เป้าหมายคือเพื่อให้ลูกของคุณสามารถระบุอารมณ์เหล่านี้ในตัวเองและผู้อื่นได้จากการแสดงออกทางสีหน้า ภาษากาย หรือภาษาพูด เนื่องจากอารมณ์เหล่านี้เป็น อารมณ์ เรื่องพื้นฐาน จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่จะมีคำศัพท์เพื่อบอกว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรและเริ่มเข้าใจว่าคนอื่นรู้สึกอย่างไร แน่นอนว่านี่ไม่ใช่จุดเริ่มต้นของอารมณ์ที่หลากหลายของเด็ก มีความรู้สึกอื่น ๆ อีกมากมายที่เด็ก ๆ สามารถสัมผัสได้จากสภาพแวดล้อมหรือสถานการณ์ของพวกเขา เด็กอาจรู้สึก อิจฉา เหงา ปลื้มปีติ รู้สึกผิด คับข้องใจ ผ่อนคลาย ความรู้สึกเหล่านี้มีความแตกต่างกันเล็กน้อยกว่าในรายการแรก มีความเฉพาะเจาะจงมากกว่าทั่วไป ตัวอย่างเช่น หากลูกของคุณรู้สึกเศร้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขาอาจจะรู้สึกเหงา มีช่วงเวลาของว่าง รู้สึกหน้า! ดึงหน้าแสดงความรู้สึกแล้วชวนลูกกินขนมที่แสดงอารมณ์ตรงกัน ตัวอย่างเช่น ในช่วง ขนมเศร้า เด็ก ๆ อาจกินในขณะที่ขมวดคิ้วและแสร้งทำเป็นร้องไห้ สิ่งนี้สามารถอำนวยความสะดวกในการสนทนาที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับลักษณะที่เพื่อนของเรารู้สึกเมื่อรู้สึกอารมณ์เหล่านี้และสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกเช่นนั้น