บันทึกความจริงวันนี้ 
... จากเสื้อแดงผู้รอดชีวิตมาจากทำเนียบรัฐบาล

 

ตั้งแต่วันที่ 26 มีนาคม 2552  การชุมนุมของกลุ่มคนเสื้อแดงสัญลักษณ์ของการปกครองในระบอบประชาธิปไตยทั้ง 76  จังหวัด  ที่ทำเนียบรัฐบาล  ชาวไทยทั้งประเทศได้ติดตามความเคลื่อนไหวของประเทศไทยจาก  D-STATION    ข่าวสารที่ออกมารายงานตรงตามสถานการณ์จริง  แต่ทีวีทุกช่องของรัฐกับรายงานบิดเบือนความจริง ดังนั้นจึงเป็นเหตุให้ผู้คนทั้งในกรุงเทพและต่างจังหวัดหลั่งไหลมาที่ทำเนียบรัฐบาลมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆนับจำนวนหลายแสนคนเพื่อมาดูความจริง เพราะข่าวสารที่นำเสนอทางสถานีโทรทัศน์  D-STATION ข่าวสารของคนเสื้อแดงได้เผยแพร่ไปทั่วโลก ทำให้คนไทยทั้งในประเทศและต่างประเทศให้การสนับสนุน  มีการบริจาคเงินสนับสนุนเข้ามาโดยไม่ขาดสาย 

การถ่ายทอดสดของสถานีโทรทัศน์ D-STATION จากเวทีปราศัย  และภาพข่าวที่ปรากฏสู่สายตาสาธารณชนทั่วโลก  คือคนทุกเพศ  ทุกวัย ทุกระดับการศึกษาที่มารวมพลังในการแสดงออกทางการเมือง พลังของประชาชนผู้รักประชาธิปไตยทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ  สถานการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้รัฐบาลของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ สัญลักษณ์ของการปกครองในระบอบอำมาตยาธิปไตย ผู้นิยมอำนาจเผด็จการตกเป็นรองดังนั้นกลยุทธในการต่อสู้เพื่อทำลายฝ่ายเสื้อแดงจึงเข้มข้นขึ้นโดยมุ่งโจมตี   D-STATION

มิให้ออกอากาศความจริงให้คนไทยและทั่วโลกได้รับรู้

วันที่ 12  เมษายน  2552  ผู้คนที่หลั่งไหลมายังทำเนียบรัฐบาลได้ถูกสกัดมิให้เข้ามาในทำเนียบได้  ในช่วงกลางคืน คนเสื้อแดงที่เดินทางกลับบ้านถูกลอบทำร้ายจำนวนมาก  ประกาศเตือนจากแกนนำมิให้ออกนอกทำเนียบ คนในทำเนียบเหมือนถูกขังและเริ่มรู้ชะตากรรมของตนเอง  ว่าเมื่อใดที่สัญญาณของ  D-STATION  หยุดออกอากาศ เมื่อนั้นการโจมตีย่อมเกิดขึ้น  รัฐบาลขู่ว่าจะสลายการชุมนุมในทำเนียบรัฐบาล ส่วนรอบนอกรัฐบาลได้ส่งทหารและคนเสื้อน้ำเงินของนายเนวิน ชิดชอบ ออกไปก่อกวนและทำร้ายคนเสื้อแดง  มิให้มาสมทบในทำเนียบ   กองอำนวยการส่งข่าวผ่าน  D-STATION

ให้คนเสื้อแดงแถวลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานีไปเพิ่มกำลังเพื่อดูแลสถานี และดาวเทียมไทยคมมาตรการทุกชนิดที่รัฐบาลนำมาใช้จึงรุนแรงและโหดเหี้ยมมากขึ้น นายเนวิน  ชิดชอบ  นำกองทหารที่ไม่ทราบฝ่ายและพูดภาษาไทยไม่ได้ติดอาวุธสงคราม  นำมาปฏิบัติการกับคนเสื้อแดง การไม่มีอาวุธที่เท่าเทียมกันไปต่อกร จึงทำให้เพรี่ยงพร้ำและล้มตายเป็นผักเป็นปลา  ส่วนศพก็ถูกทหารนำไปซ่อน  และวิธีเดียวที่จะเผด็จศึกคนเสื้อแดงให้สิ้นซาก  ก็คือการตัดขาดความจริงจากโลกภายนอก   นายสาธิต  วงศ์หนองเตย รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีได้มีหนังสือให้ตัดสัญญาณดาวเทียมไทยคม แต่ไม่เป็นผล ในที่สุดจึงสั่งการให้ทหารควบคุมมิให้ออกอากาศได้  จนกระทั่งตอนดึกของวันที่ 12 เมษายน  2552  สถานี  D-STATION  ได้หยุดออกอากาศโดยสิ้นเชิง 

นับแต่นั้นมา  ประชาชนทั้งประเทศและทั่วโลกจึงได้เห็นแต่ภาพข่าวทุกช่อง  ที่รัฐบาลนำเสนอว่าคนเสื้อแดง  ได้ก่อความไม่สงบ  ใช้กำลังทำร้ายผู้คนและทำลายสถานที่ราชการต่างๆ  ทั้งๆที่ความเป็นจริงการ์ดของคนเสื้อแดงได้อ่อนกำลังลงแล้ว และไม่สามารถคุ้มครองคนเสื้อแดงในทำเนียบรัฐบาลได้อีก  เพราะปฏิบัติการอันเหี้ยมโหดของทหารและกลุ่มเสื้อน้ำเงิน 

ในทำเนียบมีกลุ่มพันธมิตรสวมเสื้อแดงเข้ามาปะปน เพื่อคอยหาโอกาสลากตัวไปสังหารทีละคนๆ  รอบๆทำเนียบก็มีทหารมาปิดล้อม  เสียงระเบิดข่มขวัญ  ไม่มีใครกล้าออกจากกลุ่ม  น้ำไม่ได้อาบ  เข้าไม่ได้กิน  ไม่กล้าแม้แต่จะเดินไปเข้าห้องน้ำ  มีการระดมทหารมาปิดล้อม  ทางเข้าทุกทาง  การ์ดของคนเสื้อแดงต้องเพิ่มกำลังดูแลทางเข้าออกมิให้ทหารเข้ามาทำร้ายแกนนำและคนเสื้อแดงในทำเนียบรัฐบาลได้  แต่ไม่สามารถทัดทานกำลังและอาวุธที่เหนือกว่า  คนเสื้อแดงทั้งในกรุงเทพและต่างจังหวัดพยายามจะเดินทางเข้ามาสมทบในทำเนียบแต่ถูกสกัดทุกวิถีทาง  ด้วยหวังว่าถ้ามีคนจำนวนมากเท่าไรรัฐบาลจะไม่กล้าสังหารหมู่ กลุ่มพันธมิตรได้ใส่แดงออกกวาดล้าง  มีการวางระเบิด  ทำร้ายผู้คนที่นั่นที่นี่  ประกอบกับโทรทัศน์ทุกช่องรายงานการใช้ความรุนแรงของคนเสื้อแดง 

      เช้าวันที่  13  เมษายน  2552  เสียงระเบิดดังขึ้นรอบๆทำเนียบ  รัฐบาลแจ้งให้แกนนำและคนเสื้อแดงเข้ามอบตัว  มีรถขนนักโทษมารับ  และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็คือ  รัฐบาลต้องการให้คนในทำเนียบเดินออกไปทีละคน แล้วให้กลุ่มพันธมิตรสวมเสื้อแดงที่ติดอาวุธยิงทีละคน เพื่อป้ายสีว่าคนเสื้อแดงเป็นผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์   คำประกาศิตของรัฐบาลเหมือนเสียงของปีศาจ   ทำให้คุณวีระ   มุสิกพงศ์ 

คุณณัฐวุฒิ  ใสย์เกื้อ  และคุณหมอเหวง  โตจิรการ  ท่านเป็นแกนนำผู้มีจิตวิญญาณของความรักเพื่อนร่วมชาติและประชาธิปไตยอย่างแท้จริง ขอให้รัฐบาลปล่อยคนในทำเนียบรัฐบาลประมาณ 5,000  คนให้เป็นอิสระและยินดีจะรับผิดชอบค่าพาหนะ  เพียงแต่ขอให้รัฐบาลจัดรถมาให้ จำนวน  100  คัน เพื่อส่งกลับบ้าน  โดยแกนนำทั้ง  3  ท่าน  ยินดีจะเข้ามอบตัวเพื่อรับทราบกล่าวหา น้ำตาของคนเสื้อแดงทั้งหมดในทำเนียบรัฐบาลได้หลั่งรินไม่ขาดสาย ความเจ็บช้ำ ความกดดันในความอยุติธรรมที่รัฐบาลโจรมอบให้ช่างทารุณโหดร้าย  อย่างที่คนไทยไม่เคยได้รับรู้มาก่อนว่าระบอบอำมาตยาธิปไตย  จะโหดเหี้ยมทารุณเช่นนี้ เราคนไทยไม่เคยรู้เลยว่ามือของอำมาตย์ จะชั่วร้ายเปื้อนเลือดของวีรชนผู้รักประชาธิปไตยมานานหลายสิบปีแล้ว  และครั้งนี้จะเปื้อนเลือดมากที่สุดเพราะบังอาจไปโค่นล้มหัวหน้าอำมาตย์

      รัฐบาลตกลงตามข้อเสนอ  แต่ถึงแม้จะเดินออกมานอกทำเนียบได้แล้ว  ก็ยังถูกคุกคามอิสรภาพ  มีกองทหารตั้งแถวเรียงรายไม่ให้ผ่านไปได้  จนกว่าจะยินยอมให้ถ่ายบัตรประจำตัวประชาชน  ผู้คนเริ่มเครียดจากอากาศที่ร้อนจัด  และความอ่อนเพลีย  แม้เมื่อพ้นมาได้  หากไม่เกาะกลุ่มและระวังตัวก็อาจถูกลากตัวไป  หรือมีรถที่ไม่น่าไว้ใจมารับไป ทุกคนทึ่รอดชิวิตมาได้ต้องอาศัยปฏิภาณไหวพริบ  และการคุ้มครองจากรถคุ้มกันของเจ้าหน้าที่ตำรวจ  เพราะดูจะปลอดภัยกว่า  เหตุการณ์ในครั้งนี้ได้ทำลายขวัญของผู้รักประชาธิปไตยไม่รู้ลืม  ในขณะเดียวกันก็เพิ่มความชิงชังไปยังรัฐบาลในระบอบ

อำมาตยาธิปไตย  

เรากลุ่มคนเสื้อแดงในทุกจังหวัดผู้รอดชีวิตจากเงื้อมมือของอำมาตยาธิปไตย  เป็นห่วงแกนนำทุกคนที่ถูกจับกุมคุมขังโดยไม่ยอมให้ประกันตัว และตั้งขอหาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ต้องการความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมอุดมการณ์ประชาธิปไตยทั่วโลก องค์การสหประชาชาติ  ทูตต่างประเทศ  โปรดช่วยเหลือคนไทยด้วย  เพราะกระบวนการยุติธรรมในประเทศไทยไม่มีอีกแล้ว  มีแต่รัฐบาลโจรที่ตั้งข้อกล่าวหาและกักขังประชาชนโดยไม่เป็นธรรมด้วยการประกาศ พ.ร.ก. ฉุกเฉิน ในต่างจังหวัดมีการตัดสัญญาณวิทยุชุมชน  ห้ามแสดงออกทางการเมืองแม้จะสงบ  สันติ  ปราศจากอาวุธก็ต้องถูกจับ ด้วยมุ่งหวังจะเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศให้เป็นการปกครองโดยทหารอย่างถาวร นี่คือความจริงในประวัติศาสตร์การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยของคนเสื้อแดง  ส่วนที่ขาดหายไป   เมื่อข่าวสารจากสถานี  D-STATION  ได้ถูกโค่นล้มลงด้วยอำนาจของรัฐบาลโจรและกองทัพอำมหิตของอำมาตยาธิปไตย

 

 

               ผู้รอดชีวิตจากทำเนียบรัฐบาล

                      15  เมษายน  2552

 

  ----------------------------