ในยุคกลางยุค แรกสุด เป็นหน้าที่ของผู้ดี ทุก คนที่จะต้องตอบสนองต่อการเรียกร้องให้รบด้วยยุทโธปกรณ์ พลธนู และทหารราบของตนเอง ระบบกระจายอำนาจนี้มีความจำเป็นเนื่องจากระเบียบทางสังคมในสมัยนั้น แต่อาจนำไปสู่กองกำลังผสมที่มีการฝึก อุปกรณ์ และความสามารถที่ผันแปร ยิ่งขุนนางเข้าถึงทรัพยากรได้มากเท่าไร กองทหารของเขาก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น ในขั้นต้น คำว่า "อัศวิน" และ "ผู้สูงศักดิ์" ถูกใช้แทนกันได้เนื่องจากไม่มีความแตกต่างระหว่างคำเหล่านี้ ในขณะที่คนชั้นสูงต่อสู้บนหลังม้า พวกเขายังได้รับการสนับสนุนจากประชาชนชั้นต่ำ – ทหารรับจ้างและอาชญากร – ซึ่งมีจุดประสงค์เดียวคือการเข้าร่วมในสงคราม เพราะส่วนใหญ่แล้วพวกเขาทำงานช่วงสั้น ๆ ในระหว่างการสู้รบของลอร์ด ในขณะที่ยุคกลางก้าวหน้าและ ระบบ ศักดินาได้รับการพัฒนาในระบบสังคมและเศรษฐกิจที่ถูกต้อง อัศวินเริ่มพัฒนาเป็นชนชั้นของตนเองโดยมีข้อแม้เล็กน้อย: พวกเขายังคงเป็นหนี้เจ้านายของตน ชนชั้นข้าราชบริพารที่จัดตั้งขึ้นใหม่ไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยความต้องการทางเศรษฐกิจเป็นหลักอีกต่อไป แต่ขับเคลื่อนด้วยความจงรักภักดีและความกล้าหาญแทน