พระอาทิตย์ตก เฮลิคอปเตอร์ และพี่เลี้ยงของเฮย์ลีย์ แอตเวลล์: ทอม ครูซทำลายความรักได้อย่างไร

อ่านเพิ่มเติม

การดูออสการ์ในทุกวันนี้คือการตั้งใจที่จะสูญเสียความรู้สึกทั้งหมดในร่างกายส่วนล่างของคุณอย่างช้าๆ เป็นชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า รางวัลทั้งหมด สุนทรพจน์ทั้งหมด ภาพตัดต่อทั้งหมด ชิ้นส่วนทั้งหมดที่ทุกคนรวมตัวกันมุ่งเน้นไปที่พลังจิตตานุภาพของพวกเขาเพื่อปิดความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาของการสร้างภาพยนตร์ละครในฐานะสื่อกลางที่มีศักยภาพทางการเงิน มันดำเนินไประยะหนึ่ง และในขั้นตอนนี้มีเพียงคนวิกลจริตเท่านั้นที่ต้องการเริ่มเพิ่มหมวดหมู่ให้กับการ์ดเต้นที่ล้นมือแล้ว

 

 

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า และบางทีอาจสวนทางกัน มันจะทำให้รางวัลออสการ์ดีขึ้นเป็นสิบเท่า นี่เป็นเพราะหมวดหมู่ใหม่จะเป็นการเฉลิมฉลองให้กับนักแสดงผาดโผน

 

นี้เป็นเวลานานมา เป็นเวลาหลายปีแล้ว นอกงานประกาศรางวัลภาพยนตร์สำคัญทุกงานทั่วโลก มีนักแสดงผาดโผนกลุ่มเล็กๆ ประท้วงต่อต้านการไม่ได้รับการยอมรับ แต่สุดท้ายก็ดูเหมือนจะได้ผลตอบแทน ในบทสัมภาษณ์ล่าสุดเกี่ยวกับการเปิดตัว Blu-ray ของ John Wick: Chapter 4 ผู้กำกับ Chad Stahelski ได้เสนอการปรับปรุงที่มีแนวโน้ม

 

“เราได้พบปะกับสมาชิกของสถาบันและได้สนทนากันจริงๆ และพูดตามตรง ไม่มีอะไรนอกจากเป็นแง่บวกอย่างเหลือเชื่อ ให้คำแนะนำอย่างเหลือเชื่อ” Stahelski กล่าวกับ Comic Book Movie “ทุกคนทั้งสองฝ่ายต้องการให้สิ่งนี้เกิดขึ้น พวกเขาต้องการการแสดงโลดโผนที่ออสการ์ มันกำลังจะเกิดขึ้น” และอาจเกิดขึ้นเร็วกว่านั้น โดย Stahelski ให้กรอบเวลาสี่ปีหรือเร็วกว่านั้น

 

 

ทอม ครูซ ใน Mission: Impossible – Ghost Protocol รูปถ่าย: เอพี

 

การได้รับการยอมรับสำหรับนักแสดงผาดโผนเป็นสิ่งที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย ภาพยนตร์ในฐานะสื่อได้อาศัยปรากฏการณ์ของการเฝ้าดูคนที่มีความกล้ามากกว่าความรู้สึกที่พุ่งเข้าสู่เส้นทางแห่งอันตราย ปีนี้เป็นวันครบรอบ 100 ปีของ Safety Last ซึ่งแฮโรลด์ ลอยด์ห้อยลงมาอย่างล่อแหลมจากหิ้งหลายอัน และสิ่งต่างๆ ก็น่าตื่นเต้นมากขึ้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การแข่งรถม้าใน Ben Hur เฉินหลงเลื่อนผ่านแผ่นกระจกและหลอดไฟระเบิดใน Police Story ทอม ครูซ ปีนขึ้นไปด้านข้างตึกเบิร์จ คาลิฟา ใน Mission: Impossible – Ghost Protocol ทุกวินาทีของ Mad Max: Fury Road นี่คือสิ่งที่รากฐานทั้งหมดของภาพยนตร์สร้างขึ้น แน่นอนว่านักแสดงควรได้รับการยอมรับ

 

ซึ่งไม่ได้หมายความว่าจะง่าย ดังที่ Stahelski กล่าวในการสัมภาษณ์ มีคำถามว่าใครจะได้รางวัลออสการ์ เป็นศิลปินผาดโผน? นักออกแบบท่าเต้น? ผู้กำกับภาพยนตร์? รางวัลสตั๊นต์ยอดเยี่ยม? ลำดับที่ดีที่สุด? นักแสดงที่ดีที่สุด? ไม่ว่าการตัดสินใจจะเป็นเช่นไร บางคนก็ต้องรู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง แต่ก้าวหนึ่งก็ยังก้าวต่อไป

 

และความหวังที่กว้างขึ้นก็คือการรวมการแสดงความสามารถจะทำให้ชีวิตในออสการ์เก่าน่าเบื่อ เป็นเวลาหลายปีแล้วที่พิธีเริ่มกินตัวเองอย่างช้าๆ มีพิธีการบางอย่างที่ทำให้รู้สึกเหมือนว่าภาพยนตร์ที่ได้รับการเสนอชื่อนั้นทำขึ้นเพื่อดึงดูดรสนิยมของชนชั้นกลางที่อนุรักษ์นิยมของผู้มีสิทธิเลือกตั้งใน Academy เท่านั้น โดยไม่คำนึงว่าพวกเขาจะได้รับความนิยมจากสาธารณชนทั่วไปมากน้อยเพียงใด คุณอาจจำไม่ได้ว่าภาพยนตร์เรื่องไหนได้รางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเมื่อ 4 ปีก่อน เป็นต้น แต่คุณจะจำภาพที่เหล่าอเวนเจอร์สปะทะกันในตอนจบของ Endgame ในปีเดียวกันได้ หรือ Matt Damon ขับรถโดยประมาทใน Ford v Ferrari จนทำให้ Tracy Letts น้ำตาไหล หรือฉากต่อสู้ใดๆ จาก John Wick 3 หรือตกหน้าผาจาก Midsommar

 

คลิปเหล่านี้จะไม่ช่วยให้งานออสการ์คึกคักขึ้นมาหน่อยหรือ? แทนที่จะดูนักแสดงต้องผ่านกระบวนการที่อุ้ยอ้ายในการส่งอารมณ์ใส่กันในระดับสูงสุด ในภาพยนตร์เล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่มีอะไรน่าเบื่อ จะดีกว่าไหมถ้าจะดูอึเป็นตันๆ ระเบิดออกมา? แน่นอนว่ามันจะ และเนื่องจากสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในภาพยนตร์ที่คนดูจริงๆ พวกเขาอาจรู้สึกว่าลงทุนเพียงเล็กน้อยเพื่อหาผู้ชนะ และนั่นอาจหมายความว่าผู้คนเริ่มดูออสการ์อีกครั้ง การรวมนักแสดงผาดโผนเข้าชิงรางวัลออสการ์ไม่ได้เป็นเพียงการเอื้อประโยชน์ให้กับชุมชนที่ด้อยโอกาส เป็นส่วนสำคัญในการอยู่รอดของพิธี ไม่สามารถเกิดขึ้นได้เร็วพอ