ราชินยาเศียรพาทมหาราชินีนาถสดุดี
๑๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๑

๑.   แผ่นดินวิปริตร้าง            ชีวา ธรรมเฮย

รัฐราษฎร์พลพารา                หดห้าว
เศรษฐกิจป่วนโลกา              แรมยาก นักเฮย
หวั่นหลักรัฐธรรมร้าว             หลักบ้านเมืองแคลน ฯ

๒.   ถึงวันพระแม่แย้ม           พระบัญชร
เพียงสว่างทินกร                  ผ่านฟ้า
ดำรัสพจนาทร                     เยียวโทษ ทุกข์เฮย
ประชาชาติทั่วหน้า               สดับแล้วคืนขวัญ ฯ

๓.   ไฉนนิกรล้วน                กตัญญู ท่านนา
หนี้แผ่นดินใดชู                   ชื่นใช้
คืนสติใส่ตนดู                      สารสัจจ์ นี้นา
สยามเลี้ยงจึ่งได้                  อยู่ด้าวเมืองเย็น ฯ

๔.   คงสยามยังอยู่ยิ้ม          วิลาวัณย์
อาเพทภัยพาลพลัน              ด่าวดิ้น
พระราชเสาวณีย์อัน              บรรเจิด ใจนา
ปลุกสติไทยทั้งสิ้น               รุ่งเร้าคุณธรรม ฯ

๕.   มาเถิดทอถักสร้าง         แมนสรวง
ไทยอยู่คู่ไทยปวง                อยู่เกลี้ยง
เพียงป่าคู่ชลหวง                  แหนห่วง ชลนา

ป่าซับนำน้ำเลี้ยง                  ป่ากว้างชุมชล ฯ

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

อรบุศป์ ละอองธรรม  ประพันธ์