รถถังในช่วงระหว่างสงครามพัฒนาไปสู่การออกแบบที่ใหญ่และทรงพลังกว่ามากในสงครามโลกครั้งที่ 2 แนวคิดใหม่ที่สำคัญของสงครามยานเกราะได้รับการพัฒนา สหภาพโซเวียตเปิดตัวการโจมตีด้วยรถถัง/อากาศจำนวนมากครั้งแรกที่ Khalkhin Gol ( Nomonhan ) ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2482 และต่อมาได้พัฒนาT-34ซึ่งเป็นหนึ่งในรุ่นก่อนหน้าของรถถังประจัญบานหลัก ไม่ถึงสองสัปดาห์ต่อมา เยอรมนีเริ่มการรบด้วยยานเกราะขนาดใหญ่ซึ่งจะกลายเป็นที่รู้จักในชื่อblitzkrieg ("สงครามสาย ฟ้าแลบ") - ความเข้มข้นของ รถถัง จำนวนมากรวมกับทหารราบที่ใช้เครื่องยนต์และ ยานยนต์ ปืน ใหญ่ และกำลังทางอากาศออกแบบมาเพื่อทะลวงแนวหน้าของข้าศึกและทำลายการต้านทานของข้าศึก การนำ หัวรบ ต่อต้านรถถังระเบิดแรงสูง มาใช้อย่างแพร่หลาย ในช่วงครึ่งหลังของสงครามโลกครั้งที่ 2 นำไปสู่อาวุธต่อต้านรถถังน้ำหนักเบาที่บรรทุกโดยทหารราบ เช่น Panzerfaust ซึ่งสามารถทำลายรถถังบางประเภทได้ รถถังในสงครามเย็นได้รับการออกแบบโดยคำนึงถึงอาวุธเหล่านี้ และนำไปสู่การปรับปรุงประเภทเกราะอย่างมากในช่วงปี 1960 โดยเฉพาะเกราะคอมโพสิต เครื่องยนต์ ระบบส่งกำลังและระบบกันสะเทือนที่ได้รับการปรับปรุงทำให้รถถังในยุคนี้มีขนาดใหญ่ขึ้น แง่มุมของเทคโนโลยีปืนเปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน ด้วยความก้าวหน้าในการออกแบบกระสุนและเทคโนโลยีการเล็ง