คำปลอบใจรายวัน

 

 

 

สัจธรรมข้อที่ 2  

สุกรขาว

 

 

หลับตาลงเถิด  หลับตาลงเบา ๆ  มองไปในความมืดสลัว ๆ เวลาโพล้เพล้  คือเวลาสนธยา อาทิตย์อัสดง จวนดับลับโลกลงไปแล้ว  

 

จะมีหมูขาวหนุ่มตัวหนึ่งเที่ยววนไปวนมารอบ ๆ บริเวณนั้น  นอกคอกของมัน   มันซนและขี้เล่น  ทำอาการต่าง ๆ เหมือนมันพูดกับเราได้

 

จงพูดกับมันเถิดว่า  หมูขาวเอ๋ยข้าเหนื่อยเหลือเกิน พูดกับมันหลาย ๆ ครั้ง 

มันจะหยุดฟังมองดูและพูดกับเรา

 

มันจะบอกว่า  หนูน้อยเอ๋ย  ฉันเป็นหมูอยู่ในป่า ฉันยังไม่เหน็ดเหนื่อยอะไรเลย  จงคอยดู  ฉันจะแสดงกายกรรมให้เธอดู  แล้วมันก็แสดงกายกรรมให้เธอดู  ในทำนองว่ามันเข้าใจเรา  และปลอบใจเรา  ให้เราหายเหนื่อย  หายหวาดกลัว  แล้วกลับมาสดชื่น

 

 

เธอก็จะยิ้มทั้งน้ำตา  แล้วเอ่ยว่า  สุกรขาวเอ๋ย  ฉันรักเธอเหลือเกิน 

 

 

• บานไม่รู้โรย
  7 เม.ย. 2550