาอุจ ณ ภพกดุมภะ เรื่องเงินจำนวนมหาศาล
ดูที่ปุตตะพุธ(๔) ไปอยู่กัมมะ มีการเจรจางานสำคัญ ร่วมพฤหัสบดี(๕)เกษตร+ศุกร(๖)มหาอุจ ณ ภพกดุมภะ เกี่ยวกับเงินจำนวนมหาศาล อังคาร(๓)เจ้าเรือนกัมมะอยู่ภพที่9 มีเสาร์(๗)ร่วมธาตุลม ร่วมลักคณา มีความขัดแย้ง ปะทะคารมกันอย่างรุนแรง แต่รอมชอม เจ้าตัวราหู(๘) เป็น 11 มีเสาร์(๗) เล็ง พฤหัสบดี(๕)+ศุกร์(๖) ทำมุม 90 องศา หน้า จันทร์(๒) ทำมุม 90 องศาหลัง ได้ผลสำเร็จจากการเสี่ยงเป็นเงินมหาศาล
ดูที่ไดอารี วันอังคารที่ 24 เม.ย.2550 พบว่าจันทร์(๒)จรสู่เรือนตนเองมีกำลังสมบูรณ์ปะทะเสาร์(๗)จรประอยู่ในเรือนนั้น ขณะนั้นศุกร์(๖)จรเข้าเรือนเป็นเกษตรทับจันทร์(๒)เดิมมหาอุจ มีพฤหัสบดี(๕)จรเป็นมหาจักรเล็งอยู่ จันทร์(๒) พฤหัสบดี(๕) ศุกร์(๖) เปล่งกระแสแรงรุจน์ประสานกันอย่างเจิดจ้า ย่อมหมายถึงเงินจำนวนมหาศาล ราหู(๘)จรเป็นเกษตรภพที่ 10 มีอังคาร(๓)คู่ธาตลม+มฤตยู(๐)กุม ณ ภพที่ 10 งานชนิดหนึ่งที่เกี่ยวกับธาตุลม ที่เจ้าชะตามีความชำนาญ
ตามหลักโหราศาสตร์ 3 ประการนี้ ความหมายออกมาดีมาก มีการเสี่ยงแต่ไม่มีอะไรร้ายแรงนี่นะ!!!!
แต่เหตุใดจึงเงียบเชียบมาถึงบัดนี้????
25 เม.ย.2550
พ่อญี่ปุ่นวางยาลูกสาว
26 เม.ย.2550
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 13,000 ต่อ 30 หน่วย
เขาหลับไป ในขณะเสียงอ่อนแผ่วเบาลงไปตามลำดับ จนโทรศัพท์หลุดมือลง
ว่าปวดหัวจัง อยากนอน คนญี่ปุ่นคงเอายาใส่น้ำให้กิน เสียงหายไป เมื่อเวลาประมาณ 21.00 น.เศษ
เราไม่เฉลียวใจว่าจะร้ายแรงอะไร ในใจอยากให้เขาได้พักผ่อนหลับนอนบ้าง
ตลอดเย็นถึงค่ำวันนี้เขาเล่าเรื่องเดิม ๆ ให้ฟัง ครั้งที่โทรศัพท์ไปถึงหลวงพ่อวันแรก เขากลัวไปหมด ว่าท่านจะใจดีเหมือนหลวงพ่อพยอมไหมหนอ? คิดว่าถ้าท่านดุ จะไม่โทร.ไปอีก เล่าว่าฟังเสียงเหมือนคนใจดีมาก ๆ และบอกถึงความมีอายุ พ่อบอกว่าอายุร่วม 70 แล้ว น้อยขอเป็นลูกสาวและบอกว่า รักหลวงพ่อ น้อยถามว่าหลวงพ่อรักน้อยไหม? พ่อบอกว่าตอบไม่ได้ เพราะอะไร เขิน เป็นพระจะบอกรักใครได้ล่ะ
ถ้าพ่อตายเมื่อไรน้อยก็จะตายตามพ่อไปเมื่อนั้น แต่ถ้าน้อยตายพ่อจะตายตามน้อยหรือไม่?
27 เม.ย.2550
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 10,000 ต่อ 30 หน่วย
07.35 น.
แม่เรไรโทร.มาว่ารู้หรือไม่ว่าลูกสาวสิ้นสติ ยังไม่ฟื้น พ่อมันเอายาใส่น้ำให้มันกินด้วยกลัวว่ามันจะหนีออกไป แล้วสลบไม่ฟื้น หมอ10 กว่าคนคอยดูแลอยู่ตั้งแต่สี่ทุ่มมายังไม่ฟื้น พ่อมันขอให้ฉันลงมาดูแลจะจ้างเอาเท่าไรก็จะให้ ขอให้น้ายามลงมาด้วย ฉันบอกว่าไม่ไป ไม่ชอบวิธีของญี่ปุ่น ทำไมใช้วิธีนี้ ทำให้มันปวดหัวบ่อย ๆ นาน ๆ อาจจะเสียสติไปก็ได้ ยิ่งบังคับมันก็จะไม่อยู่ด้วย พ่อมันไม่เข้าใจฉันบอกให้ค่อยพูดจากันไป ได้โอกาสดีแล้วนี่ ก็ไม่เชื่อ ถ้าพี่ชายมันที่เพชรบูรณ์รู้เข้าจะต้องเอาเรื่องแน่ ๆ ถามว่ายังหายใจอยู่ไหม บอกว่าเครื่องวัดไม่กระดิก อ่อนระทวย ถ้ามันฟื้นก็คงจะโทร.มาหาหลวงพ่อ
โหราศาสตร์อีกครั้งหนึ่ง
เราเห็นจะต้องพึ่งโหราศาสตร์อีกครั้งหนึ่ง
จับยาม 6/2 ดูที่ปุตตะ บุตรของเราเข้าโรงพยาบาลชาวต่างชาติ เพราะเจ็บป่วยหนักเนื่องจากปัญหาทางเดินอาหาร ลำไส้ หรือถูกวางยาพิษ จะฟื้นคืนมาแต่อีกนานจึงจะกลับฟื้นสู่สภาพปกติดังเดิม
ดูที่ปัตนิ พบว่าป่วยหนักแทบเป็นแทบตายเลยทีเดียว เพราะเหตุทางเดินอาหารและลำไส้ หรือถูกวางยาพิษ จะฟื้นคืนมาแต่อีกนานจึงจะกลับฟื้นสู่สภาพปกติ
ดูที่ไดอารีโหรวันที่ 26-27 เม.ย.2550
1. จันทร์(๒)อายุจรผ่านดาวเสาร์(๗)จรในกรกฎไปแล้วตั้งแต่เวลา 04.33 น. วันที่ 26 เม.ย.2550 ใช่ว่าจะไม่ได้ตรวจสอบมาก่อน ดูและระวังอยู่แล้ว คิดว่าไม่เป็นอะไร
2. เมื่อจันทร์(๒)จรเข้าสู่ราศีสิงห์ ก็ร่วมธาตุกับพุธ(๔)จรที่ราศีเมษ เล็งราหู(๘)จรเป็นเกษตรคู่สมพลที่ราศีกุมภ์ ก็เห็นอยู่ว่ามีการปกป้องคุ้มครอง ไม่ให้เป็นอันตราย มีศุกร์(๖)จรเป็นเกษตรทับจันทร์(๒)เดิมมหาอุจ ก็มีอารมณ์แจ่มใส สุขสันต์กับจินตนาการ ทวนความรักความหลัง
3. และเมื่อจันทร์(๒)จรอยู่ราศีสิงห์ มุมทั้ง4ก็ถูกปิดทุกมุม ดังนี้
-จันทร์(๒) อยู่ราศีสิงห์
-พฤหัสบดี(๕)มหาจักรอยู่ราศีพิจิก
-มฤตยู(๐)+อังคาร(๓)+ราหู(๘) อยู่ราศีกุมภ์
-และดาวศุกร์(๖)กาลกิณีจรเป็นเกษตรทับจันทร์เดิม(๒) ณราศีพฤษภ
ตามนี้กระแสดาวแล่นถึงทั้งดวงชะตา เว้นดาวเสาร์(๗)จรอยู่ข้างหลัง อังคาร(๓)และมฤตยู(๐)เล็ง ถึงศุกร(๖)กาลกิณีจรทับจันทร์เดิม(๒) แต่ก็เป็นเกษตรทับจันทร์เดิม(๒)มหาอุจ และมีพฤหัสบดีจร(๕) เป็นมหาจักร เล็งมองอยู่
กว่าจะฟื้นก็คงนาน
คนญี่ปุ่นจะต้องรับผิดชอบ
แต่ถ้าเขาจากไปเลยแล้ว คนญี่ปุ่นก็ต้องรับผิดชอบตามกฎหมายไทย พี่ ๆ น้อง ๆ ญาติ ๆ คนไทย ชาวโรงงานทั้งหลายจะมาชุมนุมอีกครั้งหนึ่ง และจะแห่ศพของสาวน้อยเรียกร้องอย่างคราวนั้นว่า น้อยจะต้องเป็นของไทยของเมืองไทย ไม่ใช่ของญี่ปุ่น ญี่ปุ่นไม่มีสิทธิทำลายของที่หวงแหนของคนไทย คนไทยและโรงงานทั้งประเทศจะร่วมกันเล่นงานคนญี่ปุ่น บริษัทญี่ปุ่น เผ่าพันธุ์ญี่ปุ่นในไทย เอาให้ล่มจมสูญพันธุ์ไปจากแผ่นดินไทย ก็คราวนี้
27 เม.ย.2550
09.30 น.
09.30 น. จึงได้ยินเสียงเขา ว่าหมอใหญ่เป็นฝรั่ง ไม่เคยรู้จักมาก่อน พูดไทยชัด เข้าใจว่าเขากินยาฆ่าตัวตาย เตือนว่ายาที่กินเข้าไปแรงมาก อย่าทำอย่างนี้อีก เพราะร่างกายอ่อนแอไม่ตอบรับยาเลย อาจถึงตายได้ ฝรั่งถามว่ามีความแค้นอะไรกับพ่อญี่ปุ่นจนต้องคิดฆ่าตัวตาย รีบปฏิเสธว่าไม่ได้คิดฆ่าตัวตาย ไม่ได้กินยาเอง และไม่ได้เป็นอะไรกับญี่ปุ่น เป็นเพียงคนงานธรรมดา ๆ เขาเรียกคนทั้งหลายว่าลูกเขาทุกคน ฉันมาจากบ้านนอก หมอไม่เชื่อ คนสวยขนาดนี้มีอยู่บ้านนอกหรือ ดูมือ ดูเท้า ดูหน้าตาไม่บอกเลย ถามว่าทำนาเป็นหรือ ทำนาทำอย่างไร ไถนาอย่างไร เขาเล่าให้ฟังหมดว่าทำอย่างไร เล่าเลยไปทุกเรื่องเกี่ยวกับการเกษตรอย่างช่ำชอง เพื่อให้หมอเชื่อว่าเขาไม่ได้เป็นบุตรของญี่ปุ่นคนนั้น
เวลา 16.00 น.เศษ ๆ โทร.มาอีกครั้ง บอกว่าจะออกไปข้างนอก แล้วเขาก็หายไปจากโรงงานญี่ปุ่น
28 เม.ย.2550
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 13,000 ต่อ 40 หน่วย
06.00 น.
บอกว่าโทร.มาเมื่อสามทุ่มพ่อไปไหน พ่อไปกับผู้หญิงคนนั้นหรือ? ระวังนะ น้อยอาจจะโกงสัญญา ถามว่าอยู่ไหน ไม่บอก
วันแห่งความเศร้าโศก
29 เม.ย. 2550
สายฝนสายน้ำตา
วันแห่งความเศร้าโศก
ฝนตกหนักตลอดคืน ที่บ้านปากช่อง
สาวน้อยหลั่งน้ำตาแข่งกับสายฝนตลอดวันตลอดคืน เช่นเดียวกัน
บอกว่าเหงาเหลือเกิน เหมือนอยู่คนเดียวในโลก พ่อเฝ้าปลอบว่า ยังมีพ่ออยู่ไงเล่า??
โศกนาฏกรรมสาวน้อยโดดดิ่งเขาฆ่าตัวตาย
30 เม.ย. 2550
เสียงทิพย์อยู่ระดับ 13,000 ต่อ 40 หน่วย
ขออภัยและขออำลา
บ่าย 4 โมงเศษ ๆ แล้ว สาวน้อยขึ้นไปบนยอดเขา โดดลงมา หวังฆ่าตัวตาย ตกไปบนยอดไม้ใหญ่ ค้างอยู่ พี่ชายตามไปไม่ทัน เอากล้องส่องดู เห็นค้างอยู่ที่ต้นไม้ลิบ ๆ ข้างล่าง โทรศัพท์ติดต่อค่ายทหารมาเอาร่างลงไป พบว่าเอาเส้นผมพันคอ เอาเชือกข่าวขนาดใหญ่มัดข้อเท้าทั้งสองข้างอย่างแน่น แล้วมัดรัดไปรอบตัว คงกลิ้งตัวลงมาตรงปากเหว ลิ่วลงมา และบังเอิญเชือกไปคล้องกิ่งไม้ค้างอยู่ คอเขียว เขาเอารถแมคโครมาเอาร่างลง นำส่งรพ.ปากช่อง หมอห้ามเยี่ยม คนมากันเต็มไปหมด ยังไม่ทราบอะไรเป็นอะไร
เราทราบข่าวจากแม่เรไรอีกเช่นเคย แม่รักของเขา ต่อว่าถ้ามันตายหลวงพ่อจะไม่เสียใจหรือ แล้วทำไมไปตามใจมัน ยอมเลิกสัญญาให้ทุกอย่าง ฉันเชื่อเลยว่ามันกล้าทำจริง ๆ บอกว่าหมอพบสร้อยข้อมือ ติดข้อมืออยู่ พบรูปถ่าย รูปพระและฆราวาสกับอีกหลายรูปในหน้าอก หมอเขาเอาออกมาเมื่อเปลี่ยนชุดเป็นคนไข้
โหราศาสตร์ ดาวพิฆาตคือดาวดวงไหนหนอ? วันที่ 3-4 พ.ค.2550 จะเกิดอะไรขึ้นหนอ?
เหตุใดเทพเทวดาพระภูมิเจ้าที่จึงไม่ดูแลรักษาสาวน้อย บุตรสาวของเราตามที่ให้สัญญาณไว้คราวก่อน?
20.10 น.
เสียงจากดวงใจ
เสียงทิพย์ 14,000 ต่อ 30 หน่วย
น้อยทำสิ่งนี้ได้อย่างไร ??????
น้อยไม่เห็นใจพ่อเลย
พ่อผู้เศร้าโศก
จะให้พ่อทำอย่างไร บอกหน่อยซิ?????
พ่อจะต้องลบล้างบาปมลทินนี้ไปอีกกี่ชาติเล่า????
พุทโธ่เอ๋ย !!!!!
จงกลับฟื้นคืนมาก่อนอีกสักครั้งเถิดนะ คนดีของพ่อ ????
พ่อบอกไว้หมดทั่วทุกทิศแล้ว ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งเถิด ขอให้พ่อได้ยินเสียงลูกสาวแสนสวยอีกสักครั้ง พ่ออยากยินเสียงน้อย จงฟื้นคืนมาพลันทันใด
น้อยทำได้อย่างไร
23 10 น. เงียบ!!!! เงียบ!!!! เงียบ!!!!!
คงไม่มีใครโทร.มาบอกอีกแล้วว่า ลูกสาวหลวงพ่อปลอดภัยแล้ว โอ!!!!!!!
น้อยทำได้อย่างไร??????
น้อยทำได้อย่างไร?????
น้อยทำได้อย่างไร????
สูงปานนั้น โดดลงมาใครจะรับไว้ได้ แต่โอ!!! ไม้ใหญ่ต้นนั้นก็ยังอุตส่าห์รับเอาไว้ น่าขอบใจเหลือเกิน ขอบใจ แต่กระนั้นกว่าจะเอาร่างขึ้นมาได้ โอ!!! มันสุดจะหวังแล้ว น้อยทำได้อย่างไร????
น้อยไม่คิดถึงพ่อเลย น้อยไม่เป็นห่วงพ่อเลย
ไม่มีเสียงโทรศัพท์อีกแล้ว ที่รีบบอกว่าพ่อจ๋า น้อยเอง กลัวพ่อจะเป็นห่วง
แต่วันนี้น้อยไม่กลัวว่าพ่อจะเป็นห่วงอีกแล้ว โธ่เอ๋ย
น้อยทำได้อย่างไร????
วันนี้มาถึงได้อย่างไร???
วันนี้วันที่ยากจะคิด
วันที่แสนเงียบเหงา
วันใหม่แล้ว
1 พ.ค. 2550
วันนี้วันกรรมกร ชาวโรงงานทั้งหลายจะว่าอย่างไรหนอ
03.00 น. ตี 3 แล้ว คงไม่มีใครโทร.มาอีกแล้ว เงียบและเหงาจริงหนอ!!!!
05.00 น. ตี 5 แล้ว คงไม่มีใครโทร.มาอีกแล้ว เงียบและเหงาจริงหนอ !!!!!
เวลาที่เคยได้ยินเสียงปลุก เสียงหยอกเย้าและเสียงแห่งความรื่นรมย์ หมดลงแล้ว
ค่าโทรศัพท์ 2 เดือนสุดท้าย 4,520.75 บาท กับ 4,254.02 บาท เฉพาะเบอร์บ้าน น้อยว่าแพงเกินไป แพงกว่ามหาเศรษฐีญี่ปุ่นใช้เสียอีก ให้เลิกใช้เครื่องบ้านเสีย ใช้มือถือ นี่เป็นอนุสรณ์หรือ?
ดูแว่วโทรศัพท์มา วิ่งไปในห้อง โธ่เอ๋ย หูแว่วเสียแล้ว
น้อยทำได้อย่างไร?
ดวงใจเราจะต้องคร่ำครวญเช่นนี้ไปอีกนานเท่าไรเล่า?????
อีลายออกลูกในห้องนอน
06.05 น. แมว อีลายออกลูกในห้องนอนของเราเลยละ
รีบไปเอาผ้าห่มผืนใหญ่มาปูให้มัน
06.21 น. ลูกแมวร้องคำแรก ร้องคล้าย ๆ แม่ ๆ ๆ ช่างเหมือนเสียงน้อย ตอนออกท่าหมั่นใส้ แม่มันเลียไปทั่วตัวมัน เลียตัวมันด้วย ลูกมันป้วนเปี้ยนอยู่ใต้ท้องมัน ซุกอยู่บริเวณนมแม่มัน แม่มันจะมีนมให้มันกินไหม?
ทหารใหญ่ๆมาเยี่ยม
06.41 น. แม่เรไรโทร.มา บอกว่าทหารใหญ่ ๆ มา มีพวงมาลัยของ พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ และ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง มีทหารระดับนายพล พร้อมลูกน้อง แล้วจัด รปภ.ตรวจบัตรคนเข้าเยี่ยมไข้ ให้เข้าได้ทีละ 3 คน
ว่าหัวบวม หน้าบวม ดวงตาเปิดลืมค้างอยู่ จำหน้าไม่ได้เลย ปรากฏว่าของพิเศษที่คอ ที่ข้อเท้า รอบคอ ที่แก้ม และกกนมทั้งสองขึ้นชัดเจน เพราะเป็นวันพระ แสดงถึงความบูชาพระรัตนตรัยของสาวน้อยเสมอมา
ว่าเขาสูบเลือดออกเป็นชาม ๆ เลย เครื่องหายใจไม่กระดิกเคลื่อนไหว แต่ตัวยังอุ่น ๆ อยู่
06.55 น. แม่แมวคลอดลูกตัวที่ 2 ออกมา และมีก้อนเลือดตามมาด้วยก้อนหนึ่ง แม่มันกินก้อนเลือดนั้นจนหมด
ฤทธิ์รักแรงหึง
06.57 น. แม่เรไรโทร.มาอีก ว่าอ่านหนังสือมันบันทึกไว้ว่า ถ้ามันตายมันก็จะมาอยู่กับหลวงพ่อ ก็ให้หลวงพ่อภาวนาเรียกมันกลับมาดู
ว่าผู้หญิงจากศรีสะเกษโทร.มาบ่อย ๆ ว่า ไหนว่าเป็นคนสวยอย่างเทพธิดา มาจากที่สูง มีคุณธรรมเหนือคนธรรมดา ทำไมแย่งสามีชาวบ้าน ฉันรู้จักก่อนมาก่อนเธอ ๆ เอาหลวงพ่อไปไม่ได้เด็ดขาด
ว่าคำพูดนี้ทำให้มันร้องไห้ มันนึกว่าพ่อเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
เอาละพ่อจะทำพิธีกรรมขอชีวิตน้อยคืนมา
พึ่งคนทรง
08.20 น.
08.20 น. ทำเสร็จแล้ว แม่เรไรโทร.มาว่าทางอ.จ.หมวยพาพวกไปหาหมอทรง พระรูปหนึ่งเข้าทรง พยากรณ์ว่ามันรักคนชื่อพยับแล้วเรียกภูติอ.จ.น้อยมาถาม ได้ยินเสียงเหมือนอ.จ.น้อยเลยจริง ๆ ว่ารักคนชื่อ พยับ และเคียด(โกรธ) เพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งโทร.มาหาและด่าว่าแย่งผัวคนอื่น
คนทรงว่าให้ไปหาคนชื่อนี้ที่เขารัก ให้ภาวนาเรียกกลับมา เพราะมันอยู่ป้วนเปี้ยนใกล้ ๆ คนชื่อนี้ ขอให้เข้าร่าง ก่อนที่มันจะไปกับเพื่อน ๆ ถ้าเลย ค่ำวันนี้ไปแล้ว เตรียมเผาได้เลย คนนี้เท่านั้นจะช่วยได้
ตอนแรกนิมนต์พระสวดอุณหิสวิชยคาถา กับ ธัมมจักกัปปวัฒฑนสูตร
แล้วทำซ้ำ นิมนต์พระมา 4 รูปทำพิธีกรรม
แม่เรไรรายงานว่า ฝนตกหนักมาก แต่คนมาเยอะเลย มาจากด่านขุนทด และโคกสวายก็เยอะ แล้วยังตาม ๆ กันมาอีก จนแน่นโรงพยาบาล หลวงพ่อคูณก็เป็นห่วงโทร.มาถาม หมอแปลกใจไปตาม ๆ กัน ว่ามีประชาชนนิยมขนาดนี้ เขาเอาสาวน้อยวางบนเตียงไว้เฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะทำอะไรก็ไม่ได้ ทุกคนสิ้นหวังแล้ว แต่พ่อมันจะไปเอาแพทย์ที่เซนต์เมรี่มา และเอาเครื่องมือแพทย์มา
ว่าอยากตัดผมมันออกสักหน่อย แต่กลัวมันฟื้นแล้วจะโกรธ ว่าอย่าตัดเลยเอาไว้อย่างนั้นแหละ
เพลงยังเร้าใจ
13.02 น. โทร.ไปหาสาวน้อยตามปกติ มีเสียงเพลง ไพเราะ ขอบใจนะพี่โทร.มา ถือสายรอหน่อยเจ้าค่ะ รับช้าก็อย่าน้อยใจ ใจเย็นเยียบ นิ่งฟัง โอ!!!!! ใจแทบหยุดเต้น แต่แล้วก็มีเสียงปิด โทร.ไปอีก ปิด
โอ!!!! น้อยทำได้อย่างไรหนอ? ทำได้อย่างไร ไม่คิดถึงพ่อเลย
น้อยจะฟื้นหรือไม่หนอ ไม่อยากเปิดปูมโหร
อยากเอาคำพยากรณ์คราวที่แล้วเป็นคำตอบ ที่ว่า จะฟื้นแต่ช้าหน่อย
พ่อเขาพาหมอฝรั่งมา
14.42 น. แม่เรไรโทร.มาว่า หมอฝรั่งมา พ่อมันเอามา เจาะเลือดไปตรวจแล้วเอาเลือดมาถ่ายให้
ว่าตัวมันอ่อน อุ่นอยู่
16.30 น.
ทำพิธีกรรมยกที่ 3 เสร็จ บอกแม่เรไรว่ายังอีกยกใหญ่ พาญาติโยมพระทั้งวัดสวดทำกรรมฐาน ราว ๆ 19.00 น.จึงจะพอรู้เรื่อง
ทัศนะโหราศาสตร์
เอาละทัศนะโหราศาสตร์ เป็นดั่งนี้
เราเพิ่งพบว่าขณะนี้ดาวศุกร์(๖)จรเป็นอริ กาลกิณีทับจันทร์(๒)เดิมเขาอยู่ ศุกร์(๖) เป็นดาวอริที่พิฆาต แบบพิฆาตตนเอง คือฆ่าตัวตาย ฉะนั้นศุกร(๖)ต้องเป็นตนุลักคณ์ เจ้าเรือน ราศีพฤษภ
ในเมื่อศุกร์(๖)เป็นตนุลักคณ์และอริจรเป็นกาลกิณี ก็สมเหตุผล สามารถจะวางลักคณาได้ และแน่นอนเมื่อเป็นเหตุเป็นผลเช่นนี้ ลักคณาควรจะอยู่ที่ราศีพฤษภ มีจันทร์(๒)มหาอุจกุมลักคณา ศุกร์(๖)เป็นตนุลักคณ์ ไปกุมพุธ(๔)อยู่ที่ราศีมกร
เมื่อเป็นเช่นนี้ ขณะนี้ศุกร์(๖)บริวารเดิมเป็นกาลกิณีจึงจรทับลักคณ์และทับจันทร์(๒)เดิมอยู่
พอจันทร์(๒)จรทับเกตุ(๙)เดิม และเป็น11แก่เสาร์(๗)เดิม+มฤตยู(๐)เดิม+อังคาร(๓)เดิม ก็เกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น แต่มี พฤหัสบดีเกษตร(๕)เดิมและราหู(๘)เดิมรับอยู่ ก็น่าจะไม่เป็นอันตรายฉกรรจ์นัก
คำถามก็คือ ขณะนี้ศุกร์(๖)กาลกิณีจร ผ่านลักคณา(ล) ผ่านจันทร์(๒)เดิมมหาอุจไปแล้วหรือยัง และจะผ่านราศีพฤษภไปเมื่อไร?
ดูจันทร์(๒)เดิมได้องศา ณ 21องศา 13 ลิปดา บัดนี้ศุกร์ได้ 25 องศา 59 ลิปดา ถือว่าดาวร้ายผ่านจันทร์(๒)เดิมไป 4 องศา 46 ลิบดาแล้ว ถือว่าพ้นระยะอันตราย คงค่อย ๆ ดีขึ้นไป
พบว่าขณะนี้ 1 พ.ค.2550 ศุกร์(๖)จรได้25องศา 59ลิบดา จะออกจากราศีพฤษภในวันที่ 5 พ.ค.2550 เวลา 07.27 น.
หมายความว่าน่าจะพ้นขีดอันตรายวันที่ 5 พ.ค.2550เวลา 07.27 น.
ตราบใดที่พฤหัสบดี(๕)เป็นมหาจักร มีกำลังเล็งลักคณา+จันทร์อยู่ ถือว่าการแพทย์ การรักษายังเปี่ยมด้วยประสิทธิภาพอยู่ นั่นคือความหวัง!!!!!
และครั้นเมื่อ 5 พ.ค.2550 เวลา 00.44 น. พุธ(๔)ศรีจรก็เข้าทับจันทร์เดิม(๒) ทับลักคณา
นี่คือสุดยอดความปรีดาปราโมทย์
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ก็เป็นเวลาที่จันทร์(๒)จรเข้าสู่พิจิกในวันที่ 3-4 พ.ค.2550 ถือว่าอันตรายอยู่ทั้ง2วันนั้น เพราะโดนทั้งศุกร์(๖)อริกาลกิณีจร และ เสาร์(๗)จร แม้ว่ามีพฤหัสบดี(๕)มีกำลังคุ้มครองอยู่ก็ตาม
ถ้าหมอเอาอยู่ถึงเวลา 00.44 น. วันที่ 5 พ.ค.2550 ก็ฟื้น คือกลางคืนวันศุกร์ หลังเที่ยงคืนไปนิดหน่อย
แผ่บุญอุทิศกุศลไปทั่วจักรวาล
18.35 น. พาญาติโยมทำวัตรปฏิบัติกรรมฐานธรรม พระและญาติโยมมาเกือบเต็มวิหารใหญ่ เราตั้งใจแผ่อุทิศบุญแด่ลูกสาวเราเต็มที่ ระหว่างสวดมนต์มีโทรศัพท์มา 2 ครั้ง แม่เรไร ไม่ทันได้พูดคุยว่าเรื่องอะไร ทีแรกดีใจนึกว่าจะใช่เสียงของเจ้าของโทรศัพท์แต่ไม่ใช่ ได้ยินเสียงถามแว่ว ๆ ว่าจะเสร็จเมื่อไร
หลังทำวัตรปฏิบัติกรรมฐาน กลับกุฏิ ทำพิธีเรียกวิญญาณกลับมา ชุมนุมเทวดาทั้งหมด แล้วสื่อสารไปยังโลกเทพ ถึงมัจจุราช และอิศวร นารายณ์จอมเทพ ให้ปลดปล่อยวิญญาณลูกสาวเรากลับคืนมา เพื่อที่จักชดใช้กรรมให้หมดในชาตินี้ เพื่อการสร้างบารมีอันยิ่งใหญ่สู่โพธิญาณในวันข้างหน้า แล้วอุ้มขันใหญ่ไปหยาดน้ำอุทิศบุญลงที่โคนไม้หว้าใหญ่หน้าวิหารหลวงพ่อโต ขณะนั้นฝนลงมาแรงพอสมควรเราฝ่าไปกลางสายฝนด้วยจิตอันขมขื่น
กลับมาแผ่กุศลผลบุญออกไปทั่วสากลจักรวาล(อ้างบารมีการบวชปฏิบัติธรรมถึงขั้นนี้ ขั้นที่มีเสียงทิพย์ประจำตัว)
หลับตาลงเถิดสาวน้อย
20.05 น. โทรศัพท์ดังขึ้น กลัวเหลือเกิน ไม่กล้ารับ รับแล้วเป็นแม่เรไร บอกว่าหมอเจาะกะโหลกศีรษะ สูบเลือดออกเป็นระยะ ๆ ปรากฏว่าตามันหลับลงได้ และนิ้วกระดิกได้แล้ว 2 นิ้ว แต่ประเดี๋ยวเดียว หน้าตายังบวมอยู่
แค่นี้ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย แต่หมอบอกว่ายังหนักใจอยู่
เราเหนื่อยเหลือเกิน
แท้จริง เรายอมแพ้แต่ได้ข่าวทีแรกแล้ว
หมายความว่าสภาพภายในเราล้าเหน็ดเหนื่อยไปหมด ไม่สามารถเข้าสมาธิ เจริญมหาสติ ทำกสิณ ฌาน ได้เลย ในตอนแรกรู้ข่าวแม้เพียงจะนั่งก็ไม่ได้แล้ว
แต่ดีที่เสียงทิพย์ไม่ทอดทิ้งเรา และนี่คือฌานชั้นอัตโนมัติ ที่ไม่ว่าโดยสภาพใดของกายและจิต แต่สิ่งนี้ก็ไม่สลายไป ได้อาศัยเสียงทิพย์นี้ประกอบพิธีกรรม และฮึดสู้ขึ้นมา เพราะเห็นแก่ความสงสารลูกสาวที่รัก
ขณะนี้เราสู้เต็มที่
ว่าต้องติดตามเอามาให้ได้จนถึงที่สุด ชนิดที่เสี่ยงตายให้รู้ไปเลยว่าใครเป็นใคร ในสากลจักรวาลนี้
เราทำพิธีต่อ
แม่เรไรรายงานว่ามีผู้จะบวชอุทิศสาวน้อยเป็นพวก ๆ หมู่ ๆ มากมาย รวมทั้งพ่อญี่ปุ่นเขาด้วย พ่อญี่ปุ่นว่าตายหรือเป็นก็จะบวชให้
หลวงพ่อไม่ตายแล้ว
2 พ.ค.2550
05.30 น. เราเริ่มทำพิธีต่อ ชุมนุมใหญ่เทวดาทั้งสิ้น สื่อสารถึงมัจจุราชเจ้า อิศวร นารายณ์จอมเทพ ที่เคยให้สัญญาณไว้แด่เรา ให้ปลดปล่อยดวงวิญญาณของสาวน้อยคืนมา
พอดีขณะเผากระดาษอยู่หน้ากุฎี มีคนขายเบอร์มาว่าเอาโชคมาให้หลวงพ่อ ว่าเหลือ 2 ชุดก็ระลึกว่าเขาเคยขอไว้ก็ซื้อเอา หวังว่าจะให้เขาเมื่อคืนมา
05.50 น. โทรศัพท์
แม่เรไรโทร.มา
เสียงแรกที่ได้ยินคือคำว่า หลวงพ่อไม่ตายแล้ว
กลั้นใจ คล้ายไม่แน่ใจ ถามว่าว่าอย่างไรนะ
บอกว่า ไม่ตายแล้ว มันฟื้นตอนตีหนึ่ง มันครางเบา ๆ เรียกหลวงพ่อคำเดียวก็เงียบหายไป พวกหมอเขาว่าไม่ตายแล้ว
ทุกคนดีใจกันหมด โทร.ไปบอกทุกแห่ง แม้กระทั่งหลวงพ่อคูณ หลวงปู่อุบล หลวงพ่อพยอม ทั้งโรงงานเฮ ไชโยกันลั่น
บรรยายเรื่องราวว่า ญี่ปุ่นระดมหมอ-แพทย์ มาขนาดใหญ่ หมอกว่า 20 คนทำงานกันทั้งคืน ห้ามคนเข้า น้ายามเข้าได้คนเดียว ทหารมาทำ รปภ. จัดเวรยามตรวจคนเข้าออกอย่างเคร่งครัด เอาเป็นเอาตาย หมอปรึกษากันจะเอาเข้ากรุงเทพ จะเข้ารพ.ฝรั่ง เขามีเครื่องมือพร้อม แต่ยังเคลื่อนไม่ได้ รอสักหน่อย เพราะเกรงกระเทือนขณะเดินทาง
เอาละ!!!!!
เราก็ยังไว้ใจไม่ได้ ก็ต้องทุ่มทำพิธีกรรมต่อไปเช่นกัน
06.40 น. แม่เรไรโทรมาบอกว่า ขณะหมอเช็ดตัวให้ มันร้องว่า หลวงพ่อช่วยน้อยด้วย หมอเขาว่าหากมันฟื้นอีกทีจะให้พูดกับหลวงพ่อ เพื่อให้กำลังใจ
โอ!!!! จะต้องไม่ฟื้นมาเพียงการสั่งลาครั้งสุดท้าย หมอกับเราคงคิดเช่นเดียวกัน และทำงานของตนไปให้สำเร็จจริง ๆ เราไม่ชอบเพียงความฝัน และเพียงการปลอบใจ เราชอบความเป็นจริง ชอบการฟื้นคืนมาจริง ๆ
ดีขึ้นแต่ยังไม่ลืมตา
10.40 น.
|
|
|
เราทำงานของเราไป อีกยกใหญ่ แล้วอุ้มขันเงินไปหยาดน้ำอุทิศบุญลงเหง้าโพธิ์ใหญ่ ไม้ต้นไหนหนอที่รับเอาร่างของสาวน้อยไว้ในวันนั้น หากมิฉะนั้นก็คงค้นหาแม้ศพก็ไม่เจอ
11.01 น. โทร.ไปเบอร์ของเขา ติดเสียงเพลงสาวน้อยดังขึ้น ได้ฟังเสียงแหบ ๆ ทีแรกนึกว่าเขา ถามย้ำว่าน้อยหรือ? เป็นเสียงแม่เรไร ถามว่าเป็นอย่างไร ตอบว่าดีขึ้น แต่ยังไม่ลืมตา คล้าย ๆ นั่งอยู่ใกล้ ๆ คนไข้นั่นเอง
12.51 น.
|
แม่เรไรโทร.มา ว่าลืมตาได้แล้ว มันพูดเสียงค่อยว่า หลวงพ่ออยู่ไหน? แล้วหลับไปอีก
คราวตี 1 พูดว่า พ่อช่วยที น้อยปวดหัว
หมอว่าก็ยังไว้ใจไม่ได้ ให้ทำใจเผื่อบ้าง อีก 4-5วันจึงจะเอาไปกรุงเทพได้ เขามีเครื่องมือดูดเลือด หนอง ดีกว่า
พูดกันแล้ว
14.10 น.
แม่เรไรโทร.มา ว่ามันฟื้นแล้ว ลืมตาแป๋วเลย บอกว่าจะให้พูดด้วย ให้พูดดัง ๆ หน่อย พูดว่าชื่อเขาว่า น้อย ๆ ๆ ๆ นี่พ่อพูดด้วยนะ เสียงเขาว่า อือ ๆ ๆ ๆ เหมือนไม่ปกตินัก
บอกเขาว่า พ่อเป็นห่วง คิดถึงเหลือเกิน ขอให้กลับมา พ่อจะซื้อกำไลข้อมือให้ พ่อซื้อเบอให้ด้วยแล้วละ เสียงอือ ๆ ๆ เหมือนจะพูดยากหน่อย บอกว่าพ่อเป็นห่วงน้อยคนเดียว พ่อรักน้อยคนเดียว แล้วเหมือนโทรศัพท์หลุด
แม่เรไรโทร.มาถามว่าเหมือนมันจำได้อยู่ ก็ว่าดูจะจำได้ แต่ยังงง ๆ อยู่ หมอว่าให้น้ำเกลือกับยามากก็จะเป็นงง ๆ อย่างนี้แหละ ว่าหมอ ๆ ต่างแปลกใจว่าฆ่าตัวตายได้อย่างไร คนงามมาก ผิวพรรณงามเหลือเกิน ไม่ซูบไม่ซีด ขนคิ้วยาวดำสนิท ขนตายาว เวลาร้องไห้น้ำตาหยดยิ่งงาม
แม่เรไรว่า หน้ามันบวมอยู่ ที่คอบวมมากเลย และเขียว จนหน้ากลม คนจำไม่ได้ มันเหมือนไม่สบาย บางทีเอามือไขว่ ๆ คล้ายจะจับอะไร หรือทำอะไร
เรามาคิด ๆ ดู คงเป็นตอนหล่นลงมาจากยอดเขานั่นแหละ สัญชาตญาณแห่งความกลัวก็เกิดขึ้นมือก็ไขว่คว้า หาที่ยึดเหนี่ยว โอ!!!! น่าสงสารจังเลยหนอ? เขาคงจะจดจำตรงนั้นอยู่ น่าหวาดสยอง รอให้หายดีก่อนจะขอฟังว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร โดยเฉพาะตอนที่สลบไสลตายไปนั้นเป็นอย่างไร
ข่าวฟ้าฟาดน้อยสิ้นไปแล้ว
20.10 น.
แม่เรไรรายงานมา ขณะกลับจากสวดพระอภิธรรมศพ เวลา2ทุ่มเศษ ๆ ยังเดินอยู่ว่า หมอสูบเลือดออกแล้ว ทำการรักษาคอ เอาเครื่องมือ คล้ายเครื่องไฟฟ้าจี้ที่คอ เขาสะดุ้งร้องว่า พ่อช่วยน้อยด้วย แล้วสิ้นสติไปไม่ไหวติงเลย หมอตกใจ พากันวิ่งหาเครื่องมือ ยาชุลมุนไปหมด ไล่คนออก ห้ามคนเข้า ทำการแก้ไขด่วน แต่จนป่านนี้ 2 ชั่วโมงผ่านไปแล้วก็ยังไม่ฟื้น
เสียงสุดท้ายของแม่เรไรของเขาว่า ไม่ใช่น้อยจะจากพวกเองไปแล้วหรือ พ่อเอย
แล้วฝนก็ลง ตกหนัก และรินไปตลอดคืน
โอ ช่างเหมือนวันคืนที่เกิดเหตุเสียจริงหนอ แว่ว ๆ แต่เสียงของเขาครั้งสุดท้าย เสียงปร่า ๆ ของเขา เหมือนอยู่ริมหู
|
เราเหน็ดเหนื่อยไปหมด พอดีสังเกตว่าเสียงทิพย์หายไป ได้ยินแต่เสียงฝน จึงนั่ง เข้าฌาน ประเดี๋ยวเสียงทิพย์ก็แทรกเสียงฝนมา และอยู่เหนือเสียงฝน
ก็ทำพิธีกรรมต่อ อย่างท้อแท้ใจ นึกว่าที่จริงแม่เรไรจะบอกเราตรง ๆ ว่าน้อยคงไม่ไหวแล้ว ทำใจไว้ได้เลย แต่แกไม่กล้าบอก แกคงค่อย ๆ บอกเพื่อให้เราทำใจอะไรทำนองนั้น เราก็ช่างไร้ไหวพริบเสียจริง ๆ
แต่เราก็ต้องพยายามต่อไป พอนึกว่าคอ ก็สมจริง จึงเอาด้ายผูกคอรูปปั้นพระศรีเทวี แล้วมาผูกคอเราด้วย ว่ารักษาคอให้ ช่วยแบ่งรับเอาความเจ็บปวดไปเสียจากเธอด้วย
ชื่อปริศนา พยับ เติมใจ,ร.อ.
|
3 พ.ค.2550
00.40 น.
เงียบ !!!! เงียบ !!!! เงียบ!!!!
น้อยคงจากพ่อไปแล้วจริง ๆ
โอ!!!!! น้อย สร้อยข้อมือที่แสนหวงของเธอ ที่จารึกชื่อที่เป็นปริศนาของคนทั้งหลาย
พยับ เติมใจ, ร.อ.
ชื่อนี้เป็นอย่างไรหนอ จึงติดใจฝังใจสาวน้อยนัก?
หรือว่าที่บ้านตันหยงลิมอ มีคนที่รู้จัก ว่าเพื่อนกันเอง เคยทำงานด้วยกันมาก่อน
พุทธองค์เป็นที่พึ่งสุดท้าย
05.50 น.
เสียงทิพย์อยู่ระหว่าง 17,000 ต่อ 50 หน่วย
เสียงทิพย์ระดับนี้ คือสนั่นหวั่นไหวอยู่รอบกาย นิ่งฟังทรงอานุภาพ
ไม่มีใครโทร.มาบอกอีกแล้วว่าลูกสาวพ่อปลอดภัยแล้ว ลูกสาวพ่อฟื้นแล้ว ลูกสาวพ่อกลับมาแล้ว
โอ เสียงทิพย์เอ๋ย เจ้าดังแซร่สนั่นบรรเลง เพียงดังปลอบใจข้า จงนำข้าไปตามลูกสาวข้าด้วยเถิด
ผู้ที่ทนทรมานทั้งคืน
07.20 น.
07.20 น.ป่านนี้แม่เรไรจึงค่อยโทร.มา ปล่อยให้เราทุกข์ทรมานอยู่ทั้งคืน ระลึกถึงสาวน้อยแล้ว ใจหาย เราทำพิธีกรรม ทั้งนั่งสมาธิ บริกรรม ภาวนา เข้าสมาธิ แม้จะไม่ได้สมบูรณ์ ทำทุก ๆ อย่าง อยู่ทั้งคืน เทียนที่ต่ออายุก็ลุกไหม้อยู่ทั้งคืน เผาคำอธิษฐาน คำสั่ง ไปทั้งคืน
เขียนคำขอร้อง วิงวอน แม้กระทั่งคำสั่ง ว่า น้อย สุนารักษ์ อาจารย์น้อย สาวโรงงานคนดัง ลูกสาวพระอาจารย์พยับ ปัญญาธโร ขอให้กลับมาหาพ่อโดยพลันทันใด พ่อเป็นห่วง เจ้าพระยามัจจุราช มหาเทพอิศวร พรหม นารายณ์ ขอลูกสาวคืนมาก่อนเถิด ข้าจะได้ชดใช้กรรมให้เสร็จสิ้นลงในชาตินี้ เพื่อเร่งสร้างสมบารมีอันสูงสุดเพื่อพระโพธิญาณในวันหน้า
และแล้วเราก็ระลึกว่าคงสิ้นปัญญาปวงเทพแล้ว ก็พลันรำลึกถึงพระพุทธองค์ จึงสวดคำสรรเสริญขึ้นในใจ สมาธินิ่งสงบสงัด คิดว่าเราไม่เคยคิดจะอ้อนวอนขออะไรเลยจากพระพุทธองค์ แต่คราวนี้จะเป็นครั้งแรกที่ขอต่อพระพุทธองค์ ขอลูกสาวคืนมา สวดมนต์สรรเสริญไปไม่นานก็เห็นนิมิตรเป็นพุทธรูปองค์สูงใหญ่ค้ำฟ้า หงายพระหัตถ์ให้ เราพอใจ
กระนั้นเราก็ยังเพลียใจหมดความหวัง
06.00 น.
เงียบเหลือเกิน
โทร.ไปหาน้อย ไม่มีใครอีกแล้ว
เขาบอกเบอร์นี้ติดต่อไม่ได้ โทร.มาใหม่
สวดมนต์ ถึงพุทธเจ้าเป็นสรณะ เราคิดว่าพึ่งเทพเทวาไม่ได้ผลแล้ว จำต้องถึงพุทธองค์แล้วละ ก็รำลึกบทสวดที่ว่า
พุทโธ สุสุทโธ กรุณามหณฺณโว
โยจฺจนฺตสุทฺธัพพรญาณโลจโน
โลกสฺส ปาปูปกิเลสฆาตโก
วนฺทามิ พุทฺธํ อหมาทเรน ตํ
พระพาทำพิธีสู่ขวัญ
06.30 น.
พ.ม.ปฏิภาณ ลาสิกขา
เขามาตามไปกุฏิใหญ่เวลา 06.25 น. พม.ปฏิภาณ ลาสิกขา ได้บอกทำบุญเจ้าอาวาสจองกฐิน2550พร้อม ๆ กับพระเถระอีกหลายรูป กองละ 10,000 บาท ขออุทิศให้น้อยของพ่อ กลับมานั่งฉันคนเดียว ยังไม่เสร็จเหลือช้อนคำสุดท้ายโทรศัพท์ รีบไปรับ เรากลั้นใจค่อย ๆ ฟัง
แม่บ้าน แม่เรไรเล่าว่า เมื่อวานทั้งวัน พระรูปนั้น รูปที่มาทำพิธีกรรมให้ตลอดวันตลอดคืนที่โรงพยาบาล พาญาติโยมที่บ้านปากช่องสู่ขวัญให้น้อย มีพ่อเฒ่าหมอทรงทรงวิญญาณน้อย บอกว่าน้อยมาประเดี๋ยวก็กลับไป พวกญาติโยมเหล่านั้นช่วยกันตะโกนเรียกชื่อน้อยให้กลับมา วิญญาณน้อยกลับมาชั่วประเดี๋ยวก็ไป มันบอกว่าเคียดให้พ่อที่รักผู้หญิงอื่น และเลิกคำสัญญาทั้งหมดให้มัน มันว่าพ่อเลิกสัญญาแปลว่าไม่รักน้อย หมอทรงว่ามันยังเป็นห่วงถึงหลวงพ่ออยู่ มันลังเล จะไปก็ไม่อยากไป จะมาก็ไม่อยากมา ขอให้พ่อเรียกมันมา ใครอื่นเรียกมันไม่มาหรอกนอกจากพ่อคนเดียว ฝ่ายพระรูปนั้นบอกว่า เขาไปกับเพื่อน ไปสู่ที่สูง เขาไม่มาเกื้อตมโคลนดอก แต่เขามีความรัก เป็นคนก็ต้องมี ให้ช่วยกันเรียก ให้พ่อเขาคนที่เขารัก ที่มีรูปถ่ายนั้นแหละเรียกให้กลับมาเขาจึงจะมา
จะเอาเข้ากรุงเทพเย็นนี้
ว่าพวกหมอยังทำงานกัน ร่วม 20 คน พ่อญี่ปุ่นมันจ้างมา เขาบอกว่าเย็นนี้จะเอาเข้ากรุงเทพ ไปเฮลิคอปเตอร์ จะให้เพียงน้ายามติดตามไปคนเดียว ฉันจะให้น้ายามติดต่อมาหาหลวงพ่อ ส่วนฉันจะไปดูลูกชายมันที่โคราช ลูกชายแม่เรไรก็ป่วยหนักเหมือนกัน
พวกข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก็ยังมา และยังรักษาการณ์ทำ รปภ.กันอย่างเคร่งครัด มีคนหนึ่งผู้ใหญ่ทีเดียว มายืนที่เตียง บอกว่า อาจารย์น้อยต้องกลับมาทำงานต่อ งานที่เสนอไปกำลังจะได้ผลแล้ว ฉันถามว่างานอะไรเขาไม่ตอบ
คุยกันแล้วครั้งที่ 2
07.35 น.
เสียงทิพย์อยู่ระหว่าง 13,000 ต่อ 40 หน่วย ลดลงมาหน่อยเพราะมีความเคลื่อนไหว กระนั้นระดับนี้ก็ดุจดังเพลงสวรรค์
แม่เรไรโทร.ติดตามมา ว่ามันฟื้นแล้ว ขอให้พ่อเรียกมันแรง ๆ พูดกับมัน ร้องเรียกว่า
- น้อย น้อย น้อย ได้ยินเสียงพ่อไหม พ่อเอง ตอบว่า
- ออ!! ออ!! ออ!! คล้ายฟังรู้เรื่องแต่พูดไม่ได้
- น้อยพ่อเอง น้อยได้ยินพ่อหรือเปล่า จำเสียงพ่อได้ไหม เสียงตอบ ออ!!ออ!! กลับมานะ กลับมาหาพ่อ พ่อซื้อกำไลแขนไว้ให้แล้ว รู้ไหมว่าพ่อเป็นห่วง พ่อทำบุญให้น้อยทั้งวัน ทั้งคืนพ่อนั่งสมาธิ พ่อบอกแล้วว่าน้อยไปจากพ่อไม่ได้หรอก น้อยจะไปถึงสวรรค์ นรกไหน พ่อก็จะตามไป ตามเอาน้อยกลับมา น้อยเชื่อเขาได้อย่างไรเรื่องเหลวไหล กลับมาพ่อจะเล่าให้ฟัง มาตกลงกันใหม่นะ พอดีสายหลุด
แม่เรไรโทร.อีก ว่ามันพูดยังไม่ได้ เป็นที่คอ หมอเขาบอกอยู่ว่าให้พักผ่อนมาก ๆ ไม่เป็นไรหรอก เวลาหลับให้หลับไปเรื่อย ๆ เพื่อพักผ่อน
เฮกันลั่นปลอดภัยแล้ว100%
08.43 น.
แม่เรไรโทร.มา พอพูดก็ว่าทันทีว่า โอยดีใจ หลวงพ่อดีใจ พูดได้แล้ว ฉันกำลังจะออกไปที่บ้านเพื่อทำพิธีสู่ขวัญต่อ ทหารตามมาบอกว่ามันพูดได้แล้วถามหา ฉันก็รีบไป มันถามหาหลวงพ่อ ว่าบอกหลวงพ่อไปแล้วยัง บอกไปนาน รายงานอย่างสม่ำเสมอเลย หมอเขาเจาะคอสำเร็จ เสียงก็มา แต่ขณะนี้พูดเสียงค่อย ๆ อยู่ มันบอกจำความยังไม่ค่อยได้ งง ๆ อยู่ หมอบอกว่าคราวนี้ปลอดภัย 100 % ไม่ต้องเข้ากรุงเทพ ร่างกาย เนื้อตัวทุกส่วนกลับมาหมด ความอบอุ่นแล่นทั่วร่างแล้ว หมอเขายืนยันเต็มเสียงว่าปลอดภัยแล้ว 100 % ต่อไปเพียงให้พักผ่อนให้เต็มที่
ทหารในนั้นก็เฮกันสนั่น พวกแพทย์เองก็พากันเฮ พวกฉันก็เฮกันลั่นโรงพยาบาล แจ้งข่าวออกไปทั่วทิศเลย พวกเขาก็เฮกัน พวกจะบวชก็เตรียมบวชกันทันที ฉันก็รีบบอกหลวงพ่อก่อนแล้วทางบ้านก็ยังจะทำพิธีสู่ขวัญอยู่ต่อไป
เราสบายใจมากเลย พูดหยอกนายขาว(แมว) ว่าแกเลี้ยงลูกเป็นหรือเปล่า อีลาย แกมันแย่มาก ๆ เลี้ยงลูกตายหมดอย่างไร?
คุยกันแล้วครั้งที่3
08.35 น.
โทรศัพท์ แม่เรไรบอกมันฟื้นแล้วอยากพูดกับหลวงพ่อ เสียงเขาเหมือนเดิมแต่ค่อยมาก
-น้อย น้อย น้อย นี่พ่อเอง
-พ่อน้อยปวดหัว
-เอาเถอะน้อยยังเหนื่อยอยู่สักหน่อยก็หาย
-น้อยคิดถึงพ่อ พ่ออยู่ไหน น้อยปวดหัว น้อยปวดหัว น้อยปวดหัว
-ทำใจดีไว้ น้อยไม่ตายแล้วหละ พ่อตามน้อยไปทุกแห่ง ไม่ต้องกลัว
-พ่ออยู่ไหน
-พ่ออยู่กุฎิ ที่ศรีสะเกษ อยากให้พ่อมาเยี่ยมไหม?
เขาไม่ตอบคำถาม วางโทรศัพท์
11.50 น.
โทร.ไป หมายเลขประจำ เสียงเพลงสาวน้อยรอโทรศัพท์ ดังสักครู่ใหญ่ ๆ เข้าใจว่าวางอยู่ใกล้ ๆ เจ้าของ และได้ยินเสียงเอื้อมมาปิด
ให้เขาพักเต็ม ๆ สักหน่อยก่อนเถิด
ข้อสังเกตในโหราศาสตร์
ทางโหราศาสตร์ เราคำนวณไว้ วันนี้ 3 พ.ค.2550 เวลา 12.22 น. จันทร์(๒)อายุจร ตกก้นเหวสุด อับรัศมี จนกว่าจะถึง 5 พ.ค.2550 เวลา 22.55 น. จึงจะพ้น แล้วมีศุกร์(๖)อริตนุกาลกิณีจรเล็ง ซ้ำเติมด้วยเสาร์(๗)จรที่กรกฎ
ขณะนี้ก็จวนเวลา 12.22 น.แล้ว จันทร์(๒)จรกำลังสู่ก้นเหว ณ ราศีพิจิก อันเป็นสนามรบ
อย่างไรก็ตามเมื่อสนามรบอยู่ที่ราศีพิจิก ก็มีการเตรียมรับ
-มีอังคารเกษตร(๓)ศรีเดิม รับรบดาวพระศุกร์(๖)เกษตรจรที่เล็งมา ศุกร์(๖)ก็กลายไปเป็นไม่ร้ายนักแต่ระวัง ไม่ให้ประมาท
-มีพฤหัสบดี(๕)จรที่พิจิกเป็นมหาจักร มีพฤหัสบดีเดิม(๕)เกษตรที่ราศีมีนส่งกระแสเสริมแรงอย่างมั่นคงหนักแน่น รองรับ จันทร์(๒)อายุจร แล้วยังมีจันทร์(๒)เดิมมหาอุจเล็งคุ้มครองเข้ามาที่จันทร์(๒)จร อย่างเต็มที่
-จันทร์(๒)อายุจรจึงได้รับการคุ้มครองอย่างเหนียวแน่น จากดาวพฤหัสบดีเดิมเกษตรและพฤหัสบดีจรมหาจักร จากจันทร์เดิมมหาอุจ และจากอังคาร(๓)ศรีเดิมที่ป้องกันภัยจากดาวศุกร(๖)อริกาลกิณีจร
-การป้องกันน่าจะปลอดภัยอย่างยิ่ง จึงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใน 2 วันต่อไปนี้
-ตราบถึงวันที่ 5 พ.ค.2550 เวลา 00.44 น. ดาวพุธ(๔)ศรีจรเข้ามากุมลักคณาทับจันทร์(๒)เดิมมหาอุจ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าชมโสมนัส ชื่นมื่นอย่างยิ่ง ก็รอดปลอดภัย และเวลา 07.27 น.ดาวศุกร์(๖)กาลกิณีจรพ้นจากราศีพฤษภ จึงน่าจะเปรมปรีดา
-จากนั้นก็น่าจะทรงตัวได้ดีเป็นปกติ
-แปลว่าถึงอย่างไรก็ไม่เป็นอะไรอีกแล้ว
ต่อตอนที่ 2 ของภาค 13 สมบูรณ์