ในฐานะที่ผู้เขียนเป็นชาวพุทธขออธิบายพระพุทธพจน์เปรียบเทียบกับสถานการณ์บ้านเมืองในยุคปัจจุบัน

เรื่อง "ตาบอดคลำช้าง"  ดังนี้

        1.  กรณีปฏิวัติรัฐประหาร 19 กันยายน  2552

        2. คมช. แต่งตั้งองค์กรอิสระโดยไม่ได้รับการโปรดเกล้าแต่งตั้ง

        3. ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญตัดสินคดียุบพรรคและตัดสิทธิ์นักการเมืองถึง 4 พรรค 

        4. รัฐบาลเสียงข้างน้อยของนายอภิสิทธิ์  เวชชาชีวะ จัดตั้งรัฐบาลมาบริหา รประเทศ 

        5.  ปปช. คตส. กกต. หน่วยงานเถื่อนที่มีอำนาจล้นฟ้าใครแตะต้องไม่ได้

        6. แกนนำพันธมิตรพาพวกยึดทำเนียบรัฐบาล สนามบินนาชาติ สถานที่ราชการ ทำร้ายเจ้าหน้าที่ ประชาชน โดยไม่มีความผิด  และล่าสุดแสดงความเป็นอันธพาลรุกรานคนศรีสะเกษและประเทศเพื่อนบ้าน

        สถานการณ์บ้านเมืองในประเทศไทยเริ่มยุ่งเหยิงสับสนวุ่นวาย นับตั้งแต่องค์กรเหล่านี้ได้ก่อตั้งขึ้น  และแผ่รังสีความไม่มีธรรม  ไม่เป็นธรรม ไปครอบงำการปฏิบัติงานของข้าราชการทุกภาคส่วน  กลุ่มบุคคลเหล่านี้ล้วนมีทัศนคติ ความเชื่อที่คล้ายคลึงกันอยู่อย่างหนึ่งคือ ยึดติดในความเชื่อ ความคิดของตนเองว่าถูกต้องชอบธรรมอย่างเหนียวแน่นสุดโต่ง และบีบบังคับให้ประชาชนทั้งประเทศต้องยอมรับ ยอมจำนนในคำตัดสินขององค์กรเหล่านี้โดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น จนกระทั่งได้เกิดกระแสต่อต้านวิพากษ์วิจารณ์องค์กรเหล่านี้ว่าไม่มีความยุติธรรม แต่รัฐบาลอาศัยความได้เปรียบที่ได้ครอบครองพื้นที่สื่อพยายามโฆษณาชวนเชื่อทางทีวีทุกช่องว่ารัฐบาลแก้ปัญหาได้ผล เห็นแก่ความสุขของประชาชน องค์กรอิสระเป็นกระบวนการที่ให้ความเป็นธรรมแก่ประชาชน  เพื่อกลบเสียงความเดือดร้อนของประชาชนเสีย  นี่หรือคือภารกิจขององค์กรเหล่านี้ นับวันความเดือดร้อน  ความแตกแยกก็จะปรากฏขึ้นในสังคมไทย  

       ประเทศไทยเสียโอกาสดีๆไปมากแล้ว รัฐบาลในอดีตของพรรคไทยรักไทยมีนโยบายแก้ไขปัญหาความยากจน ปราบปรามผู้มีอิทธิพลและยาเสพติดจนเกือบราบคาบ ส่งเสริมสุขภาพถ้วนหน้า ชำระหนี้ให้ประเทศจนเป็นไทยจาก IMF  แต่ปัจจุบันได้พลิกผันไปสู่สภาพที่ย่ำแย่กว่าเดิม ประเทศมีหนี้สินล้นพ้นตัวยาบ้าระบาด ผู้มีอิทธิพลออกอาละวาดฟาดหัวฟาดหางไปสร้างความเดือดร้อนให้ประชาชน  ล้วนมาจากการที่สังคมไทยตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของกลุ่มคนที่มองอะไรเพียงด้านเดียว คิดคำนึงถึงความได้เปรียบของกลุ่มตนเอง ไม่มองถึงประโยชน์ของประเทศ  และความสุขของประชาชนโดยรวม  เปรียบเหมือนคนตาบอดคลำช้าง  หากสังคมใดถูกครอบงำโดยกลุ่มคนที่มีความเห็นผิด มีความคิดคับแคบ  ย่อมเสียหายเดือดร้อน  ไม่สามารถแก้ไขปัญหาของส่วนรวมได้  พระพุทธเจ้าจึงทรงสอนให้ละความเห็นผิดเช่นนี้เสีย

         ในความเป็นจริงประเทศต้องดำเนินไปตามครรลองที่ควรจะเป็น รัฐบาลทำหน้าที่ฝ่ายบริหาร สว.ทำหน้าที่นิติบัญญัติ และศาลทำหน้าที่ตุลาการ องค์กรเหล่านี้ต้องใช้อำนาจในทางที่ชอบ ประกอบด้วยกลุ่มบุคคลที่มีสติปัญญารอบคอบ มองอะไรทั่วถึงทั้งทางโลกและทางธรรม  รู้ว่าอะไรเป็นธรรม  อะไรไม่เป็นธรรม  สร้างความมั่นคงให้สถาบัน บ้านเมืองจึงจะสงบสุข ดังที่พระพุทธองค์ทรงสอินไว้ในหลักอปริหานิยธรรมว่า  

    1.  หมั่นประชุมกันเนืองนิจ การอยู่ร่วมกัน การทำงานร่วมกันของคนในสังคมจะต้องมีการ พบปะ ประชุมปรึกษาหารือกันสม่ำเสมอ  เพื่อแก้ไขปัญหาและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน  ยอมรับในเหตุผลที่ถูกต้องที่เป็นประโยชน์  เพื่อความเข้าใจที่ดีต่อกันของทุกคนในสังคมซึ่งความเจริญ  

   2.  พร้อมเพรียงกันประชุม เลิกประชุมและกระทำกิจที่ควรทำ เพื่อให้เกิดความยุติธรรมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของหมู่คนที่อยู่รวมกัน ไม่กินแหนงแคลงใจกัน จะทำงานอะไรก็สำเร็จได้ 

   3.  ไม่บัญญัติสิ่งที่ยังไม่ได้บัญญัติและไม่เลิกล้มสิ่งที่บัญญัติไว้แล้ว เช่น บ้านเมืองจะสงบสุขได้ ทุกคนจะต้องบัญญัติและไม่ล้มเลิก ระเบียบกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ของคณะและสังคมตามความพอใจของตนหรือของกลุ่มโดยไม่คำนึงถึงความถูกต้อง  

   4.  เคารพนับถือผู้ใหญ่การเคารพและรับฟังคำสั่งสอนของผู้ใหญ่ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี การอยู่ร่วมกันในสังคมต้องมีผู้นำ   ถ้าเราให้การเคารพและเชื่อฟังผู้นำ  สังคมก็จะไม่วุ่นวาย  

   5. ไม่ข่มเหงล่วงเกินสตรี รวมถึงประชาชนทั่วไป  ปกป้องไม่ให้ใครละเมิดสิทธิหรือข่มเหงรังแก 

    6.  การให้ความเคารพและปกป้องรักษาสิ่งที่เป็นศูนย์รวมจิตใจ เพื่อจะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของกลุ่มคนในหมู่คณะที่อยู่ร่วมกันและระลึกถึงกัน 

   7.  ให้การอารักขา  คุ้มครอง  อันชอบธรรมแก่บรรพชิต   ซึ่งเป็นผู้สืบทอดพระพุทธศาสนาให้คงอยู่ตลอดไป 

        บัดนี้คนไทยส่วนใหญ่ของประเทศ กำลังลิ้มรสของความเสื่อม  ความเดือดร้อนกันโดยทั่วหน้า  เพราะองค์กรก่อตั้งขึ้นและบริหารองค์กรไปอย่างคนตาบอดคลำช้างมองอะไรด้านเดียว

บ้านเมืองไปถึงความเสื่อม และจะเสื่อมยิ่งกว่านี้ถ้าไม่รีบจัดการกำจัด  ไล่ไปให้พ้นๆจากประเทศไทยเสียที  อย่าปล่อยให้มีอิทธิพลเที่ยวไปใช้อำนาจในทางที่ผิดต่อใครได้อีก และสถาปนาบุคคลที่มีจิตใจเป็นธรรมมาบริหารประเทศ  มาดูแลกฎหมาย มาใช้อำนาจตุลาการ  สถาบันทุกสถาบันจึงจะมีความมั่นคง