ประเทศไทยวันนี้
จะคิดและทำอย่างไร?
เรียน บก.นสพ.ดี(อินเทอเนท)
ผมเป็นประชาชนประชาธิปไตยที่สนับสนุนประชาธิปไตยและให้มีรัฐบาลประชาธิปไตยมาโดยตลอด แต่ประเทศไทยวันนี้ค่อนข้างน่าผิดหวังอีกแล้ว กระนั้นก็พอมีความคิดเห็นดังนี้ครับ
1. กลุ่มแนวร่วมประชาชน ที่เรียกตนเองว่า กลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (ซึ่งไม่ถูกตรงความจริงควรจะเรียกว่าม็อบอนาระยะนั่นถูกแล้ว) ใช้วิธีการปลุกระดมมวลชน โดยขยายแนวร่วมและมวลชนผู้ถูกทำให้หลงผิดออกไปเรื่อย ๆ ขณะนี้สามารถยึดทำเนียบรัฐบาลไว้ได้แล้ว จนคณะรัฐมนตรีไม่มีที่ทำการ ต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปใช้กองทัพไทยบ้าง ที่อื่น ๆ บ้าง ครั้งหลังสุดทำเป็นการประชุม ครม.สัญจร ถึงอุดร ปัญหาคือ จะเป็นอยู่อย่างนี้โดยไม่คิดแก้ไขอย่างไรหรือ? จะไม่เอาทำเนียบรัฐบาลกลับคืนมาหรืออย่างไร?
2. แกนนำม็อบด่ารัฐบาลอย่างสาดเสียเทเสีย จนกระทั่งนายเตช บุนนาค อยู่ร่วมไม่ได้ ต้องลาออกไป แต่แปลกใจทำไมรัฐบาลจึงอยู่เฉย ๆ ครั้งหลังผมได้ยินนายแกนนำคนสำคัญด่าว่า เป็นรัฐบาลสัตว์นรก จนกระทั่งเร็ว ๆ นี้เขาก็ด่าว่ารัฐบาลสัตว์นรก นี่มันเกินไปจริง ๆ คงจะอย่างที่นายเตช รู้สึก แต่ทำไมคณะรัฐมนตรีจึงไม่ฟ้องร้อง(เพราะเขาว่ารัฐบาลทั้งคณะ จะไม่มีรัฐมนตรีสักคนเดือดร้อนบ้างหรือ) เพราะเป็นทางสู้ ทางลิดรอนกำลังม็อบลงไปอีกอย่างหนึ่ง และเป็นความชอบธรรมของรัฐบาลทั้งคณะ ที่จะต้องทำให้ประชาชนอุ่นใจขึ้น แต่ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไร้ความรู้สึกอยู่อย่างนี้ก็ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าจะแก้ปัญหาได้อย่างไร
3. อีกสักหน่อยม็อบก็จะเคลื่อนไปยึดกระทรวงศึกษาธิการ รัฐมนตรีและข้าราชการก็มีวิธีสู้ทางเดียวคือเตรียมอพยพหนีไปหาที่ทำงานใหม่ แล้วนั่งดูตาปริบ ๆ เท่านั้นเองหรือ? แล้วในไม่ช้านี้ก็มีแนวโน้มว่าม็อบจะเคลื่อนไปยึดรัฐสภา รัฐสภาก็จะต้องเปิดหนีไป ปล่อยให้ม็อบเข้าไปครอบครอง แล้วสมาชิกสภาก็จะต้องหาที่ประชุมแห่งใหม่ ยืมสถานที่เขาไปใช้ต่อไปอีก เช่นนั้นหรือ ? อะไรจะสั่วขนาดนั้น?
4. แล้วต่อไปม็อบก็จะไปยึดศาล ยึดกองทัพไทย และสำนักงานตำรวจแห่งชาติ และยึดประเทศทั้งประเทศ แล้วดำเนินการปกครองแบบใหม่ ก็ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีกี่ชาติการเมืองแบบใหม่จึงจะเรียบร้อย และมีประกันไว้อย่างไรว่าเมื่อม็อบยึดประเทศได้แล้ว เขาจะดำเนินการไปอย่างไร อีกกี่ปีกี่ชาติจึงจะเป็นปึกแผ่นยังมองไม่เห็นเลย เพราะเมื่อใดที่เป็นเช่นนั้น ประเทศไทยก็จะแตกเป็นก๊กเป็นเหล่า อาจจะเกิดประเทศอีสาน และอาณาจักรศรีวิชัยใหม่ขึ้นมาเป็นประเทศใหม่ก็ได้ ก็จะเห็นแต่ความวุ่นวายไปตลอด จนนานเข้าก็ชิน มีภูมิต้านทาน ก็กลายเป็นประเทศที่มีความวุ่นวายขัดแย้งไปเช่นนี้เป็นปกติธรรมดาของประชาชนชาวไทย มิต่างจากตะวันออกกลางแต่อย่างใดเลย
5. เราต้องการให้ประเทศไทยเป็นเช่นนั้นหรือ?
6. เราก็ไม่ต้องการให้ประเทศเป็นเช่นนั้น แต่ทำไมเราจึงแก้ปัญหาตรงนี้ไม่ได้เสียที? หรือ ทำไมไม่รีบแก้ไขเสียก่อนที่จะลุกลามใหญ่โตออกไป?
7. คำตอบอยู่ที่ความหน่อมแน้ม ? ของรัฐบาลประชาธิปไตย ของวัฒนธรรมการเมืองไทย และทั้งสถาบันมันสมองของชาติ และสถาบันที่เป็นกองกำลังรักษาความมั่นคงของประเทศชาติ ที่ไม่กล้าหาญ-ฉลาดในการทำหน้าที่ที่ตนเองรับผิดชอบ ในขณะนี้อะไรคือสิทธิของผู้ต้องหาคดีกบฏ อย่างที่ปรากฎในประเทศไทยขณะนี้ ? มีในหลักการประชาธิปไตยด้วยหรือ? เมื่อมันไม่มีในหลักการเลยก็ต้องจัดการสิครับ ไปแหยงโจรอยู่ได้ แบบนี้บ้านเมืองก็บรรลัยเลย !!! ต้องกล้าตัดสินใจ ตายเป็นตายอย่างชายชาติทหารสิครับ?
8. ในระหว่างปัญหาอันวุ่นวาย มีคนที่พูดมากจริง ๆ แต่เชื่อหรือไม่ ไร้สาระจริง ๆ ? เพราะส่วนมากจะพูดในเรื่องที่เป็นนามธรรมเกินไป คงไปจำตำรามา ซึ่งมีประโยชน์เฉพาะการฟังเท่านั้น แต่จะเอาไปทำอย่างไร ก็ไม่อาจจะทำได้ หรือบางทีอาจจะน่าฉุกคิดเหมือนกันว่าคนที่ชอบพูดอวดโอ้เหล่านี้ แท้จริงไม่รู้อะไรเป็นนามธรรม อะไรเป็นรูปธรรมด้วยซ้ำ ถ้าเป็นเช่นนี้ก็เคราะห์กรรมทางการศึกษาของประเทศไทยละ
9. วันนี้ใครจะเป็นผู้บริหารประเทศชาติ โดยวิธีการอะไรก็ตาม นโยบายอะไรก็ตาม ทางที่แก้ปัญหาทั้งระยะสั้นและระยะยาวก็คือ ต้องยึดหลักการประชาธิปไตย และหลักการ Rule by Law (นิติรัฐ) ทุกคนต้องเคารพกฎหมายที่มีอยู่ ใช้อยู่ในปัจจุบัน โดยไม่มีเงื่อนไข และผู้รักษากฎหมาย(นั่นคือรัฐ)ต้องกล้าตัดสินใจ กล้าหาญในการกระทำความดี กล้าเสี่ยงอย่างมีเหตุมีผล กล้าจับโจร กล้ารบกับกองกำลังโจรต่างชาติ และกล้าสนับสนุนรัฐบาลประชาธิปไตย แม้มีเราคนเดียวเป็นฝ่ายธรรมะก็จะต้องยืนหยัดกล้าหาญกระทำการไปจนกว่าจะสำเร็จ
10. บางทีเราจะต้องคิดถึงสุภาษิตบางบท เช่น เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย และถือเป็นยุทธศาสตร์แก้ปัญหาของประเทศชาติระหว่างนี้ก็ได้
สวัสดี หวังว่าจะได้เป็นสิ่งเตือนใจรัฐบาล บ้าง
จากผม ยังติดตามตลอดครับ
- บัวระย้า ชะบาบุญเสฏฐ์
10 ก.ย. 2551