Dionaea muscipulaเกิดขึ้นตามธรรมชาติเฉพาะตามที่ราบชายฝั่งของนอร์ทและเซาท์แคโรไลนาในสหรัฐอเมริกา โดยแหล่งที่ทราบในปัจจุบันทั้งหมดอยู่ห่างจากเมืองวิลมิงตัน รัฐนอร์ทแคโรไลนา ไม่เกิน 90 กม . การสำรวจ ตัวอย่าง สมุนไพรและเอกสารเก่าในปี พ.ศ. 2501 พบสถานที่ 259 แห่งที่บันทึกประวัติศาสตร์บันทึกการมีอยู่ของD. muscipulaภายใน 21 มณฑลในนอร์ทและเซาท์แคโรไลนา ในปี 2019 มันถูกพิจารณาว่าถูกกำจัดในรัฐนอร์ทแคโรไลนาในเทศมณฑลมัวร์ โรบสัน และเลอนัวร์ รวมถึงเทศมณฑลชายฝั่งเซาท์แคโรไลนาอย่างชาร์ลสตันและจอร์จทาวน์ ประชากรที่ยังหลงเหลืออยู่ในนอร์ทแคโรไลนาในโบฟอร์ต คราเวน แพมลิโก คาร์เตอเรต โจนส์ ออนสโลว์ ดับลิน เพนเดอร์ นิวแฮนโนเวอร์ บรันสวิก โคลัมบัส บลาเดน แซมป์สัน คัมเบอร์แลนด์ และโฮก และในเซาท์แคโรไลนาในฮอร์รีเคาน์ตี การสำรวจขนาดใหญ่ในปี 2562 ซึ่งดำเนินการโดยโครงการมรดกทางธรรมชาติแห่งนอร์ทแคโรไลนา นับ กาบหอยแครง ได้ทั้งหมด 163,951 ตัวในนอร์ทแคโรไลนา และ 4,876 ตัวในเซาท์แคโรไลนา ประเมินว่ามีทั้งหมด 302,000 ตัวที่หลงเหลืออยู่ในป่าในพื้นที่ดั้งเดิมของมัน ซึ่งแสดงถึงการลดลงมากกว่า 93% จากการประเมินในปี 1979 ที่ประมาณ 4,500,000 คน การศึกษาในปี 1958 พบ 259 แห่งที่ได้รับการยืนยันว่าหลงเหลืออยู่หรือสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ณ ปี 2559 มี 71 แหล่งที่ทราบว่าสามารถพบพืชชนิดนี้ได้ในป่า จากไซต์ 71 แห่งเหล่านี้ มีเพียง 20 แห่งเท่านั้นที่ถูกจัดประเภทว่ามีศักยภาพที่ดีในระยะยาว