ศักยภาพของแคโรทีนอยด์ในการลดความเสี่ยงโรคเรื้อรัง

ในการศึกษาล่าสุดที่ตี พิมพ์ในวารสาร  Nutrientsนักวิจัยสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างระบบนำส่งทางเดินอาหารและแคโรทีนอยด์การศึกษา: อาหารแคโรทีนอยด์: เกมบาคาร่า การย่อยอาหาร การปรับจุลินทรีย์ในลำไส้ และโรคอักเสบ  เครดิตรูปภาพ: valiantsin suprunovich การศึกษา:  อาหารแคโรทีนอยด์: การย่อยอาหาร การปรับจุลินทรีย์ในลำไส้ และโรคอักเสบ  เครดิตรูปภาพ: valiantsin suprunovich

การแนะนำ

การบริโภคผักและผลไม้เชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่ลดลงของการเจ็บป่วยเรื้อรัง เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด มะเร็งบางชนิด และโรคลำไส้ ตัวอย่างเช่น แคโรทีนอยด์และเมแทบอไลต์ของพวกมันเชื่อมโยงกับคุณสมบัติต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบของพวกมันต่อการส่งสัญญาณภายในเซลล์ การวิจัยเกี่ยวกับระบบนำส่งทางเดินอาหาร ความเสถียร กระบวนการย่อยอาหาร และบทบาทของแคโรทีนอยด์ ตลอดจนอิทธิพลของพวกมันต่อจุลินทรีย์ในลำไส้ยังคงมีจำกัด

เกี่ยวกับการศึกษา

ผู้เขียนของการศึกษาปัจจุบันได้ทำการค้นหาบทความวิจัยเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างแคโรทีนอยด์และจุลินทรีย์ในลำไส้โดยใช้คำหลัก "gut microbiota" "carotenoids" และ "ปฏิสัมพันธ์" ใน PubMed และ Science Direct บทคัดย่อของบทความได้รับการวิเคราะห์และจัดหมวดหมู่เป็น สองกลุ่มรวมถึงผลกระทบของแคโรทีนอยด์ต่อสุขภาพของมนุษย์และการมีปฏิสัมพันธ์กับจุลินทรีย์ในลำไส้

สารพฤกษเคมีและไขมันในอาหารได้รับการแนะนำให้ส่งผลต่อการย่อยอาหาร จุลินทรีย์ในลำไส้ และการป้องกันโรค กระบวนการโดยละเอียดมุ่งเน้นไปที่ไฟโตเคมิคอลและไขมันในอาหารมากกว่าแคโรทีนอยด์ แม้ว่าจะรวมอยู่ในหมวดหมู่เหล่านี้ก็ตาม การขาดข้อมูลเกี่ยวกับแคโรทีนอยด์ถูกเน้นย้ำ เนื่องจากกระบวนการนี้เป็นเพียงการคาดคะเนตามลักษณะทางเคมีและโครงสร้างที่เหมือนกันกับไขมันในอาหารอื่นๆ

ผลลัพธ์

การศึกษาหนึ่งก่อนหน้านี้พบว่าการเจริญเติบโตมากเกินไปของแบคทีเรียที่เป็นอันตราย เช่นโปรตีโอแบคทีเรียทำให้เซลล์เยื่อบุผิวเสียหาย และเพิ่มความสามารถในการซึมผ่านของลำไส้ ซึ่งทำให้การดูดซึมแคโรทีนอยด์ลดลง

พบว่าแคโรทีนอยด์ถูกเผาผลาญระหว่างการหมักตัวอย่างอุจจาระจากลำไส้ใหญ่ในการศึกษาล่าสุดชิ้นหนึ่ง ซึ่งส่งผลให้เกิดการสร้างสารประกอบใหม่ นี่แสดงให้เห็นว่าจุลินทรีย์ในลำไส้มีบทบาทในการสร้างสารประกอบเหล่านี้

การดูดซึมแคโรทีนอยด์จะแตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล อย่างไรก็ตาม การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าปริมาณจุลินทรีย์ในลำไส้มีบทบาทสำคัญในการเผาผลาญและการดูดซึมแคโรทีนอยด์

จากการศึกษาชิ้นหนึ่งพบว่าแซนโทฟิลล์อย่างซีแซนทีนและลูทีนมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของจุลินทรีย์ในลำไส้มากกว่าแคโรทีน ยิ่งไปกว่านั้น แคโรทีนอยด์ยังมีโครงสร้างที่แตกต่างกันและมีผลต่างกันต่อการสร้างไมโครไบโอมในลำไส้

เราแนะนำ

แหล่งกำเนิด การกระจาย และความสำคัญธรณีเคมีของไอโซโพรพิลโทลูอีนในน้ำมันดิบ

Bingkun Meng et al. วารสารวิทยาศาสตร์โลก พ.ศ. 2565

การสร้างแบบจำลอง SIR หลายชั่วอายุคน: การกำหนดพารามิเตอร์ การพยากรณ์ทางระบาดวิทยา และนโยบายการให้วัคซีนตามอายุ

Eduardo Lima Campos และคณะ การสร้างแบบจำลองโรคติดเชื้อ พ.ศ. 2564

เส้นทางการส่งสัญญาณ PTEN และ AKT/GSK-3β/CRMP-2 เกี่ยวข้องกับการตายของเซลล์ประสาทและการบาดเจ็บของแอกซอนในการบาดเจ็บของสมองส่วนต้นหลังจาก SAH ในหนู

Hong Chen et al., ยีนและโรค, 2022

การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับการให้ยาชาเฉพาะที่หรือยาแก้ปวดกับบาดแผลของผู้บริจาค

Craig A McBride และคณะ Burns & Trauma, 2022

ขับเคลื่อนโดย

แคโรทีนอยด์ไม่เพียงมีหน้าที่ในการขับของเสียเท่านั้น แต่ยังเชื่อว่ามีผลทางอ้อมที่อาจเกี่ยวข้องกับการมีปฏิสัมพันธ์กับการส่งสัญญาณของเซลล์ รวมถึงไคเนสโปรตีนกระตุ้นไมโทเจน (MAPK) ปัจจัยนิวเคลียร์อีรีทรอยด์ 2–ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับ 2 (Nrf2) และปัจจัยนิวเคลียร์ κB (NF-κB) แคโรทีนอยด์ถูกพบว่าควบคุม NF-κB โดยการโต้ตอบกับหน่วยย่อย NF-κB และ IκB kinase (IKK) ซึ่งยับยั้งเส้นทาง NF-κB และลดการถอดรหัสของยีนไซโตไคน์ที่มีการอักเสบ

นอกจากนี้ยังพบแอสตาแซนธินเพื่อปกป้องเซลล์เยื่อบุผิวเรตินาจากความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันที่เกิดจากไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H 2 O 2 ) สิ่งนี้ทำได้โดยการกระตุ้น Nrf2 และการลดลงของชนิดออกซิเจนปฏิกิริยาภายในเซลล์ (ROS) พบว่าการเคลื่อนย้าย Nrf2 ถูกยับยั้งที่ความเข้มข้นต่างกันในบางการศึกษา

สารเมแทบอไลต์ที่ไม่รู้จักถูกผลิตขึ้นระหว่างทางเดินของแคโรทีนอยด์ผ่านระบบทางเดินอาหาร อะโพคาโรทีนอยด์เป็นสารเมแทบอไลต์ประเภทหนึ่งที่มีความยาวสายโซ่สั้นลงและการดัดแปลงออกซิเจนที่เพิ่มความสามารถในการละลายในน้ำและความสามารถในการทำปฏิกิริยากับอิเล็กตรอน จึงทำให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการกำหนดเป้าหมายปัจจัยการถอดรหัสบางอย่าง เช่น NF-κB

เป็นผลให้สารเหล่านี้มีผลทางชีวภาพบางอย่าง จุลินทรีย์บางชนิดในลำไส้ใหญ่ผลิตแคโรทีนอยด์ ซึ่งมีฤทธิ์คล้ายพรีไบโอติก และอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ซึ่งเกี่ยวข้องกับสุขภาพที่ดีขึ้น

ข้อสรุป

เมแทบอลิซึมและการดูดซึมแคโรทีนอยด์อาจได้รับผลกระทบอย่างมากจากจุลินทรีย์ในลำไส้ การเปลี่ยนแปลงของจุลินทรีย์ในลำไส้สามารถส่งเสริมหรือขัดขวางการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์บางชนิด ซึ่งอาจมีผลในการป้องกันหรือเป็นอันตราย

ปัจจัยต่างๆ เช่น โครงสร้างทางเคมีฟิสิกส์ของเม็ดสีธรรมชาติ การบริโภคร่วมกับสารประกอบอื่นๆ ตัวแปรโฮสต์ และความชุกและประเภทของอาหาร สามารถส่งผลต่อประสิทธิภาพของแคโรทีนอยด์ได้อย่างมีนัยสำคัญ จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจถึงบทบาททางชีวภาพที่สำคัญของแคโรทีนอยด์ในร่างกายมนุษย์ ซึ่งอาจรวมถึงศักยภาพในการป้องกันโรคที่ร้ายแรงที่สุดบางโรคทั่วโลก