บทบรรณาธิการ
นี่คือ หนังสือพิมพ์ดี ( อินเทอเนต ) วิเคราะห์ข่าวในวงการเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดและสหธรรมิกประจำเดือน มิถุนายน กรกฎาคม สิงหาคม กันยายน 2548 ฉบับนี้เป็นเล่มที่ ๓๔ และย่างเข้าปีที่ ๙ ของหนังสือพิมพ์ดี
เราจะบินบินบินและบินไป สู่ขอบฟ้าสดใสในเบื้องหน้า
สำหรับหนังสือพิมพ์ดี หน้าบรรณาธิการ ซึ่งเก็บตกเรื่องราวต่างๆนอกคอลัมน์ประจำ ยังคงมีมากมาย หลายเรื่องที่เราขอมีส่วนในการแสดงทัศนะ เพื่อร่วมจรรโลงสร้างสรรค์สังคม โดยชอบธรรม ดังต่อไปนี้
1. เรื่องเพลงชาติไทย
เราเห็นด้วยกับแกรมมี่ ที่ได้นำเสนอแนวการปรับปรุงเพลงชาติไทย เพื่อให้ดียิ่งขึ้น โดยเสนอทำนองเพลงหลากหลายยิ่งขึ้น นอกจากเพลงชาติแล้วยังมีกรณีที่คล้ายๆกัน ที่คนไทยยังคิดคล้ายๆกันอยู่โดยคิดว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์แตะต้องไม่ได้ เปลี่ยนแปลงไม่ได้นั่นก็คือ บทสวดมนต์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ที่ใช้บทเดียวกันกับผู้ใหญ่ ที่เขียนเป็นคำฉันท์ทั้งสิ้นและนำไปขับร้องในทำนองสรภัญญะ คือ บทสรรเสริญพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ที่ใช้มานานร่วม 50 60 ปีแล้ว ซึ่งเป็นภาษาที่ยาก สำหรับเด็กชั้นประถมศึกษาและโดยข้อเท็จจริง บทสรรเสริญนี้เป็นภาษาและบทกวีที่ยากเกินไปทำให้เป็นสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายของนักเรียนมาเป็นเวลาเนิ่นนานแล้วทั้งสวดไปก็ไม่รู้ความหมายเพราะใช้ภาษาสูงมากเกินไป น่าจะคิดสร้างบทสรรเสริญพระรัตนตรัยที่ออกมาง่ายในภาษาและท่วงทำนองที่ง่ายสนุกร่าเริงกว่านี้ ที่เหมาะกับความรู้ความสามารถของนักเรียนมากกว่านี้ เพราะไม่มีเหตุผลใดที่ต้องห้ามมิให้เด็กสวดมนต์บทอื่นที่ง่ายกว่า ยิ่งมีมากสำนวนก็ยิ่งดีและอีกเรื่องหนึ่งก็คือเพลงอวยพรวันเกิด ที่สภาผู้แทนราษฎรเคยเป็นเจ้าภาพจัดให้มีการประกวดและได้เพลงวันเกิดเป็นภาษาไทยมาเพลงหนึ่ง เมื่อปี พ.ศ.2545 ที่ฮือฮากันอยู่ระยะหนึ่ง แต่แล้วเพลงนี้ก็ไม่ติดตลาดหายเงียบไป เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็หมายความว่า สภาผู้แทนราษฎรยังทำงานไม่สำเร็จ จึงน่าจะพยายามต่อไป การเฉยเมยเช่นนี้น่าจะบอกถึงความไม่เอาไหนของสภาผู้แทนราษฎร ความไม่รับผิดชอบ และไม่มีความพยายามทำงานอย่างไม่มีความตั้งใจจริงๆจังๆจึงต้องทำงานที่ยังไม่สำเร็จต่อไปอีกจนกว่าจะสำเร็จ