ประวัติของผมตอนที่ 11
ประวัติของผม พระพยับ ปญฺญาธโร
พระผู้มีปกติอยู่ด้วยอิริยาบถ 3 (11)
ประวัติของผม ส่วนที่บรรยายชีวิตฆราวาสวิสัย ได้จบลงไปตั้งแต่ตอนที่แล้ว ผมต้องขอบใจตัวเองในการเขียนประวัติมาจนถึงตอนสำคัญที่สุด ก่อนที่ท่านผู้หนึ่งจะล่วงลับไป ท่านผู้นั้นได้เคยแจ้งความจำนงขอประวัติของผมไปอ่านดู เป็นคนแรกแต่เวลานานมาแล้ว ตั้งแต่ พ.ศ.2523-24 ขณะที่ผมออกเอกสารชุดชื่อ "ธรรมสามี-ใบโพธิ์-หย่อมหญ้า -สวามิภูติ และ อนาคาริกทั้งสาม " หากแต่ในตอนหลังผมลืมไป มานึกได้ทีหลังจึงได้เริ่มเขียนประวัติตนเองใน น.ส.พ.ดี และจบตอนสำคัญลงด้วยความขอบใจตนเองมาก ดังกล่าว เพราะผมเชื่อว่าท่านผู้นั้นได้อ่านแล้วก่อนที่จะล่วงลับไป ประวัติของผม ส่วนที่เป็นฆราวาส ที่ผมยังไม่ได้เล่าก็คือตอนที่ผมเป็นนายทหารอยู่กองบัญชาการทหารสูงสุด ที่ยังไม่เล่าก็เพราะบอกได้เลยว่าชีวิตช่วงนั้นก็เป็นไปอย่างดี มีเกียรติยศสมศักดิ์ศรีทุกอย่าง ไม่มีอะไรบกพร่อง เป็นระยะที่ได้เพิ่มพูนภาคภายในเข้าไปอย่างสมบูรณ์ สติปัญญาสมบูรณ์ จนถึงได้ปฏิบัติงานใหญ่คือ สงครามสวรรค์ในระยะนี้ ความสำเร็จตามอุดมการณ์ส่วนตัวถึงระดับอิ่ม สมบูรณ์ก็ในช่วงชีวิตที่เป็นทหารนี้ ชื่อและยศครั้งสุดท้ายก่อนจะลาบวชคือ ร้อยเอกพยับ เติมใจ ซึ่งก็ไม่ใช่เล็กน้อยทีเดียว หลังจากนั้นมา ก็เป็นประวัติของผม ส่วนที่อยู่ในร่มผ้ากาสายะอันประเสริฐ ผมเริ่มชีวิตใหม่ในสมณเพศที่วัดบ้านถ้ำ จ.กาญจนบุรี โดยมุ่งหมายจะเดินทางเข้าสู่แนวป่าเขาแดนไทยพม่า ความเป็น พระผู้มีปกติอยู่ด้วยอิริยาบถสาม ทำให้ผมนึกอะไรจะทำอะไรทดลองอะไรสนุกสนานไปอย่างสุด ๆ อีกรูปแบบหนึ่งในแดนป่าเขาลำเนาไพรเช่นนั้น ผมได้เตรียมการโดยขึ้นไปอยู่บนภูเขา 3 วัน นั่งให้ยุงกัดตามแขน ขา เนื้อตัว เพื่อเอาภูมิคุ้มกันไข้มาเลเรีย ก่อนเดินทางเข้าป่าใหญ่ แต่ผลวิบากกรรมแต่เก่าก่อนไม่อนุญาตให้ผมเดินวิถีทางนั้นเสียแล้ว เพราะต้องเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอนเพราะโยมแม่เป็นต้นเหตุ ท่านล้มป่วยและให้โทรเลขตามตัวผมกลับศรีสะเกษ และอยู่ในชนบทบ้านนอกบ้านนาเป็นสมภารและเจ้าอาวาสวัดบ้านนอกบ้านนา อยู่เป็นเวลา 6 ปีเต็ม ๆ ร่วมทุกข์ร่วมสุขประชาชนผู้ยากแร้นแค้นที่นั่น และครั้น 6 ปีที่ชนบทบ้านนอกบ้านนาผ่านไปแล้ว คล้ายดั่งสำเร็จการศึกษามหาวิทยาลัยแห่งชีวิตโดยแท้จริงไปอีกขั้นหนึ่ง จะว่าเป็นปริญญาเอกของมหาวิทยาลัยแห่งชีวิตก็ได้ เนื่องมาจากเหตุที่ผมเคยอยู่แต่ในเมือง โดยเฉพาะมีชีวิตอยู่ที่กรุงเทพมหานครเป็นเวลาถึง 25 ปี การศึกษาระดับมหาวิทยาลัย แม้ถึงขั้นปริญญาโทก็ตาม หรือราชการที่ไปสัมผัสสนามบ้างเป็นครั้งคราวเป็นโครงการ ๆ ไปก็ตาม ดูเหมือนว่าไม่ได้ให้ความรู้อะไรที่ลึกซึ้ง โดยเฉพาะความรู้เรื่องเมืองไทยแก่ผม เท่าที่ผมได้รู้จากการมาสัมผัสชนบทบ้านนอกบ้านนาในเพศสมณะเป็นเวลาถึง 6 ปีนี้เลย นี่เป็นสิ่งที่ผมมีความประสงค์จะบอกให้วงการศึกษาของชาติ โดยเฉพาะวงการศึกษาระดับอุดมศึกษาได้ทราบว่าเมืองไทย การศึกษาไทยนั้น ยังมีส่วนละเอียดอ่อนลึกซึ้งที่เราไม่สามารถจะศึกษาเอาได้จากมหาวิทยาลัยหรือสถาบันใดใด ในเมือง ยิ่งคนผู้สำเร็จการศึกษาจากต่างประเทศมา ได้ปริญญาสูง ๆ มาจากต่างประเทศแต่ไม่รู้เรื่องเมืองไทยเลย แต่ได้เกียรติได้รับการตีคุณค่าให้มาปกครองประเทศ ว่าน่าจะเป็นการประมาทหากเราไม่มีโอกาสได้ไปเสริมการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชีวิตในชนบทบ้านนอกหรือในระหว่างมหาชนจริง ๆเลย อาจบริหารประเทศไทยในทางที่เป็นอันตรายต่อวิถีทางแห่งผลประโยชน์ที่แท้จริงของประเทศชาติได้ หลังจาก 6 ปีในชนบทบ้านนอก ผมได้ถูกเรียกตัวจากผู้ปกครองคณะสงฆ์จังหวัดศรีสะเกษ คือ พระเทพวรมุนี (เสน ปญฺญาวชิโร) เจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ ให้เข้าไปรับช่วงตำแหน่ง เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ แทน พระครูศรีวรปรีชา ผู้มรณภาพลงโดยปัจจุบันทันด่วนในช่วงเวลานั้น (ท่านมรณภาพลงเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ.2531) ช่วงต่อมาตั้งแต่เวลานี้ ชีวิตผมได้มาปรากฎในหมู่สงฆ์ระดับสากลแล้ว และเป็นเวลาอีก 4 ปีเต็ม ๆ ต่อมา ที่ผมได้เรียนรู้วงการสงฆ์ปัจจุบัน และผมได้เรียนรู้อย่างมากเป็นพิเศษ โดยเหตุผลส่วนตัวของพระเดชพระคุณพระเทพวรมุนีเอง ที่ประสงค์ให้ผมได้เรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างแห่งความเป็นไปในคณะสงฆ์ไทย และแท้ที่จริง นี่เป็นเหตุผลโดยเฉพาะเจาะจงจริง ๆ ที่พระเดชพระคุณท่านต้องประสงค์ให้ผมเข้ามารับใช้คณะสงฆ์ในจังหวัด คือต้องการให้ผมมาเรียนรู้เรื่องราวทางการปกครองคณะสงฆ์โดยเฉพาะ ชีวิตช่วงนี้เป็นชีวิตที่ผมมิได้ทราบความลึกซึ้งของปัญหาคณะสงฆ์มากมายนัก หากแต่สิ่งที่ได้ประสบมีความตื่นเต้นและมีความสุขสนุกสนานไปอีกแบบหนึ่ง และรวมทั้งหลวงพ่อพระเทพวรมุนีเองด้วย เนื่องจากว่าการราชการสงฆ์นั้นไม่มีปัญหาหนัก การจัดปันภาระต่าง ๆ ลงตัว เช่นภาระในราชการสงฆ์ทั้งหมดในส่วนที่เจ้าคณะจังหวัดรับผิดชอบอยู่ (งานสำคัญ ๆ ส่วนใหญ่เช่นการศึกษาท่านมอบรองเจ้าคณะจังหวัด คือเจ้าคุณพระราชวรรณเวทีขณะนี้) ได้ตกสู่มือผม และผมทำงานเหล่านี้อย่างง่ายสบายมาก งานที่หนักยิ่งใหญ่ ดูยากเหลือเกินมาแต่เดิม ผมทำได้สบายมาก จึงไม่มีปัญหาให้เป็นกังวล จนชั้นว่าเราไม่ค่อยได้พูดกันเรื่องราชการสงฆ์กันเลย เพราะเป็นการง่ายสำหรับผมที่จะปฏิบัติและง่ายสำหรับหลวงพ่อที่จะลงลายมือชื่อของท่าน ท่านนั้นเองที่ให้คำรับรองความสามารถของผม ว่า สามารถเรียนรู้งานทุกอย่างภายใน 3 เดือนเท่านั้นเอง ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ล่วงมา ๆ 3 ปียังทำอะไรไม่เป็น ท่านชมว่าอย่างนั้น แต่ผมไม่ภาคภูมิใจอะไร (พอ ๆ กับที่ผมสอบนักธรรมปีต่อปีจนได้นักธรรมเอก ใน 3 ปี หรือเขียนโครงการหลายโครงการขณะอยู่บ้านนอก เช่นสระที่ปูด้วยร่างแหใยสงเคราะห์พิเศษทั้งสระ วัดบ้านแสงขอจากกรมทรัพฯ 1.5 แสนบาท ละเอียดไปถึงการคำนวณเงินค่าคิวดินที่จะขุด ฯลฯ จนข้าราชการอำเภอไม่เชื่อว่านี่ฝีมือพระนะนี่ ) ผมแทบไม่ได้ความภูมิใจอะไร เพราะทั้งความรู้และประสบการณ์ในงานราชการ(ระดับชาติ)และงานเอกชนผมผ่านมาเพียบ ฝีมือผมยังมีเหลืออยู่อีกมากมายเลยทีเดียวแต่ผมไม่ต้องการงานแบบนี้ เพราะมิใช่วิถีมรรคผล ไม่งั้นผมจะหลีกโลกหลีกราชการมาทำไม และเหตุนี้จึงมีเวลาเหลือสำหรับผมกับหลวงพ่อจะได้เสวนาหรือทำอะไร ๆ ที่เป็นการส่วนตัวที่สนุกสนานมีความสุขสนุกกันมาก ๆ เพราะหลวงพ่อเทพ ท่านชอบลองวิชาคน คือพยายามที่จะล้วงลงไปลึก ๆ ว่าคน ๆ หนึ่งมีอะไรดีในตัวของเขา และท่านมีปกติชอบโอ้อวด เช่นท่านอวดผมในวันแรก ๆ ที่อยู่กับท่านว่า ท่านจำพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานได้ทั้งเล่ม แล้วโยนหนังสือให้ผมเปิดถามศัพท์ จะถามศัพท์อะไรก็ได้ ท่านท้า ผมนึกรู้ ก็ตอบไปว่า ต้องให้เวลาภายใน 30 วินาที ถ้าตอบได้จึงว่าเก่ง ท่านก็หัวเราะชอบใจ อีกช่วงหนึ่งที่สนุกก็คือท่านเปิดชั้นเรียนวิชาภาษาบาลี มีผมเป็นลูกศิษย์อยู่คนเดียว แต่ก็ลงชั้นเรียนสอนไปทุกวัน ๆ จนจบหลักสูตรนานถึง 7 เดือน ทว่ามีแต่การถกเถียงกันไปตลอดระหว่างครูและศิษย์ วันไหนมีกิจนิมนต์(มักจะไปต่างจังหวัดหรือต่างอำเภอ ไปกันทั้งวัน ออกเช้า กลับเย็นมืดค่ำ) ก็ทิ้งห้องเรียนไปด้วยกันทั้งครูและศิษย์ สนุกมาก ท่านมีปกติคุยเสียงดัง สั่งการลั่นคะนอง ไม่เกรงกลัวใครทั้งสิ้น อันเป็นลักษณะของคนมีดีอยู่ในตัวพร้อมที่จะท้ายทายคนทั้งหลาย ส่วนผมเอง ผมเองก็คิดไว้ว่าดี จะได้เรียนรู้ว่าสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่ว่าท่าน ๆ มีอะไรดี ๆ บ้าง เมื่อมาอยู่ด้วยกัน จึงเป็นเรื่องสนุกสนาน มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นระยะ ๆ ตลอดมา ที่เป็นสิ่งชูรสให้ชีวิตของผมในขณะอยู่ด้วยพระเทพวรมุนีมีความสุขสนุกสนานมาก จนอาจกล่าวได้ว่าบั้นปลายชีวิตของท่าน ๆ มีความสุขสบายมาตลอด แต่สิ่งที่ผมว่าสนุกสานนั้นก็มักเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวังในการที่จะเล่าให้คนอื่นฟัง ผมจึงจะยังจะไม่เล่าในขณะนี้ พอสิ้นบุญของหลวงพ่อ วันที่ 20 มีนาคม 2535 เจ้าคุณพระวิบูลธรรมวาที(สมณศํกดิ์ขณะนั้น) รักษาการเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ ได้พาผมเข้ากรุงเทพ เฝ้าสมเด็จพระพุฒาจารย์ กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะหนตะวันออก และเจ้าคณะภาค 10 ขณะนั้น ณ วัดสระเกศ เพื่อขอคำปรึกษาเรื่องงานพระราชทานเพลิงศพของหลวงพ่อ เดิมผมไม่เข้าใจความหมายของท่านเจ้าคุณวิบูล แท้จริงท่านต้องการปรึกษาเรื่องตัวของผมเองโดยเฉพาะด้วย ว่าพระรูปนี้เมื่อพ้นภาระเป็นอดีตเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดไปแล้ว ควรจะให้ทำอะไร อย่างไรต่อไป นั่นเอง และท่านผู้ใหญ่ท่านก็เข้าใจดี ท่านว่าให้ผมอยู่วัดมหาพุทธารามต่อไปนั่นแหละดีแล้ว และให้โอกาสผม 2 ต่อ 2 ระหว่างท่านกับผม พูดคุยกันเป็นการส่วนตัวอยู่ประมาณ 40 นาที ท่านออกตัวว่าท่านมีความจดจำลดน้อยถอยลงไป หากต่อไปท่านเกิดลืมอะไรขอให้ทวงได้ ท่านบอกผมว่าวงการศาสนาเรากำลังระส่ำระสาย ขอให้ผมเอาภาระช่วยเหลือการศาสนา อย่าได้ดูดาย ขอให้ใช้ความรู้วิชาการที่ได้เล่าเรียนมา และประสบการณ์ส่วนตัวที่มีอยู่ ออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อการพระศาสนาอย่างเต็มที่ สำเนียงของท่านคล้าย ๆ ว่ากำลังประทานพัดยศให้ผมและอ่านข้อความไปตามตัวอักษรตอนพระราชทานพัดยศอย่างนั้น สิ้นสุดการสนทนา ท่านได้ให้พระผู้ทำหน้าที่เลขานุการถือ-อุ้มเอาย่ามผม ให้ตามไปส่งที่รถ ซึ่งนับเป็นการให้เกียรติอย่างสูงสุดแก่ผม ต่อมาผมได้ทำบันทึกเรื่องการสนทนากับสมเด็จนี้แด่ เจ้าคุณพระวิบูลธรรมวาทีเพื่อทราบด้วย นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของเกล็ดประวัติชีวิตช่วงนี้ ต่อมา เจ้าอาวาสวัดมหาพุทธารามรูปต่อมา คือพระครูวีรเขตคณารักษ์ มาบริหารงานอยู่ไม่ถึง 3 ปีก็มรณภาพลง ณ วันที่ 17 ธันวาคม 2538 เจ้าคุณพระวิบูลธรรมวาที(สมณศักดิ์ขณะนั้น) เจ้าคณะจังหวัดรักษาการณ์เจ้าอาวาสวัดมหาพุทธารามต่อมา 1 ปี แล้วพระครูศาสนกิจวิธานเป็นเจ้าอาวาสสืบมา นับแต่พ.ศ. 2539 แล้วมรณะลงในเวลาไม่ถึง 2 ปีต่อมา ตรงกับวันที่ 8 พ.ค. 2541 ต่อมาจึงมีเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน คือพระมหาธีรังกูร ธีรงฺกุโร ป.ธ.9 เป็นเจ้าอาวาสสืบมาถึงปัจจุบันนี้ เป็นเวลา 2 ปีเศษ ๆ ที่เจ้าอาวาสรูปปัจจุบันบริหารงานวัดต่อมา ประวัติของผมก็ยังคงเดินไปเรื่อย ๆ เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2540 เวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมเข้าห้องหนักแล้วมีเลือดสด ๆ ปนออกมา ชำระด้วยน้ำแล้วเลือดยังหยดไม่หยุด ได้ไปโรงพยาบาล แพทย์ได้ตรวจแล้วบอกว่าผมเป็นริดสีดวงทวาร แต่ไม่ถึงขั้นผ่าตัดให้รักษาด้วยยาและปรับปรุงวิธีการบริโภคอาหาร ผมฉันยาที่หมอโรงพยาบาลสั่งไประยะหนึ่ง ก็ทุเลาไป ไม่หายสนิทจึงฉันยาสมุนไพรหลายชนิดตามที่โยมแนะนำ นับตั้งแต่เคี้ยวกินเถาบรเพ็ด ที่สุดขม เป็นประจำเช้าเย็น มาเป็นเวลาประมาณ 6 เดือน ดูทุเลา แต่ไม่หายขาด ก็มากินว่านหางจรเข้ต่อ มีทั้งที่โยมซื้อของเมืองนอกแพง ๆ มาถวาย แต่ไม่หายขาด ต่อมากินว่านเพชรสังฆาต โดยตำแหลกแล้วห่อด้วยกล้วยสุกกลืนเข้าไป ก็ไม่หายขาด ต่อมาพบวิธีรักษาที่ชงัดโดยบังเอิญ จนถึงปัจจุบันนี้ ค่อยทุเลาและคงจะหายขาดได้ ไม่จำเป็นต้องกินยาเลย แต่ด้วยการดื่มน้ำเย็นมาก ๆ ทุกวัน โดยเฉพาะการฉันอาหาร พยายามฉันแกงที่มีน้ำ ผัก ไม่ฉันของแห้ง ๆ เปล่า ๆ ดังที่เคยชอบมาแต่เดิม ฉันของหวานมาก ๆ ซึ่งแต่เดิมไม่ค่อยชอบของหวาน เสร็จแล้วฉันน้ำมาก ๆ หลังอาหาร ทำให้ดีขึ้นจวนจะขาดไปสนิท ระยะนี้เอง ที่ผมมีประวัติชีวิตที่ประหลาดอีกช่วงตอนหนึ่ง ดังขอเสนอจากแฟ้ม X FILE (เอ๊กซ์ไฟล์) ซึ่งเป็นแฟ้มที่จดบันทึกเหตุการณ์ประจำวันลงในคอมพิวเตอร์ ไปตามลำดับ ดังต่อไปนี้ :-
X File.
เขาบอกชื่อของเขาเองว่าดังนี้มาริโอ มนิชค์ : MARIO M. MNYCH
อายุ 40
ชาวอังกฤษ
5 มกราคม 43
Mario Mnych พิการ รถชน มาโดยรถไฟ ลงที่สถานีศรีสะเกษ แล้วนั่งสามล้อมาวัดพระโต พร้อมไม้เท้า 4 ขา เดินถัดไปทีละคืบ ตาเหล่ พูดไทยแต่ฟังไม่รู้เรื่อง คืนแรกพักที่ศาลาการเปรียญ วันต่อมาพบคุยกับสามเณรและศิษย์วัดไม่รู้เรื่องกัน เขาขอกินกาแฟ เข้าไปถามจึงไปตามมาที่กุฏิด้วย คืนสุดท้ายมาพักด้วยที่กุฎิ ให้พักข้างล่าง
7 มกราคม 43
พามาริโอ ไปธนาคาร กรุงเทพ ศรีสะเกษ เงินไม่เข้าบัญชี เจ้าหน้าที่ธนาคารดูสมุดฝากเงิน เขาบอกว่าเงินไม่มี และไม่มีเงินเข้ามา
8 มกราคม 43
พามาริโอไปสถานีรถไฟ ขึ้นรถไฟธรรมดาไปสุรินทร์ เวลา 08.27 น. เขาขอเงิน 300 บาท พอเห็นเงิน เขาขออีกเป็น 500 บาท แล้วขออีกเป็น 800 บาท ส่งเขาขึ้นรถไฟไป
เขาเล่าเรื่องของเขาพอจับความได้ว่า ถูกรถชนที่บุรีรัมย์ พิการ แล้วเข้า
ร.พ.กาบเชิง สุรินทร์ รักษาตัวที่นั่น มีเอกสารต่าง ๆ ใส่ในกระเป๋าหนัง มีถุงพลาสติดใส่ไว้ ฝากให้ดูแลให้
3 มีนาคม 43
ภายหลังหายไปเกือบ 2 เดือน มาริโอมาที่วัดมหาพุทธาราม ด้วยการนั่งรถสองล้อเก้าอี้ สำหรับใช้รับคนพิการในโรงพยาบาล มาที่กุฎิ เห็นอาการไม่ดี ป้อแป้ ให้พักอยู่ข้างบน เพราะช่วยตัวเองไม่ได้ ต่อมามีงานศพที่วัดมหาพุทธาราม คนในงานศพคนหนึ่งเล่าว่า เคยเห็นเขาอยู่บุรีรัมย์บ้าง อยู่สุรินทร์บ้าง มาวันนี้เห็นเขาอยู่ที่วัดมหาพุทธารามที่นี่ เขาเล่าว่า แกเคยมีเมียเป็นคนไทย แล้วเมียทิ้ง ต่อมามาริโอพูดเป็นภาษาอังกฤษให้ฟังว่า เขาเคยมีเงินแล้วหมดเงินเมียก็ทิ้งไป
6 มีนาคม 43
เวลาประมาณ 3 ทุ่มเศษ เจ้าหน้าที่ตำรวจ ศรีสะเกษ 3 นาย ได้นำตัวมาริโอมาที่กุฏิ บอกว่าเห็นขับเก้าอี้ไปตามถนนกลัวจะโดนรถชน ถามว่าอยู่กับหลวงพ่อ เลยเอามาส่ง ตำรวจถามเรื่องราวต่าง ๆ ก็บอกว่า กำลังคอยเงินมาจากประเทศอังกฤษอยู่ และพยายามให้เขาพักรักษาตัวให้หาย จะได้กลับประเทศอังกฤษได้ ดูตำรวจมีความกังวลกันเป็นอันมาก เพราะการดำเนินคดีกับมาริโอ จะเป็นเรื่องใหญ่สำหรับตำรวจ นับตั้งแต่การควบคุมตัว ที่พัก อาหาร เครื่องนุ่งห่ม จะเป็นภาระมาก พอ ๆ กับโรงพยาบาล เมื่อพาไปโรงพยาบาล แพทย์พยาบาลจะพยายามปัดให้ไปอยู่กับหลวงพ่อ ไม่อยากให้อยู่โรงพยาบาล และเราก็ทำหน้าที่ทั้งพยาบาลและตำรวจ
10 มีนาคม 43
เขาขอร้องให้โทร.ไป วัดกลาง นางรอง บุรีรัมย์ บอกเบอร์โทรศัพท์ให้ โทร.(044) 631812 ได้โทร.ไป พระที่ปลายทางเล่าให้ฟังว่า เดิม ประมาณก่อนเข้าพรรษาปี พ.ศ. 2542 เขาเอาเงินมาลงทุนเปิดบาร์ แล้วถูกโกง ผู้หญิงโกงเงินไป หมดตัว ต่อมาถูกอุบัติเหตุ แล้วถูกคนทำร้ายคอหัก เจาะหลอดคอ ทำให้พูดสำเนียงไม่ชัดเจน พิการช่วยตัวเองไม่ได้ เดิมโรงแรมให้ที่พัก นานเข้าก็ช่วยไม่ไหว ต้องปล่อยไปเข้าวัด วัดกลางได้ช่วยเหลือมาตั้งแต่ก่อนเข้าพรรษาปี 42
11 มีนาคม 43
พาไปร้านช่างเหล็ก ถนนหน้าบ้าน ส.ส.ปิยะณัฐ ให้เขาทำไม้เท้า 4 ขา มีล้อเลื่อนให้ ราคา 800 บาท เขาเอามาส่ง 12 มี.ค. 43 มาริโอ บอกว่าดีมาก ๆ ได้เอาไปหัดเดินที่ถนนและกุฏิเจ้าอาวาส
เย็น ๆ เขาเล่าว่า เขามีเงินอยู่ 90,000 บาท จะให้เขาส่งมาให้
12 มีนาคม 43
โยมผู้หญิงใจดี มาหาบอกว่าเห็นไปตามถนนเมื่อวานนี้แล้วสงสาร มาถามเรื่องราวต่าง ๆ ว่าด๊แล้วที่พระคุณเจ้าช่วยเหลือดูแล ถวาย Yo Most 1 กล่อง ถวายเงินไว้ 100 บาทสำหรับซื้อน้ำดื่ม บอกว่าเขาขอผ้านุ่ง เสื้อ กางเกง
13 มีนาคม 43
เช้าตรู่ ๆ เขาเล่าให้ฟังว่า เขาเป็นประชาชนแห่งประเทศอังกฤษ เขามีบิดามารดา และมีสิทธิ์ได้รับเงินสงเคราะห์จากรัฐบาล
โทร.ไป วัดกลาง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ โทร.(044) 631812 เจ้าคณะอำเภอนางรอง และเจ้าอาวาสวัดกลาง ฯ เมื่อประมาณ 1600 น. ถามเรื่อง จดหมาย ว่ามีจดหมายจากประเทศอังกฤษหรือไม่ คำตอบคือไม่มี ทราบว่า อยู่ที่วัดกลาง ก่อนเข้าพรรษา 2542 ให้อยู่ที่หลังฌาปนสถาน ใกล้ ๆ ห้องน้ำ เพื่อสะดวกแก่การเข้าห้องน้ำ ขณะนั้นมีรถสามล้อใช้ขับเคลื่อนที่ไป ยืนไม่ได้เดินไม่ได้ ต่อมาจึงมีรถนั่งใช้เท้าถีบไป เคยมีจดหมายไปอังกฤษ แต่เขาไม่ตอบมา ฉบับใหม่ที่เขียนไปเมื่อประมาณ 28 กุมภาพันธ์ 2543 ก็ยังไม่ตอบกลับมา
โยมผู้หญิง ใจดี มาหาอีกครั้งหนึ่งเอากางเกง เสื้อ และปลากระป๋อง ยาแดง นม มาให้ บอกว่าก่อนจะไปกรุงเทพจะเอาของมาให้อีกครั้งหนึ่ง โยมเคยมาที่กุฏิสังฆรักษ์ทองดี มาพบเข้าเมตตาสงสาร ว่าเคยช่วยฝรั่งตกทุกข์มาคนหนึ่งเรี่ยไรเงินส่งกลับประเทศเขา เสนอให้ส่งไปหาหลวงพ่อจรัล สิงห์บุรี คราวก่อนโยมถวายเงินไว้ให้ซื้อของมีบุหรี่ 100 บาท
14 มีนาคม 43
เวลา 1600 น. ตรงกับอังกฤษประมาณ 0900 น. โทร.ศัพท์ไปอังกฤษ ประมาณ 10 นาที (นาทีละประมาณ 42 บาท) เขาให้แฟกซ์ชื่อผู้ดูแลไปให้ ไปแฟกซ์ที่ ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ ใช้เงิน 54 บาท รอเขาแฟกซ์กลับมาและให้เขาโทร.ไปบอกที่วัดว่ามีแฟกซ์กลับมาแล้ว ชื่อผู้ดูแลคือ .-
Bhikkhu PraPayab PanyaTharo
Wat Mahabuddharam
Amphur Muang
Sisaket THAILAND 33000
มาริโอบอกว่าตามกฎหมายเขามี 2 interests ได้มาแล้ว 1 ยังเหลืออีก 1 กรณีของเขาเป็นกรณีพิเศษเขาจะทำให้เร็ว เงินที่จะได้มีจำนวนหนึ่ง
เบอร์โทรศัพท์ประเทศอังกฤษ ที่ใช้ติดต่อได้จากโทรศัพท์ที่กุฏิคือ
(001) 44 191 218 7105
(๐๐๑) ๔๔ ๑๙๑ ๒๑๘ ๗๑๐๕
แฟกซ์
(001) 44 191 218 7120
(๐๐๑) ๔๔ ๑๙๑ ๒๑๘ ๗๑๒๐
(001) หมายถึงผ่านประเทศไทยไปเลย โดยไม่ต้องมีโอเปอเรเตอร์ ถ้า (100) จะเข้าโอเปอเรเตอร์ ๆ จะต่อให้อีกทีหนึ่ง
แฟกซ์ที่ส่ง มีข้อความว่า
C/O Mr. M P Mnych
Bhikkhu PraPyab
Panya Tharo
Wat Mahabuddharam
Amphor Muang
SISAKET THAILAND 33000
FAX No. 66-45-620379
15 มีนาคม 43
เขาไปนอนที่กุฏิเจ้าอาวาส ชั้นล่าง เพื่อใช้ที่บริหารร่างกาย พื้นเรียบเหมาะแก่การกายภาพบำบัดหัดเดิน
17 มีนาคม 43
เวลาประมาณ 1900 น. พระมหาภูริวิญช์ มาตาม ไปดู เห็นมาริโออยู่ในอาการโกรธจัด พูดเสียงดัง เพราะสามเณร ทำให้โกรธ มาริโอตะโกนว่า I know Thai temple. พากลับกุฏิ โดยดี เอามุ้งและไม้เท้าซ้อมเดิน รถ-เก้าอี้ กลับไปนอนที่กุฏิด้วย ให้เขาเข้านอน ไม่พูดอะไรด้วย
18 มีนาคม 43
เช้า ๆ เขาเล่าให้ฟังว่า สามเณรแกล้ง แย่งไม้เท้าเขาไปขณะที่หัดเดิน ออกชื่อเณรดุ่ย
ได้โทร.ไปหา เพื่อนสนิทเป็นเจ้าของเกสต์เฮาส์ โคราช โทร. (044) 287275
ปลายทางบอกว่า เพิ่งเข้ามารับกิจการใหม่ เจ้าของเดิมขายไปแล้ว เขาว่าขอให้เขียนจดหมายหรือแฟกซ์ไปหา ฟาฟ่า เขาหมายถึงพี่ชายของเขาที่อังกฤษ จะบอกแอดเดรสให้ทีหลัง ถามเขาว่าจะขอดูเอกสารที่ฝากไว้ได้ไหม เขายินดีให้ดู ได้ดูเอกสารทั้งหมดของเขา ดูพาสพอร์ต
21 มีนาคม 2543
ไปส่งแฟกซ์อีกครั้งหนึ่ง ค่าส่ง 200 บาท เธอบอกว่าลดค่าชาร์จให้ 50 บาท พบอาจารย์ธาริณี กองเพชร อดีต ผอ.วิทยาลัยการช่างศรีสะเกษ ท่านบอกว่า ให้ไปหาหลวงพ่อเมี้ยน วัดห้วยเสนง อ.ห้วยเสนง จ.สุรินทร์ ท่านเป็นหมอนวด หมอจับเส้นที่มีชื่อเสียงและความสามารถมาก มาริโอตื่นเต้นมากที่ได้ข่าวนี้ และรบเร้าให้พาไปพรุ่งนี้
แฟกซ์ เขียนด้วยลายมือของเขาเอง ไม่สวยงาม เพราะมือใช้งานไม่ได้ตามปกติ มีคำผิด 2 คำคือ คำ decision และ tomorow มีข้อความว่า
CAN YOU PLEASE ANSWER THE FAX ABOUT THE DLA"S DESCION TOMMOROW OR TODAY BECAUSE I AM BEGGING 4 MONTHS NO MONEY I STAY WITH A FRIEND A VERY GOOD MONK
001 44 191 218 7120
MR MARRIO MNYCH
WE 38 84 53 A
ได้บอกเขาว่าเขาเขียนคำ decision ผิดเป็น descion เขาว่าไม่ผิดเพราะเขาเป็น speaking English คือคนที่พูดภาษาอังกฤษมาแต่เกิด เรายืนยันว่าผิด เพราะคำนี้เป็น technical term ของวิชา Public Administration ที่เราร่ำเรียนมาในระดับปริญญาโท ถามเขาว่าดู dictionary กันไหม เขาพยักหน้า เอา Oxford Basic English Dictionary (อังกฤษเป็นอังกฤษ) มาดู เขาไม่ว่าอะไร เฉย ๆ คงนึกแปลกใจเหมือนกันว่าพระเมืองไทยรู้ดีกว่าคนอังกฤษได้อย่างไร
22 มีนาคม 43
ได้ทำหนังสือขึ้นฉบับหนึ่ง ข้อความว่าดังนี้
วัดมหาพุทธาราม อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ 33000
โทรศัพท์ (045) 622455
22 มีนาคม 2543
กราบเรียนพระเดชพระคุณหลวงพ่อเมี้ยน วัดห้วยเสนง อ.เมือง จ.สุรินทร์
ฝรั่งที่ถือหนังสือของผมเป็นชาวอังกฤษ ชื่อ มาริโอ ปอล มนิชญ์ อายุ 40 ปี เขาได้รับอุบัติเหตุรถยนต์ชนกันที่ประเทศอังกฤษเมื่อประมาณ 15 ปีล่วงมาแล้ว พยายามรักษาตัวแต่ไม่หาย เขาได้ข่าวว่ามีหมอจับเส้นในเมืองไทยสามารถจะรักษาให้หายได้ จึงเดินทางเข้ามาประเทศไทยใน วันที่ 23 พฤษภาคม 2542 ตั้งแต่นั้นก็เที่ยวไปหลายวัดหลายจังหวัดแต่ก็ไม่หาย ท้ายที่สุดได้เดินทางไปวัดมหาพุทธารามในวันที่ 5 ม.ค.43 และอยู่กับผม 4 วันแล้วเดินทางไป ร.พ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ แล้วกลับมาอยู่กับผมอีกครั้งหนึ่งตั้งแต่วันที่ 3 มีนาคม 2543 จนถึงปัจจุบันนี้
เมื่อวานนี้ ผมได้พาเขาไปส่งแฟกซ์ไปประเทศอังกฤษ ได้พบโยมคนหนึ่งที่นั่นโยมบอกว่าให้ส่งตัวไปหาหลวงพ่อเมี้ยน วัดห้วยเสนง เพราะท่านเป็นหมอจับเส้นที่วิเศษมาก เขาได้ฟังแล้วตื่นเต้นมากและต้องการเดินทางมาหาหลวงพ่อทันที วันนี้ผมจึงให้เดินทางมาเอง เขาบอกแต่ว่าเขาเดินทางมาเองได้ เพียงแต่ให้ผมเขียนหนังสือแนะนำตัวให้หลวงพ่อทราบ ผมเองมายากลำบาก เพราะเป็นริดสีดวงทวารไม่หาย จะมาเยี่ยมทีหลัง หากมีปัญหาอะไรก็โทรศํพท์ไปบอกผมได้ (045) 622455 วัดมหาพุทธาราม อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ 33000 ขณะนี้ มาริโอ ไม่มีเงินทองใช้จ่ายเลย ผมเองก็ไม่ค่อยมีเงิน ได้ติดต่อไปประเทศอังกฤษ เพราะเขามีเงินช่วยของรัฐบาลประเทศเขาอยู่จำนวนหนึ่ง คาดว่าคงจะมีคำตอบมาในไม่นานนี้ ขอความเมตตาหลวงพ่อได้ช่วยรักษาเขาให้หายด้วย จักเป็นคุณงามความดีของพระพุทธศาสนาของเรา
กราบเรียนมาด้วยความเคารพอย่างสูง
(พระพยับ ปญฺญาธโร)
อดีตเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ(พระเทพวรมุนี)
เวลา 1500 น.มีพระโทรศัพท์มาจากสุรินทร์ ถามเรื่องราวของฝรั่ง บอกว่าเขาต้องการหมอจับเส้นอย่างเดียว บอกว่าฝรั่งอาละวาด สงสัยเมาเหล้าด้วย ว่าอยู่ที่เรือนคนไข้ มีผู้หญิงดูแล บอกว่าตัวแกหนักมาก ดูแลไม่ไหวต้องใช้คนหามถึง 4 คน ถามว่าพอจะรักษาได้ไหม ว่าหลวงพ่อเมี๊ยกดูแล้วไม่รับรักษา ขณะนี้หลวงพ่อเมี๊ยกท่านเดินทางไปบุรีรัมย์ ท่านว่าท่านเองอายุ 78 แล้ว ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ถามว่าจะเรียกตำรวจมาเอาเข้าโรงพยาบาลดีหรือจะให้ทำอย่างไรดี ว่าเขาเข้าโรงพยาบาลที่ประเทศอังกฤษแล้วแต่แก้ไขไม่ได้ต้องการหมอจับเส้นที่เมืองไทยอย่างเดียว ว่าให้พักสักคืนถ้าอย่างไรเขาจะกลับมาเอง บอกให้เขากลับมาเอง ถามว่ามีเงินใช้ไหม บอกว่าไม่มีเงินตัวเอง เมื่อเช้าให้ไปติดตัว 400 บาท กำลังติดต่อประเทศอังกฤษอยู่
23 มีนาคม 43
เวลา 1310 น. มีโทรศัพท์จาก สภอ.ห้วยเสนง อ.เมือง จ.สุรินทร์ แจ้งว่า จะส่ง มาริโอ กลับมาหาหลวงพ่อ ที่วัดมหาพุทธาราม เล่าข้อมูลว่าทางวัดห้วยเสนงให้ตำรวจส่งกลับให้ เพราะการรักษาไม่เป็นผล บอกว่าเขาจะมาเองได้ ถ้าจะอนุเคราะห์อะไรบ้างก็ตามสมควร เพราะเขาเป็นคนต่างชาติต่างศาสนามา เขาว่าจะให้ค่าสามล้อ จะจัดส่งขึ้นสามล้อมา
เวลา 1700 น.มาริโอมาถึง ร้องเรียกว่า อาจารย์ ๆ ๆ ได้เก้าอี้มาใหม่อีกตัวหนึ่ง สภาพดี ว่าของวัดห้วยเสนง ไม้เท้าทิ้งไว้ที่วัดห้วยเสนง ถามว่าพระที่นั่นเขาบอกว่าเมา คำตอบ เปล่า ทำไมไม่อยู่ ตอบ หลวงพ่อเมี๊ยกจับเส้นให้ไม่ได้ เพราะท่านแก่มาก บอกว่าอยากไปโรงพยาบาลเพราะเท้าซ้ายบวมเป่ง ให้ไปพักผ่อนก่อน ขึ้นไปนอนข้างบน
25 มีนาคม 2543
พาไปโรงพยาบาลศรีสะเกษ เขาสงสัยว่าเป็น อเพนดิกส์ เจ็บที่ท้องน้อย หมอตรวจปัสสาวะแล้วไม่พบ บอกว่า นอมอล แต่ขาขวาบวม หมอทำแผลให้ โดยแคะล้างแผลเก่าก่อน เขาร้องดังลั่นว่า เจ็บ ๆ ๆ แล้วให้ยามารับประทาน 3 ขนาน ให้มาล้างแผลทุก ๆ วัน จนกว่าจะหายเป็นปกติ กลางคืนนอนหลับไม่สนิทได้ยินเสียงละเมอเพ้อต่าง ๆ
26 มีนาคม 2543
ซื้อยาสมุนไพรต้มให้ 1 ห่อ ราคา 5 บาท
พาไปชำระแผล ขี่สามล้อไปคนละคัน กลับมาแล้วมาคุยกัน เขาเอาแผ่นกระดาษที่แฟกซ์วันนั้นมาให้ ถามเขาว่า เบอร์แฟกซ์ เท่าไร และอะไรคือ WE 38 84 53 A
คุยกันเรื่องพระวัดห้วยเสนง ถามว่าเมาเหล้าจริงหรือ เขาหามไปนอนเตียงตามที่พระโทรศัพท์บอกมาจริงหรือ เขาปฏิเสธว่าไม่ได้เมาเหล้า ไม่ได้มีใครหาม พระที่นั่นโกหก เขาถามว่าตำรวจห้วยเสนงว่าอย่างไร เราบอกว่า You"re big man.They"re tired of you. หัวเราะ ถามว่าเก้าอี้ตัวใหม่เขาให้มาหรือเปล่า บอกว่าวัดให้มา เป็นของวัดห้วยเสนง ถามว่าวันแรกนอนที่ไหน บอกว่านอนที่โรงพยาบาลสุรินทร์ ก่อนเดินทางกลับตำรวจให้เงิน 100 บาท ถามว่าไม้เท้าเอาไว้ไหน เขาบอกทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลสุรินทร์
27 มีนาคม 2543
เวลา ประมาณ 1615 น. โทรศัพท์ตามเรื่อง ประเทศอังกฤษ หมายเลขเดิม (001) 44 191 218 7105 ใช้เวลาประมาณ 10 นาที เขาบอกว่า DLA ยังไม่พิจารณา มาริโอ บอกว่าให้เร่งด้วยเพราะเป็นกรณีเร่งด่วน เพราะเขาไม่มีเงินใช้เลย ค่าโทรศัพท์ก็ไม่มี เขาบอกให้ใช้เบออร์ขององค์การ NO PAY ได้แก่เบอร์ 0345 123456 ยังไม่ทดลองใช้ดู เขาบอกว่า DLA ยังไม่พิจารณากรณีของ มาริโอ รู้สึกผิดหวัง มาริโอบอกว่า มีเพื่อนอยู่บุรีรัมย์ จะขอยืมเงินเขาได้ ถามว่ารวยไหม บอกว่ารวยมาก เพราะเป็นเจ้าของสนุ๊กหลายแห่ง โทร.ไปเบอร์ (044) 649113 ผู้หญิงรับโทรศัพท์ มาริโอพูด เขาฟังแล้ววางหู บอกว่าคงจะเป็นเมียเขา เขาเองชื่อ วินัย (VINAI) ครั้งก่อนเคยโทร.ไปหาผู้หญิงชื่อ GOG เขาบอกว่าเลิกกิจการเกสต์เฮาส์ไปแล้ว
30 มีนาคม 2543
วันนี้มาริโอไปโรงพยาบาลเองเป็นวันที่ 2 เขาไปเองเรียกสามล้อไปมาไม่เสียค่าสามล้อ ถามว่าทำได้อย่างไรเขาบอกว่า Beg ขอ ตอนพาไปวันแรกสามล้อ2คันให้คันละ 20 บาท วันต่อมาพาไปให้เท่าเดิม ต่อมาให้ไปคนเดียวเจอสามล้อหน้าเลือดเรียก 50 บาท วันต่อมาอีก 40 บาท วันต่อมาอีก 30 บาท หมดเงินให้ไปเอง ไม่ต้องเสียเงิน เขาบอกว่า ขอเอา ไหว้เขา วันนี้มาริโอกลับมาพร้อมอาหาร ของหวานหลายถุง มีบุหรี่ยาซองสูบ มีเงิน ควักออกจากกระเป๋าให้เก็บไว้ 40 บาท ถามว่าได้เงินและของเหล่านี้มาอย่างไร บอกว่า ขอ ถามว่าไปรอบ ๆ ตลาดแล้วขอหรือ เขาบอกว่า ใช่ จะให้เขาทำอะไรได้ดีไปกว่านี้ What can I do ? เขาว่าอย่างนี้ แม้น้ำเสียงจะดูราบเรียบเป็นปกติ แต่ซ่อนความรันทดไว้อย่างล้ำลึก และเราก็รู้ในความรู้สึกของเขาดี ถามว่าคนเขาว่าอย่างไร เขาตอบว่า คนถามว่าอยู่ที่ไหน เขาตอบว่า อยู่วัดพระโต อยู่กับอาจารย์พยับ เขาขอให้ทำป้ายให้ Can you spare me for an English man ? เขาว่าพรุ่งนี้จะออกไปขอรอบ ๆ ตลาด
31 มีนาคม 2543
ได้ทำหนังสือแนะนำตัวให้ ติดตัวไปดังนี้
หนังสือแนะนำตัว
ฝรั่งที่ถือหนังสือนี้ชื่อ มาริโอ ปอล มนิชญ์ ( MARIO PAUL MNYCH) เป็นชาวอังกฤษ (BRITISH CITICEN) เกิดวันที่ 26 พฤษภาคม 1959 อายุ 40 ปี ถือหนังสือเดินทาง (PASSPORT) เลขที่ 035305963 ออกโดยประเทศสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ (United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) มีฐานะเป็นประชาชนผู้ตกงาน สังกัด DLA รหัส WE 38 84 53 A โทร. (001) 44 191 218 7105 แฟกซ์ (001) 44 191 218 7120
Mr. Marrio Paul Mnych เดินทางเข้าประเทศไทยเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2542 ในเดือน กรกฎาคม 2542 เขาได้ติดต่อสถานทูตอังกฤษประเทศไทย ผ่านสาขาธนาคาร Lloyds TSB ประเทศอังกฤษ เรื่องให้คำนวณเงินช่วยเหลือของรัฐบาลอังกฤษ สำหรับผู้ตกงานชาวอังกฤษในต่างประเทศ ผลออกมาว่า มาริโอ มนิช มีสิทธิ์ได้รับเงินสงเคราะห์เดือนละ 216 ปอนด์สเตอร์ลิง เป็นเงินไทย 12,535.90 บาท ให้โอนเข้าบัญชีชื่อ Mr. Mario Paul Mnych บัญชีเลขที่ 356-0-574430 สาขาธนาคาร พิมาย นครราชสีมา ปรากฎในบัญชีเงินฝากดังกล่าวว่า มีเงินเข้าบัญชีครั้งแรกเมื่อ 09/08/99 เงิน 12,886.25 บาท และเงินจำนวนนี้เข้าอีก 2 ครั้งต่อมา แต่เมื่อ 07/01/00 เงินในบัญชีเหลืออยู่ 23.18 บาท ไม่ปรากฎว่ามีเงินเข้าบัญชีอีก ขณะนี้รอเงินช่วยเหลือจาก DLA รัฐบาลของประเทศอังกฤษอยู่
สันนิษฐานว่าเคยเดินทางเข้าออกประเทศไทยตลอดเวลาประมาณ 20 ปีที่แล้ว แต่ ทำอะไรบ้างยังไม่ทราบ สามารถพูดภาษาไทยได้ดีมาก เขาเล่าว่า เขาได้รับอุบัติเหตุรถยนต์ชนกันที่ประเทศอังกฤษเมื่อประมาณ 15 ปีล่วงมาแล้ว พยายามรักษาตัวแต่ไม่หาย เขาได้ข่าวว่ามีหมอจับเส้นในเมืองไทยสามารถจะรักษาให้หายได้ จึงเดินทางเข้ามาประเทศไทยใน วันที่ 23 พฤษภาคม 2542 ตั้งแต่นั้นก็เที่ยวไปหลายวัดหลายจังหวัดแต่ก็ไม่หาย ต่อมาเงินหมดลง ถูกโกงไปบ้าง เพื่อน ๆ ก็หลบหนีไปหมดปล่อยให้สู้ชีวิตตามยถากรรม ได้เข้าไปอาศัยวัดกลาง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์อยู่ระยะหนึ่ง ท้ายที่สุดได้เดินทางไปวัดมหาพุทธารามในวันที่ 5 ม.ค.43 และอยู่ 4 วันแล้วเดินทางไป ร.พ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ แล้วกลับมาอยู่อีกครั้งหนึ่งตั้งแต่วันที่ 3 มีนาคม 2543 จนถึงปัจจุบัน
เมื่อวันที่ 14 มี.ค. 43 เวลา 1600 น. ตรงกับอังกฤษประมาณ 0900 น. ได้ให้เขาโทรศัพท์ติดต่อ DLA และ แฟกซ์ชื่อผู้ดูแลไปให้ ไปแฟกซ์ที่ ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์
ต่อมาเมื่อวันที่ 21 มี.ค. 2543 ได้ส่งแฟกซ์ไป DLA อีกครั้งหนึ่ง เตือนว่าขณะนี้มาริโอไม่มีเงินใช้เลยขอให้รีบทำเป็นเรื่องเร่งด่วน และตอบแฟกซ์ไปโดยเร็ว เมื่อวันที่ 22 มี.ค. 2543 ส่งตัวไปหาหลวงพ่อเมี้ยก วัดห้วยเสนง อ.เมือง จ.สุรินทร์ เพราะท่านเป็นหมอจับเส้นที่มีชื่อเสียงมาก แต่หลวงพ่อเมี๊ยกก็ไม่รับรักษา ได้เดินทางกลับมาวัดมหาพุทธาราม และอยู่ต่อมาจนกระทั่งบัดนี้ รอเขาแฟกซ์กลับมาที่ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์และให้ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์โทร.ไปบอกที่วัดว่ามีแฟกซ์กลับมาแล้ว
ผู้ใดมีจิตเมตตาต่อชาวอังกฤษผู้ตกทุกข์ได้ยากผู้นี้ โปรดอนุเคราะห์ด้วย เช่นให้อาหาร เงินประทังชีพ เป็นต้น จักเป็นกุศลอันสูงสุด
ผู้ทำหนังสือแนะนำตัว
(พระพยับ ปญฺญาธโร)
อดีตเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ (พระเทพวรมุนี เสน ปญฺญาวชิโร)
วัดมหาพุทธาราม อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ 33000
โทร. (045) 622455
หมายเหตุ ดูแฟ้ม Bikkhu PraPyab Panyatharo สำหรับพิมพ์ออก
1800 น. เวลาเย็น มาริโอกลับมา มีสามเณรน้อยเข็นรถมาให้ ควักเงินออกมาจากกระเป๋า เป็นเงินประมาณ 500 บาท เป็นใบร้อย 3 ใบ นอกนั้นเป็นแบ้งค์ปลีก เขาถวายเป็นค่าโทรศัพท์ 200 บาท ให้ผู้ชายคนนั้นไปซื้อนม 1 กระป๋อง วันนี้เขามีบุหรีสูบ ถามว่าไปที่ไหน ไปที่วัดหลวงแห่งหนึ่ง ไปที่ตลาดแห่งหนึ่ง เขาบอกว่า เมื่อคนถามก็เอาหนังสือแนะนำตัวให้เขาดู คนก็สงสารบริจาคให้ทั้งอาหารและเครื่องดื่ม บุหรี่ วันนี้เขาดูมีความพอใจในชีวิต และแสดงออกซึ่งความเมตตา จัดแบ่งอาหารให้ผู้ชายคนนั้น (คนตกงานที่มาขอข้าวพระกินของเขาในการเอาตัวรอดนับว่าใช้ได้ดี
1 เมษายน 2543
เช้า มาริโอให้พิมพ์ซองให้ ข้อความว่า ใส่เงินบริจาคลงในซองครับ บ่ายหายไป โยมผู้หญิงมาเยี่ยมว่าท่านมีชื่อเสียงอยู่ภายนอก เขาว่าร้อยเอกคนหนึ่งมาบวชอยู่ที่วัดพระโต ได้ถวายฝากนมเปรี้ยวแด่มาริโอ 6 กล่อง จ่ายเงิน 20 บาทให้นายนั่นซักเสื้อผ้ามาริโอ ที่แช่อยู่ในกละมัง เย็น มาริโอได้เงินมาสองร้อยกว่าบาท ล้วนเป็นเศษเหรียญ มีเหรียญ 10 บาท 5 บาท เขาไป ร.พ.แล้วเลยไปตลาด พวกพระเณรแซวกันใหญ่ว่ารวย ๆ ๆ แล้วซี
เวลา 2.30 ทุ่ม เขาขอดู บ้านทรายทองด้วย ได้บอกเรื่องราวให้เขาฟังเป็นระยะ ๆ บอกว่า ท่านลอร์ด ขอให้ชายกลางเป็นพ่อสือกับคนสวย พจมาน ให้ ชายกลางเองก็แอบรักพจมานอยู่ แต่ก็รับปากท่านลอร์ด เขาหัวเราะชอบใจ ถามเรื่องผู้หญิงที่เขารัก เขาว่าเคยแต่งงานกับสาวฟิลิปปินส์ ที่ประเทศฟิลิปปินส์ ขณะนั้นรวยเงินมาก มีถึง 15 ล้าน สาวสวย แล้วดูบอล เชลซี เตะกับ ลีดยูไนเต็ด ถามว่าเขาชอบทีมไหน เขาเชียร์เชลซี เราเชียร์ลีดยูไนเต็ด เชลชี ชนะ 1:0 เราชมเขาว่าชำนาญมากตาก็แหลมคม ดูเขาพอใจประกายตามีความสุขภาคภูมิใจมาก
2 เมษายน 2543
ก่อนเพล อาจารย์อรนาถ และสามี รจน์หรือชื่อใหม่ สุรพงศ์ อาจหาญ มาเยี่ยม ว่าเมื่อวานเห็นฝรั่งที่บริเวณตลาด สามล้อรังแกเอา เห็นคนรุมอยู่เห็นท้ายหนังสือแนะนำตัวว่าเป็น อ.พยับ ก็รู้ว่าอยู่ที่ไหน จึงตามมา สงสารไม่อยากให้ออกไปข้างนอก เกรงสามล้อจะทำเสียชื่อเสียงประเทศไทย ถามเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับฝรั่ง เพราะยังไม่ได้ทราบเรื่องในหนังสือแนะนำตัว ว่ามีหมอจับเส้นที่ยโสธรจะติดต่อให้ ให้สามีออกไปซื้อบุหรี่ ได้กรุงทองมาซองหนึ่ง แล้วถวายเงินไว้ 200 บาท ให้มาริโอไว้ใช้อีกจำนวนหนึ่งราว ๆ เกือบ 100 บาทเป็นแบงค์ปลีก ว่าจะซื้อกาแฟมาฝากทีหลัง บอกเบอร์โทรศัพท์ไว้ 01 47 4035 กับ 631061 ชุมชนสวนสมเด็จ ซอย 1 ถนนขุขันธ์ ศรีสะเกษ 33000
3 เมษายน 2543
หลังเพล ไปเรียกสามล้อได้สามล้อที่เคยมารับใช้เมื่อก่อนเลือกตั้ง สว.ซื่อสัตย์ดี ให้พามาริโอไปโรงพยาบาลแล้วให้ต่อไปธนาคารกรุงเทพศรีสะเกษ เขาจะไปดูเงินว่ามีเงินเข้าหรือไม่ เขาคิดว่าบางทีเงินจะเข้า พับเก้าอี่ขึ้นสามล้อไปด้วย
ตอนบ่ายพักผ่อนได้ยินแว่ว ๆ ออกมาดูพบว่ามีเรื่องเกิดขึ้น สามล้อล้มคว่ำที่บริเวณประตูวัดทางออกด้านตะวันตก มาริโอไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่กระทุนของสามล้อพังหมด ต้องเสียค่าซ่อมร่วม 1 พันบาท สามล้อย่อมเป็นฝ่ายผิด มาริโอบอกว่าเขาไม่ผิด สามล้อผิด เลยได้ช่วยสามล้อไป 400 บาท ตอนเย็นมาริโอบอกว่าจะกลับบุรีรัมย์และเก็บของ เขาบอกว่าที่ตำหนิเขาว่า can not make friend with other people เขาไม่สามารถเข้ากับคนอื่น ๆ ได้ เขาดูเสียใจและว่าคงเป็น เพราะเขาเป็นฝรั่งเพียงคนเดียวในหมู่คนทั้งหลาย เขาอาจจะน้อยใจในเรื่องสามล้อก็ได้ ที่เขาไม่ผิด แต่เรากลับช่วยสามล้อไปและเขาค้านว่า too much แต่เจตนาให้เขาซ่อมรถของเขาเพื่อจะประกอบอาชีพไปได้ ก่อนจากไป บอกเขาว่า Remember I am always your friend. ว่าจะไปวัดกลาง ขอเงิน 100 บาทก็ให้ไป เมื่อเข็นรถออกไปหันมาบอกว่า จะกลับมาอีก : I will come to see you again. เราแสร้งบอกว่า No come back เขานั่งเก้าอี้เข็นตัวเองออกไป
1 พฤษภาคม 2543
เวลา 1100 น. เจ้า หน้าทีตำรวจนางรอง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ โทรศัพท์มา แจ้งเรื่อง มาริโอ มนิชญ์ ว่าขณะนี้อยู่ที่โรงพัก อาการไม่ดีเลย มาด้วยเก้าอี้ ถามว่าหลวงพ่อรู้จักเขาว่าเป็นอย่างไร บอกว่าเป็น British citicen ผู้ตกงาน มีสิทธิ์ตามกฎหมายที่จะได้เงินช่วยเหลือสำหรับผู้ตกงาน ขณะนี้รอเงินช่วยเหลืออยู่ เขาว่าวุ่นวายเพราะไม่ค่อยรู้ภาษา บอกว่าให้อ่านจาก หนังสือแนะนำตัว จะบอกเรื่องย่อ ๆ สั้น ๆ พร้อมทั้งเบอร์โทรศัพท์ แฟกซ์ต่าง ๆ ไว้พร้อมหมด ได้ยินเสียงสั่งการให้ค้นตัวหาหนังสือแนะนำตัว แต่ไม่พบหนังสือนั้น
เวลา 1510 น. เจ้าหน้าที่ตำรวจนางรองโทรศัพท์มาอีก ปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี เขาบอกว่ารอเงินช่วยเหลือ มาริโอบอกมีสิทธิ์ได้เงินช่วยเหลือตามกฎหมาย 2 interests ขณะนี้เขาได้มาเพียง 1 interest ยังอยู่ 1 ก็บอกเขาว่ามีหน่วยงานที่รับผิดชอบในเรื่องนี้อยู่ที่ประเทศอังกฤษโดยตรงเรียกว่า DLA มาริโอสังกัดหน่วยงานนี้โดยตรง ขณะนี้ได้ติดต่อไปขอให้ดำเนินการเรื่องเงินนี้ แล้วให้แจ้งกลับมาให้ทราบโดยแจ้งไปที่ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ จ.ศรีสะเกษ ( โทร. 045-613322 แฟกซ์ 045-612044) เพื่อที่จะแจ้งต่อไปยังพระพยับ ปญฺญาธโร ให้ทราบ ในฐานะเป็นผู้ดูแลปกครองของมาริโอ ตำรวจบอกว่าได้ติดต่อสถานทูตอังกฤษแล้ว สถานทูตรู้เรื่องมาริโอดีและเหนื่อยหน่ายต่อมาริโอ เพราะได้เคยถูกส่งตัวกลับไปอังกฤษหลายครั้งแล้วก็กลับเข้ามาใหม่อีก สถานทูตบอกว่าจะไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับเงินเพราะวีซ่าหมดอายุ ถ้าเขาเข้าประเทศจึงจะได้รับเงินนี้ ตำรวจคิดว่าจะต้องทำเป็นคดีหลบเข้าเมือง จึงจะส่งกลับประเทศอังกฤษได้โดยรัฐบาลไทยดำเนินการให้เองในเรื่องการส่งตัว
ได้บอกให้ถามเจ้าตัวว่าสมัครใจกลับอังกฤษหรือไม่ ตำรวจบอกว่า เขาไม่สมัครใจ เขาอยากอยู่เมืองไทย เขารักเมืองไทย บอกว่าน่าจะไม่ใช่ เขาเก็บความลับเรื่องทำไมจึงอยากอยู่เมืองไทยต่อไปไว้ไม่ยอมเปิดเผย ตำรวจถามเรื่องเงิน ว่าเงินจะมาหรือไม่ ตอบว่าต้องมา เพราะเป็นเรื่องตามกฎหมายอังกฤษ เขาเคยได้เดือนละ 213 ปอนด์เข้าบัญชีพิมาย นครราชสีมา สถานทูตอังกฤษเองเป็นผู้ตีค่าเงินนี้ให้ และจัดการผ่านธนาคารให้โอนเงินเข้าบัญชีชื่อของเขา ที่พิมาย แต่ขณะนี้เงินไม่เข้ามาตั้งแต่ มกราคม 2000 จึงได้ติดต่อทางโทรศัพท์ไป DLA 2 ครั้ง ๆ หลังบอกว่ามาริโอกำลังลำบาก ไม่มีเงินใช้แล้ว เขาบอกว่าให้ใช้เบอร์ฟรี มีเบอร์โทร.ในสมุดจดของมาริโอ (เบอร์ขององค์การ NO PAY ได้แก่เบอร์ 0345 123456)
แท้ที่จริงเราไม่มีแรงจะไปรับมาริโอเองเพราะเราป่วย(เลือดออกซึมเพราะริดสีดวงไม่ขาดสนิทสักที) ร่างกายอ่อนเพลียอย่างประหลาด
9 พ.ค. 2543
เวลา 1600 น. มีโทรศัพท์มาจากสถานทูตอังกฤษ ประเทศไทย เจ้าหน้าที่สตรี หญิงไทย พูดไทย ถามหา หลวงพี่พยับ ปญฺญาธโร บอกว่ากำลังพูดอยู่ เธอถามว่ารู้จักมาริโอ ใช่ไหม ขณะนี้ มาริโออยู่ที่กรุงเทพแล้ว เธอทราบจากมาริโอว่าเขาได้ติดต่อไปประเทศอังกฤษ และให้เขาแฟกซ์กลับมาที่ หลวงพี่พระพยับ ปญฺญาธโร เธอถามเบอร์แฟกซ์ บอกว่าใช้เบอร์แฟกซ์ของศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ เมื่อทาง อังกฤษต้องการติดต่อ ให้ติดต่อมาที่แฟกซ์ ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ แล้วศรีสะเกษคอมพิวเตอร์จะแจ้งให้ทางหลวงพ่ออีกทีหนึ่ง เธอถามว่าได้ข่าวจากอังกฤษแล้วหรือยัง บอกว่า ยัง เธอว่าจะถามไปที่ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ ขอเบอร์แฟกซ์และเบอร์โทรศัพท์ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์จากหลวงพ่อด้วย บอกเธอไปว่า โทร. (045) 613322 แฟกซ์ (045) 612044
แท้จริง มาริโอ มนิชค์ ไม่คิดอยากจะกลับประเทศอังกฤษเลยสักนิด เขาคงมีความสุขเมื่อคิดถึงคำพูดที่พูดคุยกันขณะอยู่กับพระที่วัดพระโต หากแต่เขาคงฝังใจคำพูดสุดท้ายที่ว่า You can not get along with the people here. และเมื่อเขาออกเดินทางเขาหันมาบอกว่า I"ll come back to you again. เราแสร้งบอกว่า No, no come back. นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายที่เขาได้ยิน เอาละ คงได้ข่าวของเขาเป็นระยะ ๆ ในฐานะผู้ดูแล เขาย่อมอยู่ในสายตาตลอดไป
13 พฤษภาคม 2543 (4 วันต่อมา)
เวลา 0535 น. ลงมาดูดอกไม้ที่เพิ่งปลูกข้างกุฎิ ได้ยินเสียงเรียก Good morning mr.Payab. มองไปเห็น Mario นั่งอยู่กุฎิของตาจันทร์ มีสามเยนั่งอยู่ใกล้ ๆ ดูเขาสดชื่นขึ้น โบกมือให้เขา ในทีว่า ยินดีต้อนรับเสมอ เขามาพร้อมกับเก้าอี้สีน้ำตาลตัวใหม่ รองเท้าคู่ใหม่มีสายรัด เขามารถด่วน บอกว่าจะได้ตั๋วบินไปอังกฤษ ใน 3 วัน the ambassy จะออกให้ ถ้าไม่ออกให้ก็จะไม่ไป เขาได้รองเท้าใหม่ ได้เก้าอี้ใหม่ เขาว่ารองเท้าดีมาก เขาขอกาแฟ เราว่ากาแฟหมด : There is no coffee left now. เขาบอกว่ามีอยู่ เราถามว่ารู้ได้อย่างไร เขาว่าที่ติดก้นขวดนั่นใช้ได้ ทำกาแฟให้ เอาข้าวเหนียวไก่ย่างให้เขากินแล้วออกไปกิจนิมนต์ ทำบุญคุ้มเมืองเก่า ณ ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง เป็นประธานสวด ไปตักบาตรกลับมาเวลา 0830 น. ไม่พบมาริโอ สักครู่จึงมาเรียก มร.พยาบ แล้วนอนอยู่บนโต๊ะยาวหน้ากุฏิ เขาบอกว่าเหน็ดเหนื่อยมาก เพราะมาทั้งคืน ยังไม่ทราบว่ามารถอะไร ได้คุยกันเรื่องแฟกซ์ แฟกซ์จาก DLA จะต้องมา มาที่นี่ เขาย้ำ แต่เขาบอกว่าเขาไม่ไว้ใจ ambassy เพราะ ambassy ไม่มีอะไรพูดเลย วันจันทร์เขาจะเดินทางไปโคราช วันนี้เป็นวันเสาร์ ทางโรงเรียน มพ.ปฐมนิเทศ คนมาเยอะ ผ่านไปผ่านมาก็ดูฝรั่งนอนอยู่ มีครูสตรีบางคน คงเป็นครูสอนภาษาอังกฤษโรงเรียนอื่น ไม่รู้จัก พยายามจะพูดอังกฤษกับเขา ออกเสียงฟุด ๆฟิด ๆ มาริโอคงจะรำคาญ พูดไทยว่า คอเงินนึงร้อย แบมือออกไป ครู ๆ ก็พากันหัวเราะเดินหนีไป
15 พฤษภาคม 2543
0900 น. มาริโอ ขอโทรศัพท์ไปสถานทูตอังกฤษประจำประเทศไทย ว่าจะให้สถานทูตคอยรับแฟกซ์จากประเทศอังกฤษให้ แล้วให้โทร.มาบอกที่ Bhikkhu PraPyab Panyatharo วัดมหาพุทธาราม โทร.ติดต่อได้ทันที โทร.หมายเลข (02) 2530191 - 9 เจ้าหน้าที่ผู้หญิงรับสาย เขาขอพูดกับ Johnatan Bamber ๆ ไม่อยู่ จึงพูดกับเจ้าหน้าที่สตรี ได้ยินว่า เรื่องเงินนั้น fifty fifty พูดกันประมาณ 5 นาที เรื่องตั๋วเดินทาง มาริโอบอกทีหลังว่า เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว(12 พ.ค.43)สถานทูตบอกว่าตั๋วจะได้วันจันทร์ คือวันนี้ แต่ยังไม่ได้ ท้ายที่สุดมาริโอบอกให้พูดกับ my friend monk เป็นเสียงผู้หญิงชาวอังกฤษ พูดภาษาอังกฤษ ว่า เขาต้องคอยไปถึงวันพุธ : He has to wait until Wednesday. เธอพูดทีเดียว รวดเดียวจบ ลงด้วยคำว่า OK ? เราก็เลย OK ด้วย เพราะไม่มีเหตุผลอะไรจะไปมีเงื่อนไขหรือต่อรองกับเขาเลย
1600น. มาริโอเล่าว่า เมื่อ 10 ปีก่อน เขาเคยให้คน ๆ หนึ่งยืมเงินไป 600,000 (หกแสน)บาท มีสัญญาอยู่ คนที่ยืมเงินชื่อ Poonswat Sukjahrat เขาเขียนในกระดาษให้ว่า "Poonswat Sukjahrat owes me 600,000. He lives Nom pi lom Korat" เมื่อถามว่ามีหลักฐานไหม เขาตอบว่ามีสัญญา "Tanwart Sritawn Buriram keeps Sanyars" เขาบอกว่าเขาเคยไปหา ธนวัฒน์ พร้อมปืน ยิงขึ้นฟ้า เลยต้องคดี ถูกคุมขังถึง 7 ปี นี่เป็นเรื่องใหม่ที่ได้ยินจากปากเขาเอง
ได้พิมพ์ หนังสือแนะนำตัวให้เขาใหม่ แทนของเห่าที่หายไป ดังนี้
หนังสือแนะนำตัว
ฝรั่งที่ถือหนังสือนี้ชื่อ มาริโอ ปอล มนิชญ์ ( MARIO PAUL MNYCH) เป็นชาวอังกฤษ (BRITISH CITICEN) เกิดวันที่ 26 พฤษภาคม 1959 อายุ 40 ปี ถือหนังสือเดินทาง (PASSPORT) เลขที่ 035305963 ออกโดยประเทศสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ (United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) มีฐานะเป็นประชาชนผู้ตกงาน สังกัด DLA (Disbility Living Allowence) รหัส WE 38 84 53 A โทร. (001) 44 191 218 7105 แฟกซ์ (001) 44 191 218 7120
Mr. Marrio Paul Mnych เดินทางเข้าประเทศไทยเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2542 ในเดือน กรกฎาคม 2542 เขาได้ติดต่อสถานทูตอังกฤษประเทศไทย ผ่านสาขาธนาคาร Lloyds TSB ประเทศอังกฤษ เรื่องให้คำนวณเงินช่วยเหลือของรัฐบาลอังกฤษ สำหรับผู้ตกงานชาวอังกฤษในต่างประเทศ ผลออกมาว่า มาริโอ มนิชญ์ มีสิทธิ์ได้รับเงินสงเคราะห์เดือนละ 216 ปอนด์สเตอร์ลิง เป็นเงินไทย 12,535.90 บาท ให้โอนเข้าบัญชีชื่อ Mr. Mario Paul Mnych บัญชีเลขที่ 356-0-574430 สาขาธนาคาร พิมาย นครราชสีมา ปรากฎในบัญชีเงินฝากดังกล่าวว่า มีเงินเข้าบัญชีครั้งแรกเมื่อ 09/08/99 เงิน 12,886.25 บาท และเงินจำนวนนี้เข้าอีก 2 ครั้งต่อมา แต่เมื่อ 07/01/00 เงินในบัญชีเหลืออยู่ 23.18 บาท ไม่ปรากฎว่ามีเงินเข้าบัญชีอีก ขณะนี้รอเงินช่วยเหลือจาก DLA รัฐบาลของประเทศอังกฤษอยู่
สันนิษฐานว่าเคยเดินทางเข้าออกประเทศไทยตลอดเวลาประมาณ 20 ปีที่แล้ว แต่ ทำอะไรบ้างยังไม่ทราบ สามารถพูดภาษาไทยได้ดีมาก เขาเล่าว่า เขาได้รับอุบัติเหตุรถยนต์ชนกันที่ประเทศอังกฤษเมื่อประมาณ 15 ปีล่วงมาแล้ว พยายามรักษาตัวแต่ไม่หาย เขาได้ข่าวว่ามีหมอจับเส้นในเมืองไทยสามารถจะรักษาให้หายได้ จึงเดินทางเข้ามาประเทศไทยใน วันที่ 23 พฤษภาคม 2542 ตั้งแต่นั้นก็เที่ยวไปหลายวัดหลายจังหวัดแต่ก็ไม่หาย ต่อมาเงินหมดลง ถูกโกงไปจนหมดเนื้อหมดตัว เพื่อน ๆ ก็หลบหนีไปหมดปล่อยให้สู้ชีวิตตามยถากรรม ได้เข้าไปอาศัยวัดกลาง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์อยู่ระยะหนึ่ง ท้ายที่สุดได้เดินทางไปวัดมหาพุทธารามในวันที่ 5 ม.ค.43 และอยู่ 4 วันแล้วเดินทางไป ร.พ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ แล้วกลับมาอยู่อีกครั้งหนึ่งตั้งแต่วันที่ 3 มีนาคม 2543 จนถึงปัจจุบัน เขาขอให้เป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ของเขา
เมื่อวันที่ 14 มี.ค. 43 เวลา 1600 น. ตรงกับอังกฤษประมาณ 0900 น. ได้ให้เขาโทรศัพท์ติดต่อ DLA และ แฟกซ์ชื่อผู้ดูแลไปให้ ไปแฟกซ์ที่ ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ ๆ ใช้หมายเลข โทร.(045) 613322 แฟกซ์ (045) 612044
ต่อมาเมื่อวันที่ 21 มี.ค. 2543 ได้โทรศัพท์ไป DLA อีกครั้งหนึ่ง เตือนว่าขณะนี้มาริโอไม่มีเงินใช้เลยขอให้รีบทำเป็นเรื่องเร่งด่วน และตอบแฟกซ์ไปโดยเร็ว DLA บอกว่า หากจะติดต่อให้ใช้หมายเลขนี้คือ 0345 123456 ไม่ต้องเสียค่าโทรศัพท์ (NO PAY) เมื่อวันที่ 22 มี.ค. 2543 ส่งตัวไปหาหลวงพ่อเมี้ยก วัดห้วยเสนง อ.เมือง จ.สุรินทร์ เพราะท่านเป็นหมอจับเส้นที่มีชื่อเสียงมาก แต่หลวงพ่อเมี๊ยกก็ไม่รับรักษา ได้เดินทางกลับมาวัดมหาพุทธาราม รอเขาแฟกซ์กลับมาที่ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์และให้ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์โทร.ไปบอกที่วัดว่ามีแฟกซ์กลับมาแล้ว
ต่อมาเมื่อ 3 เม.ย. 43 มาริโอ ไปดูบัญชีเงินที่ธนาคารกรุงเทพ ศรีสะเกษ ไม่มีเงินเข้า จึงออกไปจากวัดพระโต ว่าจะเดินทางไปนครราชสีมาเพื่อดูเงินเข้าทางโน้น เมื่อ 1 พ.ค.43 มาริโอไปที่ สถานีตำรวจนางรอง อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ตำรวจ โทร.มาขอข้อมูล และปรึกษา ว่าจะส่งกลับประเทศอังกฤษ โดยทำเป็นคดีลักลอบเข้าเมือง วันที่ 9 พ.ค. 43 เจ้าหน้าที่สถานทูตอังกฤษติดต่อมาว่า มาริโอได้เดินทางไปสถานทูตอังกฤษประจำประเทศไทย เจ้าหน้าที่ว่าจะจัดซื้อตํวเครื่องบินให้กลับไปประเทศอังกฤษ 13 พ.ค.43 มาริโอ เดินทางกลับมาวัดมหาพุทธาราม บอกว่าวันจันทร์ที่ 15 พ.ค. 43 จะได้ข่าวจากสถานทูต เขาว่าสถานทูตจะตีตํวให้กลับประเทศอังกฤษ วันที่ 15 พ.ค. 43 ได้โทร.ศัพท์ไปติดต่อสถานทูตอังกฤษ หมายเลข (02) 2530191-9 โดยขอพูดกับ Johntan Bamber ๆ ไม่อยู่ เจ้าหน้าที่สตรีบอกว่า เขาจะต้องคอยไปถึงวันพุธ (ที่ 17 พ.ค.43) จึงจะรู้เรื่อง มาริโอ บอก ว่าเขาไม่ไว้ใจสถานทูตอังกฤษในไทยเพราะสถานทูตไม่ยอมพูดเรื่องเงินตามสิทธิที่ควรได้รับ ของเขาเลย เป็นเหตุให้คนพิการผู้นี้อยู่อย่างไม่มีเงินติดตัวเลยเป็นเวลา 6 เดือนมาแล้ว เขาบอกว่ามีคนได้ผลประโยชน์จากเขา พยายามผลักดันให้เขาเดินทางไปทั่วประเทศไทยทั้ง ๆ ที่นั่งไปบนเก้าอี้ เขาจึงยังอยู่ในเมืองไทยต่อไปอย่างไม่มีอนาคต
ผู้ใดมีจิตเมตตาต่อชาวอังกฤษผู้ตกทุกข์ได้ยากผู้นี้ โปรดอนุเคราะห์ด้วย เช่นให้อาหาร เงินประทังชีพ ยารักษาโรคให้หาย และ ที่อยู่อาศัย เป็นต้น จักเป็นกุศลอันสูงสุด ข้อควรสังเกต ชาวอังกฤษผู้นี้ติดบุหรี่ และ กาแฟ หากขาดสองสิ่งนี้จะเป็นเหตุให้อารมณ์จิตใจปรวนแปรมาก ขอขอบคุณประชาชนชาวไทยไว้ ณ ที่นี้อย่างสูง เมื่อพบมาริโอโปรดแจ้งกลับไปให้ทราบด้วย.
ผู้ทำหนังสือแนะนำตัว
(พระพยับ ปญฺญาธโร)
อดีตเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ (พระเทพวรมุนี เสน ปญฺญาวชิโร)
วัดมหาพุทธาราม อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ 33000
โทร. (045) 622455
- วัดมหาพุทธาราม
โทร.(045)622455
วันที่ 15 พฤษภาคม 2543
สำหรับพิมพ์ออกดูแฟ้ม Bhikkhu Pra Payab Panyatharo
เซนต์ชื่อแล้วบอกเขาว่า By the name of me you can now travel through Thailand. เขาชอบใจมาก เขาเคยได้มากถึง 700 บาทจากหนังสือแนะนำตัวฉบับก่อนที่หายไปแล้ว คราวนั้นเขาไปถึงอยุธยา บอกเขาว่าอย่าหลอกประชาชน : Dont decieve the people. เขาบอกว่า เขาได้เงินแล้วจะใช้จ่ายในการรักษาตัวให้หาย ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย
16 พฤษภาคม 2543
0930 น. มาริโอขอโทรศัพท์ไปสถานทูต โทร.ไป หมายเลขเดิม (02) 2530191-9 พูดกับสตรีคนเดิม ปรากฎว่า เดิมเคยพูดไว้ว่า fifty fifty เธอบอกว่าไม่เคยพูด ทำให้มาริโอโกรธขึ้นเสียงดัง ถามว่าใครโกหกกันแน่ ถามเขาว่าเมื่อเป็นเช่นนี้จะทำอย่างไร เขาว่าจะเดินทางไปนครราชสีมาเพื่อพบเพื่อนที่นั่นก่อน
10.50 น. มาริโอต้องการเดินทางไปโคราช จึงลาจากไป ให้เงินตามที่เขาขอ 300 บาท เอามุ้งและหมอนไปด้วย ก่อนไปเรียก "อาจารย์" 2 ครั้งเสียงดัง ออกมาโบกมือส่งเขาพร้อมกับบอกว่าเขาเป็นอนาคาริกะผู้มีความสุข : You"re a good pilgrim who care not about food cloths and living place, a happy Anakarika. เขาบอกว่าเขาเป็น ไม่ได้ขนาดนั้น เขาถีบเก้าอี้คู่ชีพไปอย่างเก๋หันมาโบกมือ บอกเขาว่า จะโทร.ไปสถานทูต พรุ่งนี้ดู เขาบอกว่าดี แล้วเขาจะโทร.มาถามเวลา 1000 น. เราลืมไปว่าพรุ่งนี้เป็นวันวิสาขบูชาอาจจะไม่มีเวลาอยู่กุฏิ คงไม่ได้รับโทรศัพท์เขา
19.25 น. ได้รับโทรศัพท์ ปรากฎว่ามาจากวัดป่าสมณวัตร อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ เข้าใจว่าเป็นเจ้าอาวาส บอกว่าเพิ่งได้รับ มร.มาริโอ ๆ เพิ่งมาถึง เขาเอาหนังสือแนะนำตัวให้อ่าน อาจารย์บอกตอนท้ายหนังสือว่าขอให้แจ้งให้ทราบด้วย ก็เลยแจ้งมาเพื่อทราบ เลยเล่าเรื่องให้ฟังเล็กน้อย ท่านบอกว่าอ่าน ประวัติแล้วก็สงสารเขาอยู่มาก ๆ ขอบคุณท่านมาก ไม่ได้ถามมากพูดกันประมาณ 3 นาทีเท่านั้น ทางนู้นมีประสงค์แจ้งให้ทราบเท่านั้นเอง ทำไมมาริโอจึงต้องการเดินทางไปวัดต่าง ๆ ?
17 พฤษภาคม 2543
0930 น. ประมาณ มีโทรศัพท์มาจาก นครรราชสีมา จากโรงแรม เขาบอกเขาเป็นเจ้าของโรงแรม ได้อ่านหนังสือแนะนำตัว บอกว่ามาริโอมาที่นี่ เขาเคยมาที่นี่บ่อย ๆ เขาว่าจะให้ทำอย่างไร เราบอกว่าให้ถามเขาดูเขาต้องการอะไร เพราะเราก็ไม่ทราบพอ ๆ กัน เขาบอกว่าเคยช่วยเหลือเงินทองไปบ่อยหลายครั้งแล้ว จนไม่รู้จะช่วยอย่างไรต่อไป ได้ยินเสียงนอกเครื่องรับคล้าย ๆ บอกว่ารถมาแล้ว เขาบอกว่างั้นเขาจะช่วยค่ารถส่งตัวเขาไปก็แล้วกัน ไม่ได้ถามว่าเขาจะส่งไปไหน
23 พฤษภาคม 2543 (5วันต่อมา)
1230 น. มาริโอไปถึง พิมาย นครราชสีมา ผู้โทรศัพท์เป็นสตรี แจ้งว่าเป็นเจ้าของเกสต์เฮาส์ บอกว่ามาริโอมาครั้งก่อนหลายปีมาแล้ว เพิ่งโผล่มาอีกทีวันนี้ ก็ไม่รู้จะช่วยเหลืออย่างไร ได้เล่าเบื้องหลังมาริโอว่า เคยติดคุกลาดยาวแล้วเข้าคุกโคราช พิพากษา 7 ปี ได้อภัยโทษ เหลือ 5 ปี ตรงกับเรื่องที่เขาเล่าให้ฟังเองทุกอย่าง เธอบอกชื่อเธอตอนท้ายพร้อมเบอร์โทรศัพท์ว่า สุรีรัตน์ (044) 287275 เราบอกว่าต้องการรักษาเขาให้หาย อยากได้เงินซื้อเสื้อเกราะ เธอเล่าว่ามาริโอชอบผู้ชายคนหนึ่งที่ลำปลายมาศ มีเงินแล้วเคยเอาไปให้ผู้ชายคนนั้น ทั้ง ๆ ที่เขามีเมียแล้ว และเขาก็ไม่ชอบมาริโอเลย เธอบอกว่ามาริโอเคยมีเงินทองมาก แต่ใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือย ได้บอกเรื่องราวของเขาให้ฟัง ว่ากำลังติดต่อ DLA อยู่ ในเรื่องเงินที่ขาดไปตั้งแต่ มค. 43 และสถานทูตสัญญาว่าจะให้ตั๋วเครื่องบินกลับ แต่ตอนหลังปฏิเสธ ก็รอ ๆ อยู่
3 มิถุนายน 2543
1600 น. เด็กวัดนำซองจดหมายสีน้ำตาลมาให้ 1 ซอง มาทางอากาศ จาก Department of Social Security, Pensions and Overseas Benefits Directorate,Newcastle-Upon-Tyne,England NE98 1BA จ่าหน้าซองด้วยลายมือว่า
Mr.M.P.Mnych
BHIKKHU PRAPAYAB,Panya THARO
WAT MAHABUDDHARAM
AMPHOR MUANG SISAKET
THAILAND 33000
ข้างในเป็นกระดาษ 1 แผ่น ตีพิมพ์ข้อความ ลงวันที่ 26 MAY 2000 บอกอะไรหลายอย่าง :
Our phone Number is (0191)2187092 or (0191)2187647
Our fax Number is (0191)2187120
The International Code is + 44 191
บอกว่า
If you get touch with us,tell us this reference number
OD\IBS\WE 388453A
เงิน จ่าย your bank or building society
23\9\20\10\99
amount 217.60 ปอนด์
Payment Number 9636682
ได้โทร.ไปหา สุรีรัตน์ โคราช (044) 287275 บอกให้ทราบและให้ตามมาริโอมาด่วน เธอบอกมาริโอเดินทางไปสถานทูตแล้ว เพื่อทำเอกสารเดินทางไปอังกฤษ เพื่อไปจัดการปัญหาแล้วจะเดินทางกลับเข้าไทยใหม่ ว่าจะโทร.บอกสถานทูต บอกคุณ......วันจันทร์ เพราะวันนี้วันอาทิตย์สถานทูตปิด
5 มิถุนายน 2543
1200 น. สุรีรัตน์ พิมาย นครราชสีมา โทร.มาบอกข่าวการติดต่อมาริโอ ว่า มาริโอถูกกักตังอยู่ที่ IMMIIGRATION OFFICE ซอยสวนพลู กรุงเทพ เพราะวีซ่าหมดอายุ 11 เดือน โดนปรับเป็นวัน ๆ ละประมาณ 200 บาท เป็นเงินถูกปรับประมาณ 200,000 บาท สุรีรัตน์ ว่าขอให้ส่งแฟกซ์เรื่องเงินของมาริโอไปสถานทูต สถานทูตต้องการให้มาริโอกลับประเทศอังกฤษ เพื่อจะอยู่ในสถานที่ที่ควบคุมคนไม่มีงานทำ และไม่ออกมาเพ่นพ่าน เธอและสถานทูตเข้าใจดีว่า มาริโอไม่อยากกลับไปสู่สถานที่ควบคุมคนไม่มีงานทำที่ประเทศของเขาเช่นนั้น เขาพอใจที่จะอยู่เมืองไทยไปเรื่อย ๆ อย่างมีอิสระเสรีและอย่างที่อาจจะอยู่ในเมืองไทยโดยคนไทยใจดีอุปการะไปวัน ๆ ได้ ได้สอบถามสุรีรัตน์เรื่องการคุมขังมาริโอ แล้วเธอให้เบอร์แฟกซ์สถานทูต ดังนี้
tel. : BKK (02) 2530191 ต่อ 229
Fax : BKK (02) 255605
เจ้าหน้าที่ที่นั่น หญิงชื่อ WAL ชายชื่อ JONATHAN รู้เรื่องของ มาริโอ ดีมาก เป็นบุคคลที่เราเคยพูดด้วยทางโทรศัพท์มาแล้วนั่นเอง เราคงจะต้องแฟกซ์เอกสารไปสถานทูต และ จบเรื่องราวของมาริโอ เสียที
1500 น. ไปส่งแฟกซ์เข้าสถานทูตอังกฤษ ที่ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ แฟกซ์ (02) 255605 ค่าส่ง 120 บาท คุณเจ้าหน้าที่ ลดให้เป็น 100 บาท เธอเคยมาถามข่าวมาริโอถึงที่วัด ตอนที่พันธุ์เทพบวชอยู่ด้วย การส่งแฟกซ์เรียบร้อย คงจบลงสำหรับแฟ้ม X FILE นี้ ข้อสรุปเป็นดั่งนี้ มาริโอ เป็นสมาชิกผู้ว่างงานในอังกฤษ และโดยเหตุที่พิการจึงถูกจำกัดเขตให้อยู่ ไม่มีอิสรภาพที่จะไปจะมา เมื่อมาเมืองไทยเขาสามารถไปได้ทั่วไป เขาจึงไม่อยากกลับไปเข้าสถานที่กักกันในประเทศของเขาอีกจึงพยายาม เลี่ยงการเดินทางกลับอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดก็เลี่ยงไม่พ้น สถานทูตให้ส่งกลับประเทศ เพราะเหตุที่วีซ่าหมดอายุ จึงมีความผิดต้องเสียค่าปรับรายวัน ๆ ละ 200 บาท โดยได้เริ่มกักตัวไว้ที่ IMMIGRANT OFFICE ซอยสวนพลูมาจนถึงวันนี้ เมื่อเงินของมาริโอมาถึง ก็คงโดนยึดไปเสียค่าปรับ และยังไม่พอเสียด้วยซ้ำ เขาจึงเตรียมส่งกลับประเทศอังกฤษ ก็จบ ปิดแฟ้มได้ เราก็โล่งอกไปเสียที เพราะถึงอย่างไรมาริโอก็คงจะดีขึ้นเมื่อไปถึงประเทศของเขา และเราได้ทำหน้าที่ของเราอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว.
21 กรกฎาคม 2543
ได้รับจดหมายซองสีฟ้า เด็กวัดเอามาส่งให้ เป็นจดหมายของ มาริโอ มนิชญ์ บอกว่ากลับถึงประเทศอังกฤษแล้ว เนื้อความในจดหมายมีความหมายสำคัญทีเดียว เขาเขียนข้อความมา ดังนี้
17/7/2000
Mr.M. P. Mnych,
18, Byron Close,
Huntingdon,
Cambridgeeshire
P.E. 29 7 N. Q.
England.
Hello Bhikkhu,
How are you? o. k. I hope, I arrived in England on 10/6/2000 after a two week spell in the Immigration detention Prison, I was told that I am not allowed back home can you check this out,please. If I am Allowed back I think it may have Something to do with Visa"s e. t. c. It will be agreat shame If I am not. how is my Adopted Son Bea & All the other Monk"s Say Hello from me. Could you please send me the Fax"s as the Social security is now saying that they cant find them (Bhikkhu this crucial a medical certificate(from a doctor.) Stating I was Incapable of work from 22/11/99 to 22/5/2000 IF I donot get this It will take 5-6 year"s to return. But it must come from Thailand) HELP me please. Bhikkhu can you Send this person a letter he"s the chief of the social security In England, Mr. A. Darling house of common"Westminster London. Explaining how I was living & begging for month"s Bhikkhu can you send your E. mail number"s, internet because a friend of mine has a computer with E.mail & Internet on it. So it will be quick to Send a letter,& to get into contact Can you please Explain very strongly, to Mr. Darling when you Send him a Letter. It"s very important. I"ve just seen my mate & he said Use E. mail. I am really annoyed because waiting for this Stupid decsion, when it was automatic there was no Need to wait the D.L.A. owed me 4 week"s that is by law as when You go Abroad your allowed 4 week"s & I cashed my last order In may so I still owed the month of june & my pension Book was sent back to the D.L.A ., so as you can see there was No need to wait 5 month"s) I am REALLY UPSET & angry because i could of been in England month"s ago Begging & sleeping anywhere. Anyway take careful Bhikkhu swadee-kap, Jai-yen yen. Thank you
P.S. PLEASE reply quick.
M A R I O
I have to pay 450 pounds to get my passport back which will take months Because I only get 52 pounds : week& with that in England You can do nothing but survice.
เขายังส่งเอกสารแนบมาด้วยจำนวน 5 แผ่น คือ สำเนาจาก Department of Social Security Pensions and Overseas Benefits Directorate ระบุชื่อผู้ที่เกี่ยวข้อง ว่า
Mr. M P Mnych
Bhikkhu Prapayab
Panya Tharo
Wat Mahabuddharam
Amphor Muang
Sisaket
Thailand 33000
บอกเรื่องเงินช่วยเหลือผู้ไร้ความสามารถ คือ Incapbility Benefit ของ มาริโอ ว่า Because you have been abroad for more than 26 weeks your benefit will cease from 22.11.99. We have been advised by our DLA unit that they stopped paying you on 26.5.99 therefore we cannot consider a revision of our decision unless their decision changes.
เอกสารนี้ ไม่ลงวันที่ น่าเคลือบแคลงว่าการบริหารเรื่องการเงินของมาริโอดูไม่ค่อยตรงไปตรงมาเท่าไร ลงนาม ไม่บอกชิ่อใต้ลายเซนต์ แต่คล้ายของ Lorna Young ตามสำเนาเอกสารแผ่นที่ 2 จาก Department of Social Security อังกฤษ เช่นกัน ซึ่งลงวันที่ 13 July 2000 ลงนาม Lorna Young อ้างถึงเรื่องที่มาริโอ(เราด้วย)โทรศัพท์ไปถามเมื่อ 30 มิ.ย.2000 เรื่องเงินช่วยเหลือที่หยุดลงตั้งแต่ 22 พ.ย. 1999 จดหมายพูดถึงเรื่อง กฎหมายของอังกฤษในการนี้ บอกว่า มาริโอ มีสิทธิ์เพียง 26 สัปดาห์ เวลานั้นครบกำหนด ไม่สามารถต่อให้ได้ แต่มีเงื่อนไขบางอย่างอยู่ ท้ายจดหมายมีคำขอโทษว่า "I wrongly stated that you were recieving Incapacity Benefit instead of Severe Disability Living Allowance. Please accept my apologies for the mistake,.. " อันนี้ต้องตีความแน่ ๆ ที่ Lorna Young แนบมาด้วยคือสำเนาแฟกซ์ ส่งจากศรีสะเกษ ณ ศรีสะเกษคอมพิวเตอร์ เมื่อ 21 มี.ค. 43/21 March 2000 ว่า CAN YOU PLEASE ANSWER THE FAX ABOUT THE DLA"S DESCION TOMMOROW OR TODAY BECAUSE I AM BEGGING 4 MONTHS NO MONEY I STAY WITH A FRIEND A VERY GOOD MONK
001 44 191 218 7120
MR MARRIO MNYCH
WE 38 84 53 A
เอกสารอีก 2 แผ่นคือแบบฟอร์มการเงินของสถานทูตอังกฤษ กรุงเทพ จ่ายให้กับ มาริโอ มนิชญ์ มีลายเซนต์รับเงิน 425.25 ปอนสเตอรลิง เป็นเงินไทย 26,080 บาท ลงวันที่ 5/6/2000(5 มิถุนายน 2543)
ที่จริงเราได้ความรู้เยอะเกี่ยวกับประเทศอังกฤษและชาวประเทศนั้น ในขณะที่มาริโอมาอยู่สนทนาด้วย
เราเห็นจะยังปิดแฟ้มไม่ได้ ดูท่าเรื่องจะยาวต่อไปอีก เมื่อเราจะต้องส่งบันทึกนี้ไปประเทศอังกฤษ เพื่อให้คนที่นั่นคือ Mr. A. Darling, the Chief of the Social Security In England, Mr. A. Darling house of common"Westminster London.ส.ส.ของประเทศอังกฤษ และคงจะได้ส่งหนังสือพิมพ์ดีไปสู่ส.ส. ผู้นี้ในสภาผู้แทนราษฎรของอังกฤษต่อไป.
26 กรกฎาคม 2543
26 July 2000
Bhikkhu Prapayab
Panya Tharo
Wat Mahabuddharam
Amphor Muang
Sisaket
Thailand 33000
Hello Dear Anakarika
Mario Paul Mnych
Thanks for your letter. It"s pleased to hear from you and that you"ve been in England already. I"m fine thanks. Hope you could get along with the people there. How about english soccer and your favourite Shelsea Team ? As you asked me to send messages about yourself while living in Thailand especially with me in Sisaket I do it now. Herewith is some records about you beginning at 5 January 2000 until now 26 July 2000. Hope when Mr. A. Darling the Chief of the Social Security In England, House of coommon Wesminster London, would be satisfied when he reads it. But why don"t you see the doctor first and cure yourself. To get back to Thailand next time I hope to see you stand firmly on your feet. However whatever will be you"re good pilgrim or a professional Anakarika. You said by yourself one night that you"re learning to live without money that is the same meaning with Professional Anakarika like me Myself. You urge me to open an Internet & E.Mail Website. I am going to do that. Not for long. Anyway hope you recieve these message soon. Blessing you a good health. Arokaya Parama Lapa.: No disease is a great wealth.: ความไม่มีโรคเป็นลาภอย่างยิ่ง
I hope I have done things helpful to you as you like. Thank you.
Sincerely Yours
Bhikkhu Prapayab
Panya Tharo
-พิมพ์ออกแฟ้ม Bhikkhu ฯ
1330 น. ส่งจดหมายพร้อมบันทึก 17 หน้า ไปอังกฤษเรียบร้อย จนท.ปท.ศรีสะเกษว่าถ้าเป็น อีเอ็มเอส ค่าส่งประมาณ 800 บาท นี่ส่งธรรมดา ค่าส่ง 94 บาท อีกประมาณ สัปดาห์ข้างหน้าจะถึงผู้รับตามจ่าหน้า มาริโอ ปอล มนิชญ์ ประเทศอังกฤษ.
· ดีเล่มที่ 21
